05 | เด็กมันยั่วNc25++

หลังจากที่ทั้งคู่รับประทานอาหารเช้าเสร็จประจวบเวลาตอนนี้จะเที่ยงวันแล้ว ไรเดอร์พยายามใกล้ชิดคลอเคลียเมียตัวน้อยตลอดเวลา แม้กระทั่งตอนนี้ที่หญิงสาวนั่งอ่านนิตยสารแฟชั่นอยู่บนโซฟาตัวใหญ่

“แองจี้จ๋า ขอพี่หอมให้ชื่นใจหน่อยสิจ้ะ”ชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้ๆ ยกแขนพาดลงบนพนักพิงโซฟารองท้ายทอยเล็กของเธอเอาไว้

“…”คนที่กำลังมองแฟชั่นใหม่ล่าสุดของแบรนด์ที่ตนบริหารจัดการถึงกับทำเสียงในลำคอด้วยความไม่พอใจ เอียงคอหลบจมูกคมสันจนพลาดเป้าจูบเข้าที่ซอกคอหอมกรุ่นแทน

ฟอด~

“อืม…”เมื่อสบโอกาสไรเดอร์ก็ไม่ให้มันผ่านไปสูดดมความหอมเฉพาะกายของเจ้าหล่อนเข้าอย่างเต็มปอด

“อย่ายุ่งได้ไหม!”แองจี้วางนิตยสารลงบนโต๊ะกระจกอย่างไม่สบอารมณ์ แผดเสียงใส่เขาอย่างไม่พอใจในการกระทำของชายหนุ่ม ทว่าเขากลับทำราวกับเสียงของเธอไม่มีความหมายเลยสักนิด

“หายโกรธพี่นะคนดี”งะ…ง่ายไปหรือเปล่า! ในสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอมันเกินจะให้อภัย ผู้หญิงคนหนึ่งต้องตกเป็นที่ระบายอารมณ์ มิหนำซ้ำอาวุธทั้งหลายที่เขาเอาไว้ปกป้องตัวเองก็ใช้มันขู่บังคับเธอให้ยอมจำนนทุกอย่าง

“อย่า”

“…”

“อย่ายุ่งกับฉันได้ไหม!!”หญิงสาวผลักร่างบึกบึนของไรเดอร์ให้ผละออกจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวผละไปด้านหลังเล็กน้อย กรามแกร่งขบเข้าหากันจนเกิดเสียงก่อนจะกระโจนเข้าใส่เจ้าหล่อนอีกครั้ง

“รังเกียจกันมากเหรอ”การกระทำของเธอมันสื่อเช่นนั้น ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธเขาถึงเพียงนี้ ต้องให้ใช้กำลังจริงๆ ใช่ไหมเจ้าหล่อนถึงจะเลิกพยศยโสโอหัง

“กรี๊ด!!! ปล่อยนะ”แองจี้กรี๊ดสุดเสียงเมื่อร่างทั้งร่างถูกตรึงกระชากจนลอยขึ้นไปนั่งทับบนตักแกร่งโดยที่ชายหนุ่มนั่งพิงพนักโซฟาอยู่เช่นนั้น

“คิดดีแล้วใช่ไหมที่ต่อต้านพี่แบบนี้!”เสียงเข้มเอ่ยถามฝ่ามือหนากดแผ่นหลังบางให้แนบชิดกับอกกว้างมากขึ้น

“ยะ…อย่าทำร้ายแองจี้”เธอบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ หวั่นเกรงกับท่าทีที่เปลี่ยนไปและน้ำเสียงเย็นยะเยือกของเขาบวกกับแววตาเลื่อนลอย

“…”

“อย่าทำร้ายหัวใจของหนู”สรรพนามถูกเปลี่ยนไปเป็นทันควัน นั่นทำให้หัวใจดวงแกร่งเต้นระส่ำ จ้องมองหน้าเมียตัวน้อยที่กำลังโน้มใบหน้าลงต่ำประทับริมฝีปากหนาด้วยท่าทีออดอ้อน

ไรเดอร์หายใจฟืดฟาดด้วยความตื่นเต้นระคนหวั่นไหวกับการกระทำของเจ้าหล่อน ริมฝีปากอวบอิ่มประทับลงมาบนปากหนาของเขา ชายหนุ่มทำได้เพียงดูการกระทำของเธอเท่านั้น

“อืม….”เสียงครางลึกในลำคอด้วยความพอใจกับจูบไม่ประสีประสาของหญิงสาว อ่า….ความสดใหม่หอมหวานเสมอ ความเย้ายวนของเธอเขาไม่เคยลืมเหมือนดั่งเวลาที่ผ่านไป สัมผัสของเธอที่เขาตามหาเปรียบเสมือนเฉกเช่นหัวใจของเขาที่หายไป

พึ่บ!

