Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ep2
ชายหนุ่มยิ้มให้ รู้สึกเป็นมิตรกับหญิงสาวมากขึ้น เพราะเวลาที่เธอเงียบ เขาจับสังเกตได้ว่าแววตาคู่สวยของเธอดูหม่นเศร้าเหลือเกิน
"คุณคงมองว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ดี”
เปล่านี่ครับ” เขารีบปฏิเสธ
“ผู้ชาย...ส่วนใหญ่เห็นผู้หญิงกินเหล้า ก็มองว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีแล้วล่ะค่ะ”
เธอกล่าวหยัน มีนัยหมายถึงตัวเอง นั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มสนใจในตัวเธอมากขึ้น
“แต่ก็ไม่ทุกคนนี่ครับ สมัยนี้ไม่มีใครเขาถือกันแล้วนะครับ ว่าใครจะสูบบุหรี่หรือดื่มเหล้า”
“ถ้าอย่างนั้น คุณ...ดื่มไหมคะ”
เธอยื่นขวดเหล้าเล็กๆ ของเธอให้เขา ชายหนุ่มส่ายหน้า
“ไม่ครับ...ผมไม่ดื่มเหล้า”
“อย่าบอกนะว่า ไม่สูบบุหรี่ด้วย”
“ครับ..ผมไม่สูบบุหรี่”
“โอ๊ย..ตายแล้ว ยังมีผู้ชายแบบนี้เหลืออยู่บนโลกด้วยเหรอนี่” เธอหัวเราะแล้วมองเขาด้วยสายตาชื่นชม
“ผมแปลกหรือครับ” เขามองเธอแบบขำๆ ไปด้วย
“ไม่แปลกหรอกค่ะ เพียงแต่..ทำไมฉันไม่เจอกับคุณเร็วกว่านี้นะ?” ชายหนุ่มยิ้มให้ รู้สึกดีที่หญิงสาวสนใจในตัวเขา
“แต่ตอนนี้ก็รู้จักแล้วนี่ครับ”
มิเกลยกขาเรียวยาวขึ้นชันเข่า มองดูชายหนุ่มเงียบๆ อมยิ้ม และมองดูอย่างอย่างสนใจ
“คุณมองผมอย่างนี้ ผมเขินแย่เลยนะครับ”
“ฉันสนใจคุณน่ะ”
มิเกลตอบไปตรงๆ โดยไม่อ้อมค้อม เล่นเอาชายหนุ่มสะดุ้งจนต้องหัวเราะกลบเกลื่อน
“อย่าล้อผมเล่นซิครับ”
ชายหนุ่มส่ายหน้าแล้วเอนตัวลงพิงพนัก สายตาจับจ้องที่นอกหน้าต่างรถไฟ
“ฉันไปสะกิดใจอะไรคุณหรือเปล่าคะ ทำท่าเหมือนกับคนอกหัก”
หล่อนแซวยิ้มๆ ขยับมามาใกล้เขาอย่างถือวิสาสะ นายยอดรีบลุกขึ้นนั่งเหยียดตรง จนใบหน้าเกือบจะชนกับเธอ สายตาสบกันในระยะใกล้ชิดจนหญิงสาวเห็นรอยหวั่นไหวในสายตาของชายหนุ่มแปลกหน้าที่เธอเพิ่งพานพบ
“ขอโทษค่ะ” หญิงสาวรีบขอโทษ เมื่อเห็นว่าเขามีสีหน้าตกใจ เธอรีบขยับตัวออกห่าง
“เอ่อ...ผมไม่เป็นไร”
“ฉันยังไม่ง่วงเลย คุณเป็นเพื่อนคุยกับฉันอีกสักหน่อยได้ไหมคะ?”
หญิงสาวเปลี่ยนเรื่องคุย เมื่อเห็นว่าสายตาของเขาอ้อยอิ่งอยู่ตามเรือนร่างของเธอ
“คุณไม่กลัวผมเหรอ?”
เขาพูดเสียงเบาแทบจะเป็นเสียงกระซิบ มิเกลส่ายหน้านายยอดจึงคว้าข้อมือเธอดึงให้เข้ามาใกล้
“ถ้าไม่กลัว...นั่งใกล้ๆ กับผมตรงนี้ก็ได้”
“จะดีหรือคะ?”
“ดีสิครับ ดูเหมือนว่าคุณเองก็อยากใกล้ชิดกับผม”
เขายกมือขึ้นลูบศีรษะเธอเบาๆ แล้วเกลี่ยเส้นผมที่ระใบหน้าของเธอขึ้นเหน็บที่ใบหู
“คุณเอง...ก็คงคิดเหมือนกับฉัน”
เธอย้อนถามอย่างถือดี นายยอดยิ้มพยักหน้ายอมรับ
“อึดอัดไหมครับ?”
จู่ๆ เขาก็ถามขึ้นมา เมื่อเห็นทรวงอกของเธอสะท้อนขึ้นลงภายใต้เสื้อรัดรูป ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปลดกระดุมคอเสื้อเม็ดบนอย่างช้าๆ มิเกลนั่งนิ่งปล่อยให้เขาทำราวกับถูกมนต์สะกด
“คุณใส่ชุดแบบนี้จะนอนสบายหรือ?”
เขาค่อยๆ เกลี่ยนิ้วลงมาที่จะนิด เพื่อปลดกระดุมออกจนเสื้อรัดรึงที่ผ่าหน้าค่อยๆ เผยแยกออกจากกัน แล้วฝ่ามือหยาบๆ ของนายยอดก็ค่อยๆ ลูบไล้ไปที่เนินเนื้อหน้าอกขาวผ่องที่ต้องแสงไฟสีนวลในตู้โบกี้
“คุณ...กำลังจะทำอะไรคะ?”
หญิงสาวถามเสียงสั่นพร่า สายตาหวาดหวั่น แต่ไม่ถอย
“คุณอยากใกล้ชิดผม ผมเองก็อยากใกล้ชิดคุณ แต่ผมไม่อยากคุย...อยากทำอย่างอื่นมากกว่า”
“คุณเดาจากสายตาของฉันหรือคะ?”
นายยอดมองหน้าหญิงสาวนิ่งๆ ริมฝีปากใหญ่หนาหยักยิ้มเล็กน้อย แล้วค่อยๆ ขยับเลื่อนมือลงเลื้อยเลาะเข้าไปที่ขอบ บราเซียร์ แต่ไม่ทันที่เขาจะล้วงลูบปทุมถันอวบใหญ่ของหญิงสาว มือของเธอก็ตะปบมือของเขาเอาไว้
“แต่ว่า...”
“สายตาของคุณ...บอกผมอย่างนั้น คุณต้องการผม”
นายยอดกระซิบแผ่ว ก่อนจะคว้าร่างบอบบางของหญิงสาวเข้ามากอดเอาไว้ทั้งตัว
“ขี้ตู่แล้วคุณ...ฉันไม่เคยบอกอะไรคุณแบบนั้น”
“ถ้าอย่างนั้น...คุณห้ามผมสิ”
นายยอดพูดยิ้มๆ แล้วก้มลงทาบริมฝีปากที่ใบหน้าและซอกคอหอมกรุ่นของหญิงสาวอย่างหื่นโหย ฝ่ามือเล็กๆ ของเธอกันทรวงอกของเขาเอาไว้แล้วสะบัดหน้าหนี
“นี่คุณกำลังจะรังแกฉันนะคะ?”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
