ปฐมบท

“ไหว้คุณน้าแขไขเข้าสิลูกฟ้าลดา เพราะนับจากวันนี้ไปน้าเขาจะมาเป็นแม่เลี้ยงของเรานะรู้ไหมส่วนนั่นก็พี่พิมพ์กับพี่ธีลูกๆ ของคุณน้า สามคนเป็นพี่น้องกันแล้ว ต้องรักกันให้มากๆ รู้ไหมลูก”น้ำเสียงยินดีปรีดาของผู้เป็นพ่อที่กำลังแนะนำเด็กสาววัยสิบห้าที่เพิ่งจะสูญเสียผู้เป็นแม่อันเป็นที่รักไปไม่กี่เดือนนั้นส่งผลทำให้เด็กสาวชะงักค้างไปเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นเข้า

เพราะไม่คิดไม่ฝันเลยว่าผู้เป็นพ่อจะหาผู้หญิงคนใหม่มาแทนแม่ของเธอได้รวดเร็วถึงเพียงนี้

และไหนจะเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชายที่อายุน่าจะห่างจากเธอไม่มากเท่าไหร่นักถึงสองคนตรงนั้นอีก มันช่างเป็นเรื่องที่ยากเกินกว่าที่เด็กหญิงวัยเพียงสิบเอ็ดขวบจะทำใจยอมรับถึงการเปลี่ยนแปลงใจครั้งนี้ได้อย่างสนิทใจ แต่เพราะเห็นว่านั่นมันคือความสุขของผู้เป็นพ่อหญิงสาวจึงไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยปากขัดอะไรอีกฝ่ายออกไป เลยทำให้ครอบครัวที่ก่อนหน้านี้เคยมีกันแค่สองคนพ่อลูกมาโดยตลอดจะมีสมาชิกเข้ามาเพิ่มถึงสามคน

อีกทั้งบริษัทส่งออกพลอยที่มีชื่อเสียงค่อนข้างมากระดับประเทศของผู้เป็นพ่อทำกำไรได้ปีละหลายๆ ล้านบาท เลยส่งผลทำให้ทุกๆ คนในครอบครัวต่างพาใช้ชีวิตกันอย่างสุขสบายติดความหรูหราตามนิสัยของพวกคนรวยที่มักชอบใช้กัน

จะมีก็แต่ฟ้าลดา ที่ชีวิตผกพันเพราะถูกพิมพ์พิไลพี่สาวที่มีอายุห่างจากเธอเพียงสองปีลูกติดของแม่เลี้ยงที่ไม่เคยแสดงความรักต่อเธอเลยสักครั้งแย่งชิงไปหมดเสียทุกอย่าง

ไม่ว่าจะเป็นห้องนอนที่ถูกตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์น่ารักราวกับเจ้าหญิง ของเล่นหรือแม้ของใช้ส่วนตัวก็ยังถูกพี่สาวต่างมารดาแย่งเอาไปเป็นของตัวเองจนหมด

และที่แย่ไปกว่าอะไรทั้งหมด...

คือความรักความเอาใจใส่จากพ่อแท้ๆของเธอเอง! เพราะเพียงคิดอยากจะเอาใจภรรยาคนใหม่ส่งผลทำให้โชคชัยเฝ้าตามใจครอบครัวใหม่ทั้งสามคนเป็นอย่างมาก ไม่ว่าทั้งหมดอยากจะได้อะไรเขาก็รีบสรรหามาให้ไม่เคยขาดมือ ต่างจากฟ้าลดาที่ต้องรอให้พี่สาวต่างมารดาอย่างพิมพ์พิไลส่งต่อมาให้ไม่ว่าจะเป็นชุดหรืออะไรต่อมิอะไรตั้งมากมาย

ภายในบ้านที่เด็กสาวเคยคิดว่ามันเป็นสถานที่ที่มอบความอบอุ่นให้เธอมาตลอดกลับค่อยๆ เปลี่ยนไปอย่างช้าๆ ยิ่งนานวันเธอก็ยิ่งรู้สึกไร้ตัวตนสำหรับทุกคนในบ้านเข้าไปทุกที

จะมีก็แต่ธีรเดชพี่ชายต่างสายเลือดที่ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่คอยอยู่เคียงข้างเพราะรู้สึกถูกชะตาน้องสาวที่ทั้งน่ารักและแสนดีอย่างฟ้าลดาตั้งแต่วันแรกที่พบเห็น พี่ชายที่คอยปกป้องเธอมาโดยตลอดไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรทำให้ฟ้าลดามีความสุขที่อย่างน้อยๆ ก็ยังคงธีรเดชอยู่เคียงข้างเธอทั้งคน

จนกระทั่งเมื่อพี่ชายที่แสนดีคนนั้นสอบชิงทุนได้..

นั่นเองชีวิตของเธอถึงได้จมดิ่งลึกลงสู่ใจกว้างความเงียบเหงาและเปล่าเปลี่ยวอยู่ตามลำพังภายในบ้านหลังใหญ่ที่เธอแทบจะไร้ตัวตนไปเลยเมื่อเขาจากไป..