แอบกิน

เวลาตี 1

บ้านของพ่อจีรวรรณ

“ไม่จริง ไม่จริง ม่ายยยยย....”

ฉันสะดุ้งตื่นจากความฝันในช่วงกลางดึก

“นี่ฉันฝันไปหรอเนี้ย...”

ฉันจับใบหน้าตัวเองมันมีเหงื่อไหลย้อยลงมาเต็มใบหน้า แล้วอยู่ๆ ก็น้ำตาของฉันก็ไหลลงมาเองโดยไม่รู้ตัว

มันเหมือนจริงมากๆ เหมือนจนฉันเริ่มรู้สึกกลัว ในความฝันคือพี่คิมกับพี่แอมกำลังมีอะไรกันถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆ ละฉันจะทำยังไง

“พี่คิมน่าจะยังไม่รู้ว่าพี่แอมกลับมาแล้ว แต่ถ้าพี่คิมรู้เขาจะกลับไปหาพี่แอมหรือเปล่านะ...”

ฉันเริ่มกังวลกับเรื่องนี้จนนอนไม่หลับ นอนพิกไปพิกมาอยู่หลายรอบ

“ไม่หรอก...ไม่มีทาง พี่แอมทิ้งพี่คิมไปแบบนั้นแล้วก็ทำให้เสียใจอย่างหนัก พี่คิมคงไม่มีทางกลับไปหาพี่แอมง่ายๆ แต่ฉันต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม พรุ่งนี้โทรไปกำชับฟ้าอีกรอบเรื่องพี่แอมดีกว่า...”

ฉันคิดขึ้นมาได้จึงรู้สึกโล่งอก เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยโทรหาฟ้าอีกรอบ

.....

โรงแรมในกรุงเทพฯ

“อื้มมมม.... คิม”

บทรักบนเตียงนอนที่ทั้งสองคนบรรเลงร่วมกันตั้งแต่ช่วงหัวค่ำยังไม่จบสิ้นลง ท่าทางคุกเข่าแอ่นก้นงามงอนของเธอ ซึ่งมีตัวเขาชันเข่าอยู่หลังเธอและมือที่จับยึดสะโพกเอาไว้ คอยดึงรั้งเอวสอบที่เด้งเข้าเด้งออกอย่างรัวเร็วให้กระชับแน่นขึ้น ทำให้เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียว

“อ๊ะ...อ่าส์...เสียว อื้มมม เสียวที่สุดเลยคิม”

เขาเร่งอัดสะโพกเข้าใส่ไม่ยั้งอย่างรัวเร็ว จนเธอเกร็งกระตุกเสร็จสมนำเขาไปก่อนอีกรอบ

“อื้มมม.... แอมเสร็จแล้ว....”

“เปลี่ยนท่าหน่อย...”

เขาจับตัวเธอให้พิกนอนหงายแล้วจับท่อนเอ็นอุ่นๆ ที่สวมใส่ถุงยางป้องกันเอาไว้ สอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของเธออีกรอบ

“อู้ววว...แน่นชิบ”

“อื้มมมม...”

เขาดันแท่งลำเข้าไปจนสุดแล้วจ้วงแทงเข้าใส่ไม่ยั้ง จนเธอรู้สึกเสียวมากๆ จึงควานมือหาที่ยึดเหนี่ยวโดยการกำหมอนที่หนุนอยู่ที่หัว และผ้าปูที่นอนขยำมันจนแน่น เพื่อระบาบความเสียวซ่านที่เขาบรรเลงใส่รัวๆ ไม่ยั้ง

“อื้มมม...คิม แอมจะเสร็จอีกแล้ว...อ่าส์...”

เธอบอกเขาเพราะแรงอัดกระแทกของเขาทำให้เธอทนไม่ไหวต้องเกร็งกระตุกอีกรอบ

“อื้มมมม...”

