บทที่ 3

1สัปดาห์ที่ต้องทนทุกข์ทรมานเพราะว่าอัญริสายยอมให้ริชาร์ดกับพิมพลอยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดระยะเวลา 1 สัปดาห์ แต่ก็อย่างที่ทุกคนก็รู้กันว่าเวลาแห่งความสุขมันมักจะอยู่กับเราได้ไม่นานหรอก

Rrrrrr Rrrrrr

เสียงโทรศัพท์เครื่องสวยของอัญริสาดังขึ้นโชว์เบอร์ของบุคคลที่เธอนั้นเฝ้ารอคอย

"ค่ะ มัม" อัญริสากดรับสายด้วยรอยยิ้ม

(มัมใกล้ถึงแล้วนะ ริชาร์ดกับผู้หญิงคนนั้นอยู่บ้านใช่ไหมหนูอัญ) มาดามเอรินาเอ่ยถามลูกสะใภ้ พอเธอรู้เรื่องที่ริชาร์ดทำไว้กับลูกสะใภ้ เธอก็รีบนั่งเครื่องจากอิตาลีมาที่ไทยทันทีเพื่อจัดการปัญหาของเรื่องนี้ มาดามเอรินาให้ริชาร์ดดูและธุรกิจที่ไทยส่วนเธอกับสามีนั้นกลับไปดูแลธุรกิจที่อิตาลีหลังงานแต่งเสร็จ เลยไม่รู้ว่าลูกชายของตนนั้นจะกล้าทำเรื่องแบบนี้

"อยู่ค่ะมัม" นํ้าเสียงเศร้าสร้อยที่ทำเอาคนฟังรู้สึกสงสารจับใจ เธอผิดหวังในตัวลูกชายมากและไม่คิดว่าริชาร์ดจะทำแบบนี้

(จ๊ะ มัมถึงหน้าบ้านแล้วหนูลงมารอมัมได้เลย)

"ค่ะมัม" อัญริสากดวางสายแล้วรีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินลงไปด้านล่างเพื่อรอรับมาดามเอรินา

"หมดเวลาของพวกคุณแล้วสินะ หึ" อัญริสาพูดออกมาเบาๆด้วยรอยยิ้ม เธอเดินลงมาชั้นล่างก่อนจะหันไปเห็นริชาร์ดกับพิมพลอยนั่งคุยกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างมีความสุข

"ตาริค" นํ้าเสียงแข็งของมาดามเอรินาตะโกนเรียกลูกชายเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ภาพที่หล่อนเห็นตรงหน้ามันเป็นเครื่องชี้ชัดว่าริชาร์ดทำผิดแค่ไหน ที่เอาผู้หญิงอีกคนมาอยู่ที่บ้านโดยไม่สนใจความรู้สึกของภรรยา

"มัม" ริชาร์ดรีบดีดตัวลุกขึ้นด้วยความตกใจไม่คิดว่าแม่ของเขาจะมาที่นี่และเวลานี้ ส่วนพิมพลอยเองก็ลุกขึ้นตามพร้อมกับแกะแขนริชาร์ดไว้ มาดามเอรินาเดิมเข้าไปหาทั้งสองคนช้าๆ ก่อนที่ฝ่ามือเรียวของเธอจะฟาดลงที่ใบหน้าคมของลูกชายแรงๆจนใบหน้าหล่อนั้นหันไปตามแรงตบ

เพี้ยะ!!

"มัมผิดหวังในตัวลูกมากริค" มาดามเอรินาเอ่ยด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือ

"มัม" ริชาร์ดหันหน้ากลับมามองหน้าผู้เป็นแม่พร้อมกับเรียกออกมาเบาๆ

"เธอนี่ เห็นหน้าใสๆแบบนี้ไม่คิดว่าจะใจกล้าหน้าด้านตามมาอยู่กับผู้ชายที่เขาแต่งงานแล้ว ไร้ยางอายสิ้นดี" มาดามเอรินาหันไปพูดต่อว่าพิมพลอยด้วยนํ้าเสียงเย้ยหยันและดูถูก

"มัมคะ สวัสดีค่ะ" อัญริสาที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ที่มุมบันไดได้สักพักก็เดินออกมาปรากฏกายข้างๆมาดามเอรินา ริชาร์ดตวาดสายตามองคนมาใหม่ด้วยความรู้สึกโกรธเคียงที่แม่ของเขาที่นี่คงไม่พ่นฝีมือของเธอสินะ

"หนูอัญ มัมคิดถึงหนูจังลูก" มาดามเอรินาเดินเข้าไปกอดอัญริสาแล้วลูบหลังเธอเบาๆด้วยความเอ็นดู

"หนูก็คิดถึงมัมค่ะ" มาดามเอรินาผงะตัวออกจากลูกสะใภ้แล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะหันกลับไปจัดการลูกชายตัวดีกับผู้หน้าด้านต่อ

"เอาล่ะตาริค ให้ผู้หญิงคนนี้ย้ายออกจากที่นี่ซะ"

"แต่มัมครับ"

"ไม่มีแต่ เลือกเอานะระหว่างผู้หญิงคนนี้กับธุรกิจของอีเมอร์สันลูกจะเลือกอะไร" มาดามเอรินายื่นคำขาด

"ผม" ริชาร์ดเลือกคนที่เขารักอยู่แล้วส่วนเงินทองเขาหาใหม่ได้ แต่เขายังไม่ทันจะได้พูด พิมพลอยก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

"พี่ริคค่ะ อย่าทะเลาะกันเพราะพลอยเลยนะคะ ทำตามที่มัมบอกเถอะค่ะ น้องพลอยจะย้ายออกเอง" เธอรู้ว่าริชาร์ดจะตอบว่ายังไง เธอจึงพูดดักไว้ก่อน เธอไม่ยอมหรอกนะที่จะให้เขาทิ้งธุรกิจหมื่นล้านเพื่อความรักโง่เง่าเพราะว่าสำหรับพิมพลอยแล้ว เงินทองอำนาจสำคัญที่สุด ความรักมันกินไม่ได้!!!

"น้องพลอย" เขาเรียกชื่อแฟนสาวเสียงแผ่ว

"ดี เธอน่าจะคิดได้ตั้งแต่แรกแล้วนะและอีกอย่างฉันไม่ใช่แม่ของเธอ โปรดเรียกฉันใหม่ให้ถูกด้วย" มาดามเอรินาว่าพร้อมกลับมองเชิดๆ