ตอนที่ 6 เข้าเต้นท์นอน

@เต้นท์นอน

ฮึบบ.....บ อ๊าก

โอ๊ย!

เฮ้อ.........

"เหนื่อยฉิบ" 

แพคกับ โคลช่วยกันแบกร่างเมาสิ้นสภาพของเพื่อนทั้งสามคนมาด้วยความลำบาก ช่วยกันหิ้วปีกคนละฝั่งอย่างทุลักทุเล เสร็จภารกิจก็นั่งหัวเราะขำกันชอบใจ 

ฮ่าๆๆๆ 

" เหนื่อยฉิบ ไอ้พวกเวร แดกกันเข้าไปได้ยังไงขนาดนั้น" 

"นั่นดิ เวรแท้ เดี๋ยวขอไปอาบน้ำใหม่นะ เหงื่อท่วมเลย" 

" เออไปด้วย นอนไม่ลงวะ แบบนี้ " แพครีบตอบเห็นด้วยทันที เพราะแบกขนเพื่อนมาสามรอบ เล่นเอาเหงื่อแตก

"ไปเหอะ"

"อืม 

.

.

"อากาศดีวะโคล"

"เออ หายใจโคตรโล่งเลย"

"หายกันไปหมดแล้ว อย่างกับผีหลอก"

"เชี่ย ไอ้แพค อย่าพูด กูกลัว"

"ฮ่าๆๆ เออ กูลืมไป ระวังไว้นะมึงเข้าไปอาบคนเดียวป่านนี้นะ ?? ฮือออ หื่ออ หืออ ??"

"สัด!! แพค เชี่ย! ขนลุก~ "

โคลรีบขยับตัวไปเดินใกล้ๆ แพค 

" ถ้าเจอจริงๆ เมิงห้ามทิ้งกูนะ มึงต้องอุ้มกูไปด้วยนะไอ้หมาแพค"

"ฮ่าๆๆ เออ เดี๋ยวกูวิ่งไปรออุ้มสัก 1 กิโลข้างหน้า"

"สัด เลวมาก มึงบิ้วอารมย์กูเองแท้ๆ"

.

.

"มึงไปอาบห้องผู้หญิงได้ป่ะ"

"บ้า เดี๋ยวคนมาเห็นกูอาย" 

"เดี๋ยวกูดูต้นทางให้ แล้วมึงรีบเข้าไป เคป่าว"

"เฮ้ย มึงก็รีบอาบดิวะโคล กูทำไม่ได้"

"กะ กูกลัวจริงๆวะ เชี่ย! มึงดูรอบๆดิ หลอนฉิบหาย ป่าเวิ้งว้าง เลยนะโว๊ย ถ้ามึงไม่เข้าห้องหญิง

งั้นกูไปเข้าห้องผู้ชายเอง แม่งน่ากลัวฉิบ! อาบๆ อยู่แล้วมันมาดึงขากู กูจะทำไงวะแพค หื้ยยย.....ย ตัวกูสั่นขนลุกหมดแล้ว นะมึงน้า "

"เออๆ เดี๋ยวมึงดูต้นทางให้กูด้วยนะ " แพคส่ายหัวขำท่าทางกลัวผีของโคล ใช้สายตาเหล่หาไปทั่ว กลัวก็ยังอยากเจอนะคนเรา

"เออ ขอบใจมากนะเว้ย"

"เออ!"

.

.

โคลเดินเข้าไปสำรวจในห้องน้ำ ไม่มีคนอาบน้ำสักห้อง ตอนดันประตูห้องน้ำเปิดดู ก็หลอนฉิบหาย เกิดมีเด็กหน้าขาวๆ นั่งขดตัวอยู่มุมห้อง คงได้ชักดิ้นตายกันพอดี

.

.

(วิ่งๆ เร็วๆ  เลยเมิงโล่งๆ )

.

ปึก กรึก!

มีแต่ความเงียบในห้องน้ำ

ทั้งสองคน แยกเข้า กันคนละห้อง ห่างๆ กัน เร่งเวลาแบบเร็วติดสปี้ดดดด เย้ดเข้ กลัวผี~

ซู่วว  ซ่าาาส์ 

"เชี่ย!! เย็น"

เสียงโคลร้องดังลั่น น้ำจากป่าเขาหรือไงวะเนี่ย

"ฮ่าๆๆ "

"เงียบมึง ! เดี๋ยวคนมาได้ยิน"

"เย็นโว๊ยยย" แพคบ่นตาม

แล้วเสียงหัวเราะสนุก ก็ค่อยเงียบลง

.

