3| อดีต

ที่จริงฉันไม่ได้เรียนคณะเดียวกับพวกนั้นหรอก เพราะความบังเอิญมากกว่าที่ทำให้เราสนิทกัน เหตุการณ์วันนั้นทำฉันจำไม่ลืม

เกี๊ยวซ่า ม.5

เหตุการณ์หลายปีก่อน

“ไปก่อนนะป๊า”

“รีบไปรีบกลับนะ” ฉันอาสาไปส่งข้าวมันไก่กับบะหมี่เกี๊ยวให้ป๊าเพราะเด็กในร้านยุ่งกันหมด

บ้านฉันก็ทำธุรกิจนะจะบอกให้ ป๊าม๊าสืบทอดกิจการต่อจากอาม่า ขายข้าวมันไก่กับบะหมี่เกี๊ยว ขายดีทุกวันคิวยาวเป็นกิโล แล้วตอนนี้กระแสโซเชียลก็แรงด้วย มีรายการมาถ่ายไม่เว้นวัน ถึงไม่ได้รวยเท่าไอ้พวกนั้นก็เทียบๆ นั่นแหละ

“ค่าป๊า” ฉันขับมอเตอร์ไซต์มาตามแผนที่ ทางเริ่มเปลี่ยวแล้วก็แคบลงเรื่อยๆ

“บ่อนเหรอวะเนี่ย” ถ้ารู้จะไม่มาเลย

ฉันขับเข้าไปเรื่อยๆ พอถึงด้านหน้าทางเข้าก็บอกพี่ยามตรงป้อมว่ามาส่งข้าวให้ลูกค้าด้านใน

ขับผ่านกลุ่มรถหรูกลุ่มหนึ่ง น่าจะเป็นลูกค้าวีไอพี

“มึงไม่มีเหรอ”

“ผมตาย พี่ก็จะไม่ได้เงินนะ”

“ถ้ามึงตายทั้งบ้าน รถ ที่ดินที่เป็นชื่อมึง นายกูทำได้ทั้งนั้น”

ปึก!

ฉันสะดุ้งเฮือกแล้วรีบขับรถต่อไป ระยะทางจากป้อมยามด้านหน้าเข้ามาก็ไกลเสียเหลือเกิน

พอมั่นใจว่าห่างคนพวกนั้นมาพอสมควรแล้วก็รีบโทรหาลูกค้าทันที

“ฮัลโหล เอาข้าวมาส่งค่ะ ฮะ อะไรนะ ให้เข้าไปเหรอคะ”

พอพูดจบก็รีบตัดสายทิ้งทันที ฉันจะไปรู้มั้ยว่าอยู่ตรงไหน

“เฮ้ยน้อง มาทำอะไร ไม่เคยเห็นหน้า” มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินตรงมาหาฉัน แต่ละคนหน้าตาเหมือนคนฆ่าหมีมาก

“เอ่อ หนูมาส่งข้าวค่ะ”

“ขาวว่ะ ลูกเจ้าของร้านเหรอเรา”

“ชะใช่ค่ะ” ถ้าตอบแบบนี้คงไม่มีอะไรเพราะที่ร้านมีเด็กมาส่งข้าวที่นี่บ่อย

“พี่พาไปมั้ย” แก ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัยเลย

“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”

“เฮ้ย รับน้องหน่อย”

“ว้ายยย อย่านะ” พวกนั้นจะเข้ามาจับตัวฉัน ทีแรกก็มากันแค่ไม่กี่คนอยู่ๆ ก็เพิ่มขึ้น

แล้วฉันจะอยู่เฉยให้มันจับเพื่ออะไร วิ่งสิ วิ่งไปก่อน วิ่งให้เร็วที่สุด

ฉันใช้พลังสับขาให้ไวตรงไปที่ถนนใหญ่ ออกจากเขตของพวกมันให้เร็วที่สุด รถกับของทิ้งไว้แบบนั้นแหละ

“หยุดนะเว้ย” หยุดก็โง่น่ะสิ ใครจะยอมตกเป็นเมียไอ้พวกระยำนี่

ฉันพาตัวเองออกมาเจอถนนใหญ่แล้ว

เอี๊ยดดดด!

“กรี๊ดดดดดดดด”

ฉันกรี๊ดสุดเสียงเมื่อรีบวิ่งออกโดยไม่ทันได้มองรถที่กำลังขับมา รถสปอร์ตยี่ห้อดังราคาแพงเบรกทัน ฉันจึงรีบหันไปมองข้างหลังแล้วลุกขึ้นจากพื้นไปเกาะฝั่งประตูคนขับแล้วเคาะกระจกรัวๆ

“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วยค่ะ”

กระจกติดฟิล์มทึบยังไม่มีท่าทีว่าจะเลื่อนลงฉันจึงออกแรงทุบต่อ

ฟืดดดด

“ถ้ารถฉันเป็นรอย เธอตายแน่”