1 น้องสาวนอกไส้ & พี่ชายนอกสายเลือด (6)

เมื่อคืนเธอดื่มหนักก็เลยเข้าห้องผิด ตอนล้มตัวนอนก็รู้แหละว่าเป็นห้องของเขา แต่เธอก็ขี้เกียจลุกขึ้นกลับไปที่ห้องของตัวเอง อีกอย่างเจ้าของห้องไม่อยู่ พยัคฆาควงปรายปรางค์ไปกินข้าวตั้งแต่หัวค่ำ เธอก็เลยนอนที่ห้องของเขาอย่างสบายใจ

แต่ใครจะรู้ล่ะว่าพี่ชายนอกไส้จะขี้งก หวงแม้กระทั่งห้องนอน แต่เรื่องนั้นไม่ทำให้เธอน้อยใจเท่ากับการถูกเขาต่อว่าแบบเสีย ๆ หาย ๆ หรอก ก็คนไม่ได้ทำ... ทำไมไม่มีใครเชื่อเธอบ้างเลย

ฉายตะวันทำหน้าง้ำนั่งซึมอยู่พักใหญ่ ในหัวยังคิดแต่เรื่องเรียกร้องความสนใจจากพี่ชายนอกสายเลือด จะทำอย่างไรให้พยัคฆาหัวปั่นดีนะ... หญิงสาวพยายามคิดแต่ก็คิดไม่ออก

“เฮียขาลงี่เง่าชะมัด! ไม่ถามกันสักคำเลย” หญิงสาวถอนหายใจอีกครั้ง แต่แล้วความเป็นส่วนตัวก็หายไปเมื่อแม่บ้านเดินตรงดิ่งมาหาเธอ

“โทรศัพท์ค่ะคุณหนู” ป้าตุ่นส่งโทรศัพท์มาให้

“ใครโทรมาคะ?” ฉายตะวันนิ่วหน้า เพราะส่วนใหญ่คนที่โทรมาจะติดต่อเธอผ่านมือถือเท่านั้น

“ไม่ทราบค่ะ เห็นบอกติดต่อเรื่องงาน”

หญิงสาวพยักหน้า รับโทรศัพท์มาจากป้าแม่บ้านแนบหู แล้วเธอก็ยิ้มออกเมื่อคนโทรมาคือ ‘สังคม’ เพื่อนรุ่นพี่ซึ่งเป็นช่างภาพชื่อดัง และเขาอยากให้เธอเป็นนางแบบเฉพาะกิจ!

“ได้เลยค่ะพี่คม ช่างภาพมือหนึ่งติดต่อมาเองมีหรือจะปฏิเสธ ดีซะอีกซันนี่จะได้มีภาพสวย ๆ เก็บไว้ดูเล่น”

“โอเค งั้นพี่ล็อกเวลาไว้เลยนะ”

“ค่ะ ว่าแต่พี่คมเลือกโลเคชั่นที่ไหนคะ?”

“ช่วงซัมเมอร์ต้องเป็นทะเลสิ แต่พี่ยังไม่ได้เลือกว่าทะเลที่ไหน”

“ทะเลเหรอ... อืม บ้านซันนี่สิ น้ำใสแจ๋ว โลเคชั่นสวย ไม่มีคนนอกรบกวนด้วย” หญิงสาวแนะนำเสียงใส

“ถ่ายบ้านเราแล้วนายหัวขาลไม่ว่าเอาเหรอ พี่ไม่อยากมีปัญหากับรายนั้น” สังคมรีบออกตัว เพราะครั้งหนึ่งเขาเคยเจอฤทธิ์ของพยัคฆามาแล้ว

“เฮียขาลไม่ใช่เจ้าของทะเล พี่คมอย่าสนใจเลย เดี๋ยวซันนี่ขออนุญาตป๋ากับแม่เอง”

“เอาที่เราสะดวกก็แล้วกัน ถ้ามีปัญหาอะไรบอกพี่ได้ พี่จะได้หาที่อื่น”

“ค่า” ฉายตะวันตอบรับเสียงหวานจ๋อย

“แค่นี้แหละ แล้วเจอกัน”

