Chapter 2 ฝึกงานวันแรก

PART I-DA

วันต่อมา

ติ๊ง...เสียงประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นสูงสุด BK GROUP

“พี่คะ…ทำไมหนูถึงได้ฝึกงานในตำแหน่งเลขาคะ?” ฉันเอ่ยถามฝ่ายบุคคลด้วยความแปลกใจ จะไม่ให้ฉันแปลกใจได้อย่างไร ในเมื่อเพื่อนทั้งสองคนของฉันได้ฝึกงานที่แผนกบัญชีตรงตามสายงานที่ร่ำเรียนมา ส่วนฉันได้มาฝึกงานตำแหน่งเลขาท่านประธาน และเมื่อฉันรู้ว่า ได้ฝึกงานในตำแหน่งนี้ ฉันก็งง...เป็นไก่ตาแตก เฮ้อ...ฉันอยากจะบ้าตาย ไม่อยากจะคิดเลยว่าหากฉันทำอะไรไม่ถูกใจท่านประธานขึ้นมา ฉันจะผ่านการฝึกงานไหมล่ะเนี่ย

“เป็นคำสั่งของท่านประธานจ้ะ ไม่ต้องคิดมากนะทำให้เต็มที่” ฝ่ายบุคคลตอบกลับมาว่าเป็นคำสั่งท่านประธาน ฮะ! คำสั่งท่านประธานงั้นเหรอ ละ...แล้ว ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ

“...” ฉันนิ่งอึ้งและเดินตามฝ่ายบุคคลเข้าไปหาชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะขนาดกลางหน้าห้องท่านประธาน BK GROUP

“คุณไมตรีคะ จินพาน้องฝึกงานมาส่งค่ะ งั้นจินขอตัวกลับไปที่แผนกก่อนนะคะ” หลังจากพี่จินพูดจบพี่จินก็เดินเข้าลิฟต์ทันที

“สวัสดีค่ะ คุณไมตรี หนูชื่อไอด้าค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ฉันรีบยกมือไหว้ชายวัยกลางคนด้วยความนอบน้อม

“ทำตัวสบายๆ นะหนูไม่ต้องเกร็ง” ชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนกับหญิงสาวตรงหน้า เมื่อชายวัยกลางคนรู้ว่ามีเด็กฝึกงานในตำแหน่งเลขา เขาก็แปลกใจอยู่ไม่น้อย เพราะท่านประธานของเขานั้นเคร่งขรึม รักสงบ เวลาทำงานไม่ชอบให้ใครขึ้นมาวุ่นวายบนชั้นนี้ ถ้าชายหนุ่มไม่ได้สั่งให้ขึ้นมา

แต่ไหงถึงได้รับหญิงสาวผู้นี้มาฝึกงานในตำแหน่งเลขาส่วนตัวของชายหนุ่มเพิ่มอีกคน และยังจัดโต๊ะทำงานของหญิงสาวไว้ในห้องทำงานของชายหนุ่มอีกต่างหาก

“ขอบคุณค่ะ คุณไมตรี” ฉันเอ่ยขอบคุณคุณไมตรีอีกครั้ง

“ไปๆ เดียวฉันพาไปแนะนำตัวกับท่านประธาน”

ก๊อกๆ

“ขออนุญาตครับท่านประธาน” คุณไมตรีเคาะประตูสองสามครั้งแล้วเปิดประตูเข้าห้องท่านประธานหนุ่ม พร้อมเอ่ยขออนุญาตชายหนุ่มที่นั่งอ่านเอกสารหน้าตาเคร่งขรึมอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่สีดำ วันนี้ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงิน ปลดกระดุมบนคอเสื้อสองเม็ด ทำให้มองเห็นแผงหน้าอกแกร่งเรียบเนียนไร้ขนเพิ่มเสน่ห์ให้ชายหนุ่มน่ามองยิ่งขึ้น

“ครับ” ชายหนุ่มตอบกลับพร้อมเงยหน้าขึ้นมองบุคคลที่เข้ามาในห้องทำงานของเขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง

“ผมพาน้องฝึกงานมาแนะนำตัวครับ”

“ครับ งั้นคุณไมตรีออกไปทำงานก่อนได้เลยครับ”

“สวัสดีค่ะ ท่านประธาน เอ่อ...หนู...เอ๊ย...ดิฉัน ชื่อ อรดา พิทักษ์กุล ค่ะ”

หลังจากคุณไมตรีออกจากห้องไปแล้ว ฉันได้อยู่กับท่านประธานเพียงลำพัง ฉันพูดด้วยเสียงตะกุกตะกัก ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นเหมือนหัวใจจะหลุดออกมาให้ได้ เมื่อได้เห็นคุณภาคินตัวจริง ที่เพื่อนๆ ของฉันต่างคลั่งไคล้และชอบเขาเป็นอย่างมาก ตอนนี้ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมสาวๆ ค่อนประเทศถึงได้ชื่นชอบคลั่งไคล้เขายิ่งกว่าดาราซะอีก ก็คงเป็นเพราะเขามีใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างสูงสง่า ไหนจะบุคลิกดูดี สุขุม ที่น่าเกรงขามอีกต่างหาก

“ไอด้า” ฉันตื่นจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงใครเรียกชื่อฉัน

“คะ เมื่อกี้ท่านเรียกดิฉันว่าอะไรนะคะ ไอด้าเหรอคะ?” เขารู้จักชื่อเล่นฉันได้ยังไงกัน

“ใช่ ฉันเรียกเธอว่าไอด้า แล้วยืนเหม่อลอยอะไรอยู่? ต่อไปก็แทนตัวเองว่าหนู ไม่ต้องใช้สรรพนามป้าๆ ดิฉงดิฉันให้ฉันได้ยินอีก” ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“รับทราบค่ะท่านประธาน” ฉันตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจัง เกือบไปแล้ว ทำงานวันแรกก็ยื่นเหม่อลอยให้ท่านประธานเห็นตั้งแต่วันแรกเลยฉัน เฮ้อ ฉันจะรอดไหมนะ