บท
ตั้งค่า

15 เพราะหึงหรือคิดถึงกันแน่

กลางดึกคืนนั้นในขณะที่เตยหอมยังหลับไม่สนิทมากนัก เธอก็รู้สึกเหมือนว่ามีคนใครบางคนเดินเข้ามาภายในห้องนอน

จมูกของเธอได้กลิ่นของใครบางคนที่เธอรู้สึกคุ้นเคยจึงรีบลืมตาขึ้นมา ก่อนจะพลิกร่างของตัวเองมาที่ประตูห้องนอนอย่างรวดเร็ว หญิงสาวลุกขึ้นพรวดและขยี้ตาของตัวเองในทันที เตยหอมเพ่งมองมาที่ชายร่างสูง เขายืนอยู่ตรงนั้นก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ หยิบสาวเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียงทันที

“อ้าวคุณ!!! ไหนบอกจะกลับวันพฤหัสไม่ใช่เหรอคะ!!!” เตยหอมเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจ ทิวัตถ์เปิดไฟภายในห้องนอนจนสว่างแล้วหันมายิ้มให้เธอ

“เซอร์ไพรส์!!!” ทิวัตถ์เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มอย่างดีใจที่หลอกเธอจนสำเร็จ ก่อนจะเดินมานั่งอยู่ข้าง ๆ เธอบนเตียง เขายิ้มขึ้นที่มุมปากเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยกับกับเธอด้วยประโยคที่ทำให้ขนลุก

“ผมนับดูแล้ว คืนนี้มันครบเจ็ดวันพอดี..ตามที่คุณสัญญากับผม”

“...........” เตยหอมเบิกตากว้างด้วยความตกใจ หัวใจของเธอเต้นระรัวราวดั่งกลองสะบัดชัย เสียงลมหายใจของเขาทำให้เธอขนลุกชันไปทั่ว นี่เขากลับมาหาเธอเพียงแค่ต้องการตัวเธอจริง ๆ หรือเนี่ย!

“อันที่จริงแผนงานเดิมของผมก็จะเสร็จสิ้นในวันพฤหัสบดีนั่นแหละ แต่ผมได้ยินคุณบอกว่าคิดถึงผม ผมก็เลยกลัวคุณจะคิดถึงผมจนอกแตกตายไปเสียก่อนน่ะสิ!” เขาหยอดคำหวานพร้อมกับทำสายตาเจ้าชู้

“บ้า!!! เอาจริง ๆ สิ อย่าพูดเล่น”

“ไม่ได้พูดเล่นสักหน่อย แล้วคุณสัญญาอะไรกับผมไว้ล่ะ..”

“เปล่านี่คะ สัญญาอะไร!!” หญิงสาวทำหน้านิ่ง

“หื้มมม คิดให้ดีนะ”

“......” หญิงสาวยิ้มเจื่อน ๆ เมื่อเห็นเขาจ้องหน้า

หลังจากที่เขาได้คุยโทรศัพท์กับเตยหอมในตอนเที่ยง ทิวัตถ์ก็สั่งให้น้องสาวจองตั๋วเครื่องบินกลับมากรุงเทพฯ ทันที

เมื่อนึกถึงเรื่องที่คุยกันทางโทรศัพท์เมื่อตอนกลางวัน เตยหอมก็หน้าแดง และค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม

“คุณทานอะไรมาหรือยังคะ ฉันไปทำให้เอาไหม” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องทันที

ทิวัตถ์เคลียร์เรื่องบัญชีทรัพย์สินเสร็จเรียบร้อยก็เกือบสามทุ่มแล้ว หลังจากนั้นก็รีบเดินทางไปสนามบินเพื่อรอขึ้นเครื่องเที่ยวสี่ทุ่ม และสาเหตุที่เขาต้องรีบกลับมาหาเธอ ก็เพราะเอื้อมจันทร์ส่งไลน์ไปบอกว่าเห็นเตยหอมคุยอยู่กับอดีตแฟนหนุ่มของเธอหลังจากประชุมเสร็จ

เขาใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงยี่สิบนาทีจากเชียงใหม่มาลงดอนเมือง กว่าจะเข้าบ้านได้ก็เกือบจะเที่ยงคืนอยู่แล้ว

ช่วงเย็นเขายุ่งจนไม่มีเวลากินข้าวแต่ก็ยังรีบกลับมาหาเธอ ซึ่งนั่นส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเธอบอกว่าคิดถึงเขา แต่ทิวัตถ์ก็อดหึงเธอไม่ได้อยู่ดี และจุดประสงค์ที่เตยหอมอยากทำมื้อดึกให้เขานั้น ก็เพราะว่าเธออยากมีเวลาผ่อนปรนอีกสักหน่อย และแน่นอนว่าเธอกลัวในสิ่งที่ได้สัญญาเอาไว้ เธอนึกว่าเขาจะลืมไปแล้วเสียอีก เธอไม่รู้จะหาทางออกเรื่องนี้ได้อย่างไร

“ขอบคุณนะครับ ที่คุณใส่ใจผมมากขนาดนี้ แต่ผมทานบนเครื่องมาแล้ว” ครั้งนี้เขารีบปฏิเสธเธอ

“ก็คุณบอกเองนี่นา เป็นสามีภรรยาก็ต้องดูแลกันสิคะ” สิ้นเสียงหวานทิวัตถ์ก็รีบดึงร่างเธอเข้ามากอดทันที

