บทที่ 5

อย่านะคะ อย่านะคะ

“มันไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ คุณตั้ม อย่า... คุณตั้มกำลังเข้าใจผิด นิดไม่ได้... อา” หญิงสาวถึงกับพูดไม่ออก เธอรักเขา จะปฏิเสธไปได้อย่างไร สายตาของเธอก็คือ มีเอาไว้มองศรุต แค่เพียงคนเดียว

“คุณตั้มกำลังทำผิดนะคะ เราสองคนทำแบบนี้ไม่ได้ อย่า .... อ้า... อึก... ซี๊ด” เธอร้องเสียว ฝ่ามือหนาประกบลงไปบนเนินโหนกสาว ปนิษฐาถึงกับสะดุ้ง

“อ้าย คุณตั้ม อย่าจับตรงนั้น นิด อ่า... “

“ร้องสินิด ครางออกมา ส่งเสียงออกมานิด ครางเสียงหวาน ๆ ให้ฉันได้ยินหน่อยสิ ฉันอยากฟัง โอ้ว... นิด ซี้ด...” เขาส่งเสียงครางกระเส่า ลมหายใจที่เป่ารดบ่งบอกว่า ตัวเขาต้องการนิดมากแค่ไหน

“ฉันชอบ อื้อ โอ้ว... นิดจ๋า นิดหอมอะไรอย่างนี้ นุ่มไปหมดเลยนิด เป็นของฉันนะ นิดต้องเป็นของฉัน” ริมฝีปากร้อน ๆ ของศรุตประกบลงไปกับกลีบนาง เธอถึงกับผวา กลั้นลมหายใจเอาไว้ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาดังเฮือก

“อื้อ อือ คุณตั้ม อา อย่าทำแบบนี้ค่ะ ไม่นะคะ ไม่ ม่าย...” เสียงเบากลืนหายไปในลำคอ

“เป็นของฉันเถอะ ให้ฉันเป็นผัวเธอ เราสองคนจะไปท่องอีกดินแดนแห่งหนึ่ง ที่เรียกว่าสวรรค์ แล้วนิดจะลืมไม่ลง อ้า... อ่ำ...”

“คะ... คุณตั้ม” เธอละเมอชื่อของเขาออกมาอย่างแผ่วเบา

หากเป็นเวลาอื่นที่ศรุตไม่เมา แล้วมีสติครบ และขอร้องเธอแบบนี้ เธอก็อาจจะเต็มใจก็ได้

ร่างหนาใหญ่ประทับทาบร่างแกร่งลงมาบนร่างของนิดที่อ่อนระทดระทวยไปทั้งตัว สองขาของเธอถูกอ้ากว้าง นิดแทบไม่มีแรงต่อต้าน เธอหัวใจเต้นระส่ำไปหมด รับรู้ได้แต่ว่า ตอนนี้กำลังมีอะไรบางอย่างพยายามจะทิ่มแทงเข้าไปในร่างกายของเธอ

“โอ๊ย เจ็บค่ะ คุณตั้ม นิดเจ็บ อื้อ...” ร่างกายของเธอแทบแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ แกนแกร่งของศรุตแทรกเข้าไปในตัวของเธอแล้ว

ร่างกายของเธอแทบแตกออกเป็นเสี่ยง ทำไมมันเจ็บแบบนี้ การกระทำที่ไม่ถนอมของเขาทำให้เธอถึงกับเจ็บปวดน้ำตาไหล

“โอ้ย คุณตั้ม นิดเจ็บ...” นิดลากเล็บมือกรีดไปบนแผ่นหลังของเขาเป็นทางยาว เขาส่งเสียงครางแบบสุขสม

“โอ้ว แน่น แน่นที่สุดเลยนิด ทำไมมันดีแบบนี้เนี่ย นิด อืม.... นิดเธอมาเป็นเมียฉันนะ ฉันจะพาเธอไปสวรรค์ โอ้... อ้า... ซี้ด...” เขาครางยาว

“ฮือ... พอเถอะค่ะ อย่าค่ะ คุณตั้ม นิดไม่อยาก อ่า ถูก อื้อ อะ อะ อะ อะ อะ....” เขาไม่เว้นจังหวะให้เธอได้พูดจา ตอนนี้ปนิษฐาร้องครางระรัวไม่เป็นคำแล้ว

ศรุตไม่เอ่ยอะไรออกมาอีกแล้ว ทุกอย่างควรเป็นไปตามครรลองของธรรมชาติ เขากระดกสะโพกสอบใส่เธอรัว ๆ หญิงสาวได้แต่กรีดร้องบอกว่าเจ็บปวดเจียนขาดใจ และเสียวซ่านไปหมดแล้ว มันปะปนกันจนแยกไม่ออก

ส่วนศรุต เขาได้แต่คิดว่า ตอนนี้ขอเขามีความสุข และระบายความเครียดกับร่างของปนิษฐานี่ก็แล้วกัน

ด้านหน้าห้อง บัวยืนตัวแข็งทื่อ ตอนที่ได้แง้มประตู ก่อนที่จะปิดลงอย่างรวดเร็ว

“โอ้ย ตายแล้ว อกอีบัวจะแตก นี่มันเรื่องจริงหรือนี่ ฉันไม่ได้ตาฝาดไปนะ แล้วตาฉันจะเป็นกุ้งยิงหรือเปล่าเนี่ย โอ้... ไม่ คุณตั้มปล้ำหนูนิดซะแล้ว อึ๋ย...”

