Chapter 7 โถ่! กรรมหรือเวร

“โถ ๆ แม่คุณ แบบว่าไม่มีมูลหมามันไม่ขี้หรอกย่ะ ทำเป็นใสซื่อ บริสุทธิ์ แหม... ขึ้นเตียงมันก็ไม่ต่างกันหรอกน่า” ใบหน้าที่จัดแต่งเต็มไว้อย่างดีเชิดขึ้นอย่างมั่นใจ

“คุณสองคนคะ อย่าไปยุ่งกับเธอจะดีกว่าค่ะ” ป้าวิยะดาไม่อยากให้ขวัญดาวสะเทือนใจ ร่างกายก็แย่อยู่แล้ว

วิทวัสหันมามองหน้าของขวัญดาว ผู้หญิงเจ้าเล่ห์และหน้าหนาหน้าทนคนนี้ จะเล่นแง่เล่นงานอะไรอีก

ขวัญดาวไม่อยากให้วิทวัสต้องมาเสื่อมเสียชื่อเสียง เพราะตัวเอง

“ไปเถอะนะคะ” ป้าวิยะดารั้งอีกครั้ง

ขวัญดาวจึงยอมถอย แล้วดึงข้อมือหนาของวิทวัสออกมาจากจุดนั้นด้วย

“อ้าว... จะไปไหนกันหรือคะ ไม่เอาอะไรแล้วหรือ นี่คุณทนาย คุณไม่ฟ้องแล้วหรือคะ” หัวเราะส่งเสียงอย่างผู้กำชัยชนะ แล้วลงไปนอนดิ้นวาดลวดลายกวาดมืออยู่บนเตียง

คำพูดที่เต็มไปด้วยความสะใจเอ่ยไล่หลัง ขวัญดาวได้แต่กัดฟันทน เดินออกมาอย่างจำใจ

“อย่าไปฟังนะคะคุณขวัญ มันเป็นมารค่ะ ยังไงสักวันผลกรรมจะตามมันค่ะ” ป้าวิยะดาแม้จะโกรธแทนเจ้านาย แต่ก็ไม่อยากให้ขวัญดาวเอาตัวเข้าแลก

ทั้งสามคนเดินลงมาถึงชั้นล่าง

“ขวัญจะทำไงต่อดี เรื่องนี้พี่สามารถจัดการให้ได้ ขวัญจะให้พี่ฟ้องร้องให้ไหม ทะเบียนสมรสของขวัญก็มีอยู่ในมือ” วิทวัสออกความคิดเห็น และเขาพร้อมดำเนินการให้หากเป็นความประสงค์ของขวัญดาว

“ไม่ทั้งนั้นแล้วค่ะ ขวัญไม่อยากให้เรื่องยุ่งยากไปมากกว่านี้ อีกอย่างตอนนี้เรื่องมันจะวุ่นวายพัวพันมาถึงพี่ด้วย”

“ถึงขนาดนี้แล้ว พี่ไม่กลัวหรอก พี่จะอยู่ข้างขวัญ มันไม่ได้ยุ่งยากอะไรเลยนะ”

“เราไม่รู้ว่าแม่คนนั้นจะรามือหรือเปล่า และป้าเห็นว่าตอนนี้สิ่งที่คุณขวัญควรทำคือพักรักษาตัวและจิตใจค่ะ ป้าไม่อยากให้ไปสู้รบกับคนพาล คุณทนายคะ อย่าเพิ่งยุให้มีเรื่องมีราวกันตอนนี้เลย” คนที่แก่กว่า และเกิดมานาน รู้ว่ามันจะต้องยืดเยื้อ และไม่เกิดผลดีกับใคร

“ขวัญว่าไงจ๊ะ”

ขวัญดาวพยักหน้าเห็นด้วยกับป้าวิยะดา

“ขวัญจะย้ายไปอยู่ที่เรือนหลังเล็กริมน้ำก่อนค่ะ”

“ดีค่ะ ดี... รอดูท่าทีพวกนี้ไปก่อน แล้วค่อยว่ากันค่ะ” ป้าวิยะดารีบพยักหน้าให้พวกคนใช้ขนของเดินนำไปที่เรือนหลังเล็กริมน้ำ ที่คณิตศรสั่งให้ทำความสะอาดเอาไว้รอขวัญดาว

ที่ชานบ้าน ขวัญดาวมองไปยังพื้นน้ำที่อยู่เบื้องหน้า

“ขวัญจะเอาแบบนี้แน่เหรอ”

“ค่ะ” ขวัญดาวมีสีหน้ายอมแพ้ มันท้อแท้ และเหน็ดเหนื่อยในหัวใจมากกว่า

“ถ้าอย่างนั้น พี่ก็แล้วแต่ขวัญ แต่หากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นต่อจากนี้อีก ขวัญสัญญานะว่า ขวัญจะรีบโทรหาพี่ทันที”

