Kinn & KaemSai - 6 ทนได้ก็ทนไป

Kinn & KaemSai - 6 ทนได้ก็ทนไป

“กูให้มึงได้แค่จูบ รอมึงมีสติกว่านี้ค่อยว่ากัน” คินท์ละริมฝีปากออกเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยพูดกระซิบที่ริมฝีปากบาง

“อื้ม” และจูบเธออีกครั้ง

ส่วนคนด้านบนไม่สนใจในคำพูดของเขาเลยสักนิด

เมื่อจูบจนหนำใจ แก้มใสก็ผละริมฝีปากออก ยืดตัวนั่งตรง มือเล็กจัดการถอดเสื้อผ้าและโยนมันทิ้งอย่างไม่ใยดีด้วยท่าทางที่เย้ายวน

พรึบ

ในตอนนี้ร่างบางเหลือเพียงชุดชั้นในสีหวานที่กำลังโชว์เต้าอวบเด้งเอ่อล้นออกมาปรากฏต่อสายตาคมของคินท์

“ร้อน สงสัยแอร์จะเสีย” คนเมายกมือขึ้นทำท่าพัดจนหน้าอกอวบกระเพื่อมตามแรง พร้อมกันนั้นเธอยังกัดริมฝีปากล่างส่งสายตายั่วเย้าไม่หยุด

คินท์ที่ทนนอนมองก็ทำได้แต่อดกลั้นกัดกรามแน่น

“มึงทนได้จริง ๆ เหรอ”

เช้าวันต่อมา

“ไอ้ไทม์ บอกเจ้าของที่นี่ที่มึงรู้จักด้วย แอร์ที่ห้องแม่งไม่เย็นเลย” เสียงแหลมหวานดังมาจากชั้นสองก่อนที่เจ้าตัวจะเดินลงมาถึงชั้นล่างเสียอีก

ใบหน้าสวยงัวเงียในชุดนอน ผมเผ้ารุงรังเดินลงมาบอกไทม์ที่ยืนอยู่หน้าบ้าน

“เออเดี๋ยวกูบอกให้” ไทม์หันมามองเพื่อนสาวเพียงแวบเดียวก่อนจะหันไปจัดแจงอุปกรณ์ดำน้ำตามเดิม

ตู้ม! เสียงร่างหนาของเพลงกระโดดลงสระทำให้น้ำกระเด็นไปทั่วบริเวณและยังโดนแก้มใสที่ยืนมึนงงอยู่ข้างขอบสระด้วย

“ไอ้บ้าเพลงเห็นคนยืนอยู่ตรงนี้ไหมเนี่ย” ร่างบางกร่นด่าเพลงที่ทำเธอเปียกชุ่มไปทั้งตัว

“ใครไปดำน้ำมั้งเนี่ย” ตามมาด้วยเสียงของครามที่ตะโกนถามมาจากด้านในบ้านก่อนที่เขาจะเดินออกมาในชุดพร้อมดำน้ำ

ภาพเหตุการณ์ในเช้าวันใหม่วุ่นวายจนคนตัวเล็กกุมขมับ เพราะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไปเมื่อคืนทำให้เธอแฮงค์ด้วยส่วนหนึ่ง เช้าวันพักผ่อนที่ควรสดใสต้องกลับกลายเป็นแบบนี้

“เราทุกคน ยกเว้นแก้มใส แล้วไอ้คินท์มันไปไหน” ไทม์เอ่ยถามขึ้น พร้อมชะเง้อมองเข้าไปในบ้านอีกครั้ง

เป็นจังหวะเดียวกันกับที่คินท์ก็เดินลงมาจากชั้นสองด้วยชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงยีน

แก้มใสยืนมองภาพคินท์ที่ดูขาวสะอาดตาอย่างไม่ละสายตา พร้อมกับผุดความทรงจำเมื่อคืนให้ใจเต้นแรง

เธอจำได้ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกวินาที จนถึงตอนที่คินท์ใส่ชุดนอนชุดที่เธอใส่อยู่นี้ให้

เมื่อคืนเขาทนไม่ทำกับเธอได้จริง ๆ

“มึงไม่ไปดำน้ำเหรอว่ะ” เมื่อเห็นเพื่อนชายออกมาด้วยชุดจัดเต็ม เพลงจึงเอ่ยถามขณะที่กำลังซ้อมว่ายน้ำไปมาในสระ

