ตอนที่ 5 กิจกรรมรอบกองไฟ

[ทานข้าวเย็น ]

ทุกคนอาบน้ำกันจนตัวสะอาดดีแล้ว ก็เริ่มทยอยออกมาทานข้าว ตามเวลานัดหมาย เป็นเวลาที่รุ่นพี่ปล่อยให้ทุกคนมีอิสระ กินดื่มกันได้ ตามสบายใจ  

มุมอาหารมีหลากหลาย ทั้ง ปิ้ง ย่าง บาร์บีคิว ยำ ข้าวผัด ต้มยำ  สารพัดผัดผัก เหล้า ยาปลาปิ้งกับแกล้ม  เรียกว่าครบแล้วแต่ใครจะเลือกทาน

มีเสื่อ ตั้งกระจายบนพื้นหญ้าสีเขียวสวย รายล้อมด้วยวิวภูเขา  นักศึกษานั่งจับเจ่าคุยกันสนุกสนาน  ยิ้มหัวเราะ ท่ามกลางบรรยากาศดีๆ

"กินเหล้าไหมว่ะ"  เสียงธาวินถาม แพค กับแซก 

"กูไม่กินวะ" แพครีบออกตัว

"กูกินวะ ไปไหมมึงคนละแก้วเว้ย"  แซก รีบชวนธาวิน 

"เออ ไปกูเปรี้ยวปากละเนี่ย บรรยากาศดีฉิบหาย"  

สักพักไอ้แซก กับไอ้ธาวิน มันก็เดินถือเหล้ากลับมา ทั้งถาด มีทั้ง ค๊อกเทล เหล้า เบียร์ครบ มีพร้อมยันของแกล้ม

" เลือกกันไปเลยนะพวกเมิง " มันสองคนจัดแจงตั้งเรียงไว้ให้ ตรงหน้าแต่ละคน  แล้วไอ้ธาวินก็วิ่งเอาถาดกลับไปเก็บ จนมันวนกลับมานั่งใหม่ 

"เอ๊าโชนน โว๊ยย"

โคล กับบิวตี้ นั่งมองหน้ากันเลิกลั่ก 

"ไม่เมาหรอก ของพวกเธอนะ โคตรอ่อน " ไอ้แซก สาธยายสรรพคุณไว้แบบนั้น 

[ ตัดภาพมาอีกที ] 

นั่งตาหวานเยิ้มกันยกกลุ่ม 

"หน่าย ย  เมิงบอกอ่อนไงวะ" บิวตี้ส่งเสียงยียวนเพราะฤทธิ์ค้อกเทล ออกไปจนเสียงลากยาว 

"ฮ่าๆ มึงเมาได้ไงวะ ไอ้ยิวตี้"

"เฮ้ย ! กูชื่อ บลิวตี้เว้ย เมิงเรียกผิดลาป่าววา"

แพคกับโคล นั่งหัวเราะกันชอบใจ เสียงคนเมาทะเลาะกัน

"เฮ้ย อายโคล มายเมิงไม่เมาว้า อายแพคด้วย" เสียงไอ้แซกพูดตามออกมา

ทำแพคกับ โคล ขำชอบใจ

"กูแค่จิบ โว๊ย เมาได้ที่ไหนบ้านกูก็ไม่ใช่ กลัวเดินเข้าป่า เวลากูเมา กูเมาหลุด นี่ก็เยิ้มละ "

แพคพูดจบทุกคนก็พากันขำชอบใจ

แล้วเมิงละไอ้โคล " เหลี่ยมละป่าว " 

" ฮ่าๆ ก็ไม่กินไง แค่จิบ กูแอบเทแล้วด้วยเนี่ย" โคลพูดไปปนหัวเราะขำ กินไม่เป็น ไม่เคยกินจริงๆ