“ค่ะ” เธอพยักหน้าน้อย ๆ ก่อนจะโผเข้าสู่อ้อมกอดของเขา เพื่อต้องการความอุ่นใจ ในเมื่อคิดว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว เธอก็ต้องเดินหน้า และทำใจยอมรับความจริง วันนี้อาจจะไม่เป็นวันของขวัญดาวก็ได้ ข้าวของทุกอย่างของขวัญดาวถูกย้ายมาไว้ที่นี่ทั้งหมด

“ขวัญอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ค่ะ ในเมื่อเขาเลือกยายผู้หญิงคนนั้น ในชีวิตของขวัญก็ไม่จำเป็นต้องมีเขาอีกต่อไป”

“คิดได้ก็ดี พี่อยากเห็นขวัญเข้มแข็ง สู้ต่อไปนะน้องรัก”

“ขอบคุณค่ะ” น้ำตาที่ไหลริน ไม่อาจจะลบล้างแผลติดเชื้อที่อยู่ในหัวใจได้แม้แต่น้อย

หัวใจของขวัญดาวโดนขยี้จนไม่เหลือชิ้นดี แต่เธอคิดจะยอมอดทนเพื่อรอดูรักษาแผลใจ หากวันใดที่มีแรงขยับ และพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ วันนั้นเธอจะหันหลังให้กับเขา และไม่เสียน้ำตาให้กับความสัมพันธ์บ้า ๆ นี่อีกเด็ดขาด

จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของขวัญดาวกับคณิตศร

คณิตศรได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาล เขาเสียศูนย์ไปชั่วขณะ ข่าวร้ายที่ไม่อยากจะได้ยิน ปลายสายบอกอย่างตื่นเต้น และกริ่งเกรงว่าเขาจะตกใจ

ใช่แล้ว อุบัติเหตุของคุณพ่อที่เขารักมากที่สุด ท่านจากไปอย่างกะทันหัน คณิตศรเศร้าโศกเสียใจเป็นอันมาก ใบหน้าเข้มหมองคล้ำลงอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มได้จัดงานศพของผู้เป็นพ่อ โดยไร้เงาของคุณแม่ในงาน เพราะคุณแม่กำลังนอนรักษาตัวอยู่ในห้องไอซียูในโรงพยาบาล

เมื่อทุกอย่างผ่านพ้น เขาก็ไปเยี่ยมแม่ จากอุบัติเหตุร้ายแรงทางรถยนต์นั้น ทำให้คุณแม่ของเขากลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง รักษาจนแน่ใจว่ารักษาได้เท่านี้

ตามคำแนะนำของคุณหมอ ที่แนะนำให้คณิตศรพาท่านกลับมาดูแลที่บ้าน โดยจ้างพยาบาลพิเศษ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอกับขวัญดาวเธอสมัครมาเป็นพยาบาลที่จะดูแลคุณแม่ของเขาตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

“คุณพยาบาลมาแล้วค่ะ” ป้าวิยะดาเข้ารายงานคณิตศร หลังจากที่ออกไปรับเธอที่สถานีรถไฟ พยาบาลที่ถูกจ้างพิเศษให้มาดูแลคุณหญิงล้อมบุญที่นอนป่วยติดเตียงอยู่ในขณะนี้

คณิตศรวางนิตยสารในมือลงบนโต๊ะ เขาหันไปมองเธออย่างตะลึง ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก มองสำรวจหญิงสาวรูปร่างสูงบาง แต่ดูสมส่วน ผิวขาวสะอาดสะอ้าน

ขวัญดาวยกมือไหว้ ยืนยิ้มอยู่ด้านหลังป้าแม่บ้าน ท่าทางของเธอดูนอบน้อมอ่อนหวานจนเขาเองไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้

“ชื่ออะไรนะ”

“ขวัญดาว หรือเรียกว่าขวัญก็ได้ค่ะ” น้ำเสียงของเธอก็หวานละมุนหูเสียด้วย คณิตศรยิ้มอย่างพอใจ เธอดูเหมือนในรูปถ่ายจริง ๆ เขาคิดไม่ผิดที่เลือกเธอ

“อ้อ... ชื่อเพราะดี ขวัญดาว เออ... คือคุณได้อ่านข้อตกลงที่ผมส่งไปให้ดีแล้วใช่ไหมครับ” วาจาอ่อนนุ่ม และลุกขึ้นมาหาอย่างมีมนต์ขลัง

“ค่ะ” ขวัญดาวก็ใจสั่น ยืนทำตัวไม่ถูกกับการมองทักทายแบบนี้ นัยน์ตาของเขาดูกรุ้มกริ่มมาก