“กูมีงานด่วนต้องกลับกรุงเทพ” คินท์เดินมาหยุดอยู่ที่ขอบสระ

แต่ทว่าในตอนนั้นเอง

ตู้ม! ร่างหนาของคินท์ก็ถูกฟินท์ผลักลงสระน้ำอย่างไม่ทันตั้งตัว

“เหี้ย” เพลงสบถออกมาเพราะหลบหนีคินท์แทบไม่ทัน

“ไอ้สัสฟินท์ มันจะกลับกรุงเทพ” เพลงตะโกนบอกเพื่อนชายที่กำลังหัวเราะร่าอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวที่ขอบสระ

“อ้าวเหรอวะ โทษที กูไม่รู้” ฟินท์หันไปขอโทษคินท์ในทันทีที่รู้

“ไม่เป็นไร” เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกน้ำแนบไปกับลำตัวที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ทำให้เห็นลอนกล้ามใต้เสื้อบาง ๆ ที่กำลังเปียกชุ่ม

“ได้เวลาแล้ว ไปกันเถอะ” ไทม์ตะโกนเรียกเพื่อน ๆ เมื่อถึงเวลาไปดำน้ำ

“แก้มใสอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม” ก่อนที่เขาจะเดินออกไป ครามก็หันมาถามแก้มใสที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างขอบสระ

“ได้ค่ะ” เธอเอ่ยตอบเขาพร้อมรอยยิ้ม

“ไม่ต้องห่วงมันหรอกพี่ มันชอบนอน สงสัยจะซ้อมตาย” เพลงที่ขึ้นมาจากสระน้ำได้แล้วพูดขึ้นและเดินผ่านทั้งคู่ไป

“ไอ้บ้านี้ปากเหรอฮะ” แก้มใสกร่นด่าตามหลัง

“ล็อกบ้านล็อกประตูดี ๆ ด้วยล่ะ” ครามเอ่ยทิ้งท้ายกับคนตัวเล็ก เขาอดห่วงไม่ได้ที่เธอเป็นผู้หญิงแต่ต้องอยู่เพียงลำพัง

“ค่ะ ดำน้ำกันให้สนุกนะ” แก้มใสพยักหน้าตอบรับคราม ก่อนจะตะโกนบอกเพื่อนชายทั้งสามที่กำลังเดินไปขึ้นเรือเพื่อไปดำน้ำ รวมถึงคนตรงหน้าเธอด้วย

เมื่อทุกคนจากไปก็เหลือเพียงเธอและคินท์

สายตาหวานลอบมองคินท์ในยามที่เขาตัวเปียกชุ่มเดินเข้าบ้านอย่างไม่ละสายตา

ฟันขาวงับกัดที่ริมฝีปากล่าง เพื่อนชายเซ็กซี่เสียจนทำให้เธอผุดภาพและเหตุการณ์เมื่อคืนได้อย่างแม่นยำ

แม้จะเมาแต่ก็ใช่ว่าเธอจะจำอะไรไม่ได้ และทุกอย่างที่ทำลงไปใช่ว่าเธอจะทำโดยไร้สติเสียทีเดียว

เพราะอารมณ์และความรู้สึกของเธอยังค้างเติ่งอยู่ที่เตียงเมื่อคืนอยู่เลย

สมองก็กำลังคิด สายตาจดจ้องที่แผ่นหลังแกร่ง เมื่อคินท์เดินเข้าไปในบ้าน ขาเรียวก็ก้าวฉับเดินตามเขาขึ้นไปด้านบนชั้นสองอย่างอัตโนมัติ

คินท์เดินเข้าไปในห้อง ร่างบางก็เดินตามเข้ามา ก่อนจะหยุดยืนกอดอกลอบมองคินท์ที่กำลังถอดเสื้อ เผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องและมัดกล้ามตามส่วนบนครึ่งลำตัวที่เปลือยเปล่า

“ไม่ตกใจเลยเหรอ” แก้มใสเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเขามองเธอเพียงแวบหนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ และแก้มใสก็เดินตาม

“เห็นมองตั้งแต่อยู่ด้านล่าง” คินท์เอ่ยพูดเสียงเรียบนิ่ง พร้อมกับค่อย ๆ หันมามองเธอ

“กลับด้วยดิ” ร่างบางยืนพิงประตูห้องน้ำแม้ปากจะพูดแต่สายตากลับกำลังไล้เลียคนตรงหน้าตั้งแต่ปลายเท้าไล่มาจนถึงดวงตาคู่คมที่จ้องเธออยู่เช่นกัน

“ก็ไปอาบน้ำแต่งตัว” พูดจบ คินท์ก็หันหลังกลับ มือหนากำลังจะถอดเข็มขัด แต่ไม่ทันไรเขาก็ต้องหันกลับไปมองเพื่อนสาวอีกครั้งเพราะเธอไม่ยอมไปเสียที

---