ซู่ววว ซึด! (ปิดน้ำ)

.

.

.

(ความเงียบ) 

เสียงวิ่งขยับเท้าหน้าประตูห้องน้ำ ไม่ต่ำกว่าสองคน

ฉึบ  ฉึบ ฉึบ ฉึบ (พื้นแฉะ)

ปึก กรึก!

(ตามมาด้วยเสียงหัวเราะ ชายหญิง)

"!!!!"

'เชี่ยแล้วงายยย จะออกไงวะ'

อื้มม....ม~ 

อาาา~ 

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ

อ้า อ้า อ้า

จึบ! จึบ! จึบ!

อ๊าส

ปั่บ!ปั่บ!ปั่บ!

โอ่ววส์ 

ฮะ! ฮะ! ฮะ!

อื้ยยย...ย

ง๊าาา...ง

อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ

โอวววห์  โอ้ววห์ ซิ๊ด....ด โอ่วว ซี้ดด...ด อะอะอะ

จุ๊บ จ้วบบ!!

.

.

(เสียงกระซิบ) "อีกรอบนะ"

!!!

เวรแล้ววววว

โคล กดปากตัวเองแน่น แรกๆ มันก็ขำ หลังๆ มันชักเสียวตามแหะ โอ๊ยยย ทำไงดี กูพรากคู่เขา ชาตินี้กูอาจไร้คู่........

เชี่ยมือใคร!! กระดิกนิ้วเชิญชวน  หะ ให้ออกไป เหรอ? ผีป่ะว้าา  เชี่ยๆๆๆ 

โคล กลั้นใจปลดล็อคประตูออก ช้า ช้า ช้า เพราะนิ้วมือเวรนั่น มันเร่งเร้าน่าดู

แกร๊ก!

ไอ้แพค ยืนหัวเราะขำชอบใจ กวักมือเรียกเป็นลิงเลย

"เร็วสิวะ"

" เออๆ "

แพคส่งมือให้โคล เพื่อออกแรงดึง พาวิ่งออกไป 

สุดแรงม้า เลยเว้ยยย

ฮะ !

ฮะ!

ฮะ!

"ฮ่าๆๆๆๆ"

"โอ๊ยนั่งพักก่อน กูเหนื่อย" โคลรีบปล่อยมือแพค ถอยก้นลงนั่งบนเก้าอี้หน้าเต้นท์ สักพักแพคก็นั่งตามมาฝั่งตรงข้าม

ทั้งสองคนนั่งมองหน้า ตา มด้วยหัวเราะกันชอบใจ

"ฮะฮะฮะ เชี่ยไรวะแพค"

"คนเอากันไง ไอ้บ้าถามได้"

"ฮ่าๆๆ  กูก็รู้ป่ะ แต่กูถามว่ามันทำกันไปได้ยังไง"

"ฮ่าๆๆ"

"เชี่ย เหงื่อออกเต็มเลย" แพคนั่งซับเหงื่อตัวเองที่ไหลเยิ้มออกมาใหม่

"ไม่เอาละ กูไม่อาบละ เช็ดตัวแล้วนอนแม่งเลย" โคลนั่งบ่นพึมพำ

"เออ ไปเหอะ"

"ฮึๆๆๆ ฮ่าๆๆ"

ทั้งสองคนยังขำกันต่อไป จนถึงประตูเข้าเต้นท์

ฟรึดดดด!!! (เปิดเต้นท์)

ชู่ววว!

"ฮ่าๆๆๆ" เสียงตลกยังดังไม่หาย

ฟรึดดดด!!! (เปิดเต้นท์)

"!!!!"

.

.

เฮ้ยย เชี่ย นอนไงวะ!!!

"มึงไปขยับมันสองตัว เอาที่กั้นออกเหอะวะแคบ"โคลรีบสั่งแพคให้จัดการ ง่วงมากๆ แล้ว

"เออ ! "

พรึ่บ พรึ่บ พรึบ! 

.

.

อ๊าาาาา !

