ตอนที่ 3 ข้อตกลง

คอนโดของวีระภัทร

ฉันต้องย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดของเขาตามคำสั่งของพ่อกับแม่ ตั้งแต่วันที่ฉันรู้ว่าต้องแต่งงานกับเขา พ่อกับแม่ให้ฉันย้ายเข้ามาโดยไม่สนใจเลยว่าเขาเป็นผู้ชายและฉันคือผู้หญิง แต่เรื่องนี้ฉันไม่กลัวหรอกเพราะก็รู้กันอยู่ว่าเขาเป็นอะไร

“อยู่ที่นี่อย่าสร้างความลำบากใจให้พี่เขานะยัยฝัน..?”

ฉันหันไปมองหน้าเขานิ่งๆ ใครกันแน่ที่จะสร้างเรื่อง...ไม่น่าใช่ฉันนะ

“น้าฝากดูแลยัยฝันด้วยนะวี ถ้ายัยฝันดื้อจัดการให้เต็มที่เลยนะ”

“ครับ.”

“ไม่ต้องห่วงนะคะคุณสา ลูกชายของดิฉันเป็นสุภาพบุรุษไม่รังแกผู้หญิงอยู่แล้ว เพราะตั้งแต่โตมาดิฉันยังไม่เคยเห็นตาวีมีข่าวเสียหายกับผู้หญิงสักคน”

ก็ใช่สิก็ลูกชายคุณป้าชอบผู้ชายนี่คะไม่ได้ชอบผู้หญิงสักหน่อย ถ้ามีข่าวกับผู้หญิงสิแปลก

“เรากลับกันเถอะคุณ ลูกๆ จะได้พักผ่อน..”

หลังจากทุกคนกลับไปแล้วโดยทิ้งให้ฉันอยู่ในห้องกับเขา 2 คน

“นั่นห้องเธอ.”

เขาชี้ไปที่ห้องนอนอีกฝั่งของคอนโด ฉันหันไปมองตามนิ้วเขาก็เดินลากกระเป๋าที่ห้องตัวเอง แต่เปิดเข้าไปถึงกับอ้าปากค้าง

“นี่มันห้องนอนหรือห้องเก็บของกันแน่.?”

“ห้องนอน..แต่มันไม่มีใครมานอนฉันก็เลยเอาของเข้ามาเก็บ เธอก็เก็บกวาดจัดการให้เรียบร้อยเองละกัน.?”

“ของเยอะแยะแบบนี้ใครมันจะไปเก็บไหว ไม่ไหวหรอกนะ..”

เขาหันมามองหน้าฉันนิ่งๆ

“ถ้าเก็บไม่ไหวก็นอนที่ห้องรับแขกแล้วกัน เชิญตามสบาย”

เขาพูดจบก็เดินไปทิ้งให้ฉันยืนโมโหอยู่คนเดียว

“ได้..ฉันจะนอนในห้องนั่งเล่นก็ได้ ฉันเป็นคนง่ายๆ นอนที่ไหนก็ได้อยู่แล้ว”

ฉันพูดจบก็ยกกระเป๋ามาวางข้างโซฟาแล้วเปิดออก หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดแล้วใช้ผ้าเช็ดตัวพันตัวเองไว้

“เห่ย..ทำบ้าอะไรของเธอ..?”

เขาที่เดินเข้าไปในห้องแล้วตอนแรก แล้วก็เปิดประตูออกมาแต่พอเห็นชุดที่ฉันใส่ตอนนี้เขาถึงกลับหันหน้าหนี

“ก็มันร้อนฉันจะไปอาบน้ำ”

“แล้วมาแก้ผ้าบ้าอะไรตรงนี้..?”

“ก็คุณบอกว่าให้ฉันนอนที่ห้องนั่งเล่นได้ แล้วนี่เวลาฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าจะให้ไปเปลี่ยนที่ไหนละนอกจากเปลี่ยนตรงนี้ ถอดตรงนี้.”

