เมียดาราของคุณไท่หรง 6.1

คืนนั้นผ่านไปโดยที่เจ้าขาหลับตาไม่ลงเลยสักครั้ง เธอตื่นอยู่แบบนั้นตลอดคืน คิดทบทวนทั้งเรื่องของเขาและเรื่องงานที่กำลังจะปิดกล้องวันมะรืนจนกระทั่งสว่างคาตา ครั้นจะนอนหลับก็ไม่ได้อีกเพราะจู่ๆก็โดนพี่ติณห์โทรตามเข้าบริษัท

อันที่จริงเธอไม่ได้อยากไปเลยในครั้งนี้ แต่เมื่ออีกฝ่ายบอกว่าพี่น้ำผึ้งซึ่งเป็นผู้จัดของอีกทีมต้องการเจอเจ้าขาจึงได้รีบอาบน้ำแต่งตัว ตอนแรกเธอจะนั่งแท็กซี่มาทว่าลูกน้องของคุณไท่หรงกลับยืนยันที่จะมาส่งแม้จะเช้าแค่ไหน

เมื่อเป็นแบบนั้นเธอจึงมาถึงบริษัทได้เร็วดังใจนึก และขึ้นไปบนตึกเพื่อพบกับพี่น้ำผึ้งได้ภายในเวลาไม่นาน

“เจ้าขาใช่ไหม เข้ามานั่งก่อนสิคะ”

“สวัสดีค่ะ พี่น้ำผึ้ง” เพราะเคยมีประสบการณ์ไม่ดีกับการเข้ามาคุยกับผู้จัดในครั้งที่แล้วหญิงสาวจึงได้ระวังระไวไปหมด แม้ว่าตอนนี้สถานที่คุยงานจะไม่ใช้สถานที่แปลกๆ แต่เป็นห้องทำงานของพี่น้ำผึ้งที่อยู่บนออฟฟิศเองก็ตาม

“พอดีวันนี่พี่มีงานต่อ งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยเนอะ”

“ค่ะ”

“เราได้ติดตามโซเชียลบ้างไหม เห็นไหมว่าตัวเองเป็นไวรัลอยู่ในแอพนี้” อีกฝ่ายถามก่อนจะยื่นโทรศัพท์มาให้ บนหน้าจอมีฉากของหม่อมเจ้าแสนดี นางร้ายปากแดงที่โดนเอาคลิปมาตัดแบบสโลว์โมชั่น

ยอดถูกใจและคอมเม้นต์ของคลิบนั้นทะลุล้านไปแล้ว คอมเม้นท์ก็มีแต่คอมเม้นต์ทางบวก ไม่ว่าจะเป็น…

‘เป็นนางร้ายที่สวยและน่าตบไปในเวลาเดียวกัน’

‘คนนี้แสดงได้เย่วปิ้ดมาก’

‘เคยดูแสดงหลายเรื่อง คนนี้เล่นดีมากนะ เมื่อไหร่จะได้บทที่ส่งความสามารถ’

‘ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย อยู่ค่ายไหนอ่ะ’

‘แสดงดีมาก ถึงอารมณ์สุด’

‘ละครน้ำเน่า แต่นักแสดงเอาอยู่นะว่าไป’

และอีกมากมายที่เป็นไปในทางเดียวกันก็คือชื่นชอบการแสดงของเธอ ด้านจันทร์เจ้าขาที่ไม่ได้มีบัญชีในโซเชียลนี้แทบไม่อยากเชื่อสายตาว่าจะมีคนมองเห็นฝีมือและความทุ่มเทของเธอจริงๆ สงสัยต้องลองสมัครเล่นดูบ้างแล้ว

“ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษด้วยที่ไม่เคยเห็นจุดนี้ จะมาเห็นก็เป็นตอนที่ไวรัลในแอพนี้ไปแล้ว แต่หลังจากที่พี่เจอคลิปนี้ก็ได้ดูอีกหลายคลิป แล้วพี่ก็เลยมาค้นๆฉากที่เจ้าขาเคยแสดงดู เธอเป็นคนที่มีความสามารถมากเลยนะ”

พี่น้ำผึ้งเอ่ยชมอย่างจริงใจจนจันทร์เจ้าขาสามารถสัมผัสได้ มันเป็นเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยสัมผัสได้เลยจากพี่อ้อ และคนที่ทำงานทีมนู้น

