เมียดาราของคุณไท่หรง 6.2

เย็นวันหนึ่งก่อนที่กองถ่ายใหม่ของซีรีย์เรื่องชาติสุดท้ายจะเริ่มทำงาน หากนับตั้งแต่วันที่จันทร์เจ้าขาได้คุยกับไท่หรงเรื่องฝังยาคุมก็เป็นวันที่แปดพอดี วันนี้เป็นวันที่เธอต้องทำตามสัญญากับเขาเป็นวันแรก

ไม่รู้ว่าหลังจากนี้เรื่องของเราจะยังคงดำเนินไปหรือไม่ หรือจะเป็นแค่ครั้งเดียวจบ แม้ว่าเขาจะไม่พูดแต่จันทร์เจ้าขาไม่อาจนิ่งดูดาย ชีวิตของเธอกำลังดำเนินไปในที่ดีขึ้น เพราะแบบนั้นเธอจึงบอกเขาตั้งแต่เมื่อเย็นวานว่าวันนี้จะทำตามสัญญา

แน่นอนว่าไท่หรงไม่ได้คัดด้านอะไร เขาบอกเธอว่าเคลียร์งานเอาไว้แล้ว ช่วงเย็นเขาว่างและเธอควรจะเตรียมตัวเองไว้ให้พร้อมเพราะเขารอมามากพอแล้ว

นั่งจึงเป็นเหตุผลให้จันทร์เจ้าขาเข้ามาเตรียมตัวในห้องน้ำที่อยู่ในห้องเขาอีกมี แม้ว่าจะเตรียมตัวมาตั้งแต่ที่ห้องของตัวเอง

“ทำใจร่มๆไว้เจ้าขา เขาคงไม่เอาถึงตายหรอก มันก็เหมือนตอนเล่นละครนั่นแหละ” เธอกล่าวปลุกใจตัวเองที่หน้ากระจก ขณะที่ถอดชุดคลุมด้านนอกซึ่งใส่ทับชุดคลุมด้านในซึ่งเป็นผ้าซีทรู

เธอแต่งตัวแบบนี้เพราะต้องเดินจากห้องของตัวเองมาที่ห้องเขา ถึงการ์ดทุกคนจะรู้ว่าเธอมีดีลแบบไหนกับเจ้านายตัวเอง ทว่าเจ้าขาก็ยังไม่ใจกล้าพอที่จะใส่เพียงชุดคลมซีทรูแนบเนื้อที่เห็นไปถึงไหนต่อไหนต่อหน้าทุกคนอยู่ดี

หญิงสาวหมุนตัวอยู่หน้ากระจกต่ออีกชั่วครู่ก็ตัดสินใจได้ว่าควรออกไปได้แล้ว เธอมาเข้าห้องน้ำนานพอสมควร ตอนนี้คุณไท่หรงเองก็ลงสระไปรอตั้งแต่เมื่อสิบนาทีก่อน

เขาเป็นคนดุแบบดุมาก ยังไงวันนี้เราก็ต้องมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน หากทำให้เขาไม่พอใจตั้งแต่แรกคงจะไม่ดีเท่าไหร่

“เอาวะ สู้!” แม้ยังไม่รู้ว่าตัวเองจะสู้กับเขาได้มากแค่ไหน แต่ท้ายสุดแล้วจันทร์เจ้าขาก็ยอมรับความจริงได้ เธอเดินออกจากห้องน้ำตรงไปยังพื้นที่ซึ่งเป็นสระว่ายน้ำส่วนตัว ที่เธอไม่เคยรู้มากก่อนว่ามีเพราะปกตินั่งรับประทานอาหารกับเขาอีกห้อง

หญิงสาวเดินขาสั่นๆไปที่ขอบสระ ดวงตาสวยมองเขาในสภาพเปลือยอกแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน กำลังยืนพิงขอบสระอีกด้าน มือข้างหนึ่งถือแก้วไวน์เอาไว้ อีกข้างวางแขนบนขอบสระเพราะส่วนสูงของเขามันพอดีกัน

