10. ขออนุญาตเที่ยว

“โอ๊ย ยัยโหด” คาเมรอนเอามือกุมเป้ากางเกงอีกครั้ง ก่อนจะล้มลงไปแบบเจ็บๆที่ถูกเตะซ้ำที่น้องชายของเขาอีกแล้ว ยัยโหดนี่เตะเขามาสองครั้งนะ สองครั้งแล้ว คาเมรอนคิดในใจอย่างแค้นสุดๆ ยิ่งมีคนมองอยู่รอบๆเขาก็ยิ่งอาย ให้ตายเถอะ เขาไม่เคยอายแบบนี้มาก่อนเลย เพราะยัยโหดนี่คนเดียวเลยที่ทำให้เขากลายเป็นตัวตลกแบบนี้

“บ้ายบาย จุ๊บ” อัญริสาโบกมือใส่เขาแล้วก็ขยิบตาใส่เบาๆด้วยสีหน้าระรื่น ก่อนจะทำปากจุ๊บส่งไปที่เขาแบบกวนๆให้เขา แล้วเธอก็เดินออกไปพร้อมกับพี่ชายของเธอ ที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างหมดแล้ว ไว้เธอค่อยไปอธิบายให้เขาทีหลังละกัน

“ว้าย คุณคาเมารอน เป็นอะไรไหมคะ” เซลีนนั่งลงไปพยุงตัวของคาเมรอนขึ้นมาอย่างเป็นห่วง และคิดว่าเขาคงจะเจ็บน่าดู ที่โดนยัยบ้านั่นเตะเข้าซะแรงเลย ดูสิ หน้าของเขาแดงก่ำเลยอ่ะ

“อ่าส์ เรียกคนของผมเข้ามาเดี๋ยวนี้” คาเมรอนพูดบอกไปแบบกลั้นใจ ก่อนจะพยายามลุกขึ้นยืน แล้วก็เอามือไปยันเสาไว้แบบเจ็บๆและจุกที่ท่อนเอ็นสุดๆ ส่วนคนที่มองอยู่เขาก็ใช้สายตามองแบบไม่พอใจ จนทุกคนแยกย้ายกันออกไป

“ค่ะๆ เดี๋ยวเซลีนมานะคะ” เซลีนพูดบอกไปก็รีบวิ่งออกไปเรียกวิลเลี่ยม ลูกน้องคนสนิทของคาเมรอนให้เข้ามาในร้านอย่างรวดเร็ว จากนั้นวิลเลี่ยมก็พาตัวเจ้านายของเขาไปที่รถ

“คุณไม่ต้องไป ผมไม่มีอารมณ์แล้ว ส่วนค่าเสียเวลาผมจะให้วิลจัดการให้” คาเมรอนพูดบอกไปก็นั่งในรถแบบเจ็บๆ เกร็งๆอย่างทรมาน

“ก็ได้ค่ะ ถ้าเซลีนกลับอเมริกาจะติดต่อไปนะคะ” เซลีนพูดบอกไป เพราะเธอก็เดินทางระหว่างอังกฤษและอเมริกาเป็นประจำอยู่แล้ว และเธอจะไม่พลาดบ่อเงินบ่อทองของเธอเด็ดขาด

“วิล กลับบ้าน” คาเมรอนพูดบอกไปแบบอารมณ์เสียสุดๆ เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะโดนเตะเป้าสองครั้งในเวลาวันเดียวแบบนี้ ป่านนี้น้องชายของเขาคงบวมช้ำแน่ๆ เขาไม่คิดเลยว่าจะมีใครกล้าเตะเขาแบบนี้ ยัยโหดนั่นเป็นคนแรกและคนเดียวที่เขาตั้งไว้เป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของเขาในตอนนี้เลยทีเดียว ว่าเขาจะต้องเอาคืนเธอกลับเป็นสองเท่าให้ได้