" ฮ่าๆๆ " จบคำพูดโคล พวกมันก็พากันขำชอบใจ

พวกเราเริ่มนั่งถาม ถึงเรื่องโรงเรียน ที่แต่ละคนเพิ่งเรียนจบมา มีแพคกับโคล เรียน หญิงล้วน ชายล้วน  ส่วนคนที่เหลือ จบจากโรงเรียน รวมชายหญิง  

บ้านแต่ละคนอยู่ไม่ไกลกันมาก บางรัก สีลม ราชวิถี ป้อมปราบฯ  มีไกลสุดก็ บิวตี้ ลาดพร้าว  ทุกคนมาอยู่หอหมด เสือกอยู่หอเดียวกันอีก  

นั่งคุยกันสักพัก แต่ละคนเริ่มสร่างเมา รุ่นพี่ก็เรียกเข้ากิจกรรมรอบกองไฟ 

.

.

[กิจกรรม รอบกองไฟ]  19:30น.

พี่ๆ ออกมาพูดถึงความประทับใจที่มีกับน้องๆ ในวันนี้ พูดถึงความรักความสามัคคี ที่คอยช่วยเหลือกัน ไม่แบ่งแยกเพื่อนผู้ชาย หรือเพื่อนผู้หญิง

'แล้วคู่ขวัญของวันนี้ก็ถูกเสนอชื่อขึ้นมา'

.

.

ตัดภาพมาที่ แพคกับ โคล ยืนทำหน้า งงๆ ขำๆ กันอยู่กลางวง รอบกองไฟ มีไอ้พี่เป้งตัวดี เป็นพิธีกร

"อะ อะ ไหนๆ พวกเมิงก็รักกันมาก แม่งนอนทับ ดันตูด กันทั้งวัน งั้นวันนี้กูมีเพลงเพราะๆ มาให้พวกเมิงลองจีบกันเล่นๆ

ถ้าเมิงทำได้กูยอม หลีกทางให้มึงเลยไอ้แพค เผื่อกลับไป พวกเมิงจะได้เป็นคู่รักกัน ฮ่าๆๆ "

"ฮ่าๆๆ" เสียงหัวเราะดังลั่นรอบวง ทั้ง ตบมือ ตีขา รัวกลอง เคาะไม้ 

เฮ!!!!!

เพราะวันนี้ ทั้งวันมันช่างน่าขำจริงๆ โคล โดนไอ้แพค ลาก ดึง ดัน ช่วยตลอดเวลา ให้ขึ้นจากโคลน เรียกว่าเกือบทุกกิจกรรม  ไม่ว่าจะท่ายืน นั่ง เดิน นอน ปีน ขี่คอ ท่าอุ้มเจ้าสาว  พอจะเลิกช่วยโคลก็ลากขารั้งไว้จนหน้าคว่ำ น่าขำดี

แล้วก็ช่างลื่นโคลน ล้มทับใส่กันอยู่เรื่อยๆ เสียอย่างนั้น ทั้งทับหน้า ทับหลัง  จนไม่มีอะไรต้องอายกันแล้ว มันเบียดกันไปครบทุกชิ้นส่วนละ มีที่หนักสุดคือ หว่างขาทับหน้ากันไปมา ทำรุ่นพี่แม่งขำกันขี้แตกขี้แตน

.

.

"เอ๊านี่เนื้อเพลง กูมีทำนองคาราโอเกะให้ ไม่ต้องด้นสด ฟรินน สัด รับรอง ฮ่าๆ"

พี่เป้งพูดจบ ก็ยื่นหน้าจอมือถือส่งมาให้ โคล กับ แพค ที่ยืนเขินสายตาทุกคน รอบๆกองไฟ

ทั้งสองคนรับมา ก้มหัวชนกัน เฝ้าอ่านเนื้อเพลงดู เพราะมันโคตรตื่นเต้น ลุ้น กลัวมันจะเป็นเพลงอะไร ร้องยากเกินไปไหม หรือถ้าร้องไม่เป็นจะทำไง  แถมแม่งอายสายตาทุกคน ที่กำลังมองมาจุดเดียว 'แพค กับ โคล'

.

