ตอนที่ 4: บ้านใหม่

รินลดาเอนหลังพิงเบาะหนังอย่างอ่อนล้าในรถยนต์คันหรูที่แล่นออกจากคฤหาสน์ตระกูลวรโชติแล้ว

ทันทีที่พ้นสายตาของบิดา แม่เลี้ยง และอสรพิษคู่อย่างกวินกับแพรวา ร่างกายที่รวบรวมความเข้มแข็งมาตลอดก็เริ่มทรุดลงทันที

ปราบต์ขับรถด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่มือข้างหนึ่งของเขาเอื้อมมาเปิดฮีทเตอร์ให้เธอเบาๆ

“คุณดูเหมือนจะไม่สบาย” เขาเอ่ยเสียงเรียบ

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ” รินลดาตอบแผ่วเบา ก่อนจะหันไปสบตาเขาอย่างจริงจัง “ขอบคุณที่เข้ามาช่วยในจังหวะสุดท้ายได้ทันเวลา”

“ผมไม่ชอบการถูกกล่าวหาว่ามีเมียสำส่อน” ปราบต์ตอบตรงไปตรงมา “ผมต้องปกป้องชื่อเสียงของตัวเอง และการที่คุณประกาศว่า ‘สามีในอนาคต’ คือผม... นั่นทำให้สถานการณ์จบลงได้ง่ายกว่าการที่คุณจะไปอธิบายว่าโดนวางยา”

“ฉันทราบค่ะ” รินลดากัดริมฝีปาก “ส่วนเรื่องการกระทำที่เกินเลยของฉันที่ตบหน้าแพรวา... ฉันหวังว่าคุณคงไม่ถือสา”

ปราบต์หัวเราะในลำคอ ดวงตาคมดุกวาดมองใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

“ไม่ถือสา แต่กลับพึงพอใจต่างหาก” เขาหยุดรถติดไฟแดง ก่อนจะหันมามองเธออย่างเต็มตา “ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนกล้าหาญขนาดนี้มาก่อน ริน... คุณรู้ไหมว่าการตบหน้าลูกสาวของนางอรุณต่อหน้าคุณหญิงวิภา... คุณกำลังเปิดศึกกับศัตรูที่ใหญ่กว่าแค่กวิน”

“ฉันทราบดีค่ะ” น้ำเสียงของรินลดาหนักแน่น “ฉันไม่มีทางถอยหลังกลับไปอีกแล้ว และการแก้แค้นของฉันไม่ได้มีแค่การทำให้พวกเขาทุกข์ทรมาน แต่มันคือการ ทำลาย ชีวิตพวกเขาให้พังพินาศเหมือนที่พวกเขาเคยทำกับฉัน”

แววตาของเธอเต็มไปด้วยเปลวไฟแห่งความแค้น จนปราบต์รู้สึกได้ถึงความอันตรายที่ซ่อนอยู่ในร่างบอบบาง

“ผมจะให้ทุกสิ่งที่คุณต้องการเพื่อการแก้แค้น” ปราบต์ตอบรับข้อเสนอที่เธอไม่เคยร้องขอ “แต่คุณต้องตระหนักว่าคุณต้องแลกอะไรไปบ้าง”

“ฉันแลกชีวิตค่ะ” รินลดาตอบ “ชีวิตนี้เป็นของคุณปราบต์ ตราบใดที่ฉันยังเป็นภรรยาของคุณ”

ปราบต์พยักหน้าอย่างพึงพอใจ ก่อนจะเหยียบคันเร่งเมื่อไฟเขียว

“ดี... คืนนี้คุณจะย้ายไปอยู่กับผมที่เพนต์เฮาส์”

“ค่ะ”

“ห้องนอนเราจะแยกกัน”

“ฉันทราบอยู่แล้ว”

“และถ้าคุณต้องการ ‘ข้อมูล’ หรือ ‘เงินทุน’ สำหรับทำลายกวินและบริษัทยอชริน... คุณบอกผมได้ทุกเมื่อ”

ปราบต์หยิบบัตรเครดิตสีดำใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าสูทแล้วยื่นให้เธอ

“นี่คือบัตรเครดิตส่วนตัวของผม วงเงินไม่จำกัด ถือเป็นค่าตอบแทนสำหรับ ‘ทะเบียนสมรส’ ที่คุณมอบให้”

รินลดาจ้องมองบัตรเครดิตสีดำที่เงางามในมือ ไม่ใช่เพราะความโลภ แต่เพราะบัตรใบนี้คือ อำนาจ ที่เธอต้องการ

ชาติที่แล้ว เธอต้องทำงานหนักแทบตายเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ที่กวินก่อไว้ ชาตินี้... เธอจะใช้เงินของมหาเศรษฐีผู้นี้เพื่อทำลายคนที่เคยดูถูกเงินของเธอ

“ฉันจะรับไว้ค่ะ” รินลดาตอบ พลางเก็บมันลงในกระเป๋าถืออย่างสง่างาม

...

...

