Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
Prologue
เขาเร่าร้อน...
เขาดุร้าย...
เขาเอาแต่ใจ...
ทุกครั้งที่เขาต้องการเธอ เขาจะกลายเป็นเสือร้ายที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวเพื่อตะครุบเหยื่อ เหมือนฝันไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าเมื่อทั้งคู่กลับมาคบกันอีกครั้ง
เธอจะใจง่ายขนาดนี้...
แม้จะรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้เป็นญาติสนิทของคู่แข่งและอดีตแฟนเก่าของพี่ชายเธอก็ตามที
ไม่ว่าจะอะไรก็ตามที่ทำให้คนอย่างคีรินทร์เข้าหาเธออย่างเต็มกำลัง ใช้คำพูดหวานหูเพื่อหลอกล่อให้เธอหลงใหล แม้จะรู้ว่าบางครั้งมันอาจจะเป็นภาพลวงตา
แต่เธอก็ยินยอมพร้อมใจที่จะตกหลุมพรางนี้
ลืมแม้กระทั่งคำเตือนของแม่ว่าห้ามเสียพรหมจรรย์ก่อนอายุยี่สิบห้า
ลืมแม้กระทั่งว่า...ผู้ชายบางคนอาจจะเล่นกับเธอแค่คั่นเวลา
เรื่องราวของความรักโรแมนติกมักจะเป็นที่ปรารถนาของหญิงสาวมากมาย
ไม่เว้นแม้แต่เธอ...
เมื่อรักใครสักคน เราจะมองข้ามข้อเสียของเขาไปทั้งหมด เหลือเพียงสิ่งดีงามที่สุดในหัวใจเพื่อหล่อเลี้ยงตนเอง ราวกับดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิที่ต้องการแสงแรกของวันเพื่อเบ่งบาน ความอ่อนโยนของผู้ชายก็เปรียบเสมือนน้ำค้างยามเช้าที่ประพรมจนชุ่มฉ่ำไปทั้งหัวใจ
บางครั้งมนุษย์เราก็มีเพียงเท่านี้ ปรารถนาความสุขสมเพียงระยะสั้นเพื่อหล่อเลี้ยงตัวเอง
กลิ่นเหงื่อเย็นชื้นผสมกับกลิ่นหอมคล้ายกลิ่นอำพันจากร่างที่แนบชิดอยู่ด้านหลังส่งผลให้สติของเหมือนฝันคล้ายกับต้องมนตร์ มือเล็กทั้งสองทาบเข้ากับผนังด้านในของตู้เสื้อผ้า ใบหน้าสวยหวานเชิดขึ้นสูง ไรผมชุ่มเหงื่อถูกรวบไว้ด้านหนึ่งเพื่อให้คนด้านหลังพรมจูบไปตามผิวเนื้อขาวของลำคออย่างถนัดถนี่ เดรสสีแดงถูกร่นขึ้นจนไปกองที่เอว เผยให้เห็นสะโพกขาวรำไรในเงามืด ขณะที่เอวเรียวเล็กถูกมือเรียวทั้งสองข้างกุมไว้จนเกือบรอบ ทุกครั้งที่เขากระแทกสะโพก ร่างสวยงามก็จะถูกกดแนบชิดกับผนังตู้จนเธอส่งเสียงหอบ
ทว่ากลับไม่มีเสียงอื่นใดนอกจากเสียงหวีดร้องในลำคอ
นั่นเพราะปากเล็กๆ ของเธอถูกริบบิ้นสีแดงคาดไว้ มีเพียงดวงตาคู่สวยเท่านั้นที่ปรากฏละอองน้ำจางๆ จากอารมณ์หวามไหวที่เกิดขึ้น
เขาเติมเต็มจนเธอรู้สึกจุกไปทั้งตัว แต่กลับต้องอดกลั้นไว้เพราะกลัวว่าจะเผยพิรุธให้กับคนภายนอก หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงจนแทบทะลุ ลมหายใจขาดห้วงเป็นระยะ ความตื่นเต้นระคนเสียวซ่านกลับทำให้อารมณ์ของเหมือนฝันพุ่งจนถึงขีดสุด
มันคือการลักลอบ...
มันคือการปกปิด...
มันคือความสนุกที่เขาอยากลอง...
และมันกำลังทำให้เธอเสพติด...