เธอเกร็งกระตุกเพราะเสร็จสมไปอีกรอบ เธอหอบหายใจแรงๆ เพราะเหนื่อยจากภารกิจร้อนที่เขาจัดให้ทั้งคืน เธอรู้สึกดีจริงๆ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าห่างหายจากเขาเป็นสิบปี เขายังแรงดีเหมือนเดิม

“อื้มมมม....”

“คิมยังไม่เสร็จเลย รอบนี้คิมขอเน้นๆ แรงๆ เลยนะ...”

“อื้มมม...จัดมาเลย แอมยังไหว...”

เขายิ้มให้เธอแล้วก้มหน้าลงไปจูบเธออย่างดูดดื่ม มือที่บีบเคล้นเต้างามทั้งสองข้างอย่างเมามันบวกกับสะโพกสอบที่เร่งจังหวะอัดเข้าใส่อย่างรัวเร็ว

“เสียวเหลือเกิน...อื้มมม เสียว...”

เธอเสียวไปทั้งข้างบนข้างล่าง เพราะเขาเล่นใช้ปลายนิ้วเขี่ยยอดปทุมถันของเธอไปมา พร้อมกับสะโพกที่ซอยเข้าใส่ไม่ยั้ง

“ไม่ไหวแล้ว...คิม. แอมจะเสร็จอีกแล้ว”

“คิมก็จะแตกแล้ว...อื้มมม”

เขาเร่งเครื่องอัดใส่ไม่ยั้งจนเธอเกร็งกระตุกอีกรอบและเขาก็เสร็จสมตามเธอไปติดๆ

“อื้มมมม...”

“แฮ็กๆๆๆๆ ...อ่าส์”

พวกเขาเหนื่อยหอบกับบทรักที่เพิ่งจบลงไป คิมหันต์ชักแท่งลำออกแล้วดึงถุงยางที่สวมใส่ไว้ซึ่งมีน้ำรักของเขาไหลออกมาเกือบจะเต็มถุง เขาเอามันไปทิ้งในถังขยะแล้วมาล้มตัวลงนอนข้างๆ เธอ

“เมียของคิมยังไม่กลับอีกหรอ...?”

“ยังเลย...”

“เธอจะกลับมาเมื่อไหร่หรอ...?”

“ไม่รู้สิ...”

“ถ้าเมียคิมกลับมาแล้ว แอมจะได้เจอคิมอีกไหม...?”

“ได้เจอสิ คิมจะหาเวลามาหาแอมบ่อยๆ นะ...”

เขาดึงตัวเธอเข้ามากอดไว้แล้วก็หอมไปที่แก้มของเธอ

“เราจะแอบเจอกันไปแบบนี้หรอ...แต่แอมกลัวจัง...”

“กลัวอะไร...?”

“แม่ของคิมไง...แอมกลัวว่าแม่ของคิมจะจับได้ แล้วถ้าแม่รู้ว่าแอมกลับมาหาคิมแม่ต้องไม่ยอมแน่ๆ ...”

“ไม่ต้องห่วงนะ แม่จะไม่มีทางรู้เรื่องของเรา...และถึงแม่รู้คิมจะปกป้อมแอมเอง...”

แอมยิ้มดีใจที่ได้ยินคำพูดนี้จากปากเขา เธอสวมกอดเขาด้วยความรักเธอคิดถูกแล้วจริงๆ ที่กลับมาหาเขา และครั้งนี้เธอจะไม่มีวันจากเขาไปไหนอีก เธอจะไม่มีวันเป็นเมียน้อยของใครอีกรวมทั้งเขาด้วย เธอเป็นคนที่เขารักเธอสิควรที่จะได้เป็นเมียหมายเลขหนึ่ง ไม่ใช่สองรองใครและเขาก็ต้องเป็นของเธอ...เป็นของเธอแค่คนเดียว

.....