เขาลูบศีรษะของเธอเบา ๆ ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูปของเธอช่างดูเย้ายวนและน่าสัมผัส ชายหนุ่มรัดร่างเธอเอาไว้ในอ้อมกอด

“คิดถึงผม ก็หอมแก้มผมบ้างสิ”

“ไม่อะค่ะ ฉันไม่เคย”

“หืม์!!..คุณก็ลองดูสิครับ จะได้เคย” เธอมองหน้าเขาก่อนจะยอมเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มสาก แต่มันก็แทบจะไม่โดนเลยด้วยซ้ำ จนเขาต้องอุ้มเธอขึ้นไป เตยหอมรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงขึ้นมาทันที เธอรีบผลักเขาออกแต่กลับถูกกอดแน่นยิ่งกว่าเดิม เขาหัวเราะออกมา เตยหอมเม้มปากสนิทก่อนจะหอมแก้มเขาอีกครั้งได้อย่างถนัด

“พอใจหรือยังคะ”

“ยังต้องอีกข้าง”

“หือ!!..คุณนี่เจ้าเล่ห์จริง ๆ เลยอะ” หญิงสาวใช้นิ้วหยิกไปที่เอวของเขา ก่อนจะสัมผัสร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เธอแค่หยิกเบา ๆ

เตยหอมอายไม่รู้จะทำอย่างไรจึงกัดไปที่แขนของเขาเพื่อเป็นการแก้เขิน อันที่จริงแล้ว เธออยากทำให้เขาเจ็บเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แต่เขากลับล๊อกตัวเธอเอาไว้แน่นแถมยังพูดด้วยเสียงราวกับคนหื่นกามเลยทีเดียว

“อย่าดื้อกับสามีสิครับ คุณภรรยา”

“คุณก็ปล่อยฉันลงสิคะ!!” หญิงสาวจ้องใบหน้าคม

“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ” เธอบอกเขาเมื่อเท้าของตัวเองถึงพื้น

“ไม่อาบ..นอนมันทั้งยั่งเงี่ยแหละ”

“อื๋ยยย!!! คนอาไรไม่อาบน้ำ แหวะ!!” หญิงสาวแกล้งทำท่ารังเกียจ แล้วรีบเดินหนี

“มานี่เลย!!!..ว่าผมเหรอ” เขารีบตามมารั้งเอวเธอไปที่เตียงทันที คราวนี้เธอเป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะตกอยู่ใต้อาณัติของเขาโดนสิ้นเชิง

“ไปอาบน้ำก่อนสิคะ แล้วเดี๋ยวฉันจะให้รางวัลคุณ”

“แน่นะ!!!”

“อื้มมม!!.” หญิงสาวครางตอบก่อนจะรีบพยักหน้ารัวๆ เขาจึงยอมปล่อยเธอ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแล้วฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี

อาบน้ำเสร็จ ทิวัตถ์ก็นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวมายืนอยู่ตรงหน้าภรรยาสาวที่กำลังนั่งหวีผมอยู่หน้ากระจก ทิวัตถ์ยื่นมือไปเชยคางเธอขึ้นมองด้วยความเสน่หา นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความหื่นกระหายจนเตยหอมนึกหวั่น ๆ

“ไหนล่ะ!!! รางวัลของผม” เตยหอมรีบหลบสายตาอันเร่าร้อน ทรวงอกอวบอิ่มสั่นสะท้านด้วยเธอหายใจแรงขึ้น เธอกังวลเล็กน้อยก่อนจะบอกเขาด้วยเสียงสั่นพร่า

“ไปปิดไฟก่อนสิคะ”

“ปิดไฟแล้วจะมองเห็นรางวัลได้อย่างไรกันล่ะ”

“คนขี้โกง!!!” หญิงสาวขมุบขมิบปากบ่น เขายิ้มและจ้องมองเรือนร่างของเธอ ชุดนอนสายเดี่ยวของเตยหอมช่างน่าเย้ายวนใจเขาเป็นที่สุด เขาเดาว่าเตยหอมไม่ได้สวมใส่อะไรข้างในเลยด้วยซ้ำ เพราะไฟหน้าที่ลอยเด่นชัดจนจุกมันโผล่ออกมาให้เห็น ทิวัตถ์กลืนน้ำลายลงคอเอื้อกใหญ่

“ชุดนอนของคุณเซ็กซี่เหลือเกิน” เขาพร่ำเพ้อและดึงร่างของเธอลุกขึ้นไปยืนไปกอด หญิงสาวกอดตอบเขา เธอสูงแค่ไหล่ของเขาเท่านั้น ทิวัตถ์ลูบไล้ทรวงอวบอิ่มอย่างแผ่วเบา ทำให้เตยหอมยืนตัวแข็งทื่อ ก่อนจะหายใจแรงขึ้นเรื่อย ๆ เพราะรู้ดีว่าเขาต้องการอะไร แต่คืนนี้เธอไม่พร้อมเลยจริง ๆ ให้ตายสิ!

อันที่จริงนอกจากการช่วยตัวเองแล้ว เธอก็ยังไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนเลยด้วยซ้ำ แม้แต่อดีตแฟนหนุ่มของเธอที่เคยแอบนอกใจก็เพราะสาเหตุมาจากเรื่องนี้ล้วน ๆ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel