บทที่ 1

คนอกหัก

กลางดึกคืนหนึ่ง คุณเข็มทองเดินกระสับกระส่ายอยู่ในห้องนอน ด้วยความเป็นห่วงลูกชาย ข้อความที่ศรุตส่งมาหานั้นทำให้คุณเข็มทองนอนไม่หลับ จึงเดินลงมาจากชั้นสอง มานั่งรอลูกชายอยู่ชั้นล่างด้วยความกระวนกระวายใจ สายตาจ้องมองไปที่บานประตูแบบไม่วางตา

ศรุตกลับมาแล้ว สภาพคือเมา เดินขาขวิด เซไปมาเหมือนจะล้ม ยกมือไหว้คุณแม่

“สา หวัด ดี ครับ คุง แม่ ทำมายคุณแม่ยังไม่นอนอีกล่ะครับ”

“ตาย ๆ ทำไม แกถึงเมามายมาแบบนี้เนี่ย ตาตั้ม โอ้ย ๆ หัวใจแม่จะวาย อย่าบอกนะว่า แกขับรถกลับมาบ้านเองคนเดียวในสภาพแบบนี้ ฮึ...”

“NO NO NO ถึงผมจะโง่ในเรื่องของความรัก หรือว่าเรื่องของผู้หญิงนะครับ แต่ผมก็รู้ว่า เวลาที่ผมเมามาก ๆ แบบนี้ ผมไม่ควรจะขับรถครับ”

คุณเข็มทองจ้องมองหน้าของลูกชายเขม็ง สีหน้าแววตาเหนื่อยอ่อน

“แก หนอแก ตาตั้มเอ๊ย มะ มา แม่ช่วยแกเอง” ท่านเดินเข้าไปพยุงลูกชาย ก่อนจะตะโกนเรียกคนรับใช้

“บัวเฮ้ย ยายหนูนิด ใครก็ได้ ได้ยินฉันไหม มาช่วยฉันหน่อยสิ” คุณเข็มทองรับน้ำหนักของตัวลูกชายแทบไม่ไหว สีหน้าเหยเก ปวดร้าวไปทั้งแขน

“โอ้ย ตาตั้ม ทำไมตัวแกหนักอย่างนี้เนี่ย”

“ฮา... แม่ครับ ผมตัวโตมากแล้วนะครับ ผมไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว แม่เห็นไหม ผมเป็นผู้ชายที่หล่อทั้งแท่ง แต่ว่า... เอิ้ก...” ทำท่าเรอ เหมือนจะอาเจียนออกมา

“ไม่ต้องพูดมากแล้ว ขึ้นไปข้างบนกับแม่ แกขึ้นไปอาบน้ำ แล้วนอนซะ อย่าเพิ่งคิดอะไร หรือว่าพูดอะไรมาก เรื่องปัญหาหัวใจของแกนะ มันจิ๊บ ๆ ผู้หญิงบนโลกใบนี้มีเป็นพะเรอเกวียน แกชี้จะเอาคนไหน แม่จะไปเจรจาสู่ขอมาให้แกเอง เหอะ ผู้หญิงพรรค์อย่างนั้น แกไม่ต้องมาเสียอกเสียใจอะไรหรอก” ผู้เป็นแม่อดปากเอาไว้ไม่ได้

“ยายบัว ยายนิด เอ... พวกนี้ หูมันเป็นอะไรกันไปหมด สงสัยคงจะหนวกกันไปหมดแล้วมั้ง ยายบัว ยายนิด...” คุณนายยังตะโกนแหกปากเรียกไม่หยุด

ทั้งบัวและนิดวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา เมื่อทั้งสองเห็นสภาพของคุณศรุตนั้น เขาแทบจะยืนไม่อยู่ หน้าตาของเขาแดงก่ำไปหมดแล้ว และคุณนายทำเหมือนจะแบกรับน้ำหนักของเขาเอาไว้ไม่ได้

“รีบเข้ามาช่วยฉันสิ” ท่านหน้านิ่วคิ้วขมวด สองสาวรีบเข้าไปแบ่งเบาภาระที่หนักอึ้งของท่าน

“อ๊อก...” ศรุตทำท่าเหมือนจะสำรอกอะไรออกมา

คุณเข็มทองทำท่ากระโดดหลบ ร้องออกมาดัง “ว้าย!” ผู้เป็นแม่แทบปล่อยบุตรชาย

“มาค่ะคุณตั้มน้าช่วย” น้าบัวรีบเข้าไปรับเขา จากฝั่งที่คุณนายประคองอยู่

“มาสิหนูนิด” บัวส่งสายตาบอกปนิษฐาที่ยังกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่ยอมจับตัวของศรุต

“ค่ะ” เธอรีบเข้าไปรับเอาแขนของเขาอีกข้างขึ้นมาพาดไว้ที่บ่าของเธอ ช่วยกันประคอง และโอบเอวของชายหนุ่มเอาไว้