.

พี่เป้งยังพร่ำพูดบรรเลง บิ้วอารมย์ให้ ต่อไปเรื่อยๆ บรรยากาศรอบวง กองไฟตอนนี้ คือกำลังเงียบ และทุกคนลุ้นรอ ว่ามันคือเพลงอะไร

" มันเป็นเพลงรักซึ้งๆ นะกูบอกก่อน เมิงต้องช่วยกันร้องสลับท่อนให้มันปราณีต เพื่อที่ทุกคนจะได้ฟรินน อิน แล้วก็ลิ้มรสบรรยากาศ รอบๆ เขาใหญ่แห่งนี้ "

"เชี่ยพี่!! " แพค กับโคล รีบเงยหน้าขึ้นมามองตา พากันหัวเราะขำก๊ากๆ ชอบใจกันสุดแรง หัวเราะขำจนปวดท้อง เกร็งไปหมด

'เพลงเหี้ยไร จังไรฉิบหาย'

"อะ อะ ร้องยาก กูรู้ คนดูแม่งลุ้นฉิบหายแล้ว เมิงจะร้องเพลงไรจีบกัน"

"ฮ่าๆๆ " เสียงคนร่วมร้อย หัวเราะขำชอบใจ ที่โดนรู้ทัน พากันกระซิบ กระซาบ หัวเราะคิกคักฮาๆ กันไป เพราะเฝ้าดูโคลกับแพค หัวเราะขำกันตลอดเวลา ดูน่าจะตลกมากจริงๆ

"อะกูให้พี่แตม คนสวยมาร้องให้เมิงฟัง 1รอบ"

พี่เป้งพูดจบ พี่แตมสาวตลกในคณะ ก็เริ่มออกมาบรรเลงเพลงรักให้ฟัง

" ฮ่าๆๆๆ " เสียงทุกคนในค่ายพากันขำชอบใจ

"อะ พวกเมิง บรรเลงได้ เมิงหลับตาบิ้วอารมย์ ซีเรียส หน่อยสิวะ! เพลงรักนาเว้ยย ! เมิงต้องจริงจัง กันหน่อยโว๊ยย  "

พี่เป้งพูด อย่างกับเป็นเรื่องสำคัญ และเป็นทางการมากๆ  ทำทุกคนขำชอบใจ 

(โคล หัวเราะลั่น ก่อนร้องเพลงหนักมาก  นี่กูต้องทำตามจริงเหรอวะเนี่ย ฮ่าๆ แพคอดไม่ได้ที่จะมองตาขำตาม 'ฮ่าๆ')

" ฮ่าๆๆๆ " เสียงหัวเราะทุกคนดังขึ้นมา ก่อนจะเงียบเพื่อรอฟัง.......

โคล : ??? ฉะ ฉะ ฉัน..ชอบกินแมงสาบ หรือจะตะขาบ ก็ชอบเหมือนกัน ??

( ฮ่าๆๆ !!!  )

(โคลร้องไป ยิ้มขำปนหัวเราะตัวเองไป แล้วเสียงขำฮาๆ ของทุกคนก็ดังแว่วตามมา มีเสียวแซวออกมาเรื่อยๆ ให้คอยหัวเราะตาม)

?? ใคร..หากมารักฉัน ต้องมีอะไรคล้ายกัน ฉันจึงพิจารณา ??