เป็นภาพที่ขี้เก๊กพอสมควร หากไม่กลัวเขาเป็นทุนเดิม หากไม่มีรอยสักรูปมังกรที่ก็คงเต็มหลังลามมาด้านหน้า และหางมังกรพันแขนทั้งสองข้าง หรือเธอไม่มีจิตวิญญาณนักแสดงที่ควบคุมสีหน้าของตัวเองได้อย่างดีแล้วล่ะก็

จันทร์เจ้าขามั่นใจว่าเธอต้องเบ้ปากใส่อีกฝ่ายอย่างแน่นอน

“คุณไท่หรง ร…รอนานไหมคะ”

“นานกว่านี้ฉันก็รอมาแล้ว ทำไมแค่นี้จะรอไม่ได้” น้ำเสียงของเขาแม้จะนิ่งสนิทแต่ก็พอฟังออกว่ามีความสบายใจเจือปนอยู่

อะไรแบบนั้นทำให้จันทร์เจ้าขาใจชื้นมากพอที่จะกล้าถอดเสื้อคลุมซีทรูไปพาดเอาไว้บนเก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกล เหลือเพียงบิกินี่ทูพีซแบบผูกคอสีดำ เข้าชุดกับท่อนล่างที่เป็นกางเกงในตัวจิ๋วดูเซ็กซี่แต่ก็ไม่ได้มากเกินพอดี

เธอแต่งมาเพื่อให้มันดูสวยงามมากพอที่เขาจะรู้สึกว่าไม่ได้เสียแรงจัดการพี่อ้อไปเปล่าๆ แต่ไม่ได้ใส่เพื่อให้เขากระเหี้ยนกระหือรือมากขึ้น เพราะลำพังตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะสู้ผู้ชายตัวใหญ่ๆอย่างเขาไหวไหม

“ลงมานี่สิ”

แม้เธอจะคิดทำแบบนั้นอยู่แล้วแต่เขากลับไวกว่า ไท่หรงกวักมือให้หญิงสาวเดินลงน้ำไปหาตัวเอง เห็นอย่างนั้นจันทร์เจ้าขาจึงได้ก้าวขาที่ยังสั่นเพราะความรู้สึกที่ไม่รู้ว่ากลัวหรือตื่นเต้นกันแน่ลงไปในสระ

เดินฝ่ามวลน้ำไปหาเขาที่อยู่อีกด้านของสระท่ามกลางสายตาคมกริบที่วาววับยิ่งกว่าคืนที่เขาเจอเธอคืนแรก ยิ่งกว่าตอนที่เข้ามาล้วงกระโปรงในห้องของเธอหลายเท่า เขายังยืนอยู่ที่เดิม มือซ้ายยกแก้วไวน์ขึ้นจิบเหมือนกำลังรอดูว่าเธอจะทำอะไร

เห็นแบบนั้นจู่ๆหญิงสาวก็อยากจะวิ่งหนีไปให้ไกล แต่ก็ทำได้แค่คิดเพราะรู้ว่าจะไม่มีวันหนีเขาพ้น

“คุณ…” เธอเดินเข้าไปหยุดห่างกับเขาเพียงหนึ่งศอกเท่านั้น ทว่าไม่นานก็ต้องเผลออุทานออกมาด้วยความตกใจเพราะจู่ๆแขนขวาของเขาก็เอื้อมมาคว้าเอวเธอแล้วรั้งเข้าหาตัว

ยังไม่ทันได้ตกใจไปมากกว่านั้นมือที่วางอยู่ที่ช่วงเอวก็ลูบลงไปวางบนสะโพกมน นี้เป็นครั้งแรกเลยที่เขาแตะพื้นที่สงวน ก่อนหน้านี้เขาล้วงกระโปรงเธอเป็นว่าเล่นก็จริงแต่จับขาเท่านั้น

“ยืนห่างขนาดนั้น กลัวฉันกัดเธอหรือไง”