“ฮา ๆ แม่ดูสิครับ ตอนนี้ ผมมีสาว ๆ มาโอบตัวของผมตั้งสองคนแน่ะ” เขาหันหน้าก้มไปมองหน้าของน้าบัว และหันไปมองหน้าของปนิษฐาอีกที ลมหายใจที่กรุ่นไปด้วยแอลกอฮอล์ปะทะกับจมูกของทั้งสองคน จนต้องเบือนหน้าหนี

ศรุตหันไปมองหน้าของปนิษฐาที่อยู่ใกล้ ๆ “ยายนิดทำไมทำหน้าแดง” เขาพูดแซว แล้วเอานิ้วมือของตัวเองจิ้มไปที่ใบหน้าของเธอ

หัวใจของปนิษฐาเต้นตึก ๆ คุณศรุตเป็นผู้ชายในฝันของเธอ ใบหน้าที่หล่อเหลาที่มีดวงตากลมโตของศรุต มองทีไรทำให้หัวใจของปนิษฐาเต้นแรงทุกที

'คุณตั้มอย่าทำแบบนี้กับนิดสิคะ หัวใจของนิดแทบทะลุออกมานอกอกอยู่แล้ว' หญิงสาวคิดในใจ โอบร่างของศรุตเอาไว้ด้วยมือที่สั่น ๆ เอียงหน้าหลบสายตาล้อเล่นของเขาเบา ๆ

“ไปดื่มที่ไหนมาคะเนี่ยคุณตั้ม ถึงได้เมาเละซะขนาดนี้” น้าบัวเอ่ยถามศรุต

“นี่น้าบัวใช่ไหม ทำไมถามแบบนี้ล่ะ ผมไม่ได้เมาเละครับ ผมยังมีสติอยู่ ดู ดู ดูสิ ผมยังเดินตรง” เขาทำท่าจะเดินเอง

“โอ้ย... อย่าเดินค่ะ คุณตั้มคะ เดี๋ยวก็ได้หกล้ม แข้งขาหักกันพอดี บอกน้ามาสิว่า มันเรื่องอะไรกัน ถึงได้ไปกินเหล้าจนเมามายแบบนี้” บัวชวนคุย

“ฮา...” ศรุตหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นแบบบ้าคลั่ง

“อกหักนะครับ น้าบัว ผมอกหัก เฮอะ... มีคนตั้งใจล้อเล่นกับความรักของผม เธอไม่เห็นค่าของมัน หึ-หึ” น้ำเสียงในตอนท้ายเหมือนเยาะหยันตัวเอง เขาจงใจหันมาเล่าให้น้าบัวฟัง นางก็ฟังแบบตั้งใจ

“หล่อ ๆ นิสัยน่ารักแบบนี้ ใครกันคะ ใจร้ายกับคุณตั้มของน้าได้ลงคอ คงไม่ใช่คุณเพลินใช่ไหมคะ”

ชื่อที่น้าบัวเอ่ยออกมาทำให้ศรุตถึงกับชะงัก เขายิ้มให้น้าบัวแบบเศร้า ๆ

“หึ-หึ น้าบัวครับ ผมมันไม่ดีตรงไหนครับ เพลินเขาจึงทิ้งผมไปแล้ว และยังมาประกาศหมั้นกับไอ้หมอนั่นอีก แถมยังมาบอกผมว่า เพลินรักมัน” แววตาของเขาดูเศร้ามาก

“หา!” บัวทำเสียงตกใจมาก

ปนิษฐาที่พยุงอยู่ ก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน หัวใจของปนิษฐาก็เต้นแรงกว่าเดิม 'คุณตั้มถูกคุณเพลินบอกเลิก แล้วเขาก็เป็นโสด ไม่มีพันธะ ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดี' สาวน้อยที่หลงรักคุณศรุตเข้าไปเต็มหัวใจ เธอบอกตัวเองได้คำเดียวว่า เธอรักเขา

“ผมมันตัวเฮงซวยครับ เพลินเขาไม่รักผม ทำไม ผมไม่เข้าใจ ผมทำผิดต่อเธอหรือ ...หรือว่าผมยังไม่ดีพอสำหรับเพลิน” คนเมาก็พูดสิ่งที่อัดแน่นอยู่ในหัวใจออกมาทั้งหมด

“แต่เอ้... หรือว่า เพลินเป็นคนเฮงซวยกันแน่ครับ น้าบัว...หึ เอิ้ก...” ปากสีชมพูของเขาขยับพูด เสียงลมที่ออกมาจากลำคอของเขา เปลือกตาเหมือนจะปิดลงแล้ว

“พูดมากกันอยู่นั่นแหละ เร็ว ๆ ยายบัว ยายนิด พาตาตั้มไปที่ห้องเดี๋ยวนี้ ฉันทนดูไม่ได้จริง ๆ เมาเหมือนหมา” คุณเข็มทองแววตาเจ็บปวด เรื่องรักใคร่ แค่อกหัก ศรุตไม่น่าจะทำตัวแย่แบบนี้

น้าบัวกับปนิษฐารีบพยักหน้า “ค่ะ”

“ไปค่ะคุณตั้ม ระวังนะคะ เราจะก้าวขึ้นบันไดแล้ว”