(พอถึงท่อนตัวเอง แพคขำจนลงไปนั่งกองกับพื้น หัวเราะตัวงอหงายหลัง  แต่พี่เป้งมันก็ยังอุตส่าห์ลากขึ้นมาให้รีบร้องต่อ)

" บิ้วอารมย์หน่อยเมิง หายใจเข้าลึกๆ นี่เพลงรักนะโว๊ย"

พี่เป้งใช้สีหน้าเคร่งเครียดตลอดเวลา คล้ายจะบอกว่าพวกเมิงต้องเข้าใจอารมณ์เพลง

"ฮ่าๆ " เสียงทุกคนขำกลิ้งชอบใจ

พี่เป้ง กับรุ่นพี่ทุกคน ยกสองมือ ทำท่าบิ้วบรรเลง ตามด้วยพี่เป้ง ตบบ่าแพคให้กำลังใจ

"อะ ท่อนมาไอ้แพค!  เริ่ม"

??〰️

แพค : ฉะ ฉะ ฉัน..ก็ชอบกินฉี่ (ฮ่าๆๆ) หรือจะเป็นขี้ ยิ่งชอบหนักหนา

(ฮ่าๆๆๆ !! )

??อาหารคนอื่นคงธรรมดา ส่วนตัวฉันชอบอย่างว่าเพราะคงแปลกกว่าใครๆ? 

(โคล ยกแขนปิดปาก ขำขอบใจ หน้าไอแพค ที่ทั้งขำทั้งอาย   พลางคิดในใจว่า 'นี่กูจะร้องจบไหมวะ เพลงนี้')

พี่เป้งรีบจับทั้งสองคน หันหน้ามามองตากัน กางสองนิ้ว (คล้ายสัญลักษณ์แทนคำสู้ๆ)  แต่กลับชี้เข้าไปที่สองตา แทนความหมายว่า นี่คือตำแหน่งโฟกัส

"พวกเมิงๆ มองตา มองตา หวานซึ้งๆ " 

(ฮ่าๆๆๆ)

โคล : ??บางวันถ้าหาแมงสาบตะขาบไม่มี ??

(ฮ่าๆๆๆ  )

?? ฉี่และขี้ก็ไม่มีใครทิ้งไว้ ฉันต้องขุดดินไปหาซากหนูที่ตาย หากวันใดหาไม่ได้ ก็กินแต่หนอนประทัง ??

(ฮ่าๆๆ เสียงหัวเราะแซงแซ่ ยังดังขึ้นเรื่อยๆ)

พี่เป้งยังคงจัดท่าให้ต่อ เอามือดันหัวให้หน้าแนบชิดกัน   

"ท่อนสุดท้าย ๆ ขยับตัวมองหน้าชิดๆ หน่อย เออ แบบนี้แหละ เริ่มๆ "

แพคกับโคลมองตาปนขำ จนมีน้ำในตาหวานซึ้ง เหมือนมีไฟช็อตอ่อนๆ เกิดขึ้นมาในแววตาใครสักคน

โคล / แพค : ฉัน..ชอบกินของแปลก

แต่มันก็คงไม่แปลก หากใครจะเดินร่วมทาง

ผู้หญิงมีสไตล์การกินเช่นฉัน

ต้องเจอเนื้อคู่สักวัน หรือตัวคุณนั้นสนใจ

???

.

.

(จบเพลง)  เสียงปรบมือก็ดังลั่นขึ้นมา

เย้!!!!! ฮ่าๆๆๆ

พี่เป้งช่วยให้คนทั้งสองคนจับมือ โค้งคำนับ ขอบคุณผู้ชม

"เอ๊าเดินกลับไปนั่ง มือห้ามปล่อย ให้ผู้ชมฟรินกับบรรยากาศกันไปก่อนสักพัก ไปไป"

"ฮ่าๆๆ"

โคล กับ แพค กลับมานั่งที่เดิมไหล่ติดกัน   ปล่อยมือชุ่มเหงื่อกันแบบขำๆ มองตากันไปมา

ความเป็นเพื่อนก็เกิด ความช๊อตบางอย่างก็เริ่ม อยู่ที่อันไหนมันจะแซงหน้าขึ้นมาได้ก่อนกันสินะ....

แล้วกิจกรรมอื่นๆ ก็เริ่มต่อไป เครื่องดื่มยังถูกส่งมาเติมกันอย่างสนุกสนาน.......