บทที่ 2
เสวียนหนี่ได้แต่ร่ำไห้น้ำตานองหน้า ได้แต่มองบิดาเดินจากไปไม่แม้จะไต่ถามสารทุกข์สุกดิบ นางจะไปหาเงินมากมายเช่นนั้นมาจากที่ใดได้ แม้แต่สินเดิมที่ได้มาตนก็นำไปขายนำเงินส่วนนั้นให้เสวียนหลันไปหมดแล้ว คราวนี้ท่านพ่อถึงขั้นตัดขาดความเป็นพ่อลูก นางจะทำอย่างไรดี กว่าจะทำให้บิดายอมรับนำชื่อเข้าตระกูลได้ ตนต้องยอมอดทนอดกลั้นพยายามแค่ไหนกว่าจะได้สิ่งนั้นมา จะให้มันพังลงเช่นนี้ไม่ได้
สุดท้ายในเมื่อไม่มีทางใดให้เสวียนหนี่ได้เลือก นอกจากยอมนอนกับเซี่ยอวิ๋นสามีที่ตนไม่ได้รัก เพียงแค่หนึ่งครั้งนางก็ตั้งครรภ์ได้อย่างที่ตั้งใจ นับจากนั้นเสวียนหนี่ก็กลับมาทำตัวห่างเหินใส่สามีอีกครั้ง ไม่สนใจหน้าที่ภรรยาที่ดี หรือแม้แต่บำรุงบุตรในครรภ์ ทว่าวัน ๆ ได้แต่เฝ้ารอคอยจดหมายรักจากฉีเยี่ยนบุรุษผู้เข้าอกเข้าใจนางมากที่สุด
เวลาล่วงเลยมาจนกระทั่งนางได้คลอดเซี่ยหมิงบุตรชายออกมา เสวียนหนี่ก็มิได้สนใจไยดี แม้แต่ยามบุตรชายตัวน้อยเข้าใกล้ เจ้าตัวเอาแต่ดุด่าอารมณ์ร้ายมิเคยพูดจาดี ทำให้เด็กน้อยได้แต่เฝ้ามองด้านหลังมารดาจากที่ไกล ๆ
หากเสวียนหนี่คิดย้อนดูให้ดีสักนิด เซี่ยหมิงก็ไม่ต่างอะไรกับตัวนางในวัยเด็กเลยสักนิด
ผ่านจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เสนาบดีเสวียนยังคงใช้บุตรสาวคนรองสูบเลือดสูบเนื้อจากตระกูลเซี่ยอยู่เรื่อยมา แม้เซี่ยอวิ๋นจะรู้อยู่แก่ใจดีเขาก็ยังคงทำนิ่งเฉยมองไม่เห็นถึงเจตนาร้าย ยอมเล่นตามหมากที่พ่อภรรยาต้องการจะให้เป็น
เสวียนหนี่เองก็มักแอบออกมาพบกับฉีเยี่ยนชายคนรักเป็นประจำ นางไม่สนว่าบุตรชายที่อุ้มท้องด้วยตนเองจะขาดความรักมากแค่ไหน หรือสามีจะรู้สึกเช่นไร เพราะคนที่เข้าใจนางมากที่สุด และคอยปลอบประโลมเมื่อยามตนเศร้าโศกมีเพียงฉีเยี่ยนผู้เดียวเท่านั้น
เพราะความหลงมัวเมาลมปากกับความรักจอมปลอม ไม่ว่าฉีเยี่ยนต้องการให้ทำอะไร เสวียนหนี่ก็รับฟังและทำตามอย่างว่าง่าย รวมไปถึงการกระทำอันเลวร้ายที่สุด
เพื่อกำจัดคู่แข่งขันด้านการค้าให้พ้นทาง ฉีเยี่ยนยืมมือเสวียนหนี่หลอกให้นางนำสารหนูผสมลงไปกับการผลิตน้ำหมึกที่ต้องส่งเข้าวัง หากนางทำสำเร็จเมื่อทุกอย่างจบลงนางและเขาจะได้ครองรักกันอย่างเปิดเผย และเขาจะส่งแม่สื่อไปตระกูลเสวียนเพื่อตบแต่งนางมาเป็นภรรยาอย่างถูกต้อง
แต่สตรีที่อ่อนต่อโลกไม่ทันเล่ห์เหลี่ยม ฉี่เยี่ยนนั้นคิดเพียงว่าเมื่อเขาชนะการประมูล และงานของเขาเป็นที่พอพระทัยของฝ่าบาท กิจการของเขาก็คงจะรุ่งเรืองและได้กำไรเป็นกอบเป็นกำในอนาคตอันใกล้
ทว่าสารหนูที่ตรวจพบนั้นไม่เพียงทำให้การค้าของตระกูลเซี่ยต้องจบลง ตัวผู้นำตระกูลเองอย่างเซี่ยอวิ๋นต้องรับโทษประหาร ในข้อหาคิดลอบปลงพระชนฮ่องเต้และเชื้อพระวงศ์
หลังจากเซี่ยอวิ๋นถูกประหาร สมบัติทุกชิ้นที่ควรจะเป็นของฮูหยินเพียงคนเดียวอย่างเสวียนหนี่ ก็ได้ถูกบิดาแย่งไปจนหมด บุตรชายเพียงคนเดียวที่ร่างกายอ่อนแอ ก็ต้องมาตายเพราะไม่มีเงินพาไปรักษา มิหนำซ้ำฉีเยี่ยนชายเพียงคนเดียวที่นางพอจะพึ่งได้ เขากลับสะบั้นรักอย่างไม่มีเยื่อใย พร้อมกับเปิดเผยความจริงเรื่องที่เขานั้นเป็นคนรักที่แท้จริงของเสวียนหลัน
ความจริงทั้งหมดทำให้เสวียนหนี่ตาสว่าง ทว่ากว่านางจะคิดได้ก็สายเกินไปเสียแล้ว คนที่อยู่เคียงข้างและพร้อมจะให้อภัยเสมอ นางกลับไม่เคยมองเห็น บัดนี้นางเข้าใจแล้วอย่างถ่องแท้ ชีวิตที่ไม่มีสามีและบุตรชายเคียงข้างจะมีประโยชน์อันใด
เสวียนหนี่ได้ปลิดชีพตนเองด้วยการแขวนคอในวัดร้างแห่งหนึ่ง นางสิ้นใจอย่างเดียวดาย ข้างกันนั้นก็ยังมีเถ้ากระดูกของสองบุคคลอันเป็นที่รัก กว่าจะรู้สึกก็เมื่อมันสายไปเสียแล้ว
“ท่านหมอ ฮูหยินฟื้นแล้วเจ้าค่ะ”
วงล้อแห่งชีวิตได้หมุนย้อนกลับอีกครั้ง ข้า เสวียนหนี่ ได้รับโอกาสย้อนกลับมาแก้ไขเรื่องราวความผิดพลาดในอดีต เพียงเพราะต้องการความรักและการยอมรับจากครอบครัวบัดซบนั่น กระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลงเชื่อคำลวงโลก โดยหลงลืมไปว่าคนที่มีความรักให้นางอย่างแท้จริง นั่นคือลูกและสามี
