07 | น้ำเดียวไม่พอNc25++

การกระทำอันหยาบโลนของเขาที่ปฏิบัติกับเธอในขณะนี้ไม่ต่างจากสัตว์ป่าตกมันคุ้มคลั่ง สะโพกสอบกระดกพลิ้วเข้าหาจนร่างเล็กหัวสั่นคลอนไปหมด

“อ่า….แรงไป ซี๊ด!!!”

“อย่าโอดครวญครางต่อไป!”ไรเดอร์ไม่ได้หยุดตามถ้อยคำของเธอแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามยิ่งคนอวดดีท้าทายยั่วอารมณ์ของเขาความรุนแรงที่กำลังทำในตอนนี้ส่งผลให้กายสาวปวดร้าวราวกับร่างจะแตกหักเป็นเสี่ยงๆ

“ระ…ไรเดอร์ โอ้ว!”น้ำเสียงแหบกระเส่าแทบเรียบเรียงคำพูดตัวเองไม่ถูก ใช่ฝ่ามือยันเอวสอบที่กำลังขยับเคลื่อนไหวถี่รัวเพื่อให้เขาลดแรงกระแทกกระทันลง

ดวงหน้างามเงยเกเผยอปากครวญครางด้วยความกระสันบวกกับอกอวบอิ่มที่ไหวกระเพื่อมขึ้นลงล่อหน้าล่อตาจนไรเดอร์อดใจไม่ไหวใช้มือหนากอบกุมสองเต้าใหญ่เอาไว้ บีบเค้นหนักหน่วงเมามันตามแรงอารมณ์

“อืม!!”ริมฝีปากหยักประทับลงปิดเสียงครางของเธอ สอดมือใต้ข้อพับไหล่บางจับบ่าเล็กไว้รับแรงกระแทกของเขาอย่างหนักหน่วงเน้นย้ำ

“ตอดดีฉิบหาย อ่า!!!”เมื่อกายสาวโอบรัดตอดลำกายรักจนชายหนุ่มอดรนทนรอไม่ไหว ผ่อนจังหวะลงสักพัก แยกขาทั้งสองข้างของคนตัวเล็กให้ยกสูงขึ้นจ้องมองตัวตนที่ฝังลงเข้าสู่โพรงอ่อนนุ่มของเมียตัวน้อย

“อ่า…เจ็บจังค่ะ! ซี๊ด!!!”ไรเดอร์ก้มลงตะโบมจูบหนักๆ ปิดปากชั่งค้านนั่นเสีย ช่วงล่างขยับพลิ้วไหวเหมือนดั่งใบไม้ต้องลม

“ซี๊ด!!! แองจี้ไม่ไหวแล้วทูนหัว”ชายหนุ่มครางกระเส่ากัดฟันแน่นเมื่อกายสาวโอบรัดเขาแน่นเกินไปจนอดรนทนรอต่อไปไม่ได้ สะโพกสอบเร่งถาโถมกายเข้าใส่ระรัวเร็ว ผ่อนจังหวะลงเพื่อกระแทกแก่นกายใส่อีกครั้งปลดปล่อยน้ำรักขาวขุ่นเข้าสู่ช่องทางรักทุกหยาดหยด

“อ่า!!!...”แองจี้สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาฉีดพ่นเชื้อนับล้านในกายสาวจนรู้สึกอุ่นวูบมวลท้องน้อยไปหมด

“ลุกออกไป!”มืออันสั่นเทาดันแผงอกของเขาให้ผละออก เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เธอก็ทำราวเหมือนกับว่าเมื่อสักครู่ทั้งสองเพียงนั่งทานข้าว พออิ่มแล้วก็แยกย้ายต่างคนต่างอยู่อย่างนี้น่ะหรือ

“เสร็จแล้วก็ถีบหัวส่งเลยนะ”เอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่เมียตัวน้อย ก่อนจะใช้ริมฝีปากประกบกับกลีบปากระเรื่อของคนตัวเล็กเพื่อลงโทษที่กล้าไล่ผัวตัวเอง

“เสร็จแล้วก็ออกไปสิ จะแช่ไว้ทำไมอึดอัด”กำปั้นน้อยทุบลงบนอกล่ำหนึ่งครั้ง ขยับกายลุกขึ้นเพื่อให้เจ้าดุ้นรักที่ฝังลึกหลุดออกจากโพรงสวาทที่กำลังรวดร้าว

“โธ่ว~ น้ำเดียวคิดว่ามันพอเหรอกับเวลาห้าปีที่ไม่ได้อึ้บกันเลย”

“อ๊ะ!! ไอ้บ้า”สิ้นเสียงเข้มร่างเล็กก็ถูกพลิกคว่ำโดยใช้ฝ่ามือของตนจับไว้ตรงพนักพิงค้ำยันกายตนเอาไว้ในท่าทางที่ล่อแหลม

เพี๊ยะ!