แม้จะรู้ว่ามันไม่ดี แม้จะรู้ว่ามันคือกับดัก แม้จะรู้ว่ามีใครบางคนกำลังสังเกตความสัมพันธ์ของทั้งคู่
แต่เธอ...กลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย จมดิ่งไปกับความสุขสมที่ถาโถมเข้ามาจนขาอ่อนเปลี้ย แทบจะยืนไม่อยู่
ไฟร้อนมันแผ่ลามไปทั่วทั้งร่างจนแทบจะกรีดร้องออกมา มือเย็นๆ ที่สอดเข้ามาในบราเซียร์แล้วกอบกุมเนินเนื้อของเธออย่างหนักหน่วงราวกับหลอกล่อให้เธอหลุดจากการควบคุม อย่างไรก็ตามเหมือนฝันกลับมีความอดทนเป็นอย่างยิ่ง
ร่างทั้งร่างสั่นระริก กายสาวตอบรับทุกการเสียดสีที่ถาโถม แต่เธอกลับทำได้เพียงหลับตาลงเพื่อซึมซับความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนี้ ราวกับจะประทับมันไว้ในส่วนลึกของจิตใจ
หากว่าเรื่องราวเหล่านี้มันจะจบลงสักวันหนึ่ง เธอก็หวังว่าจะกอบโกยช่วงเวลานี้ตราบนานเท่านาน
หากแต่เธอไม่อาจคาดเดาความคิดของคีรินทร์ได้
เขาเล้าโลมจนเธอแทบทนไม่ไหว ตอกอัดความเป็นชายจนเธอเกือบสติหลุด ทั้งๆ ที่เขาต้องการเธอแต่กลับไม่ปรารถนาที่จะให้เธอเปล่งเสียงออกมาแม้สักนิด เพียงเพราะไม่ต้องการให้คนสอดรู้สอดเห็นทั้งกองถ่ายรับรู้ว่าพระเอกดังของเรื่องและนางเอกสาวหน้าใหม่กำลังเริงรักกันในห้องแต่งตัว
โอ้ไม่!
ตู้เสื้อผ้าในห้องแต่งตัวของบ้านที่ใช้เป็นโลเคชั่นถ่ายทำ
ทั้งเก็บเสียงและมีความเป็นส่วนตัว และนี่เป็นเวลาพักของทั้งคู่เนื่องจากต้องรอเข้าฉากในตอนเย็น ทุกครั้งที่เขาเรียกเธอมา ‘กิน’ ก็มักจะหาข้ออ้างว่า ‘ต่อบท’ ในขณะที่มีผู้จัดการส่วนตัวของทั้งคู่คอยดูต้นทางให้
ทำราวกับทั้งคู่ลักลอบเป็นชู้กัน ทั้งๆ ที่สถานะระหว่างกันคือคู่รัก
คู่รักที่เพิ่งกลับมาคบกันอย่างจริงจังได้ไม่นาน
และแน่นอนว่า...เขาไม่ให้เธอบอกใคร
เขาไม่พูด...เธอก็ไม่พูด ทุกอย่างกลายเป็นความลับ มีเพียงคนในครอบครัวของทั้งคู่และผู้จัดการส่วนตัวเท่านั้นที่รู้
อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงต้องการลากเธอเข้าไปในตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่เพื่อ ‘ระเริงรัก’ ในความเงียบ
กายสอดประสาน เลือดในกายเดือดพล่าน อารมณ์คุกรุ่นจนแทบระเบิด แต่ทำได้เพียงส่งเสียงหอบแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยินออกมา
ส่วนอ่อนไหวของกายสาวเต็มไปด้วยคราบเหนียวที่เปียกชื้น แก้มเนียนใสชื้นเหงื่อปรากฏรอยที่เกิดจากการเสียดสีของริบบิ้น ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงจนแทบไม่เป็นทรง และแน่นอนว่าหลังคอของเธอเต็มไปด้วยรอยคิสมาร์กที่เขาจงใจทำ
เมื่อขาของเธออ่อนเปลี้ย เหมือนฝันก็แทบจะคุกเข่าลงกับพื้น แต่เพราะความคับแคบที่ต้องแนบตัวไปกับผนังของตู้เสื้อผ้า จึงทำได้เพียงยึดเกาะกับผนังของตู้ราวกับที่พึ่งสุดท้าย
แต่หากจะบอกว่าเขาเห็นแก่ตัวที่รังแกเธอในสถานที่แห่งนี้ เหมือนฝันก็พูดได้ไม่เต็มปากนัก สุดท้ายแล้วก็เป็นเธอที่ใจอ่อน เป็นเธอที่ชอบการถูกเขารังแกแบบนี้ เป็นเธอที่ยังคงยอมตกเป็นของเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ยอมเขาทุกสถานการณ์
ราวกับกลัวว่าเขาจะไม่พอใจหากปฏิเสธออกไป
แม้แต่ผู้จัดการส่วนตัวของเธอก็ยังบอกว่าเธอยอมเขามากเกินไป ยอมมากจนเหมือนคนโดนของ
ทว่าคนอย่างเหมือนฝันน่ะหรือโดนของ?
