CHAPTERS4 ตอน พลอดรักกับชู้

ผมนั่งเงียบๆในห้องมองดูประตูนี่มันก็นานแล้วที่เธอออกไป เธอหายไปไหนผมไม่ได้ห่วงนะ ดีซะอีกผมจะได้อยู่คนเดียวโดยไม่ต้องเจอหน้าผู้หญิงที่ผมเกลียดมากที่สุด ทำไมผมถึงเกลียดเธอน่ะเหรอ ก็เพราะว่าเธอมันหน้าเงินไงล่ะ ยอมแต่งงานเพราะเงิน สมควรเจอแบบนี้บ้าง ส่วนเรื่องเธอกับไอ้ชู้รักของเธอ ผมก็จะไม่อะไรแต่ขอแค่อยู่ในขอบเขตก็พอ..

แกร๊กกก แล้วประตูก็เปิดเข้ามา เธอเดินเข้ามาในห้องและเดินเข้าห้องน้ำซึ่งผมก็ไม่อะไรหรอกนอกจากก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ต่อ จนเวลาผ่านไปไม่นานเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วมองผม

"เธอนอนพื้นนะ ฉันจะนอนเตียง" ผมไม่อยากนอนร่วมเตียงกับเธอมันน่าเบื่อและน่ารำคาญเวลาต้องเจอเธอข้างๆผม

"อืม ได้" เธอพูดสั้นๆก่อนจะมาเอาหมอนไป

"ส่วนผ้าห่มถ้าอยากได้มันก็อาจจะอยู่ในห้องข้างล่างเธอลองไปหาดู" ผมพูดก่อนจะวางโทรศัพท์แล้วนอนลงปรับแอร์เย็นๆนอนสบายใจ

"ลดแอร์ลงหน่อยได้ไหม พื้นมันเย็นมันหนาว"ในขณะที่ผมกำลังจะหลับเสียงเล็กๆก็เอ่ยขอร้องผม

"ถ้าลดแอร์ลงฉันคงนอนไม่หลับสิ ฉันชอบอากาศเย็นๆมันนอนสบาย"

"งั้นฉันขอไปนอนข้างนอกห้องก็แล้วกัน" เธอพูดก่อนจะหอบหมอนใบเดียวเดินออกไป ผมสะใจไม่น้อย และผมเลิกสนใจทุกอย่างก่อนจะนอนหลับไป

เราพลิกไปมานอนไม่หลับมันเจ็บทั้งหลังและตัว เรานอนพื้นจะลงไปนอนที่โซฟาข้างล่างก็กลัวพี่นาจะโทรฟ้องคุณพ่อ[พ่อวิน] แล้วจะมีปัญหาเปล่าๆเราจะขอเขากลับไปอยู่บ้าน ถ้าเขาไม่อยากเห็นหน้าเราขนาดนี้ เราจะไปตอนนี้เราพยายามนอนที่พื้นให้ได้ อีกไม่นานก็เช้าแล้ว

ตัดมาช่วงเช้า

เราตื่นเช้าเพื่อจะลงไปทำกับข้าวก่อนซึ่งเราก็จะทำข้ามต้มให้เขา

"คุณนิตาคะ พี่ทำเองดีกว่าค่ะ" ขณะที่เราเตรียมของทำพี่นาก็เดินเข้ามาหาเราในครัว

"ไม่เป็นไรค่ะ นิตาทำเอง นิตาชอบทำอาหาร" เราเป็นคนชอบทำอาหารอยู่แล้วล่ะ วันนี้วินจะต้องเข้าไปที่บริษัทเราด้วย ต้องฟังการประชุมร่วมกับหุ้นส่วนคนอื่น

"งั้นคุณนิตาปรุงเดี๋ยวพี่ดูให้ แล้วคุณนิตาก็เรียบไปอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเถอะค่ะ"

"ค่ะ งั้นแป๊ปนะคะ"

"พี่รู้แล้วทำไมคุณท่านถึงอยากได้คุณนิตาเป็นสะใภ้เพราะคุณนิตาเพียบพร้อมทุกอย่าง กริยามารยาท คุณวินนี่เป็นผู้ชายที่โชคดีมากนะคะ"

"อ๋อค่ะ" เขาคงไม่คิดหรอกว่าเขาโชคดีหรอกเขาคงคิดว่าเราเป็นตัวซวยซะมากกว่า พอทำอะไรเสร็จก็เดินขึ้นห้องมา พร้อมกับเก็บหมอนหน้าห้องเดินเข้ามาในห้อง เห็นเขากำลังแต่งตัวอยู่ เขาก็หันมามองเราด้วยหางตา

"สายนะๆฉันถึงจะเข้าบริษัทมีธุระต้องไปทำก่อน"

"อืม" แล้วเราก็เดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำ ก่อนจะเดินออกมาก็ไม่เจอเขาแล้วเราจึงเปิดหาเสื้อผ้าในตู้ มีชุดกระโปรงยาว เพราะเราชอบเราว่ามันดูเรียบร้อยมากและจากนั้นเราก็แต่งหน้าอ่อนๆโทนสีพีช และหาเอกสารในแฟ้มนิดหน่อยจนเวลาล่วงเลยมาหลายนาทีเลยเดินลงมาข้างล่างไม่เจอเขาเห็นแต่พี่นากำลังเก็บโต๊ะอาหารอยู่

"ให้พี่จัดโต๊ะให้เลยไหมคะ"

"ไม่ต้องค่ะ วินออกไปนานรึยังคะ"

"ออกไปนานแล้วนะคะ มีสายโทรเข้าบอกว่าไปไหนนะอะ…อ๋อบอกว่าจะพากันไปห้าง อะไร

เนี่ยล่ะค่ะพี่ฟังไม่ชัด"

"อ๋อ งั้นนิตาขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ" พอพูดเสร็จเราก็เดินออกมาขับรถไปที่บริษัท จนถึงบริษัทเรารีบเดินเข้าห้องงานเพราะเราต้องเคลียร์เอกสารกองใหญ่

"เยอะจังเลย" เรามองกองเอกสารที่มากมาย ที่ฝ่ายการออกแบบส่งมาให้เราตรวจแบบว่ามันโอเคไหม

แกร๊กกกกก

"น่าเครียดเชียว"

"อ้าว…พี่เตชิน" เราละสายตาจากเอกสารมองคนที่เดินเข้ามาในห้องมีของเต็มมือเลย

"พี่แวะเอาขนมมาฝาก" พูดเสร็จพี่เตชินก็นั่งลงเก้าอี้แล้วยื่นถุงขนมให้เรา

"ขอบคุณค่ะ" เรายิ้มก่อนจะมองถุงขนม

"วินยังไม่มาเหรอ สายแล้วนะ"

"เขาคงติดธุระ"

"อ่อ" ชายหนุ่มพูดก่อนจะทำหน้าครุ่นคิดถึงเมื่อเช้าที่เข้าไปเจอชายหนุ่มกับผู้หญิงในร้านเมื่อวานที่เขาเจอ

"นิตา พี่จะทำให้นิตามีความสุขนะ พี่จะทำทุกอย่างเพื่อนิตานะ" พี่เตชินมองหน้าเราก่อนจะยื่นมือมาจับมือเรา

แกร๊กกก เสียงประตูเปิดเข้ามาอย่างแรง

"มีความสุขกันมากเลยนะ ที่นี่ที่ทำงานไม่ใช่โรงแรมนะ" ผมมองไอ้ชู้ของเธอและเธอจับมือถือแขนและแอบพลอดรักกันในห้องทำงาน

"มันไม่มีอะไรนะวิน"

"นิตาพี่ขอตัวก่อนนะ" ไอ้ชู้เธอพูดก่อนจะเดินมาหยุดตรงหน้าผมแล้วมองผม

"ถ้ามึงดูแลนิตาไม่ได้ กูจะเอาของกูคืน มึงจำไว้ว่ามึงจะไม่เหลืออะไร" ไอ้ชู้ของเธอเอ่ยเสียงเข้มใส่ผม ก่อนจะเดินออกไป