เพนต์เฮาส์หรูใจกลางเมืองของปราบต์ อัครเดชา ตั้งอยู่บนชั้นสูงสุดของตึกสูงเสียดฟ้า มันกว้างขวางจนราวกับคฤหาสน์ลอยฟ้า

เมื่อรินลดาก้าวเข้าไปในห้องพัก สิ่งแรกที่เธอสัมผัสได้คือความหรูหราที่ละเอียดอ่อนทุกตารางนิ้ว เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นคือของสั่งทำพิเศษ วิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงเทพฯ สวยงามราวกับภาพวาด

“นี่คือห้องของคุณ” ปราบต์ผายมือไปยังห้องที่อยู่ปีกซ้ายของเพนต์เฮาส์ “ส่วนของผมอยู่ปีกขวา ถ้ามีเรื่องฉุกเฉินหรือต้องการอะไร ให้กดปุ่มอินเตอร์คอมเรียกเลขาฯ ของผมได้ตลอด”

รินลดาเดินสำรวจห้องที่ปราบต์จัดไว้ให้ มันเป็นห้องสวีทที่ใหญ่กว่าห้องนอนในคฤหาสน์วรโชติเสียอีก

“ดูเหมือนคุณจะเตรียมการทุกอย่างไว้นานแล้ว”

“ผมไม่ชอบความไม่พร้อม” ปราบต์ตอบ “ผมส่งคนไปขนของใช้ส่วนตัวของคุณมาเรียบร้อยแล้ว ส่วนเสื้อผ้า... ชุดใหม่จะมาถึงพรุ่งนี้เช้า”

“ขอบคุณค่ะ” รินลดาตอบ

ปราบต์ยืนพิงกรอบประตูมองรินลดาด้วยสายตาประเมิน เขาเห็นแววตาของนักสู้ในตัวเธอ ซึ่งแตกต่างจากผู้หญิงที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตเขาอย่างสิ้นเชิง

“ริน... เรื่องที่ตระกูลวรโชติไม่พอใจ... อย่าไปใส่ใจ” ปราบต์กล่าว “คุณเป็นภรรยาของผมแล้ว ต่อไปนี้ ‘อัครเดชา’ คือแบ็คอัพของคุณ ไม่มีใครกล้าแตะต้องคุณได้อีก”

“ฉันทราบค่ะ และฉันจะใช้ประโยชน์จากนามสกุลนี้อย่างเต็มที่”

รินลดาเดินกลับมาหาเขา เธอเงยหน้าขึ้นมองดวงตาคมของปราบต์

“คืนนี้ฉันจะพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้เช้าฉันจะเริ่มงาน”

ปราบต์เลิกคิ้ว “เริ่มงาน? คุณหมายถึงการแก้แค้น?”

“ใช่ค่ะ... คุณกวินต้องการฮุบบริษัทของคุณพ่อ เพราะบริษัทนั้นมีโครงการอสังหาริมทรัพย์ที่ทำเงินมหาศาลอยู่” แววตาของรินลดาเต็มไปด้วยแผนการ “ฉันต้องกลับเข้าไปในบริษัทในฐานะ ‘ผู้ถือหุ้นใหญ่’ เพื่อขัดขวางแผนการของเขา และใช้บัตรเครดิตของคุณ... ซื้อทุกอย่างที่กวินต้องการให้แพงขึ้นเป็นเท่าตัว”

ปราบต์มองรินลดาด้วยรอยยิ้มที่เผยให้เห็นเขี้ยวเล็กน้อย

“ฉลาดมาก” เขาชื่นชม “ผมจะให้เลขาฯ โอนสิทธิ์การเป็นผู้ถือหุ้นที่ผมเพิ่งซื้อมาจากตลาดหลักทรัพย์เป็นชื่อคุณพรุ่งนี้เช้า”

รินลดาประหลาดใจ “คุณซื้อหุ้นบริษัทคุณพ่อไว้แล้วเหรอคะ?”

“ทำไมถึงทำหน้าตกใจขนาดนั้น” ปราบต์หัวเราะเบาๆ “ผมบอกแล้วไง... ผมไม่ชอบความไม่พร้อม”

ชายหนุ่มไม่ได้บอกว่าเขาซื้อหุ้นนั้นไว้เพื่อขัดแข้งขัดขา ‘กวิน’ ซึ่งเป็นคู่แข่งทางธุรกิจของเขามาตั้งแต่ต้น แต่ตอนนี้มันกลับเป็นประโยชน์ในการช่วย ‘ภรรยาในนาม’ ของเขาแก้แค้น

“ขอบคุณค่ะคุณปราบต์” รินลดากล่าวอย่างจริงใจ “ฉันจะทำทุกอย่างให้คุณไม่ต้องเสียเวลามาเสียดายการแต่งงานครั้งนี้”

“ผมไม่เคยเสียใจในการตัดสินใจของตัวเอง” ปราบต์ตอบ “คุณรีบไปพักผ่อนซะ แล้วพรุ่งนี้เช้าผมจะรอฟังแผนการร้ายๆ ของคุณ”

ปราบต์เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้รินลดายืนอยู่ท่ามกลางความเงียบงัน

รินลดาหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวม เดินไปยืนริมหน้าต่างมองแสงไฟระยิบระยับของเมือง

กวิน... แพรวา... พวกแกคิดว่าฉันตายไปแล้วใช่ไหม?

พวกแกคิดว่าฉันจะถูกทำลายเหมือนชาติที่แล้วใช่ไหม?

หญิงสาวกัดฟันแน่น มือข้างหนึ่งกำบัตรเครดิตสีดำของปราบต์ไว้แน่น

“ฉันไม่ใช่รินลดาคนเดิมอีกแล้ว คราวนี้แหละ... พวกแกจะได้รู้ว่าการเล่นกับ ‘ราชสีห์’ ที่ทรงอำนาจที่สุด มันต้องแลกมาด้วยอะไร!”

แผนการแก้แค้นกำลังจะเริ่มต้นขึ้น... อย่างเป็นทางการ!