คนที่ทำใส่เธอไม่โดนของสะท้อนกลับก็นับว่ามีบุญคุ้มหัวแล้ว
ตั้งแต่เล็กจนโต แม้ว่าครอบครัวของเธอจะเชื่อเรื่องคำสาปแช่ง แต่เรื่องพวกนี้ก็เกิดขึ้นเฉพาะกับลูกหลานที่เป็นบุรุษเท่านั้น สำหรับเหมือนฝันที่เป็นผู้หญิง คำสาปประจำตระกูลไม่ได้ส่งผลอะไรต่อเธอ กลับกันแล้วเธอต่างหากที่มีภูมิคุ้มกันเรื่องพวกนี้มากกว่าใคร
นั่นก็เพราะสิ่งที่สืบทอดมาทางฝ่ายแม่
อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะถูกเตือนเรื่องรักษาพรหมจรรย์ก่อนเข้าสู่ช่วงเบญจเพส แต่สำหรับคนที่เกิดมาในยุคนี้ เธอเชื่อในตัวเองมากกว่าความเชื่อแบบโบราณที่แม่บอก
ผลไม้ต้องห้าม ยิ่งห้ามก็ยิ่งรู้สึกเหมือนถูกยั่วยุ จนกระทั่งได้ลิ้มลองมันอย่างแท้จริง
เธอก็ถอนตัวไม่ขึ้น
มีแฟนหนุ่มเป็นถึงพระเอกเบอร์หนึ่งในวงการ ทั้งยังเป็นอดีตคนรักที่จากกันโดยไม่ได้เลิกราด้วยซ้ำ น้ำมันเมื่อใกล้กับไฟย่อมจุดติดอย่างรวดเร็ว แค่เห็นหน้าเขาเธอก็โยนเรื่องความเชื่อทั้งหลายทิ้งไป เหลือแต่เพียงโลกที่มีพวกเขาสองคน
กลิ่นหอมของกุหลาบบนกายสาวปนกับกลิ่นอำพันจากร่างสูง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแผ่วเบา ข้างหูของเธอปรากฏเสียงคำรามต่ำแสนเร้าอารมณ์ของชายหนุ่ม จนกระทั่งสัญญาณของความสุขสมใกล้เข้ามาเพียงแค่ปลายนิ้ว ใบหูเล็กก็ถูกเขางับเบาๆ จนเธอเกือบหลุดเสียงหวีดร้องออกมา
“อื้อ...” โชคดีที่เขาใช้มือปิดปากเธอไว้
คีรินทร์หายใจหอบต่ำ พิงร่างเข้ากับแผ่นหลังเล็กๆ ของหญิงสาว ดวงตาหรี่ลงซ่อนขอบคมที่แสนอันตรายไว้ภายใต้เงามืด เขาค่อยๆ ปลดสายริบบิ้นให้เธอ สัมผัสพวงแก้มที่มีรอยเล็กน้อยโดยไม่แสดงอารมณ์ทางสีหน้า หากแต่น้ำเสียงทุ้มต่ำแสนอันตรายกลับดังขึ้นข้างใบหูเล็กเบาๆ
“รู้หรือเปล่าว่าคนที่หลุดการควบคุมต้องทำยังไง”
เหมือนฝันชะงัก เลือดลมสูบฉีดจนใบหน้าร้อนผ่าว หัวใจแทบจะหยุดเต้นเมื่อได้ยินเสียงที่ทำให้เธอหวั่นไหว แต่กลับไม่กล้าตอบคำถามของเขา “...”
แสงสลัวกระทบใบหน้าสวยหวานราวกับนางในวรรณคดีของเธอ ทำให้ดวงตาของคีรินทร์เต็มไปด้วยความปรารถนาอันดำมืด นัยน์ตาสีเข้มแสนเย็นชาปรากฏร่องรอยของอันตรายวาบผ่าน
เขาหัวเราะทุ้มต่ำ เลื่อนมือเข้าไปใต้ฐานทรวงอิ่มพลางหยอกเย้ากับมัน “เลือกเอาว่าจะใช้ตรงนี้...หรือปาก...”
มันคือการลงทัณฑ์แสนหวาน คือเกมที่ทั้งคู่ตกลงระหว่างกัน
มันคือกับดักที่ล่อลวงให้เธอค่อยๆ เปลี่ยนจากหญิงสาวแสนเย่อหยิ่งให้เป็นทาสรักบนเตียง
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
