Chapter 9 คืนฝนตก NC

หืม เสื้อผ้าเขายังมีกลิ่นหอมของเขาติดเสื้อผ้าอยู่เลย พอฉันออกมาจากห้องน้ำฉันก็ไม่เห็นเขาเลย เอ๊ะ เขาไปไหนนะ

สักพักเขาเดินออกมาจากห้อง พร้อมกลิ่นสบู่อ่อนๆ อ๋อ เขาคงเข้าไปอาบน้ำมา เพราะเขาสวมเพียงกางเกงบางๆ ตัวเดียว ส่วนท่อนบนเขาไม่ได้สวมเสื้อ ฉันเลยเผลอมองกล้ามหน้าท้องซิกซ์แพ็กของเขา เขาเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างเพอร์เฟกต์มาก และตอนนี้ใบหน้าเขาดูเด็กกว่าตอนใส่ชุดสูทเยอะเลย คงเป็นเพราะเขาไม่ได้เซตผมละมั้ง จึงทำให้ใบหน้าเขาดูอ่อนกว่าวัย

“อื้อ” เขาเอามือลูบริมฝีปากของฉัน

“เช็ดน้ำลายด้วย ฉันรู้ว่าฉันหล่อ แต่เธอก็ไม่ต้องจ้องฉันเหมือนจะกินฉันไปทั้งตัวขนาดนั้นก็ได้” ฉันเผลอมองเขานานเท่าไรไม่รู้ มองจนเขารู้ตัวว่าฉันแอบมองเขา จากนั้นเขาก็ใช้มือลูบริมฝีปาก แกล้งเช็ดน้ำลายของฉัน ว้ายย น่าอายชะมัดเลย

“ปะ...เปล่าซะหน่อย หนูไม่ได้อยากกินคุณนะคะ”

“หึๆ” เขาหัวเราะในลำคอ เมื่อเห็นฉันเอาแต่ปฏิเสธ

“อยากกินอะไรไหม”

“ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่หิว"

จ๊อกๆ

“เด็กขี้โกหกท้องร้องเสียงดังขนาดนี้ ยังจะปากแข็งว่าไม่หิวอีก”

ฉันล่ะเกลียดเสียงท้องร้องของตัวเองจริงๆ เลย ทำไมต้องมาร้องตอนนี้ด้วยนะ ทำฉันขายหน้าชะมัด

“เดี๋ยวฉันทำข้าวผัดกุ้งให้กิน”

“งื้อ หัวยุ่งหมดแล้ว” เขาขยี้หัวฉัน ก่อนจะเดินเข้าครัวไป ฉันก็ได้แต่มองตามแผ่นหลังของเขา ท่าทางการทำอาหารของเขาดูชำนาญมาก

สักพักเขาก็ยกข้าวผัดกุ้งมาสองจาน หืม หน้าตาน่ากินมาก

“หน้าตาน่ากินมากค่ะ ท่านประธาน เอ๊ย คุณภาคิน” ฉันเรียกเขาผิดๆ ถูกๆ คงเป็นเพราะฉันหิวข้าวละมั้ง

“ต่อไปเรียกฉันว่า พี่คิน ถ้าอยู่กันแค่สองคน และถ้าเธอเผลอเรียกฉันท่านประธานให้ฉันได้ยินอีกละก็ ฉันจะจูบปากเธอ”

“...” ฉันเงียบ

“เข้าใจที่ฉันบอกไหม?” เขาถามย้ำฉันอีกครั้ง เผด็จการชะมัด

“แล้วทำไมต้องให้หนูเรียกแบบสนิทสนมแบบนั้นด้วยล่ะคะ” ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย พร้อมกับเกาหัวแบบงงๆ

“ก็เพราะฉันอยากให้เธอพิเศษกว่าคนอื่นไง”

“...” ฉันนิ่งและสบตามองเขาด้วยสายตาหวั่นไหว ฉันจ้องมองลึกด้วยหัวใจ แต่ไม่รู้ว่าฉันเผลอจ้องเขานานเท่าไร รู้ตัวอีกที ตัวของฉันก็ถูกอุ้มมานั่งบนตักของเขาแล้ว สักพักเขาก็โน้มใบหน้าหล่อเหลาจูบซับจุมพิตฉันทั่วใบหน้าแบบอ่อนโยน จากนั้นริมฝีปากหนาก็ทาบลงบนริมฝีปากบางของฉันและบดขยี้อย่างหนักหน่วง ฉันเปิดปากรับสัมผัสของเขาและเผลอจูบตอบเขา เมื่อจูบได้สักพัก เขาก็สอดมือเข้าไปใต้เสื้อและเลื่อนมือไปข้างหลังเพื่อปลดตะขอบรา เขาถอดเสื้อแขนยาวที่ฉันสวมใส่ออกจากร่างบางของฉัน และใช้มือขยำก้อนหน้าอกของฉันอย่างมันมือ ส่วนมืออีกข้างของเขาก็สอดล้วงเข้าไปภายใต้กางเกงชั้นในของฉัน และใช้นิ้วมือลูบไล้เนินอวบอูมและใช้นิ้วสะกิดติ่งเสียวของฉันไปมา

“อื้อ...” ฉันสะดุ้งตกใจ เมื่อเขาเห็นว่าสติฉันกำลังกลับมา เขาก็จูบปากฉันอีกครั้งอย่างหนักหน่วง ส่วนมือของเขาก็ทำหน้าที่บีบเคล้นหน้าอกสลับไปมาทั้งสองข้างเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของฉันให้คล้อยตามเขาอีกครั้ง

“ขอชิมน้ำหวานหนูด้าหน่อยนะ” เขากระซิบข้างหูฉันด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พร้อมขบเม้มที่ลำคออย่างแรง

“อื้อ อ๊ะ อย่านะคะ”

“ชิมนิดหน่อยนะ” เขาไม่รอให้ฉันอนุญาต เขาก็รีบดึงกางเกงตัวหลวมของฉันออกพร้อมกางเกงในตัวจิ๋วของฉัน จากนั้นเขาก็รีบก้มลงดูดเลียกลีบดอกไม้อันปิดแนบสนิทของฉัน

“อื้อ อ๊ะ อย่าทำ อ๊ะๆ พี่คิน อย่าทำหนู”

“หืม เสียวไหม”

“อื้อ อ่า อ๊ะ! พอแล้ว”

"พี่ถามว่าเสียวไหมครับ" เขาเอ่ยถามฉันอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

"สะ…เสียวค่ะ หนูปวดฉี่จังเลยค่ะพี่คิน"

“เขาเรียกว่าเสร็จ จะเสร็จแล้วใช่ไหม? ปล่อยออกมาเลยหนูด้า พี่จะชิมน้ำหวานหนู” พี่คินเขาบอกฉัน จากนั้นเขาก็เอาลิ้นร้อนๆ กรีดขึ้นกรีดลง ดูดเม้มไปที่กลีบกุหลาบของฉัน ฉันเสียวจนใจจะขาด จนในที่สุดฉันก็ต้านทานความเสียวซ่านไม่ไหว ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา

“อ๊างงงง”

“น้ำของหนูด้าหวานจัง จุ๊บ” เขาพูดคำลามกออกมา

“...” ตอนนี้ฉันอยากจะแทรกแผ่นดินหนีมากที่ทำเรื่องน่าอายแบบนี้

“คืนนี้หนูนอนนี่นะ ฝนยังไม่หยุดตกเลย พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรหนูมากไปกว่านี้ ถ้าหนูไม่ยอม...”