ตอนที่ 4 คืนหวามใจ

เพลินทิวาตกใจ เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู หรือว่ามีนาจะกลับมา ก็ไม่น่าจะใช่นะ มันดึกแล้วนี่

ก๊อกๆ!

“มีนา เปิดประตูให้พี่หน่อย”

“ฮะ! อย่าบอกนะว่าพี่ชายของมีนาจะมาเอาของ ตามที่มีนาได้ฝากบอกเธอเอาไว้ เมื่อตอนก่อนเลิกงาน”

มีนาบอกว่า คุณยายของเธอฝากของแห้งมาให้เธอกับพี่ชาย ของพี่ชายมีกล่องหนึ่ง แต่ว่าคืนนี้มีนาไม่ได้อยู่ห้อง แต่ก็ไม่กล้าบอกให้พี่ชายรู้ว่าตนเองแอบไปนอนค้างกับใคร เพราะแค่โกหกพ่อกับแม่ว่าไปฝึกงานกับพี่ชายก็มากพอแล้ว ที่ทำให้พี่ชายของเธอต้องปวดหัวสร้างเรื่องปกป้องน้องสาวไปด้วย

มีนาแอบรักเพื่อนร่วมรุ่นและได้ตามเขามาทำงานที่บริษัทเดียวกับพี่ชายของเธอนั่นเอง

และเมื่อวานมีนาก็ได้วานเพลินทิวา ฝากเอาของให้พี่ชายของเธอด้วย และหากพี่ชายของเธอถามว่าน้องสาวของเขาไปไหนให้บอกว่า มีนาเข้ากะแทนเพื่อนที่มีธุระกะทันหัน

แล้วเรื่องที่มีนาแอบไปค้างกับแฟนหนุ่ม พี่ชายของเธอก็ยังไม่รู้ รู้แค่ว่าคบหาดูใจกันอยู่เท่านั้น มีนาค่อนข้างดื้อเงียบ เธอบูชาความรัก แต่พ่อแม่อยากให้เธอได้กับคนที่มีฐานะเท่าเทียมกัน แต่เธอก็รักสรุจจนถอนตัวไม่ขึ้น จึงปกปิดเรื่องนี้กับทุกคน ยกเว้นเพลินทิวาที่รู้เรื่องราวความรักของมีนาเป็นอย่างดี เพียงแต่ไม่รู้ว่ามีนาค่อนข้างมีฐานะดีเท่านั้นเอง

เพลินทิวาเปิดหน้าต่างดูก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งมองมาทางประตู หน้าตาไม่ค่อยเหมือนมีนาเลย ก็รู้สึกไม่แน่ใจ จึงตะโกนถามลอดหน้าต่างบานเกล็ดออกไป

“คุณมาเอาของอะไรคะ”

“ยายของผมฝากของมาทางไปรษณีย์ พอดีผมมาส่งเพื่อนที่อพาร์ตเมนท์นี้ ผมเลยแวะมาเอา”

ธันวาพอรู้ว่าน้องสาวของเขาพักอยู่กับเพื่อนสนิท แต่แค่ไม่รู้ว่า เธอคนนั้นคือพี่สาวต่างมารดาของแฟนสาวตนเองแค่นั้นเอง

เพลินทิวาเปิดประตูออกมา แต่ไม่ยกกล่องออกมาให้ชายหนุ่ม เธอกำลังคิดว่า เมื่อเขาคือพี่ชายของรูมเมท เขาก็น่าจะไว้ใจได้บ้าง และตอนนี้เธอกำลังต้องการความช่วยเหลือ อยากหาใครสักคน มาช่วยไล่ตุ๊กแกออกไปจากห้องของเธอไวๆ ทำให้หญิงสาวตัดสินใจ ที่จะขอความช่วยเหลือจากชายหนุ่ม

“คุณคือพี่ชายของมีนาใช่ไหมคะ”

“ใช่”

“คือฉันขอความช่วยเหลืออะไรคุณหน่อยได้ไหมคะ”

เธอแสนจะเกรงใจแต่ก็ไม่มีทางเลือก ตอนนี้เธอกลัวตุ๊กแกจนขึ้นสมอง และเธอก็ปวดปัสสาวะมากๆด้วย

ธันวามองรูมเมทของน้องสาวตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ แล้วเริ่มมองเธอในแง่ลบ แต่ก็ยังรักษามารยาท ถามเธอออกไป

“ต้องการให้ผมช่วยอะไรครับ”

“คือตุ๊กแกตัวใหญ่มาก มันเข้าไปอยู่ในห้องน้ำค่ะ เพลินกลัวมาก และตอนนี้เพลินก็ปวดปัสสาวะมากด้วย แต่ก็ไม่กล้าเข้าห้องน้ำค่ะ ไม่กล้าเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป กลัวตุ๊กแกมันจะออกมาเพ่นพ่านในห้อง แล้วเพลินจะไม่กล้านอน”

ชายหนุ่มหัวเราะออกมา คิดว่าหญิงสาวคงจะพูดความจริงนั่นแหละ

เพราะมองเข้าไปทางประตูห้องน้ำก็ปิดอยู่ แถมสีหน้าของเธอก็ดูท่าทาง จะสยองเจ้าตุ๊กแกเอามากๆ

ร่างสูงเดินเข้ามาภายในห้อง แล้วก็มองหาอุปกรณ์ที่จะช่วยจับตุ๊กแก

“คุณมีเสื้อกันฝนไหม”

“มีค่า เดี๋ยวหาให้นะคะ” หญิงสาวรีบกุลีกุจอหาเสื้อกันฝนให้ชายหนุ่ม

“แล้วก็หาเศษผ้าที่คุณไม่ได้ใส่ด้วยนะสักผืน”

“ค่ะ ได้ค่ะ”

แล้วเมื่อชายหนุ่มได้อุปกรณ์ครบแล้ว ก็เปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำ แล้วรีปปิดประตู

ไม่นานนัก ชายหนุ่มก็เดินออกมา พร้อมกับตุ๊กแกในผ้าที่อยู่ในกำมือ เพลินทิวาถอยหลังกรูด ไปจนชิดขอบหน้าต่าง แล้วมองมาทางชายหนุ่มนิ่ง เมื่อเขาทำท่าจะเดินเอาเจ้าตุ๊กแกในมือ มาทางเธอ

“จะกลัวทำไม มันอยู่ในผ้า”

“คุณก็ช่วยเอาไปปล่อยข้างนอกได้ไหมคะ เพลินกลัว”

“ได้”

“นั่นๆ คุณจะเอาไปปล่อยหน้าต่างเหรอคะ มันจะตายนะคะถ้าตกลงไป”

“เปล่า ผมจะให้มันไต่ไปห้องอื่น”

“แล้ว แล้วถ้ามันไต่กลับมาที่ห้องของเพลินล่ะคะ ฮือ เพลินกลัว ช่วยเอามันไปปล่อยไกลๆได้ไหมคะ”

“ก็ได้ งั้นเดี๋ยวผมมา”

แล้วชายหนุ่มก็เดินออกไปจากห้อง

“อ้าว แล้วทำไมไม่เอากล่องของฝากออกไปด้วยล่ะเนี่ย”

แล้วเพลินทิวาก็ต้องรอให้พี่ชายของเพื่อนมารับกล่องของฝากก่อน เธอถึงจะนอนได้ แต่ตอนนี้ขอเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกัน

ก๊อกๆ!

หญิงสาวทำธุระส่วนตัวเสร็จพอดี ก็เดินมาเปิดประตูให้ธันวาเข้ามา