พี่น้ำผึ้งคือหัวหน้าของอีกทีม หญิงสาวสงสัยมาตลอดว่าหากตัวเองไม่ได้โดนจับยัดเข้าทีมพี่อ้อจะเป็นยังไง แม้ตอนนี้จะไม่ได้เห็นอะไรชัดเจนเท่าไหร่ แต่มันก็ชัดมากว่าคนทีมนี้เห็นความสามารถของเธอจริงๆ

“ขอบคุณนะคะพี่น้ำผึ้ง” หญิงสาวยกมือไหว้สวย ทว่ายามที่เงยขึ้นมากลับต้องขมวดคิ้วแปลกใจเมื่อมีกระดาษปึกหนึ่งถูกยื่นมาให้ ด้านหน้าเขียนคำว่า ‘ชาติสุดท้าย’ ตัวใหญ่วางเอาไว้ตรงกลางหน้ากระดาษ

เป็นบทละครไม่ผิดแน่

แต่เธอไม่ได้อยู่ในการดูแลของทีมนี้ไม่ใช่เหรอ ถึงพี่อ้อจะออกแต่เธอจะได้ย้ายทีมเลยหรือไง

“เป็นซีรีย์น่ะ กองพี่จะไม่เหมือนกองพี่อ้อนะ เราจะทำซีรีย์ลงแพลตฟอร์มที่เข้าถึงคนดูมากกว่าด้วยไม่ใช่แค่ช่องหลัก เรากลัวผีไหม”

“อะ…เอ่อ มะ ไม่กลัวเท่าไหร่ค่ะ”

“พี่เห็นความสามารถการเล่นฉากดาราม่า ฉากที่ต้องใช้อารมณ์ความรู้สึกของเจ้าขาแล้ว คิดว่าบทนางเอกของเรื่องนี้เหมาะกับเรา ยิ่งไม่กลัวผีก็ยิ่งดี เรื่องนี้มีต้องไปถ่ายโลเคชั่นจริงด้วย แล้วก็เล่นคู่กับกิตต์ กรทัศน์นะ เจ้าขาโอเคไหม”

กิตต์ กรทัศน์อย่างนั้นเหรอ นั่นมันไม่ใช่พระเอกเบอร์ต้นของช่องหรือไง แล้วเมื่อกี้พี่น้ำผึ้งบอกเธอว่าบทนางเอกเหรอ เธอจะได้เล่นบทนางเอกอย่างนั้นเหรอ!??

“หนูอยากเล่นค่ะ แต่หนูไม่ค่อยเข้าใจ ทำไมจู่ๆถึงได้เล่นล่ะคะ หนูยังไม่ได้แคสต์เลย” ปกติหากเธอจะได้เล่นเรื่องไหนก็จะต้องไปแคสต์ก่อน เป็นแบบนั้นทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่เรื่องล่าสุด ไม่มีหรอกที่จะได้บทแบบนอนมาอย่างนี้

ขนาดบทหม่อมเจ้าแสนดีก็ยังได้เพราะไปแคสต์ และคนที่ได้บทก่อนดันมาเล่นไม่ได้ บทนั้นก็เลยตกเป็นของเธอ

“เจ้าขาทำงานกับเรามาหลายปีนะ ไม่จำเป็นขนาดนั้นหรอก พี่เล็งเห็นแล้วว่าเราเหมาะสมก็เลยอยากให้เล่น ไม่ได้คิดเองเออเองนะแต่ผู้ใหญ่ก็เห็นด้วย เป็นคนไฟเขียวให้พี่เรียกเจ้าขามาคุยด้วยเสียด้วยซ้ำ”

“จริงเหรอคะ”

“จริงสิ แล้วก็…เดี๋ยวปิดกล้องเรื่องนี้วันมะรืนใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

“งั้นวันนี้พี่จะให้บทเราไปก่อนพอดีไม่ได้เอานิยายมาด้วย กำหนดการของกองนี้จะเริ่มสัปดาห์หน้า ปิดกล้องแล้วเข้ามาเอานิยายที่บริษัทอีกรอบนะ ช่วงที่พักเจ้าขาจะได้อ่านบทกับนิยายให้จบและก็จะได้ทำความเข้าใจตัวละครไปในตัวด้วย”

“ค่ะพี่น้ำผึ้ง”

“พี่อยากให้เราเตรียมพร้อมรับการเปลี่ยนแปลงเอาไว้นะ เพราะเมื่อเริ่มเรื่องหน้าแล้วแม้แต่ผู้จัดการที่จัดคิวก็ต้องเปลี่ยน เธอไม่ได้ทำงานกับทีมนู้นแล้ว เรื่องดูแลคิวเธอพี่จะให้พี่รดาดูแลแทนติณห์โอเคไหม”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

