เพื่อน love

127.0K · จบแล้ว
สกาวรัตน์
75
บท
1.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

มิตรภาพจากการเป็นเพื่อนในวัยเรียน ผูกพันกันจนกลายมาเป็นความรักในวัยหนุ่มสาว แต่ความรักของเขาและเธอ ต่างก็ต้องผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย กว่าจะถึงวันที่รอคอย...

นิยายรักโรแมนติก

ตอนที่ 1 เปิดเทอม

ณ.โรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง

ในห้องม.1/4

ฉันชื่อเข็ม ชื่อจริงว่าเขมิกา วันนี้เปิดเทอมวันแรก ฉันเพิ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่ ยังไม่รู้จักใครสักคน เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ฉันตัดผมม้าน่ารักดี ฉันเลยสะกิดแขนเธอ

"เธอ...ชื่อไรเหรอ ฉันชื่อเข็มนะ"

"ฉันชื่อเกี๊ยวจ้ะ"

คนที่นั่งข้างหน้าหันมาหาเรา

"ฉันชื่อน้ำนะ"

เราสามคนรู้สึกถูกชะตากันมาก เลยพูดคุยกัน พอดีครูเดินเข้ามาในห้องเพื่อเช็คชื่อ

"สวัสดีค่ะ...นักเรียนทุกคน ครูชื่ออมราค่ะ จะเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอนะคะ ครูจะเช็คชื่อนะ เรียกชื่อใครก็ขานรับด้วยนะคะ"

ครูอมราเริ่มเช็คชื่อทีละคน ฉันจึงได้รู้ว่า...เกี๊ยวมีชื่อจริงว่าประภัสสร ส่วนน้ำชื่อชลธิชา

"เขมิกา"

ฉันขานรับ...น้ำกับเกี๊ยวหันมายิ้มให้ หลังจากเช็คชื่อผู้หญิงแล้วก็ต่อด้วยพวกผู้ชาย แต่พอครูขานถึงชื่อ ๆ หนึ่งกลับเงียบ...

"พีรวัส...พีรวัส อริยะวิทย์ มารึเปล่าคะ"

"มา...ครับ"

ทุกคนหันไปมองหน้าห้อง ก็เห็นเด็กชายหน้าตาดีมาก กำลังยืนหอบอยู่หน้าห้อง...สงสัยจะวิ่งมา

"เปิดเทอมวันแรก...ทำไมถึงมาสายล่ะ...พีรวัส"

"ผม...ช่วยแม่ขายของครับ เลยมาช้าไปหน่อย"

"เอาเถอะ...วันนี้ครูจะไม่ว่า แต่อย่ามาสายอีกนะ...ไปนั่งที่ได้"

"ขอบคุณครับ"

นายคนนั้นยกมือไหว้ครู แล้วเดินเข้ามา เขาเดินผ่านฉัน เรามองสบตากัน เขายิ้มให้...ฉันยิ้มตอบ

ตอนพักเที่ยง โรงอาหารคนแน่นมาก ฉันมากินข้าวกับน้ำและเกี๊ยว เรานั่งกินกันไปคุยกันไป คงเพราะเป็นผู้หญิงด้วยกัน และมีนิสัยใกล้เคียงกัน เราเลยเข้ากันได้เร็ว

"ขอพวกเรานั่งด้วยคนได้ไหม"

พวกเราหันไปมอง ก็เห็นนายคนที่มาสายกับเพื่อนอีกคน ยืนถือถาดอาหารมาขอนั่งด้วย

"เอาสิ...มานั่งด้วยกัน"

ฉันบอกพร้อมกับกระเถิบที่ให้พวกเขา พวกเขาวางถาดแล้วนั่งลง คนนึงนั่งข้าง ๆ กับเกี๊ยว ส่วนนายคนที่มาสาย...มานั่งข้าง ๆ ฉัน

"ขอบคุณนะ คนเยอะมากเลยอ่ะ หาที่นั่งไม่ได้เลย"

คนที่นั่งข้างเกี๊ยวพูด

"เราชื่อภีมนะ พวกเธอชื่อไรอ่ะ"

อ้อ...นายคนที่มาสายชื่อภีม เขาพูดแล้วมองฉัน

"ฉันชื่อเข็ม..นี่น้ำกับเกี๊ยว"

"เราชื่อนพนะ"

คนที่นั่งข้างเกี๊ยวตอบ พวกเราเลยคุยกันใหญ่ พวกฉันช่างคุยตามประสาผู้หญิง ส่วนนพกับภีมนั่งฟังเงียบ ๆ ภีมดูจะเป็นคนขรึม ๆ ส่วนนพติดจะขี้อาย น้ำกับเกี๊ยวเป็นคนพูดตรง ๆ พวกเราเริ่มทำความคุ้นเคยกัน

ตอนเย็น...เลิกเรียน ฉันกำลังคิดว่าจะกลับบ้านทางไหนดี น้ำกับเกี๊ยวไปทางเดียวกัน ฉันไปถามทางเขา เขาบอกให้เดินออกทางหลังโรงเรียน ถนนหลังโรงเรียนเป็นถนนเส้นไม่ใหญ่นัก มีบ้านคนอยู่ประปราย รถราก็ไม่เยอะเท่าไหร่ จะว่าเปลี่ยวก็ไม่เชิง ก็พอจะมีคนเดินไปเดินมาอยู่บ้าง

