แกล้ง

“ฉันจะไม่ยอมให้เธอไปนอนกับใครหน้าไหนทั้งนั้น นอกจากนอนกับฉัน!”

“......”

“ตามฉันมา!” เขาพูดแค่นั้นก่อนที่จะเดินหายออกไปจากห้อง ทิ้งให้ฉันนั่งตัวสั่นอยู่ท่ามกลางชายหนุ่มชุดดำนับสิบ

“......” ดวงตากลมโตกลอกกลิ้งมองซ้ายมองขวา อย่างร้อนรน

“นั่งนิ่งแบบนี้อยากโดนพวกมันส่งไปขายหรือไง!”

“ปะ...ไปแล้วค่ะ” ฉันสะดุ้งตัวโยนเมื่อได้ยินเสียงคุณใหญ่ร้องตะโกนเรียกดังลั่น ร่างกายมันตื่นตัวรีบวิ่งตามเขาออกมา เพราะถ้าเกิดนั่งบื้ออยู่แบบนี้ แล้วถ้าเกิดว่าเขาเปลี่ยนใจส่งฉันไปขายขึ้นมาจะทำยังไง

ฉันได้แต่เดินตามคุณใหญ่ออกมาแบบเงียบ ๆ บอกตามตรงว่าตอนนี้ฉันยังรู้สึกกลัวไม่หายกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา ถ้าเกิดว่าเขามาช่วยไม่ทัน มีหวังฉันคงถูกชายชุดดำพวกนั้นส่งไปขายที่ไหนสักแห่ง

มือของฉันเลื่อนไปจับชายเสื้อของคุณใหญ่ที่เดินนำอยู่อย่างถือวิสาสะ เมื่อได้ก้าวขาเข้ามาในคลับด้านใน ก่อนที่เขาจะหันมามองหน้าฉันแค่เศษเสี้ยววินาทีแต่ไม่ได้พูดอะไร

ในนี้มีนักท่องเที่ยวมากมาย มีเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มจนแสบแก้วหูบวกกับกลิ่นอะไรบางอย่างที่อยู่รอบตัวมันชวนให้เวียนหัวพะอืดพะอมจนแทบจะอาเจียนออกมา ฉันรู้สึกไม่ชอบที่นี่เอาซะเลย

“คะ...คุณจะพาฉันไปไหนหรอคะ?” ฉันกระซิบถามพร้อมกระตุกชายเสื้อคุณใหญ่ที่เดินนำหน้า

“ฉันไม่พาเธอไปฆ่าหมกป่าก็แล้วกัน!”

“......” เมื่อได้ยินดังนั้น ฉันจึงเดินตามหลังเขาแบบเงียบ ๆ เพราะไม่อยากทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดไปมากกว่านี้

พอเดินมาได้สักพัก เขาก็พาฉันเข้ามาในห้องทำงานของเขาที่อยู่ชั้นด้านบนสุดของคลับ ก่อนที่ฉันจะมองซ้ายมองขวาด้วยความเลิ่กลั่ก เพราะไม่รู้ว่ายังมีคนที่แอบอยู่ในห้องนี้นอกจากเขาหรือเปล่า

“ถอดเสื้อผ้าให้หน่อย”

“ถอดทำไมคะ?” ฉันร้องทวนถามด้วยความตกใจที่จู่ ๆ เขาก็ออกคำสั่งพิลึกๆ

“ฉันเรียกเธอมาเพื่อให้ทำตามคำสั่ง ไม่ใช่ให้มาถาม!” เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่รำคาญฉันเต็มทน

“......” ฉันค่อย ๆ เลื่อนมือที่สั่นเทาไปปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ดอย่างว่าง่าย เพราะถ้าเกิดว่าฉันขัดคำสั่งหรือทำให้เขาโมโหและหงุดหงิดไปมากกว่านี้ ฉันอาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับไปหาริว

ฉันค่อย ๆ ทำตามที่เขาสั่งอย่างระมัดระวัง จนทำให้ตอนนี้เรือนร่างท่อนบนของเขายืนเปลือยเปล่าต่อหน้าฉัน เขาไม่มีทีท่าว่าจะเขินอายเลยสักนิด ซึ่งต่างจากฉันอยากสิ้นเชิง

“แล้วกางเกงไม่ถอดหรือไง?”

“ตะ...ต้องถอดด้วยหรอคะ?” ฉันรีบหันขวับไปมองหน้าเขาในทันทีถอดเสื้อยังพอทำได้ แต่ให้ถอดกางเกงฉันทำไม่ได้จริง ๆ

“หรือว่าบ้านเธอเขาใส่กางเกงอาบน้ำกัน?”

“......”

“ยืนนิ่งทำไม รีบ ๆ ถอดสิ” เขาตวาดใส่ฉันที่กำลังยืนหน้าถอดสีอยู่ ส่วนเขานั้นยืนนิ่งมีเพียงใบหน้าที่เรียบเฉยแสดงออกมา ยิ่งเขาเห็นว่าฉันกลัว เขายิ่งออกคำสั่ง นี่เขากำลังจงใจแกล้งฉันอยู่หรือเปล่า ตอนนี้มันพอจะมีทางเลือกอะไรบ้างไหม ที่ทำให้ฉันไม่ต้องมาทำเรื่องที่ขายหน้าแบบนี้

“......” ฉันกลั้นใจยอมทำตามที่เขาสั่ง เพราะไม่อยากยืดเยื้อไปมากกว่านี้ รีบทำรีบเสร็จฉันจะได้ออกไปจากที่นี่สักที ตอนนี้ไม่ใช่แค่มือที่สั่นแต่ขาของฉันก็สั่นด้วย เพราะเกิดมายังไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

ฉันค่อย ๆ เบือนหน้าหันหนีไปอีกทางก่อนที่จะค่อย ๆ ถอดเข็มขัดหนังและจัดการถอดกางเกงของเขาออกทีละตัว ทำให้ตอนนี้ร่างกายของเขามันเปลือยเปล่าแบบสมบูรณ์แบบต่อหน้าฉัน

“ยืนนิ่งทำไม ถอดเสื้อผ้าของเธอออกสิ!”