เขาไม่กล้ามองหน้าฉัน ฉันนึกอยากแกล้งจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ เขา อยากจะรู้นักว่าผู้ชายหัวใจสาวอย่างเขาจะรู้สึกยังไงที่มีผู้หญิงมาเดินแก้ผ้าในห้องตัวเอง

“ถอยออกไป.”

“คุณจะไม่มองฉันหน่อยหรอ ไหนๆ เราก็ต้องแต่งงานกันแล้วนะ”

“ถอยออกไป.อย่าเข้ามาใกล้ฉันมากกว่านี้”

ใครจะยอมแพ้ง่ายๆ อยากจะรู้นักว่าถ้าฉันเข้าไปใกล้เขามากกว่านี้เขาจะทำยังไง

“ผู้ชายอย่างคุณเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ อะหรอ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย.”

ฉันเดินไปใกล้เขาแล้วยกมือขึ้นมาลูบไล้บนตัวเขา จับมือเขาขึ้นมาแล้วเอาไปวางที่หน้าอกตัวเองทันทีจนเขาตกใจ

“เห่ย.”

เขาหันมามองหน้าฉันอย่างตกใจแล้วผลักตัวฉันจนกระเด็น

“นี่เธอ.”

“555 ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ..? นี่คุณไม่เคยจับหน้าอกผู้หญิงเลยหรือไง”

“อย่ามาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้กับฉันอีก ฉันขยะแขยงผู้หญิงอย่างเธอ”

ฉันหยุดหัวเราะแล้วก็มองหน้าเขานิ่งๆ ด้วยความไม่พอใจ

“ขยะแขยงผู้หญิงอย่างฉัน หรือขยะแขยงผู้หญิงทุกคนบนโลกกันแน่..?”

เขายืนนิ่งจ้องหน้าฉันอย่างโกรธจัด

“คุณไม่ได้ชอบผู้หญิงทำไมคุณไม่บอกพ่อกับแม่คุณไปละ เรื่องแต่งงานบ้าๆ นี่จะได้ไม่ต้องเกิดขึ้น”

“…”

“ฉันไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายที่ชอบผู้ชายอย่างคุณหรอกนะ”

“ถ้าฉันบอกได้ฉันคงบอกไปนานแล้วแต่ฉันพูดไม่ได้ไง..ฉันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว เป็นความหวังของทุกคนในบ้าน ฉันถึงต้องเก็บความลับนี้ไว้เพื่อให้พ่อกับแม่ฉันไม่ผิดหวังในตัวฉัน เธอเข้าใจไหม..?”

“แล้วชีวิตฉันละ ฉันต้องมาแต่งงานกับเกย์หรอ..?”

“ฉันรู้นะว่าเธอเองก็ชอบใช้ชีวิตอิสระ ชอบกิน ชอบเที่ยว เอางี้ไหมละ..?”

“อะไร..?”

“ฉันจะให้ชีวิตที่อิสระกับเธอเต็มที่ เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวของกันและกัน เธอจะคบกับผู้ชายคนไหนก็ได้ที่เธอชอบ แต่เราต้องแต่งงานกันตามความต้องการของพ่อแม่เรา..”

“คุณจะให้ฉันเล่นละครตบตาพ่อกับแม่ทำเป็นว่าเรารักกันใช่ไหม..?”

“ใช่..ฉันว่ามันแฟร์ด้วยกันทั้งคู่ เธออยากทำอะไรก็ได้ที่อยากทำฉันจะไม่ขัด ส่วนฉันก็จะได้ไปทำในสิ่งที่ฉันต้องการ แต่ต่อหน้าพ่อแม่เราจะต้องเป็นสามีภรรยาที่รักกันมากแค่นั้น..”

ฉันมองหน้าเขานิ่งๆ อย่างใช้ความคิด ก็ดีเหมือนกันนะเพราะฉันเองชีวิตนี้ก็โดนพ่อกับแม่ห้ามนู้นห้ามนี้มาตลอด ฉันจะได้มีชีวิตที่อิสระจริงๆ สักที