1 น้องสาวนอกไส้ & พี่ชายนอกสายเลือด (5)

เสียงเคาะประตูเรียกความสนใจของฉายตะวันที่กำลังนั่งไดร์ผมอยู่หน้ากระจกได้เป็นอย่างดี หญิงสาววางมือในสิ่งที่ทำแล้วลุกขึ้นมาเปิดประตู เจ้าของร่างบางชะงักทันทีเมื่อพบผู้เป็นพี่ชายยืนหน้าบอกบุญไม่รับอยู่หน้าห้องนอน

“กินของบูดเข้าไปเหรอเฮีย?” คนขี้เล่นถามยิ้ม ๆ พลางใช้นิ้วหมุนเส้นผมที่ตกมาเคลียแก้มเล่น

“เอาคืนไปซะ” พยัคฆายัดชุดชั้นในใส่มือหญิงสาวทันที

“นี่เฮียเป็นโจรโรคจิตขโมยชุดชั้นในของซันนี่เหรอ?” ฉายตะวันทำตาโตก่อนเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มทะเล้น

“เธอถอดมันทิ้งไว้ในห้องฉัน” ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

“จำไม่ได้ว่าเคยทำเรื่องแบบนั้น”

คนถูกยั่วโมโหทำหน้ายุ่งกว่าเดิม “มันมีขาเดินไปที่ห้องฉันเองมั้ง”

“โอ้ว ชุดชั้นในวิเศษ”

“ไปแต่งตัวให้เรียบร้อย เรามีเรื่องต้องคุยกัน” ชายหนุ่มทำเสียงดุ พยายามข่มอารมณ์โกรธไว้

“ไอ้ที่พูด ๆ น้ำลายท่วมห้องอยู่นี่ไม่เรียกว่าคุยกันอีกเหรอเฮีย?”

พยัคฆาหรี่ตามองน้องสาวนอกไส้ที่จงใจยั่วโมโหเขา “งั้นก็คุยตรงนี้เลยละกัน ฉันมาเตือนเธอ”

“เตือน? เรื่องอะไร อุ้ย เดี๋ยวนี้เฮียกลายเป็นสัญญาณเตือนภัยแล้วเหรอ?” ฉายตะวันยังยิ้มหน้าระรื่น

“ไม่ตลก” ชายหนุ่มทำหน้าจริงจัง หญิงสาวจึงสงบท่าทีลง

“ฉันเห็นข่าวฉาวของเธอขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์”

“แล้วไง ก็แค่ข่าว” นางแบบสาวไหวไหล่ไม่ยี่หระ

“ทำตัวให้ดีหน่อย ไม่เห็นแก่หน้าตัวเองก็เห็นแก่หน้าป๋าบ้าง”

คนถูกตำหนิทำหน้าไม่พอใจ “นักข่าวนั่งเทียนเขียนข่าวเองทั้งนั้น ซันนี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมซันนี่ต้องเห็นแก่หน้าใครด้วย อีกอย่างก็แค่ข่าวไม่เห็นมีอะไรเสียหาย”

เชื่อเลย! พยัคฆาเบ้ปาก มองยัยตัวแสบด้วยสายตาระอา “ไอ้ภาพหลุดที่เธอมั่วกับไอ้ฝรั่งหัวแดงในผับ ยังไม่เรียกว่าเสียหายอีกเหรอ?”

“ก็แค่จูบกัน” หญิงสาวบอกอย่างไม่แคร์

เรื่องที่เป็นข่าวมีแค่ว่าไมเคิลกำลังจะจูบเธอ แต่ปาปารัสซี่ตัวดีก็จับภาพเอาไว้ได้ ซึ่งตัวเธอเองไม่เต็มใจแม้แต่น้อย อีกอย่างไมเคิลก็ไม่ได้จูบเธอ มันเป็นภาพมุมกล้อง แต่ก็มีภาพหลุดออกมาจนกลายเป็นข่าวดัง

“ก็แค่จูบงั้นเหรอ” เจ้าของดวงตาคมดุเค้นเสียงเย็น “ที่นี่เมืองไทยไม่ใช่ต่างประเทศ ทำอะไรประเจิดประเจ้อหัดแคร์สายตาคนรอบข้างบ้าง”

“ทำไมต้องแคร์ด้วย?” หญิงสาวย้อนให้ แต่นั่นยิ่งทำให้พยัคฆาหงุดหงิดกว่าเดิม

“เลิกทำตัวเหลวไหลซะทีซันนี่ ป๋ากับน้าสิมาจะได้เลิกอับอายขายขี้หน้าชาวบ้าน”

คนถูกตำหนิทำหน้าบูด “เฮียกำลังตัดสินซันนี่โดยไม่ถามไถ่ซันนี่ก่อนนะ”

“ฟังคำแก้ตัวของเธอน่ะเหรอ?” ชายหนุ่มทำเสียงเย้ย “เธอทำตัวเองทั้งนั้น ภาพก็ฟ้องอยู่”

“ซันนี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ก็แค่เที่ยวกลางคืน”

“เที่ยวเหรอ มั่วมากกว่า!”

ฉายตะวันหน้าตึง จ้องหน้าคนตัวโตอย่างไม่พอใจ “เฮียอย่ามาพูดกับซันนี่แบบนั้นนะ!”

“มันเรื่องจริง เดือนเดียวมีเรื่องฉาวกับผู้ชายถึงสามคน ไม่เรียกว่ามั่วจะให้เรียกว่าอะไร?!” พยัคฆาใส่อารมณ์

ตอนที่ฉายตะวันขับรถผ่าไฟแดงก็ควงหนุ่มหล่อนั่งไปด้วย ตอนมีเรื่องชกหน้าสาวประเภทสองหน้าผับชื่อดังก็สาเหตุจากผู้ชาย แล้วไหนจะข่าวฉาวจูบฝรั่งตาน้ำข้าวรายล่าสุดอีก

ฉายตะวันกัดฟัน น้ำตาคลอเบ้าด้วยความน้อยใจ เพราะพยัคฆาไม่เคยพูดกับเธอแรง ๆ แบบนี้มาก่อน และที่น่าโมโหคือเขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นเลย

“ถ้าเฮียคิดว่าซันนี่เป็นแบบนั้นล่ะก็ ซันนี่ก็จะทำอย่างที่เฮียพูดให้ดู!” บอกจบหญิงสาวก็สะบัดก้นพร้อมปิดประตูกระแทกดังปัง!

พยัคฆายืนหน้าชาอยู่หน้าประตู ชายหนุ่มบดฟันกรามเข้าหากันเมื่อฉายตะวันกล้าประกาศสงครามกับเขา

“ได้! แล้วเราจะได้เห็นกัน ฉายตะวัน!!!”

ฉายตะวันหนีมานั่งสงบสติอารมณ์ที่ม้าหินอ่อนริมทะเล ดวงตากลมโตแฝงฝังความน้อยใจทอดมองท้องทะเลสีครามยามสายพลางทอดถอนหายใจ

“เฮียขาลบ้า!” หญิงสาวบริภาษพลางปาก้อนหินลงทะเลเพื่อระบายอารมณ์ แล้วเธอก็นั่งกอดเข่าจมอยู่ในภวังค์ความคิด และฟังเสียงคลื่น...