ตอนที่10

หญิงสาวใบหน้าสะสวย รูปร่างสมส่วนในชุดเดรสรัดรูปสีดำ แผ่นหลังขาวเนียนโชว์ประจักษ์เผยให้เห็นผิวพรรณที่น่าสัมผัส ขาเรียวย่างก้าวนวยนาดเดินไปทางโซนวีไอพีของผับ

"มาแล้วเหรอหนูธัญญ่า เสี่ยมารอตั้งนาน" เสียงทุ้มออกแนวกระล่อนเอ่ยพร้อมกับกวักมือเรียกหญิงสาวที่ทำให้ติดใจจนต้องมาที่นี่ทุกวัน

"ขอโทษนะคะเสี่ย พอดีธัญญ่าติดลูกค้าอยู่น่ะค่ะ" ร่างเล็กรีบเข้าออเซาะออดอ้อนทันควัน

"ไม่เป็นไรๆ ต่อให้รอทั้งคืนเสี่ยก็รอได้" เสี่ยวัยกลางคนพูดพลางยัดแบงก์สีเทาหลายใบใส่มือของเธอขณะที่หญิงสาวกำลังส่งแก้วเหล้าให้

เพียงไม่นานหลังจากสายธารได้ตัดสินใจทำงานที่ผับเธอก็กลายเป็นอันดับต้นๆ ของที่นี่ไปเสียแล้ว ด้วยใบหน้ารูปไข่ แววตามีความเศร้าปนสุกใสเล็กน้อย รวมถึงน้ำเสียงหวานๆ เวลาพูดคุยที่พอได้ฟังก็พากันเคลิ้มไปตามๆ กัน

"หนูธัญญ่าไม่ไปกับเสี่ยคืนนี้จริงๆ เหรอ" เสี่ยกระเป๋าหนักเริ่มลูบไล้ต้นขาเรียวของอีกฝ่ายหวังจะให้เธอยอมตกลงในคืนนี้

"ธัญญ่าต้องไปเรียนค่ะเสี่ย เกรงว่าจะไม่สะดวกนะคะ" เธอมักปฏิเสธแขกทุกคนที่อยากสานต่อกับเธอ

สิ่งเดียวที่สายธารจะไม่ทำคือการรับงานนอนกับแขกไม่ว่าจะรวยหรือหล่อแค่ไหนเธอก็ไม่เคยย่างกายไปกับแขกแม้แต่คนเดียว เธอเน้นทำงานแค่ในผับเท่านั้น

"ค่าเทอมพอหรือเปล่าหนูธัญญ่า ถ้าไม่พอมาขอที่เสี่ยได้ เสี่ยพร้อมเปย์"

"จะว่าพอก็พอนะคะ แต่ก็ยังต้องขาดค่ารายงานอีกนิดๆ หน่อยๆ ค่ะ และก็ค่าหอของเดือนนี้หนูยังไม่ได้จ่ายเขาเลยค่ะ" หญิงสาวแกล้งทำก้มหน้าเศร้าจนอีกคนต้องล้วงกระเป๋าขึ้นมาหยิบเงินปึกหนึ่งส่งให้เธอ

"คืนนี้เสี่ยพกมาแค่นี้ แต่ถ้าไม่พอโทรหาเสี่ยได้นะ" เสี่ยวัยกลางคนกุมมือนุ่มของเธอแน่นก่อนจะจับยกขึ้นหอมที่หลังมือให้ชื่นใจ

"เท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะเสี่ย" สายธารเข้าซบที่อกของคนตรงหน้า ใบหน้าสวยแอบลอบยิ้มบางๆ ไม่ทันให้อีกคนได้เห็น

"เสี่ยครับ ซ้อใหญ่โทรตามแล้วครับ" เสียงกระซิบจากลูกน้องคนสนิททำให้เสี่ยวัยกลางคนจำเป็นต้องรีบกลับบ้านกะทันหัน

"เสี่ยว่าเสี่ยต้องกลับก่อนแล้ว เอาไว้เสี่ยจะมาหาหนูธัญญ่าใหม่นะจ๊ะ"

"ค่ะ กลับบ้านดีๆ นะคะเสี่ย" สายธารโบกมือลาส่งแขกออกจากร้านก่อนจะกลับมานับเงินที่ได้จากแขกกระเป๋าหนักโซนวีไอพีที่เพิ่งบริการไปไม่ถึงชั่วโมง