“ครับนาย คุณเซลีนครับ หลบด้วยครับ” วิลบอกไปก็เอามือรั้งนางแบบสาวให้ถอยไป ก่อนจะกดปิดประตูรถแล้วเขาก็ขึ้นไปนั่งข้างคนขับ แล้วจากนั้นคนขับรถก็ขับรถออกไปแบบรวดเร็ว จนเซลีนที่ถูกทิ้งอยู่ตรงนั้นมองแบบเซ็งๆที่เธอไม่ได้ไปกับคาเมรอนด้วย

ด้านธาดาที่พาน้องสาวตัวแสบกลับบ้านแล้วก็พาเธอมานั่งจับเข่าคุยทันที กับเรื่องที่เกิดขึ้น นี่เขายังอึ้งไม่หายเลยนะกับสิ่งที่ไอ้นั่นพูดน่ะ ยังไงเขาก็ต้องพูดกับน้องสาวของเขาให้เคลียร์ ว่าเธอไปทำแบบนั้นจริงไหม

“พูดอธิบายมาให้หมด พี่จะฟัง ว่าเราทำแบบไอ้ฝรั่งนั่นพูดจริงไหม” ธาดาพูดบอกไปด้วยน้ำเสียงเข้ม แล้วมองหน้าน้องสาวแบบไม่ละสายตา

“คือพี่ธาดาอย่าพึ่งดุอันนาสิคะ นี่น้องนะ” อัญริสาพูดบอกไปแบบกลัวๆพี่ชาย แล้วก็เธอยิ้มให้เขาไปแบบแห้งๆ

“ก็เพราะเป็นน้องนี่แหละ พี่ถึงต้องดุ ไม่ต้องมายิ้มเลย พูดมา พี่ไม่ใจดีแบบคุณพ่อหรอกนะ” ธาดาพูดขู่ออกไปอีก พร้อมกับทำท่าทางนิ่งๆ มองน้องสาว

“คือ คือว่า อ่อ เมื่อเช้าชุดของอันนาขาด อันนาก็เลยไปเปลี่ยนชุดที่รถของมิเกล แต่มันเป็นรถเปิดประทุนแบบคลาสสิค ก็เลยไม่มีหลังคาปิด อันนาก็เลยเปลี่ยนกางเกงตรงนั้น แต่อันนาดูแล้วนะคะว่าไม่มีคน อยู่ๆไอ้ฝรั่งนั่นมันก็มายืนมองอันนาเปลี่ยนกางเกงอยู่ข้างหลัง อันนาก็เลยเตะอันนั้นของเขาไปเป็นการสั่งสอนค่ะ อันนาไม่ได้อ่อยหรือจีบเขาแบบที่เขาพูดเลยนะคะพี่ธาดา เขาพูดมั่วๆเอาเองทั้งนั้น” อัญริสาพูดอธิบายตามความจริงออกไปแบบละเอียด จนธาดาที่มองอย่างจับผิดก็ถอนหายใจออกมาแบบปลงๆ

“ห้องน้ำก็มีทำไมไม่ไปเปลี่ยนล่ะ แล้วไปเตะเขาแบบนั้นถ้าเขาเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง แต่ก็ดีที่เรารู้จักป้องกันตัวไว้บ้าง” ธาดาพูดสอนน้องสาวไปแบบห่วงใย เพราะเธอเล่นไปเตะกล่องดวงใจแบบนั้นมันอันตรายมากเลยนะ ขนาดเขาเห็นเมื่อกี้เขายังเสียวแทนเลย นี่น้องเขาดันเตะหมอนั่นไปถึงสองรอบ คงจะจุกน่าดู แต่มันก็สมควรแล้วล่ะ ใครบอกให้มันมาถ้ำมองน้องสาวเขาเองล่ะ ธาดาแอบคิดสะใจในใจเล็กน้อย

“คนแบบนั้นไม่ตายง่ายๆหรอกค่ะ อ่อ อันนาแค่คิดว่าเขาไม่น่าจะเป็นอะไรมากหรอกค่ะ” อัญริสาพูดไป พอเห็นพี่ชายทำหน้าดุใส่ก็เลยเปลี่ยนคำพูดให้ดีขึ้นนิดหน่อย