“แล้วเจอกันค่ะ” หญิงสาวอมยิ้มเมื่อวางสาย

สำหรับฉายตะวัน สังคมเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เธอรักและเคารพประหนึ่งพี่ชายแท้ ๆ นอกจากความสนิทชนิดเล่นหัวกันได้ไม่โกรธแล้ว สังคมยังเป็นที่ปรึกษาปัญหา คอยช่วยเหลือเธอเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ เพราะสังคมอีกเช่นกันที่ทำให้เธอได้เข้าวงการจากการประกวดจนได้รับรางวัลรองมิสแม็กซิมจากนิตยสารชื่อดัง

ดังนั้นเมื่อสังคมเอ่ยปากต้องการนางแบบ มีหรือที่เธอจะปฏิเสธ อีกอย่างเธอจะใช้โอกาสนี้ปั่นหัวพยัคฆา

ก็ให้มันรู้ไป เล่นกับใครไม่เล่น ดันมาเล่นกับฉายตะวัน!!!

หญิงสาวยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนกลับเข้าบ้าน...

ฉายตะวันเดินยิ้มหวานมาแต่ไกลเมื่อเห็นนายหัวอุดมเดช ผู้เป็นพ่อเลี้ยงกำลังเปลี่ยนน้ำและให้อาหารนกแก้มแดงในกรง

“ให้ซันนี่ช่วยมั้ยป๋า?”

นายหัวอุดมเดชปิดกรงนกแล้วปรายตามายังลูกสาว “เอาใจป๋าแบบนี้ จะอ้อนขออะไรจากป๋าอีกล่ะ?”

หญิงสาวทำปากยื่น “เบื่อคนรู้ทันจังเลยค่ะ”

นายหัวอุดมเดชอมยิ้ม ก่อนนำอาหารเทใส่ถ้วยแล้วนำกลับเข้ากรงนก “ตกลงมาอ้อนขออะไรจากป๋า?”

“ก็... ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีเพื่อนรุ่นพี่ของซันนี่ที่เป็นช่างภาพอยากได้สถานที่ถ่ายแบบ พี่คมเขาเล็ง ๆ ทะเลบ้านเราเอาไว้ ซันนี่ก็เลยมาขออนุญาตจากป๋าก่อน”

“เอาสิลูก”

พอได้รับอนุญาตฉายตะวันก็ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ

“ป๋าน่ารักที่สุดเลย” ว่าแล้วคนขี้ประจบก็เข้าไปกอดนายหัวอุดมเดชที่เธอรักและเคารพประหนึ่งบิดาพร้อมหอมแก้มฟอดใหญ่

“แค่ป๋าอนุญาต หนูดีใจขนาดนี้เลยเหรอลูก?” นายหัวอุดมเดชถามอย่างเอ็นดู พลางลูบศีรษะลูกสาว

“ค่ะ เพราะงานนี้สำคัญกับซันนี่มาก ๆ เดี๋ยวซันนี่ขอตัวไปโทรบอกพี่คมก่อนนะคะ”

นายหัวอุดมเดชพยักหน้ายิ้มอ่อนโยนให้กับลูกสาวคนโปรด ส่วนฉายตะวันเดินห่างออกไปพร้อมฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ก่อนโทรหาสังคม

“ว่าไงซันนี่”

“ยกกองมาได้เลย ป๋าอนุญาตแล้วค่ะพี่คม” หญิงสาวบอกด้วยน้ำเสียงสดใสร่าเริง

“แล้วพี่ชายของเราล่ะ ว่าไง?”

ฉายตะวันย่นจมูกเมื่ออีกฝ่ายถามถึงพยัคฆา “รายนั้นอย่าไปสนใจเลย พูดถึงแล้วอารมณ์เสียเปล่า ๆ”

“แน่ใจนะว่าไม่มีปัญหาภายหลัง” สังคมยังมีข้อกังขา เพราะเขาเคยมีปัญหากับพยัคฆามาแล้ว ก็เรื่องที่เขาสนับสนุนให้ฉายตะวันเข้าประกวดมิสแม็กซิมนั่นล่ะ

“ถ้ามีปัญหาซันนี่จัดการเอง ตกลงจะมามั้ย?”

“สัปดาห์หน้าเลยแล้วกัน เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ”

“ค่ะ” หญิงสาวรับคำเสียงใส คุยรายละเอียดอีกนิดหน่อยก็วางสายจากสังคม