“ป…เปล่าสักหน่อย ฉันไม่ได้กลัว”

“ไม่กลัวก็เลิกทำตัวแข็งเป็นท่อนไม้ได้แล้ว ฉันไม่ได้จะฆ่าจะแกงเธอเสียหน่อย หรือว่าเธอไม่เคย” เขาถามเย้าพลางมองมาที่เธออย่างไม่ค่อยเชื่อ เพราะเธอเองก็กำลังจะอายุยี่สิบเจ็ดปีอยู่ไม่กี่วัน

อายุเท่านี้แล้วโอกาสมันน้อยหรือเปล่าที่จะไม่เคยมีใคร ถึงจะมีคนที่ยังบริสุทธิ์จนอายุเยอะๆก็เถอะ

“เปล่าค่ะ ฉันเคยมีแฟน” ด้านหญิงสาวเมื่อได้ยินเขาถามแบบนั้นก็พลันส่ายหน้า ถึงจะรู้ว่าหากบอกเขาไปว่าบริสุทธิ์ผู้ชายคงตื่นเต้นมากกว่า แต่เธอก็ไม่ได้บริสุทธิ์สักหน่อย ตอนไปเรียนเมืองนอกก็เคยมีแฟน

อีกอย่างตอนทำกันจริงๆยังไงเขาก็ต้องรู้อยู่แล้ว จะโกหกให้มันได้อะไรขึ้นมา เดี๋ยวก็โดนเขาบีบคอเอาจนได้

“ถ้างั้นก็ยิ่งไม่ต้องกลัว” เขาว่าเสียงแหบพร่าขณะที่มือเริ่มบีบเคล้นเอวคอดเป็นจังหวะ ก่อนจะพลิกให้หญิงสาวเป็นฝ่ายมาพิงขอบสระเสียเอง

ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนเข้าใกล้ มือหนาเชยคางให้ใบหน้าสวยเงยขึ้น ก่อนที่ปลายจมูกโด่งจะเริ่มลากไล้ไปตามลำคอขาวกรุ่นกลิ่นสาว แขนแกร่งประดับไปด้วยลวดลายหางมังกรเกี่ยวรัดเอวคอดเข้าหาตัว

และแม้ว่าจะแสดงออกถึงความกลัวขนาดไหน แต่จันทร์เจ้าขาก็ยังสั่นสู้เหมือนเดิม นอกจากเธอจะไม่อ้าปากขอให้หยุด ร่างกายที่แข็งทื่อเมื่อครู่ก็ยังโอนอ่อนแล้วแต่เขาจะชักนำอีกด้วย

ท่าทางแบบนั้นทำเอาไท่หรงรู้สึกเหมือนโดนกรงเล็บเล็กๆข่วนหัวใจจนคันคะเยอ เขากดริมฝีปากลงที่หัวไหล่มนก่อนจะเลื่อนลงไปกดจูบที่เนินอกขาว ดวงตาคมคอยจับจ้องปฏิกิริยาของหญิงสาวขณะที่เคลื่อนกายขึ้นมาเหมือนก่อนหน้านี้

มือหนาจับเข้าที่หลังคอของหญิงสาวพลางชักนำให้ใบหน้าของเธอแหงนขึ้นเบาๆ สายตาดุดันกวาดมองไปทั่วใบหน้าหมดจน รู้สึกมันเขี้ยวแม่คนนี้เสียเต็มประดาจนกลัวว่าจะยัเงมือเอาไว้ไม่ไหว

เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่ายิ่งกว่าเดิม ขณะที่ขยับใบหน้าเข้าหาจนริมฝีปากแตะกันเบาๆ

“ไม่ต้องรีบก้ม ตอนนี้เงยขึ้นมาให้ฉันมองหน้าเธอชัดๆก่อน ถึงเวลาต้องก้มเดี๋ยวฉันจะให้เธอได้ทั้งก้มทั้งคุกเข่าจนพอใจเลย”