ฝ่ามือหนาดันแผ่นหลังบางให้ขยับเข้ามาใกล้อีกนิด เปิดปากให้ลิ้นเล็กทำงานอย่างเงอะงะทว่าทำให้เขาร้อนฉ่าไปทั้งกาย ไรเดอร์บดขยี้เรียวปากจิ้มลิ้มด้วยความหื่นกระหายจนเธอต้องสอดมือขยุ้มผมของเขาเอาไว้

“อื้อ!!!”คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเป็นปมเมื่อชายหนุ่มจูบเธอราวกับอดยากปากแห้งก็ไม่ปาน จากตอนแรกคิดจะเอาตัวรอดเพราะท่าทีของเขาชั่งดูน่ากลัว แต่ตอนนี้กลับหลงใหลเพลิดเพลินกันจูบเร่าร้อนจนเธออ่อนระทวย ร่างกายสั่นไหวโอนอ่อนวิญญาณไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“อึก…อื้อ”แองจี้ทุบกำปั้นลงบนแผงอกกว้างเมื่อเธอกำลังจะชาดอากาศหายใจ ซบหน้าลงตรงซอกคอหนาเมื่อเขาดูดความหวานครั้งสุดท้ายหนักๆ นั้นทำให้คนตัวเล็กหมดเรี่ยวแรง

“อะ…แองจี้จ๋า”ขะ…ขนลุก! เสียงแหบพร่าครางกระเส่าข้างกกหูบางเช่นนี้พลางขบเม้มมันอย่างยั่วยวนจนขนในกายสาวลุกชัน มือไม้ซุกซนปาดป่ายไปบนร่างกายของเธอด้วยความปรารถนา

“ไม่เอานะ ไม่ทำแบบนั้นนะ”เด็กน้อยสำหรับเขาส่ายหน้าปฏิเสธ แต่มีหรือจอมวายร้ายอย่างเขาจะยอม มือหนาจัดการปลดสายเดี่ยวชุดนอนตัวบางของเธอออกจูบลาดไหล่ขาวผ่องด้วยความเสน่หา จูบซับลงต่ำหาเนินอกสล้างร้นมันลงมากองที่เอวคอดกิ่ว

“โอ้ว!!! ทูนหัวมันใหญ่มาก”เมื่อเห็นสิ่งที่เขาปรารถนาจะเห็นมันตั้งแต่เมื่อคืนโผล่พ้นปรากฏแก่สายตา ไรเดอร์ไม่รอช้ากระชากสิ่งรกหูรกตาให้พ้นความเต่งตึงที่ดีดผึงชูชันสวยงามเหมือนดั่งดอกบัวบานรับกับสายฝน

“หนูอาย พี่ไรเดอร์แองจี้ อะ…”ฝ่ามือนุ่มประคองหน้าคมคายให้ผละห่างจากซาลาเปาสองลูกของเธอ เสียงหัวเราะในลำคอดังเล็ดลอดออกมาให้แองจี้ได้ยิน เขานึกขบขันในความน่ารัก ออดอ้อน ขี้แย เพราะสิ่งเหล่านี้คือเสน่ห์ของเธอ

“นิดเดียวที่รักไม่ต้องอาย กอดคอพี่ไว้ อ่า…แบบนั้นเด็กดี” ไรเดอร์บอกด้วยเสียงทุ้มต่ำแหบโหย โดยที่หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย วงแขนเรียวเล็กยกคล้องลำคอของเขา ต่อมาใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงใช้สันจมูกคลอเคลียกับยอดอกสีสวยที่ขดแข็งเป็นตัวสู้สัมผัสของเขา

“พี่ไรเดอร์ขา~ ใช้ปากดูดมันสิคะ”เธอเร่งเร้าให้เขาใช้ปากเติมเต็มเธออย่างที่เคยทำ ไม่ใช่ความอ่อนโยนในความคิดของเธอแต่เจ้าของร่างสะโอดสะองโหยหาสัมผัสอันหยาบโลนของเขา

“หนูกำลังยั่วให้พี่คลั่งนะเด็กน้อย”เธอเหมือนกับแม่มนต์ที่กำลังร่ายมนต์ตราทำให้เขาลุ่มหลง พอแล้วแองจี้ไม่ไหวแล้วอย่าทำให้เขาคลั่งมากไปกว่านี้

จะเป็นแองจี้เสียมากกว่าจะเจ็บตัว...

“อยากตายคาอกพี่ไรเดอร์จังเลย!!”แองจี้เปลี่ยนไปราวกับคนละคน ใช้มือจับใบหน้าของเขาให้อยู่ใกล้กับยอดปทุมถันของตน ไม่รอช้าให้เสียเวลาลิ้นสากปาดป่ายมันก่อนจะส่งเข้าอุ้งปากร้อนดูดดึงมันราวกับทารกดื่มนมมารดาไม่มีผิดเพี้ยน