ทั้งสองคนทิ้งตัวนอนหงายสบายใจ แล้วจู่ๆ ก็หัวเราะขำพร้อมกันขึ้นมา

"ฮึๆๆๆ "

"เวรเอ้ย" โคล สบถเสียงออกมา ทำแพคขำต่อชอบใจ

"ฮ่าๆๆๆ"

(ทั้งสองรีบอุดปากตัวเอง นอนขำมองตากัน กับประสบการณ์แปลกใหม่)

ทั้งสองคนยังนอนยิ้มขำกับเหตุการณ์เมื่อครู่ 

"นอนเหอะ ง่วงแล้ววะ"โคลทั้งเหนื่อย แล้วก็ง่วงมากแล้วตอนนี้

"เออ"

โคลพยายามลุกขึ้นนั่งหาผ้าห่ม เปิดมือถือส่องไฟ

"เวร ผ้าหาย"

"ฮ่าๆๆๆ"  ทั้งสองคนหัวเราะกันสนุกจนลืมคิดถึงเรื่องนอน

แพครีบยกหัว ส่งผ้าห่มตัวเองให้

"เอ๊า ! ของกู ใช้ไปก่อนกูทนไหว ร้อนมากด้วยตอนนี้แม่งวิ่งเสียหอบ"

"แน่ใจ "

"เออ"

โคลรีบล้มตัวลงนอน แพคก็เริ่มนอนตาม แต่ก็ยังยิ้มขำกันจนหลับไป

.

.

.

[     เช้าแล้ว   ]

แพครู้สึกเหมือนมีอะไรมาถีบเขย่าตูด ตามด้วยเสียงหัวเราะกันสนุกสนาน

" ฮ่าๆๆๆ "

"ทำไมพวกมึงสองตัว นอนห่มผ้าผืนเดียวกันวะ" เสียงไอ้ธาวินดังแว่วมา

"นอนกอดกันกลมเลย ฮ่าๆๆ" เสียงไอ้แซกรีบเล่นตาม

โคลขยี้ตา ทำหน้างัวเงีย หันไปก็เจอหน้าไอ้แพค นอน ซบหน้า แหงนตามองกันอยู่ 

"อ้าวมึง อะไรวะ"โคลทักแพคด้วยความงงๆ

"โทษวะกูหนาว"

"เออ"

เสียงแซก กับธาวินยังหัวเราะขำกันต่อ

"หัวเราะอะไรของพวกมึง แม่งหนาวฉิบ!" แพคเริ่มรำคาญเสียงหัวเราะที่ดังต่อไม่หยุด

"เออ แม่งหนาวมาก ผ้าห่มบางชะมัด แล้วใครขโมยผ้าห่มกูไปวะ เมื่อคืน"โคลรีบโวยวายหาตัวคนผิดขึ้นมา

"บิวตี้เอง มันหนาวนะ ฮ่าๆๆ" 

"น้านไงง ทีนี้รู้ยังทำไมพวกกูนอนกอดกัน ฮาวววว" แพครีบทำให้เพื่อนหยุดสงสัย

" แหม กูก็นึกว่าพวกมึง ปั่บๆๆ กันไปซะแล้ว "

โคลกับแพคหันมามองหน้ากัน

.

.

แล้วทั้งสองคนก็ลุกขึ้นมานั่งหัวเราะขำชอบใจ จนตัวงอ 

"ฮ่าๆๆๆ "

"อะไรของพวกมึงวะเนี่ย ฮ่าๆ หัวเราะเชี่ยอะไรกัน" ธาวินอดไม่ได้ที่จะสงสัย มันจะตลกอะไร กันหนักกันหนาว่ะนี้

"เออ อาบน้ำกินข้าวเสร็จเดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง ขำฉิบหาย" แพครีบตัดบทเพราะเรื่องมันยาวต้องรีบอาบน้ำ ออกไปกินข้าวกันแล้ว

เพื่อนที่เหลือพากันนั่งทำหน้างง ไม่เข้าใจ เพราะทั้งสองคนยังมองหน้ากัน พากันขำต่อไม่หยุด

"ฮ่าๆๆๆ"

มีคนอ่านไหมคะเนี่ย ไรท์หวั่นใจ ฮ่าๆๆ     เงียบกริบจนไม่กล้าอัพต่อเลย งื้ออ  หัวใจก็ไม่มี คอมเม้น ก็ม้ายมา น้อยจายย 

กดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น ขยันมาเม้นข้อความให้เขาบ้างน้าา เดี๋ยวเขาไม่รู้ว่ามีคนอ่าน เขาจะไปอัพเรื่องอื่นก่อนที่มีคนรอเค้า งอแงๆ ♥️??