“พูดกับผัวเพราะๆ หน่อย”ฝ่ามือหนาฟาดลงบนสะโพกงามงอน ปรามเจ้าหล่อนด้วยน้ำเสียงจริงจัง ย่อกายลงบนพื้นพรหมจ้องมองกลีบผกาลีที่บวมเปล่งเพราะฝีมือของเขา

“อื้อ!! อย่านะไม่เอา ซี๊ด…โอ้ว!”เมื่อลิ้นหนาปาดน้ำรักกลางกายของเธอความเจ็บแสบก็แล่นพล่านไปทั่วร่างกาย แองจี้ทำได้เพียงจิกเล็บระบายความร้าวระบมระคนเสียวซ่าน ใช้ใบหน้าแนบอิงกับพนักพิงเมื่อเริ่มพยุงกายไม่ไหว เขาชั่งปลุกเร้าอารมณ์ได้ดีเยี่ยมจนสะโพกน้อยต้องส่ายวนรับกับเรียวลิ้นร้อนระอุ

“อืม!! หวานมากเมียจ๋า”ชายหนุ่มดื่มกินน้ำหวานที่ปะปนกับน้ำรักของเขาอย่างลุ่มหลง ไม่ว่าจะทำอะไรเจ้าหล่อนก็ชั่งทำให้เขาหลงใหลจนแทบอยากจะกลืนกินร่างหอมกรุ่นไปทั้งตัว

“โอ้ว!! มันสะ…เสียว”เสียงหวานครางกระเส่าบอกเขา ยิ่งนิ้วร้ายเริ่มทำงานกระตุ้นภายในช่องทางร่วมรักจนชุ่มแฉะไปหมด

จ๊วบ!! แพร่บ!!

เสียงดูดกลืนความหวานดังสนั่นบวกกับเสียงครวญครางของเจ้าหล่อนทำให้แก่นกายที่ยังไม่สงบดีลุกชันแข็งขันอีกครั้ง ไรเดอร์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงจ่อปลายหยักตรงปากทางเข้านุ่มแน่นกระแทกเข้าไปจนสุดลำ

“ขออีกรอบนะ สัญญาว่าจะทำแรงๆ และเจ็บปวดมากที่สุด”

“ไม่นะอย่าทำแรง อ๊ะ!”เหมือนคำขอร้องของแองจี้ไม่เป็นผล เมื่อช่วงล่างถูกกระแทกกระทันอย่างหนักหน่วง ร่างสูงโน้มตัวลงมาสอดมือบีบเคล้นหน้าอกที่ไหวกระเพื่อมใช้นิ้วบดขยี้จนเธออยากจะใช้เท้าน้อยยันกายกำยำให้ออกห่างซะ

“โอ้ว!! แน่นฉิบ”ในขณะที่คนตัวเล็กเจ็บจนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ทว่าอารมณ์ของเขาในตอนนี้ไม่สามารถหยุดยั้งจนพลั้งมือกระทำดิบห่ามกับเธอ

จากความสุขเมื่อครู่ที่หญิงสาวได้รับกลับกลายเป็นความเจ็บปวดที่แสนทรมาน ไรเดอร์ยังคงเป็นคนเดิมที่ไม่เคยเปลี่ยน เซ็กส์ของเขารุนแรงและเร่าร้อน

“จับไว้แน่นๆ พี่ไม่อยากให้หัวหนูแตก”ไรเดอร์จับข้อมือเล็กให้ยันพนักพิงโซฟาไว้ เหยียดลำแขนเหยียดตรงเพื่อไม่ให้หัวของเธอกระทบกับโซฟาในขณะที่เขากระแทกเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง

“อ่า…ไม่ไหวแล้ว!”ถึงแม้จะพูดอย่างนั้นก็ยอมทำตามที่คนตัวโตบอกจับที่ยึดเหนี่ยวร่างกายไว้แน่น ยัดสะโพกกลมกลึงรับแรงถาโถมเข้าใส่

“ทูนหัว โอ้ว!! ผัวไม่ไหวแล้ว อ่า!!”จังหวะรักถูกเร่งทวีคูณเป็นสองเท่า สัดส่วนในร่างกายตึงเครียดจนต้องขบกรามแน่น สะโพกหนั่นแน่นเกร็งสะท้านปลดปล่อยเชื้อรักอีกครั้งแช่แน่นิ่งทิ้งน้ำหนักทับร่างบางเอาไว้จนทั้งคู่ล้มลงบนโซฟาตัวใหญ่

ลมหายใจเข้าออกระรัวของพวกเขาราวกับวิ่งออกกำลังกายรอบเกาะก็ไม่ปาน ร่างหนาผละออกจากหญิงสาวเล็กน้อยจับร่างอรชรพลิกหันกลับมาเผชิญหน้า

“ขอโทษนะพี่รุนแรงไปหน่อย”ว่าพลางจูบขมับบางชื้นเหงื่อเพื่อปลอบขวัญเมียตัวน้อย มีเพียงสายตาของเธอที่ด่าทอเขาเท่านั้น ไม่ปริปากพูดใดๆ ทำเพียงเมินหน้าหนีอย่างแง่งอน มีอย่างที่ไหนบอกให้หยุดไม่หยุด ทีอย่างนี้มาขอโทษขอโพย!

“ไม่หน่อยนะ ทีเมื่อกี้กระแทกเอากระแทกเอา ชิ!”เสียงประชดประชันของเธอทำให้ไรเดอร์ยกยิ้มให้กับความน่ารักน่าเอ็นดู รักคนไม่ผิดจริงๆ เธอทำให้เขาวาดฝันไปถึงวันแต่งงาน