“เฮ้อ เรานี่มันจริงๆเลยนะ ลดความใจร้อนลงหน่อยเถอะ พี่เป็นห่วงเรารู้ไหม นี่ถ้าคุณพ่อรู้ท่านก็คงจะเป็นห่วงเรามากแน่ๆ” ธาดาพูดไป จนอัญริสาทำหน้าตกใจที่พูดถึงพ่อของเธอ

“ก็ถ้าพี่ธาดาไม่บอกคุณพ่อ คุณพ่อก็ไม่เป็นห่วงหรอกค่ะ พี่ธาดาจะไม่บอกคุณพ่อใช่ไหมคะ”อัญริสาถามออกไปแล้วก็ยิ้มแบบน่ารักอย่างอ้อนๆพี่ชาย

“อืม จะบอกได้ยังไงล่ะ พ่อเป็นลมกันพอดี ที่ลูกสาวไปแก้ผ้าในที่สาธารณะแบบนั้น ต่อไปอย่าทำแบบนั้นอีกนะอันนา เข้าใจไหม” ธาดาพูดบอกไปแบบจิกกัดน้องสาว ก่อนจะพูดห้ามเธอไม่ให้ทำอีก

“ค่ะ อันนาก็คงไม่ไปแก้ผ้าสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วล่ะค่ะ ” อัญริสาบอกไปแบบยอมๆ เพราะเธอก็คงไม่บ้าไปแก้ผ้าแบบนั้นอีกแน่ๆ

“ดี งั้นพี่จะไปพักก่อน เดินทางมาไกลแล้วยังต้องไปช๊อปปิ้งกับเราแล้วเจอเรื่องวุ่นวายอีก พี่เหนื่อย” ธาดาบอกไปแล้วก็ลุกขึ้นยืน

“เดี๋ยวค่ะพี่ธาดา คือเย็นนี้บ้านของแดเนียลมันจัดงานปาร์ตี้ฉลองเรียบจบ อันนาก็เลยจะไปร่วมงานแปปนึง เย็นๆยัยมิเกลจะเป็นคนมารับนะคะ” อัญริสาค่อยๆพูดบอกไปพี่ชายไปแบบช้าๆ แล้วก็ยิ้มให้กับพี่ชายที่ทำหน้าบึ้งตึงใส่เธอ

“ยังจะไปปาร์ตี้ได้อีกนะเราเนี่ย เฮ้อ เอาเถอะ จะไปก็ไป แต่ห้ามไปก่อเรื่องอีกนะ แล้วก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ” ธาดาบอกไปแล้วก็เดินขึ้นไปชั้นสองของบ้านทันที เพราะเห็นว่าน้องสาวจะไปฉลองที่เรียนจบกับเพื่อนๆ เขาก็เลยไม่ได้กักบริเวณแบบที่เคยทำตอนที่มาอยู่กับเธอที่นี่

“เยส เยส นึกว่าจะไม่ได้ไปซะแล้ว” อัญริสาก็ทำท่าทางดีใจที่พี่ชายไม่ได้ห้ามเธอ เพราะปกติถ้าเธอทำผิดพี่ชายมักจะให้เธออยู่แต่บ้าน งดเที่ยว งดปาร์ตี้ เพื่อดัดนิสัยใจร้อนของเธอที่ก่อเรื่องเป็นประจำ

“แต่วันนี้เราก่อเรื่องนิ ทำไมพี่ธาดาถึงยอมอนุญาตให้ไปเที่ยวง่ายๆล่ะ ใจดีแปลกๆแฮะ แต่ช่างเถอะ แค่ได้ไปก็ดีแล้ว จะไปคิดให้มากความทำไมกัน ไปเตรียมตัวดีกว่า” อัญริสาพูดไปแล้วก้คิดเหตุผลต่างๆนาๆ ก่อนจะสลัดมันทิ้งไป แล้วเลือกที่จะไปเตรียมตัวสำหรับงานปาร์ตี้คืนนี้ ซึ่งมันเหลือเวลาอีกเยอะเลยทีเดียว เธอจึงคิดว่าเธอควรจะนอนเอาแรงสักหน่อย