เพื่อนที่แปลว่าเมีย (ปอร์เช่ - มิลิน)

บทที่ 1

รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาที่ผับชื่อดัง ดึงสายตาของนักท่องราตรีเอาไว้ แต่ที่ทำให้สาว ๆ ต่างพากันสนใจมากเป็นพิเศษ ไม่ใช่รถหรูคันนั้นเพราะย่านนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวของพวกคนมีเงิน รถหรู มีให้เห็นอยู่เต็มลานจอด แต่เป็นเจ้าของรถต่างหากที่เรียกความสนใจไว้

ปอร์เช่รู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสายตา พลันรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็โผล่ขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลา เขาแกล้งทำเป็นไม่เห็นว่ามีคนมองแล้วเดินผ่านพวกสาว ๆ เข้าไปข้างใน

เขานัดแนะกับเพื่อนแก๊งนี้อยู่เป็นประจำเพราะชอบออกมาเที่ยวท่ามกลางแสงสีในค่ำคืน เพื่อนกลุ่มนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นลูกของเพื่อนพ่อทั้งนั้น ถึงได้สนิทสนมกันจนชวนเที่ยวอยู่ตลอดแบบนี้

“ปอร์เช่” พัตเตอร์ยกมือเรียกเพื่อนรักที่ยังเพลิดเพลินกับการเดินโปรยเสน่ห์ให้สาว ๆ

ปอร์เช่ถลึงตาใส่คนที่กำลังโบกมือเรียก ชายหนุ่มมาบ่อยจนมีโต๊ะประจำจะไม่รู้ได้ยังไงว่าเพื่อน ๆ นั่งอยู่ไหน ที่เรียกเขาไว้ก็แค่จะแกล้งขัดขาให้เลิกอ่อยสาว ๆ

“มึงจะรีบเรียกมันทำไม หน้ามันบูดเลย” ฟาโรกระตุกยิ้มเย้ยหยันปอร์เช่ คำพูดของเขาเหมือนกับเห็นใจทั้งที่เขากำลังซ้ำเติมซะมากกว่า

ชายหนุ่มปรายตามองเพื่อนสนิทที่ขี้แกล้ง จะต่อว่าอะไรมากก็คงเข้าตัวเอง เวลาที่พวกเขามาเที่ยวก็ชอบหว่านเสน่ห์อยู่แล้ว แต่ก็มักจะแกล้งขัดแข้งขัดขากันเองแบบนี้จนเคยชิน

“ไม่เป็นไร กูนั่งเฉย ๆ สาวก็เข้าหาอยู่แล้ว” รอยยิ้มของปอร์เช่แสดงความเหนือกว่า! ต่อให้เขาไม่ได้ทำอะไร สาว ๆ ก็ให้ความสนใจกับเขาอยู่แล้ว

“ฮึ” พัตเตอร์ยิ้มด้วยความหมั่นไส้ เขาแกล้งชงเหล้าเข้ม ๆ ราวกับจงใจจะมอมให้เพื่อนหลับเร็ว ๆ แต่ทว่าปอร์เช่คอแข็งมากพอสมควร ชายหนุ่มกระดกรวดเดียวหมดแก้วแต่ท่าทางก็ยังดูปกติ

“ชงมาต่อเลย” ปอร์เช่ส่งแก้วไปให้เพื่อน สายตาและรอยยิ้มที่แกล้งเย้ยหยันทำให้พัตเตอร์ยิ่งหมั่นไส้เพิ่มอีก เขาผสมไปแค่นิดเดียว แต่ปอร์เช่ก็ไม่สนใจ ให้เขาดื่มเพียว ๆ ก็ยังไหวอยู่ดี

“พอเถอะ ไม่ต้องแกล้งมัน เปลือง!” ฟาโรเห็นว่ายังไงก็มอมปอร์เช่ได้ยาก กว่าปอร์เช่จะเมาจนหลับไปก็คงหมดไปเป็นขวด

“กูก็ว่างั้นว่ะ” พัตเตอร์กลั้วหัวเราะแล้วชงให้ปอร์เช่ตามปกติที่เคยชง

ปอร์เช่ยักไหล่ให้กับเพื่อนราวกับว่าตัวเองคือผู้ชนะที่เพื่อนไม่สามารถทำอะไรเขาได้ สายตาของชายหนุ่มคอยกวาดมองไปรอบ ๆ มองสาว ๆ ที่พากันลุกขึ้นเต้นไปกับเสียงเพลง

สายตาพลันสะดุดกับหญิงสาวที่เดินเข้ามาใหม่ ใบหน้าของเธอสะสวยจนเหมือนกับว่าสะกดเขาไว้ให้ต้องมองไปที่เธอคนเดียว

ทุกท่วงท่าของเธอน่าหลงใหลจนเขาไม่ละสายตาออกไปมองที่อื่น ริมฝีปากบางโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม เธอกำลังทักเพื่อนที่มาถึงก่อนแล้ว

ชายหนุ่มหลุดยิ้มตามในทันที เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เขารู้สึกว่าอยากเข้าไปทำความรู้จักซะเหลือเกิน แต่เขากลับต้องหยุดอยู่กับที่ เพราะคนที่เดินตามหลังเธอเข้ามาเป็นผู้ชาย ท่าทางสนิทสนมกันมาก ทั้งจับบ่าแล้วนั่งใกล้จนแทบจะสิงเข้าไปอยู่แล้ว

ปอร์เช่หายใจฟึดฟัดด้วยความหงุดหงิด คันหัวใจยุบยิบเพราะค้างคาใจ คนคนนั้นเป็นใคร? แฟนหรือเพื่อน หากจะเดินเข้าไปถามแล้วสรุปว่าเขาเป็นแฟน อาจจะต้องมีเรื่องกันก็ได้ แล้วการท่องเที่ยวยามค่ำคืนของเขาก็จะกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อในทันที

ปอร์เช่ละสายตาจากเธอไป แต่ทว่าความสวยที่ตรึงใจทำให้ชายหนุ่มต้องคอยลอบมองอยู่เรื่อย ๆ จนเพื่อน ๆ ของเขาสังเกตเห็น

“มึงมองอะไรวะ เจอสาวที่ถูกใจหรือไง” พัตเตอร์เอ่ยขึ้นมา

“นั่นดิ ถ้าถูกใจก็เดินเข้าไปชนแก้วเลย” ฟาโรก็เห็นว่าปอร์เช่เอาแต่มองไปที่เดิม แต่เขาก็ไม่รู้ว่าสาวคนไหนที่สะกดสายตาของปอร์เช่เอาไว้ได้ เพราะตรงแถวนั้นก็มีแต่คนสวย ๆ

ปอร์เช่นิ่งเงียบไม่ตอบเพื่อน เขากระดกเหล้าลงคอโดยที่สายตายังคงจ้องไปที่เธอคนนั้น ชายหนุ่มเจอคนที่ถูกใจอย่างที่เพื่อนสงสัย แต่เขาเข้าไปชนแก้วอย่างที่เพื่อนแนะนำไม่ได้

น่าเสียดาย! ปอร์เช่ดื่มต่อจนหมดแก้วแล้ววางกระแทกแก้วลงกับโต๊ะ ท่าทางของเขาทำให้เพื่อนยิ่งสงสัยและพยายามมองหาต้นตอที่ทำให้ปอร์เช่ดูเปลี่ยนไป