"เธอ..นี่...เธอคนนั้นน่ะ"

ฉันหันไปมอง ก็เห็นภีมวิ่งตามมา

"ตามฉันมาทำไมเหรอ"

ภีมวิ่งมายืนหอบ ก่อนจะพูดว่า

"เรียกตั้งนาน...โอ๊ย...เหนื่อย"

ฉันเห็นเข้าวิ่งมาเหงื่อเต็มหน้าเลย ฉันลังเลนิดนึง...ก่อนจะล้วงหยิบผ้าเช็ดหน้ายื่นให้เขา แต่เขามองแล้วส่ายหัว

"ไม่ต้องหรอก...แค่นี้เอง"

ภีมเอามือปาดเหงื่อที่หน้า

"บ้านอยู่ไหน...ทำไมมาทางนี้ล่ะ"

ฉันบอกที่อยู่ของบ้านไป

"ฉันงง ๆ น่ะ ยังไม่รู้เลยว่าต้องไปทางไหน ถามป้าร้านขายน้ำ เขาบอกให้เดินมาทางนี้"

ภีมส่ายหัวให้ฉัน

"ทางนี้น่ะใช่...แต่มีทางลัดที่ไม่ต้องเดินไกล เดี๋ยวเราพาไปเอง"

ฉันยิ้มพยักหน้าแล้วเดินไปกับภีม ดู ๆ แล้วเขาสูงกว่าฉันหน่อยนึง รูปร่างก็ท้วม ๆ น่ารักดี

"เธอชื่ิอไรเหรอ..."

"เราชื่อเข็ม...เขมิกา เมื่อตอนเที่ยงก็ถามไปแล้วนี่"

"โทษที...เราลืมอ่ะ เราชื่อภีม...พีรวัสนะ ต้องขอบใจที่วันนี้ยอมให้เรานั่งกินข้าวด้วย"

"ไม่เป็นไร...เราอยู่ห้องเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ"

ภีมพยักหน้า เราสองคนเดินกันไปเงียบ ๆ เขาพาฉันเดินเข้าซอยเล็ก ๆ แคบ ๆ เดินไม่นานก็ทะลุถนนใหญ่

"บ้านเธออยู่ตรงโน้น บ้านเราอยู่ห่างมาอีก 2 ซอย"

ฉันเพิ่งเข้าใจ...ที่แท้ภีมก็อยู่แถวนี้เหมือนกัน มิน่าล่ะ...ถึงรู้จักทางลัดดีขนาดนี้

"กลับบ้านเองถูกละนะ...เราไปล่ะ"

ภีมโบกมือให้แล้ววิ่งไปทางบ้านของเขา ฉันก็เดินกลับมาบ้านตัวเอง พอเดินมาถึงบ้าน ก็เจอพี่อรยืนอยู่...เธอก็เพิ่งถึงบ้านเหมือนกัน

"เจ้...เพิ่งถึงเหมือนกันเหรอ"

พี่อรพยักหน้า เราเปิดประตูเข้าบ้านด้วยกัน

"กลับมาด้วยกันเหรอลูก"

แม่ที่นั่งดูทีวีเอ่ยทัก

"เปล่าค่ะม๊า อรเจอเข็มที่หน้าบ้านค่ะ"

พี่อรตอบแล้วเดินขึ้นบ้านไป ส่วนฉันนั่งลงข้าง ๆ แม่

"เข็มกลับมายังไงลูก นั่งรถเมล์หรือสามล้อล่ะ"

"เดินมาสิคะม๊า"

"เดินยังไง...ไกลนะลูก"

"มีเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกัน เขาอยู่ถัดบ้านเราไปสองซอยค่ะ เขาเก่งนะคะม๊า...พาเข็มเดินแป๊บเดียว ก็ทะลุออกมาถึงปากซอยบ้านเราเลยค่ะ"

"เรียนวันแรกมีเพื่อนแล้วเหรอ"

"วันนี้ได้เพื่อนใหม่ 4 คนค่ะ เป็นผู้ชาย 2 คน ผู้หญิง 2 คน"

"เก่งนะเรา...วันแรกก็ได้เพื่อนตั้ง 4 คนแน่ะ"

"เข็มซะอย่าง...สบายมากค่ะ"

"ไปๆๆๆ...ไปอาบน้ำซะ ป๊ากลับมาจะได้กินข้าวกัน"

ฉันถือกระเป๋าเดินขึ้นห้องตัวเอง ดีว่าวันนี้เปิดเทอมวันแรก เลยไม่มีการบ้าน...สบายไป อาบน้ำเสร็จก็ออกมาเล่นเกมส์กดของโปรด...รอเวลาแม่เรียกกินข้าว ครอบครัวฉันมีกัน 5 คน เป็นครอบครัวคนจีนธรรมดา ๆ ฉันมีพี่สาวกับน้องชายอย่างละคน พี่สาวฉันชื่ออร น้องชายฉันชื่อพงษ์

พ่อฉันมีกิจการขายเครื่องเหล็ก แม่เป็นแม่บ้าน พี่สาวคนโตแก่กว่าฉัน 4 ปี ส่วนเจ้าน้องชายตัวแสบอ่อนกว่าฉัน 2 ปี ครอบครัวเราเรียบง่ายและอบอุ่นดี