EPISODE 1 | สามีเปลี่ยนไป

ในบางครั้งความทรงจำดีๆในชีวิตเราพอหันกลับมามองย้อนกลับไปดูตอนนั้นเวลานั้น ชั่วเวลาที่มีความสุขมีเสียงหัวเราะมากมาย จนอยากหยุดเวลาไว้แค่ตรงนั้นจริงๆ ความสุขในวันวานทำไมตอนนี้มันกลับกลายเป็นความเจ็บปวดมากที่สุด เราสองคนแต่งงานกันมาแล้วหกปี

ฉันคิดว่าชีวิตหลังแต่งงานของฉันจะมีความสุขสมบูรณ์แบบที่เคยวาดฝันเอาไว้ว่าอยากจะมีลูกหนึ่งคนน่ารักๆวิ่งเล่นในบ้าน มีครอบครัวเล็กๆที่สมบูรณ์แบบมีความสุขสามคนพ่อแม่ลูก

แต่พอเวลาผ่านมาทุกอย่างกลับสวนทางกับสิ่งที่เคยวาดฝันเอาไว้สามีของฉันเขาเริ่มเปลี่ยนไปเขามีคนอื่น ฉันอยากรักษาคำว่าครอบครัวที่สมบูรณ์ให้กับลูกเลยทนอยู่และยอมหลับหูหลับตาไม่รู้อะไร เขาเองก็รู้ว่าฉันรู้แต่เขาก็ไม่ยอมหยุดสักที!

"คุณริชต้าเป็นอะไรรึเปล่าคะ"

"เปล่าค่ะ ริชไม่ได้เป็นอะไรแค่รู้สึกเหมือนจะวูบค่ะ ป้าไปทำงานต่อเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงริชหรอกค่ะ ริชไว้ค่ะ"

"คุณริชไม่เป็นอะไรจริงๆนะคะ ทำไมสีหน้าของคุณดูไม่ค่อยดีเลยค่ะมันดูชีดๆนะคะ"

"ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ เดี๋ยวริชนั่งพักอีกสักพักเดี๋ยวก็คงหายค่ะ" ฟาริชต้ายกมือขลึงที่ขมับตัวเองเบาๆ เพราะอยู่ดีๆเธอก็ปวดขมับของเธออย่างรุนแรง

"คุณแม่ขา คุณแม่หนูกลับมาแล้ว" ณิชาเด็กสาวผิวขาวอมชมพูวิ่งหอบกระเป๋านักเรียนใบเล็กคู่ใจวิ่งเข้ามาในบ้านพร้อมกับพุ่งกอดผู้เป็นแม่

"ยิ้มแบบนี้คุณพ่อพาไปทานอะไรมาคะคนเก่งของแม่" เธอเอ่ยถามลูกสาวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มทำเอาคนเป็นแม่ยิ้มตามเธอเลย

"วันนี้คุณพ่อพาหนูไปทานไอศครีมมาค่ะ และวันนี้คุณน้าภัทรตราเพื่อนของคุณแม่ก็ไปด้วยนะคะ" หลังจากที่ลูกสาวพูดจบ ใบหน้าของฟ้าริชต้าก็นิ่งไปสักพัก ก่อนจะปรับสีหน้ายิ้มแย้มให้กับลูกสาวเพราะไม่อยากให้เด็กที่ไม่รู้อะไรต้องมาคิดมากกับปัญหาของผู้ใหญ่

"งั้นณิชาไปอาบน้ำรอคุณแม่นะคะ"

"ได้เลยค่ะคุณแม่" ว่าเสร็จเธอก็เดินขึ้นไปอาบน้ำตามคำสั่งของผู้เป็นแม่ พอลูกสาวพ้นสายตาฟาริชต้ารีบเดินออกมาถามบุคคลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอทันที

"พี่ธันวา ทำไมพี่ถึงพาภัทรตราไปรับยัยหนูคะ ทำไมคะหรือพี่ต้องการให้ลูกรู้งั้นเหรอคะ ว่าเราสองคนอยู่กันแบบไหน ฐานะอะไรกัน"

"อะไรริชต้าเธออย่าเรื่องมากสิ ก็แค่ไปรับลูกไปกินไอศครีมเอง พี่บอกกับลูกแล้วว่าภัทรขอติดรถมาด้วยก็แค่นั้นเอง ลูกก็ไม่ได้คิดอะไรสงสัยอะไร" ธันวาตอบกลับเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งปนหงุดหงิดในตัวเธอหลังจากรับรู้บางอย่างมา

"พี่จะทำอะไรริชไม่เคยว่า ขอร้องอย่างเดียวอย่าให้ใครมายุ่งกับลูกก็พอ ลูกยังเด็กเกินไปที่จะต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ ริชขอแค่นี้พี่ทำให้ได้รึเปล่า" ฟาริชต้ามองใบหน้าของสามีเขาเองก็มองใบหน้าของเธอเหมือนกัน

"ลูกจะไม่มีทางรู้อะไร ถ้าเธอไม่ทำอะไรบ้าๆ ออกมาแบบนี้ ที่ภัทรไปด้วยลูกก็มีความสุขและสนุกดีไม่เห็นว่ามีท่าทีจะสงสัยอะไรในตัวภัทรเลยสักนิด มีแต่เธอที่คิดมากไปคนเดียว" พูดจบธันวาเดินผ่านเธอออกไปอย่างไม่ใยดีและไม่มีเยื้อใยอะไรให้เธอเหมือนที่ผ่านมา

"งั้นพี่ก็มาลองเป็นริชดูไหมคะ ว่าตอนนี้ริชก็ทรมานหัวใจแค่ไหน สิ่งที่พี่ทำมันจะฆ่าให้ริชตายแล้ว" เธอพยายามมองขึ้นบนเพดานเพื่อไม่ให้น้ำตายมันไหลออกมา การที่เรารักใครสักคนมากจนยอมที่ทนอยู่เจ็บๆแบบนี้ผลลัพธ์มันก็มีแค่อย่างเดียวคือต้องเจ็บ ต้องทน จนตาย

18.15 นาฬิกา

โต๊ะอาหารมื้อค่ำถูกจัดวางไว้อย่างดีโดยมีสามคนพ่อแม่ลูกที่นั่งทานอาหารร่วมกันอย่างพร้อมเพียงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนครอบครัวอบอุ่นปกติทั่วไป

"คุณพ่อคะ วันหยุดเสาร์-อาทิตย์นี้ หนูขอกลับไปอยู่กับน้าทรายได้ไหมคะหนูอยากไปเล่นกับเพื่อนๆ ที่บ้านของคุณยายค่ะ"

"……."

"คุณพ่อไม่ว่างเหรอคะ"

"ไม่เป็นไรณิชาเดี๋ยวแม่พาไปเองทคุณพ่อเขาอาจจะมีธุระหนูไม่ต้องรบกวนคุณพ่อหรอกแม่พาไปก็ได้คะ" ฟาริชต้าเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสามีนั่งเหม่อลอยไม่ยอมตอบลูกสาวเลย

"แต่หนูอยากให้คุณพ่อไปด้วยนี่คะคุณแม่ หลายต่อหลายครั้งแล้วที่พ่อโกหกหนูว่าจะพาไปเที่ยวสุดท้ายก็ไม่ได้ไปไหนเลยสักคน" ณิชาก้มหน้าก้มตาเขี่ยอาหารในจานไปมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ธันวาสัญญากับเธอไว้หลายรอบมากว่าจะพาไปเที่ยวแต่พอมาวันที่จะไปจริงๆ เขากับไม่เคยมารับลูกไปเที่ยวจริงๆ สักครั้งเลย

"พ่อไม่ว่างน่ะลูก พ่อต้องไปตีกอล์ฟกับเพื่อนที่บริษัทให้แม่พาไปนะคนเก่ง"

"หนูอิ่มแล้วนะคะ ขอตัวค่ะ!" ณิชาลุกจากเก้าอี้เดินขึ้นชั้นบน ฟาริชต้าสังเกตเห็นแววตาของลูกสาวแล้วก็อดสงสารไม่ได้

"เธอก็ไปชวนชู้รักของเธอไปด้วยซิริช ไอ้เพชรไงมันคงอยากจะพาเธอไปอยู่นะ ไปส่งลูกเสร็จก็ไปแอบกินกัน ไปแอบพลอดรักเหมือนที่เคยทำสิ"

"ได้โปรดอย่ายัดเยียดความไม่ซื่อสัตย์ให้กับริชเพราะริชรู้คำว่าผิดชอบชั่วดี รู้ว่าสิ่งไหนควรทำไม่ควรทำ ริชมีครอบครัวแล้วไม่คิดทำอะไรต่ำๆเหมือนพี่หรอกค่ะ ที่แอบกินแอบพลอดรักกับชู้"

"หึ~ ยอมรับมาเถอะว่าริชก็แอบไปมีมัน พี่จะไม่โกรธอะไรเธอเลยนะถ้ายอมรับแต่ถ้าริชไม่ยอมรับก็แสดงว่าริชต้องการจะแสดงให้คนอื่นเห็นว่าพี่มีคนอื่นและริชเป็นผู้หญิงเรียบร้อย เป็นแม่ที่ดีให้ลูก พี่ไม่ได้โง่ที่เห็นทุกอย่างดูออกทุกอย่าง"