จันทร์เจ้าขายังไม่อยากเชื่อเลยว่าเรื่องเมื่อครู่คือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง เธอล่องลอยมาตั้งแต่ที่แยกกับพี่น้ำผึ้งมา กระทั่งขับรถกลับไปที่โรงแรมแล้วก็ยังเก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง จนออกมากินข้าวเย็นกับไท่หรงแล้วเธอก็ยังไม่ได้พูดอะไรออกมา

เขาถามเธออยู่เหมือนกันว่าเป็นอะไรดูเงียบผิดปกติ เธอจึงตอบเขาไปตามตรงว่าได้รับบทนางเอก และรู้เรื่องที่พี่อ้อออกจากบริษัทไปแล้ว เขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพียงแค่บอกว่าดีใจด้วย

ไม่มีการทวงสัญญาเลยแม้แต่คำเดียว จนจันทร์เจ้าขาต้องเป็นฝ่ายบอกเองว่าเธอยังไม่ลืมสิ่งที่เคยพูดไว้ ส่วนเขาทำเพียงพยักหน้าแล้วกินต่อจนเสร็จ จากนั้นเราสองคนก็แยกย้ายไปห้องใครห้องมัน

ด้วยความเพลียที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืน แถมช่วงกลางวันก็ช็อคจนนอนไม่หลับอีก เพราะแบบนั้นหลังจากที่แยกกันหญิงสาวจึงหลับสนิทตลอดทั้งคืน เมื่อถึงเวลาทำงานก็เดินทางไปกองถ่ายเพื่อถ่ายคิวสุดท้าย

คิวของเธอมีไม่มากนัก เพียงแค่ต้องมาถ่ายจุดจบของตัวร้ายที่อับอายกับการกระทำขอตัวเองจนต้องหนีไปต่างประเทศ ที่เหลือก็เป็นฉากของพระนาง ซึ่งก็คือลลิตาและพระเอกดาวรุ่งพุ่งแรงอีกคน

ถ่ายมาจนถึงช่วงเย็นของวันงานของจันทร์เจ้าขาก็เสร็จลุล่วง เธอกับเฟื่องพากันเดินทางกลับเพราะอีกวันหญิงสาวมีคิวถ่ายแบบลงนิตยสารที่ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยจะมีเข้ามา

หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ต้องทำงานกับสนธิอีก แต่ต้องทำงานกับพี่ก้องซึ่งเป็นผู้กำกับทีมของพี่น้ำผึ้งแทน พี่ก้องเป็นผู้กำกับมือดีอีกคน และเรียกได้ว่าเป็นคู่แข่งของสนธิเลยทีเดียว

ทุกอย่างดำเนินไปในเส้นทางที่จันทร์เจ้าขาไม่คิดว่าจะมีวันเกิดขึ้นได้ แม้จะพอรู้อยู่ว่าการที่พี่อ้อกระเด็นออกไปจากบริษัทและดูเหมือนว่าจะไม่ได้เข้าทำงานในบริษัทสื่อไหนเลย เป็นฝีมือของคุณไท่หรง

แต่เธอก็ยังไม่ได้คิดว่าการที่ตัวเองได้บทนางเอกนั้นเป็นเพราะเขาด้วย เนื่องจากพี่น้ำผึ้งเองก็บอกว่าที่เธอได้บทนี้เป็นเพราะคลิปของเธอเป็นไวรัลในโลกอินเทอร์เน็ต และอีกฝ่ายก็เล็งเห็นถึงความสามารถของเธอ คิดว่าจะเอาบทนี้อยู่

จันทร์เจ้าขาได้อ่านบท ได้เจอกับพระเอกซึ่งก็คือกิตต์ กรทัศน์ไปแล้ว ฝ่ายนั้นเองก็ชมเธอเหมือนกัน เพราะแบบนั้นหญิงสาวจึงเชื่อว่าที่ได้รับโอกาสนี้ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะความสามารถ และไม่โดนคนอย่างพี่อ้อมาบดบังรัศมีแล้ว

ช่วงเวลาแสนสุขนั้นเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันที่พี่อ้อไม่อยู่ จนกระทั่งเกือบถึงวันที่กองถ่ายของซีรีย์เรื่องชาติสุดท้ายจะเริ่มทำงาน มีเรื่องหนึ่งที่เธอสุขจนเกือบลืมไปเลย

นั่นคือวันที่เธอจะต้องให้ในสิ่งที่ไปสัญญากับคุณไท่หรงเอาไว้ เธอต้องนอนกับเขา และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย แต่นอนไปเรื่อยๆจนกว่าเขาจะเบื่อ