บทที่ 2

ดวงกมลบอกไม่ถูกว่าควรรู้สึกอะไรมากกว่ากัน ระหว่าง ‘ตกใจ’ กับ ‘เสียใจ’ ที่จู่ ๆ ก็ได้มาเห็นน้องสาวอยู่ในห้องนอนของคนรักในสภาพที่ต่อให้เธอไม่มีประสบการณ์ในด้านนั้นก็พอจะเดาได้ว่าเมื่อคืนคนทั้งคู่คงไม่ใช่แค่นอนกอดกัน สภาพของน้องสาวยิ่งเป็นคำตอบชัดเจนที่สุด

“พะ…พี่ดวง” คณานางค์ครางเรียกผู้เป็นพี่สาวเสียงแผ่ว เรี่ยวแรงที่ก่อนหน้ายังเหลืออยู่เพียงน้อยนิดบัดนี้ได้หมดสิ้นไปแล้ว นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้สบเข้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังปนเสียใจของพี่สาว มันทำให้เธอตัดสินใจเดินเข้าไปหาหวังเพียงจะอธิบาย แต่กลับต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายก้าวถอยหนีราวกับไม่ต้องการให้เธอเข้าใกล้

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน มีใครอยากอธิบายอะไรไหม”

“ดวง ผมอธิบายได้ มันเป็นอุบัติเหตุ เมื่อคืนผมเมามาก ผมคิดว่าเป็นคุณ ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ นะดวง” จิณเป็นคนแรกที่เปิดปากพูด ไม่สนเลยสักนิดว่าคำบอกเล่าของเขานั้นมันจะทำให้ใครอีกคนดูไม่ดีแค่ไหน ในเมื่อเขาพูดความจริงเหตุใดจึงต้องสน หล่อนต่างหากที่ต้องตอบคำถามทุกคนว่าเข้ามาทำบ้าอะไรในห้องนอนของเขา

“แกล่ะนาง ทำไมถึงมาอยู่ในห้องของแฟนพี่” ดวงกมลเลือกที่จะให้โอกาสคนทั้งคู่อธิบาย และคนที่เธออยากได้ยินคำตอบมากที่สุดก็คือน้องสาวของตัวเอง คนสุดท้ายในชีวิตที่เธอคิดว่าจะกล้าหักหลัง นี่มันเกิดอะไรขึ้น

“นางไม่รู้ นาง...” แต่แล้วคำตอบที่ได้กลับยิ่งทำให้รู้สึกผิดหวังจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เดือดร้อนนลินเพื่อนสนิทที่ต้องออกหน้าแทน

“ไม่รู้อะไร เห็น ๆ อยู่ว่าหล่อนมานอนให้ท่าแฟนของพี่สาวตัวเองถึงห้อง ทั้ง ๆ ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเพื่อนฉันทำดีกับเธอมาตลอด คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะกล้าทำ” คนถูกกล่าวหาได้แต่เพียงส่ายหน้าทั้งน้ำตา เธอไม่รู้จริง ๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้ว่าทำไมถึงมาอยู่ในห้องนี้ได้

“คุณพูดเกินไปหรือเปล่าเปรม อย่างน้อยก็น่าจะให้โอกาสคุณนางได้อธิบายบ้าง” เป็นภวินทร์ หนึ่งในเพื่อนสนิทของจิณที่เอ่ยขึ้นมาบ้าง

นั่นเพราะเขาไม่เชื่อว่าคนที่มีนิสัยเก็บตัวอย่างคณานางค์จะกล้าทำเรื่องแบบนี้ ให้ตายก็ทำใจให้เชื่อไม่ลง

เขามีโอกาสได้รู้จักหญิงสาวในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ จึงทำให้รู้ว่านอกจากนิสัยเรียบร้อย พูดน้อยของอีกฝ่ายแล้วนั้น เธอยังรักพี่สาวของตัวเองมาก

คนที่ยอมเป็นเบี้ยล่างให้ทุกคนในครอบครัวกดขี่ข่มเหงมาตลอดตั้งแต่จำความได้ไม่น่าจะใช่คนใจร้ายขนาดนั้น หรือถ้าเธอเป็นแบบนั้นจริง ๆ เขาเองก็คงจะรู้สึกผิดหวังไม่น้อยที่พลาดมองคนผิดไป