ส่ายหัว แล้วทำท่าจะเดินกลับ แต่ก็ชะงักไป

“แล้วฉันต้องเข้าไปช่วยยายหนูนิดไหม เอ๊ะ หรือว่า ไม่ทันแล้ว” นางใช้มือของนางตบที่หน้าของตัวเอง

ผลัวะ...

“โอ้ย เจ็บวะ นี่คุณตั้มปล้ำหนูนิดแล้ว” ใบหน้าระเรื่อออกสีแดงไปแล้ว

“โอ้... แล้วฉันจะต้องล็อกกลอนห้องนี่ไหมเนี่ย หรือไม่ต้องแล้วล่ะ เพราะว่าทุกอย่างเป็นไปอย่างที่คุณนายคิด โถถัง... ดันเกิดขึ้นจริง ๆ ซะนี่ อะไรจะแม่นเหมือนตาเห็นแบบนี้นะคะคุณนาย”

บัวเดินห่างออกไปด้วยอาการขาแทบขวิด ภาพที่นางเห็นทำให้ใจสั่นระรัว ศรุตจัดการปล้ำยายหนูนิดเป็นเมียไปเสียแล้ว คิดได้แค่นั้นเอง นอกนั้น หัวสมองของบัวเหมือนไม่สั่งการ นางตรงดิ่งไปที่ห้องของคุณเข็มทอง

เมื่อไปถึงห้องคุณนาย ท่านก็รีบยกหน้ามาถาม

“ไปทำอะไรมาฮึ บัว ทำไมแกหน้าแดง”

บัวยกมือขึ้นปิดหน้า และออกอาการเขิน

“เป็นอะไรไป บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะบัว” คนที่ถูกถามอยู่นิ่ง ไม่พูดจาใด ๆ ออกมาเลย

“แน่ะ ยังไม่บอกอีก นางบัว แกไปเจออะไรมา”

บัวนั่งลงไปที่พื้นข้างเตียงของคุณนาย ยิ้มบาง ๆ ใบหน้าแดงเถือกไปหมด

"อ้าว นางคนนี้ มีอะไรก็ไม่พูด ดูทำ ฉันถามว่า แกนะไปเจออะไรมา เล่ามาเดี๋ยวนี้นะ”

“คือ คือว่า... อุ้ย” ทำสะดีดสะดิ้ง

“เดี๋ยว ฉันยันแกสักโครมดีไหมเนี่ย” คุณเข็มทองทำยกเท้าขึ้นมา ใช้มือยกเอาผ้าห่มที่คลุมออก เหมือนจะทำตามที่บอก

“คุณนายอะ โหดร้าย”

“ก็แกอมพะนำอำสากอะไรอยู่ล่ะ พูดมาสิ”

“คร้า... คือแบบนี้ค่ะ” บัวลงไปนั่งใกล้ ๆ ทำท่ากระซิบกระซาบ ออกอาการกระดาก

“เฮ้อ...” คุณนายถอนหายใจเสียงดัง ก่อนจะเรียกชื่อของบัวเสียงดัง

“ยายบัว” ท่านตะเบ็งเสียง บัวตกใจ ถึงกับผงะออกห่าง

“แหม... คุณนายขา จะเล่นแรงไปไหนคะเนี่ย แต่เรื่องนี้มัน พูดดังไม่ได้ค่ะ”

“เอ๊ะ นางคนนี้ แกก็มัวพิรี้พิไรอยู่นั่นแหละ ไหนแกไปเห็นอะไรมา บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ” สายตาอยากรู้มาก

“คุณตั้มกับยายหนูนิด เอ่อ อ่า มะ มี... มีอะไรกันค่ะ” ท้ายเสียงพูดเร็ว

“จริงเหรอ หูฉันไม่ได้ฝาดไปใช่ไหมเนี่ย” ตาโตยิ่งกว่าไข่ห่าน ยิ้มปากจะฉีกแล้ว

“ค่ะ บัวไปเห็นมาเต็มตาของบัวเลยค่ะ แบบว่า คนหนุ่มคนสาว ว้าย.... คุณตั้มทับร่างหนูนิดเอาไว้ทั้งร่างเลยค่ะ แล้วยกตัวขึ้น ๆ ลง ๆ ใหญ่เลยค่ะ”

บัวทำเป็นเขินหน้าแดงยกใหญ่

“โอ้... คุณพระคุณเจ้า ฉันไม่ต้องลุ้นแล้วใช่ไหม ตาตั้มจัดให้ฉันแล้วใช่ไหม”