วันรุ่งขึ้น

กริ๊งงงง กริ๊งงงง กริ๊งงงง

ฉันกดโทรศัพท์โทรหาพี่คิมแต่เช้าเพราะว่าอยากได้ยินเสียงเขา จริงๆ อยากโทรหาตั้งแต่เมื่อคืนแต่ก็คิดว่าเขาคงหลับแล้วจึงไม่อยากรบกวน จึงลองโทรมาหาตอนเช้าดีกว่า

“ทำไมไม่รับสายนะ...”

ฉันรอสายกว่าสิบนาทีพี่คิมก็ยังไม่รับ หรือว่าเขายังไม่ตื่น

ติ๊ด... (ตัดสาย)

“พี่คิมตัดสายทำไม...?”

ฉันลองกดโทรไปหาอีกรอบแต่ไม่ติดแล้ว มันเป็นสัญญาณบอกว่าพี่คิมปิดเครื่อง เขาปิดเครื่องหรอแล้วปิดทำไม

ฉันคิดขึ้นได้ลองกดโทรหาฟ้าใสดู

กริ๊งงง กริ๊งงงง

(ฮัลโหล...จีว่าไง โทรมาแต่เช้าเลย?)

“เอ่อ...พี่คิมไปทำงานหรือยังหรอ...?”

(แหม...โทรมาตามหาสามีแต่เช้าเลยนะ)

“พอดีเมื่อกี้ฉันโทรไปแล้วพี่คิมไม่รับสายนะ”

(อ่อ...พี่คิมประชุมอยู่นะ แกมีเรื่องด่วนอะไรเปล่าเดี๋ยวฉันบอกให้...?)

ฉันรู้สึกโล่งอกไปทีที่ได้ยินฟ้าใสพูดออกมาแบบนี้ ที่แท้พี่คิมก็ประชุมอยู่นี่เองมิน่าล่ะถึงตัดสายฉันทิ้ง

“ฉันแค่คิดถึงพี่คิมนะอยากได้ยินเสียง...”

(จ้าาา...เมียสุดที่รัก จะบอกสามีเธอให้นะ...)

ฟ้าใสแซวเพื่อนรักอย่างฉันจนฉันรู้สึกอายหน้าแดง และพอนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนจะบอกอะไรกับฟ้าใส

“ฟ้า...เรื่องที่ฉันเคยบอกกับแกเรื่องพี่แอม แกอย่าลืมนะห้ามบอกให้พี่คิมรู้นะ ฝากกำชับคนงานในโรงงานด้วยว่าห้ามพูดถึงพี่แอมเด็ดขาด...”

(อืม...รู้แล้ว แกไม่ต้องห่วงนะพี่คิมจะไม่มีทางรู้เรื่องพี่แอมแน่นอน แกสบายใจได้...)

“ขอบใจแกมากนะ...”

ฟ้าใสทำสีหน้ากังวลหลังจากวางหูจากจีรวรรณแล้ว

“ฉันขอโทษนะจีที่ฉันต้องโกหกแก ฉันไม่อยากให้แกเสียใจเลยจริงๆ ...”

ฟ้าใสเดินไปที่ห้องทำงานของคิมหันต์เอาแฟ้มงานไปวางที่โต๊ะเลขาของเขา

“พี่คิมยังไม่มาใช่ไหมคะ...?”

“ค่ะ...นาโทรไปแล้วนะคะ แต่คุณคิมไม่รับสายเลยค่ะ...”

“ค่ะ...ถ้าพี่คิมมาแล้วฝากแจ้งฟ้าทีนะคะ...”

ฟ้าใสพูดจบก็เดินออกไปด้วยสีหน้าเครียดๆ แทนจีรวรรณ เธอคิดถึงเรื่องเมื่อวันก่อนที่เธอไปกินข้าวกับเพื่อนสนิท 2 คน แล้วไปเห็นคิมหันต์นั่งทานข้าวกับเอมอรอยู่อีกโต๊ะนึง เธอไม่คิดเลยว่าคิมหันต์จะให้อภัยเอมอรได้และเขาจะกล้าทำแบบนี้ลับหลังจีรวรรณ

เธอไม่อยากเดาเลยว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น