"แหมๆ นับเงินเก่งขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะธัญญ่าาา" เจ๊วีวี่แกล้งแซวลูกศิษย์สุดรักที่สอนวิชาอ่อยผู้ชายให้เองกับมือ

"ก็เจ๊วีวี่สอนให้เองนี่คะ"

"ทำพูดไป เจ๊ก็ไม่อยากพูดว่าเจ๊สวยหรอกนะ"

"เพลาๆ บ้างเถอะเจ๊ จะอวยตัวเองอะไรขนาดนั้น" เจนจิราที่ทนเห็นเจ๊วีวี่ชมตัวเองไม่ไหวจึงต้องปรามให้หยุด

"นังจูนนี่ถ้าไม่ได้ฉันแกก็ไม่ได้อย่างทุกวันนี้หรอกย่ะ!"

"เจ๊สอนฉันแค่เรื่องอ่อยผู้ แต่เรื่องบนเตียงความแซ่บของฉันล้วนๆ" เจนจิราทำท่าซี้ดปากเบาๆ พลางส่งมือลูบไล้หน้าอกหน้าใจขนาดใหม่ที่เพิ่งไปเสริมมา

สายธารนั่งมองทั้งสองคนเถียงกันแล้วได้แต่ส่ายหัว เจ๊วีวี่ถึงจะเป็นสาวประเภทสองแต่เรื่องความสวยไม่เป็นรองใครแม้จะไม่ค่อยได้บริการแขกแล้วก็ตาม ส่วนเจนจิราเธอมีดีทั้งลีลาและหน้าตาไม่ว่าใครได้ลองขึ้นเตียงเป็นต้องติดใจ

"แล้วคอนโดใหม่เธอโอเคหรือยังธาร"

"ก็โอเคแล้วนะ อยู่ใกล้มหา' ลัยกับที่ทำงานด้วย" สายธารย้ายออกจากคอนโดของเจนจิรามาได้พักใหญ่หลังจากเริ่มตั้งตัวได้

"ก็ดี แล้วนี่ถ้าเรียนจบคิดจะรับงานอื่นด้วยไหมหรือจะเชียร์แขกแบบนี้ไปเรื่อยๆ"

"ยังไม่รู้เหมือนกัน" สายธารทำหน้าไม่ค่อยมั่นใจนักว่าจะทำงานเหมือนที่เพื่อนทำได้

"ไม่เป็นไรค่อยๆ คิด เธอไม่ต้องไปสนใจคำพูดใครล่ะ คนพวกนั้นไม่ได้ให้เงินเสียหน่อย ใครจะพูดอะไรก็ช่าง" เจนจิราตบบ่าให้กำลังใจเพื่อนเบาๆ สายธารมักโดนสายตาดูถูกจากคนที่มหาวิทยาลัยเรื่องที่เธอทำงานกลางคืน

"ขอบใจนะ" หญิงสาวส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนก่อนจะลุกเดินออกไปหาลูกค้าคนหนึ่งที่นั่งอยู่คนเดียว

"สวัสดีค่ะ เพิ่งเคยมาที่นี่หรือเปล่าคะ" เสียงหวานกล่าวทักทายชายหนุ่มหน้าตาเคร่งขรึม สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ทั้งนั้น

"อืม"

"ถ้างั้นให้ฉันนั่งเป็นเพื่อนไหมคะ" หญิงสาวเอ่ยขออนุญาตอีกฝ่ายจึงพยักหน้าน้อยๆ แทนคำตอบ

"มองฉันทำไม? หาเหยื่อคืนนี้หรือไง" สายตาคมปลายตามองหญิงสาวที่นั่งจ้องหน้าไม่กะพริบตา

"เปล่าค่ะ แค่รู้สึกคุ้นๆ หน้าคุณน่ะค่ะ" สายธารไม่ได้โกหก เธอรู้สึกเหมือนเคยเห็นเขาที่ไหนมาก่อน แต่นึกไม่ออก

"ถ้าอยากนอนกับฉันไม่ต้องใช้มุกตื้นๆ แบบนี้ก็ได้" ชายหนุ่มขยับตัวเข้ามาหาเธอพร้อมกับตวัดวงแขนโอบเอวบางเธอไว้

"ไม่ใช่นะคะ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น" คนตัวเล็กรีบโบกมือปฏิเสธพัลวัน

"หึ!" ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอไม่ดังนัก สายตาเพ่งมองพิจารณาคนข้างๆ ก่อนจะคิดไปเองว่าเธอต้องการจะเข้าหาเขาเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ

"คุณไม่เชื่อฉันเหรอคะ"