“ต้องถอดด้วยเหรอคะ?” ฉันถามเสียงสั่นแต่ก็ยังไม่กล้าลืมตาขึ้นมาอยู่ดี

“ให้ตายเหอะ! ทำไมเธอถึงได้ซื่อบื้อขนาดนี้!” เขาจิ๊จ๊ะในลำคอพูดออกมาอย่างเหลืออด เมื่อเห็นท่าทางเงอะงะของฉัน

“......”

“จะยอมถอดเองหรือว่าจะให้ฉันถอดให้!?”

“เดี๋ยวฉันถะ...ถอดเองก็ได้ค่ะ”

ฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์แล้วค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างไม่มีทางเลือก ก่อนที่จะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นว่าคุณใหญ่กำลังมองมาทางฉันอยู่พอดี

เมื่อเราทั้งสองเปลือยกายต่อหน้ากัน เขาก็เดินนำฉันเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับฉันที่เดินตามหลังเขาไป อย่างเก้ ๆ กัง ๆ

คุณใหญ่ค่อย ๆ ก้าวขาลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ภายในห้องน้ำ พลางค่อยหลับตาลงอย่างช้า ๆ เหมือนกับว่าเขากำลังใช้ความคิดอะไรสักอย่างในตอนนี้ “ลงมา”

ฉันถอนหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนที่จะก้าวขาลงไปในอ่างอาบน้ำโดยเลือกที่จะนั่งตรงข้ามกับเขา นับว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตตั้งแต่เกิดมาที่ฉันเคยอาบน้ำกับผู้ชายแบบสองต่อสอง

“คุณใหญ่คะ?” ฉันตัดสินใจเรียกเขาเพื่อทำลายบรรยากาศรอบตัวที่น่าอึดอัดนี่ ส่วนหนึ่งที่ฉันตัดสินใจมาหาเขาในวันนี้ เพราะมีเรื่องอยากจะถามเขา

“......”

“เงินมากมายที่คุณให้ยืม ฉันคงไม่มีปัญหาหามาคืนหรอกนะคะ” ฉันตัดสินใจบอกเขาไปตรง ๆ เงินห้าแสนที่ยืม และเงินค่าผ่าตัดที่เขาจ่ายให้อีกหลายแสนบอกตรง ๆ ว่าชาตินี้ทั้งชาติ ฉันคงไม่มีปัญญาหามาคืนเขา จะคืนได้ก็แค่ส่วนนึงเท่านั้น

“ฉันรู้”

“แล้วทำไมคุณถึงยอมจ่ายค่ารักษาพยาบาลมากมายให้ฉันขนาดนั้น?” ฉันยังคงถามต่อด้วยความไม่เข้าใจ ทั้ง ๆ ที่เขาก็รู้ว่าฉันไม่มีปัญญาหาเงินมาคืน แต่เขาก็ยอมเสียเงินมากมายให้ฉัน

“ไม่รู้สิ ฉันคงอยากได้เธอจนตัวสั่นล่ะมั้ง ถึงได้หน้ามืดตามัว ยอมเสียเงินเป็นล้านเพื่อแลกกับเซ็กส์ห่วย ๆ ของเธอ”

“......” ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันแน่น มันสะอึกจุกที่ลำคอเมื่อเขานั้นพูดจบ จะว่าไปฉันก็ห่วยแบบที่เขาว่าจริง ๆนั่นแหละ

“หวังว่าวันนี้เธอคงไม่ห่วยเหมือนครั้งที่แล้วนะ”

สิ้นสุดประโยคนั้น คุณใหญ่ก็คว้าข้อมือฉันพร้อมดึงให้เข้าหาแบบไม่ทันตั้งตัว พลางยกสะโพกฉันให้ขึ้นไปนั่งบนตกแกร่งของเขา ทำให้ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในท่าขึ้นคร่อมเขาอยู่

“ยะ...อย่านะคะ” ฉันร้องขอเสียงสั่น นั่งนิ่งตัวแข็งทื่อ เมื่อสัมผัสได้ว่ามีของแข็งบางอย่างกำลังเสียดสีกับสะโพกฉันอยู่ ถ้าให้ฉันเดา มันน่าจะมีขนาดใหญ่เกือบเท่าข้อมือฉันเลยก็ว่าได้

“ทำอย่างกับไม่เคยเห็นของฉัน”

“......” แล้วฉันก็ต้องช็อกยิ่งกว่าเดิม เมื่อจู่ ๆ คุณใหญ่ก็ดึงมือฉันให้ไปจับแก่นกายของเขาที่มันกำลังตั้งชันอยู่

“หรือว่าครั้งก่อนเธอเห็นของฉันไม่ชัด งั้นครั้งนี้ฉันจะทำให้เธอเห็นชัด ๆ เลยเป็นไง!”

“......”