เจ้าสาว ม.ปลาย

คุณสุมาลี...เศรษฐีนีม่าย นั่งหน้าตาบอกบุญไม่รับ ต่อหน้าลูกชายหญิงของเธอ

"ตากอบ...ยายไก่ เป็นความผิดของพวกแก ที่โน้มน้าวตากฤตให้แต่งงานไม่ได้ รู้ไหม...แม่ถูกคุณนายรำพึงต่อว่ามาซะกระบุงโกย พวกแกนี่... มันใช้ไม่ได้จริง ๆ"

"โธ่...แม่ขา ตากฤตเพิ่งอายุ 24 เองนะคะ ทำไมแม่ต้องรีบให้ตากฤตแต่งงานด้วยล่ะคะ อีกอย่าง...ตอนนี้เขาก็เลิกคลุมถุงชนกันแล้วด้วยค่ะ"

ไก่หรือกันทิมา แย้งแม่

"ก็เพราะตั้งแต่มันเกิดมา...แม่ไม่เคยเห็นตากฤตพาแฟนมาบ้านเลยน่ะสิ มีเพื่อนอยู่แค่ 2 คน คือเจ้าสุดกับเจ้าแบงก์ แม่กลัวมันจะกลายพันธุ์จริงจริ๊ง เฮอะ!..."

"แม่ครับ...ตากฤตไม่เหลวไหลก็ดีแล้วนี่ครับ"

กอบหรือการิน พยายามจะช่วยพูดให้น้อง

"พวกแกไม่ต้องมาขัดใจแม่เลยนะ พวกแกมีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่จะนั่งดูดายเห็นน้องเป็นโสดแบบนี้เหรอ"

ทั้งกันทิมาทั้งการินถอนใจยาว จำต้องยอมรับปากว่าจะคุยกับน้องให้อีกที คุณสุมาลีจึงค่อยยิ้มออก

ทั้งสองคนออกมายืนคุยกันที่หลังบ้าน

"เอาไงดีครับพี่ไก่ ผมล่ะเหนื่อยใจกับแม่จริง ๆ ตั้งแต่พ่อตาย...ดูแม่จะวุ่นวายกับชีวิตเจ้ากฤตจังนะครับ"

"นั่นสิ...เจ้ากฤตก็ดื้อจะตาย มันฟังเราซะที่ไหนล่ะ"

"เอ๊า...แล้วพี่รับปากแม่ทำไมล่ะ"

"ขืนไม่รับปาก เราสองคนจะต้องนั่งฟังแม่บ่นถึงเมื่อไหร่ล่ะ...ห๊ะ.."

การินเกาหัวทำหน้ายุ่ง

"มันไม่ยอมง่าย ๆ แน่พี่"

กันทิมาถอนใจยาว การินพูดว่า

"ถ้ามันมีแฟนก็ดีนะ เราจะได้ยุให้มันแต่งงานกับแฟนซะเลย"

กินทิมาพยักหน้าเหมือนเห็นด้วย ทั้งสองส่ายหัวให้กันอย่างระอา

กฤตหรือกฤตนัย ชายหนุ่มรูปหล่อ หุ่นเท่สมาร์ท ขับรถเข้ามาจอดในบ้าน เขาลงจากรถกำลังจะเดินเข้าบ้าน ไก่กับกอบได้ยินเสียงรถ ก็ออกมายืนรอเขาที่หน้าบ้าน

"พี่ไก่...พี่กอบ มาเยี่ยมแม่เหรอครับ"

กฤตนัยเลิกคิ้วถามพี่ ๆ

"มานี่เลย...มาคุยกันหน่อย"

การินและกันทิมาล็อคตัวน้องชายไปนั่งคุยกันสามคน

"มีอะไรรึเปล่าพี่...ทำไมดูลับลมคมในกันจัง"

สองพี่น้องมองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างก็พยักพเยิดเกี่ยงให้อีกฝ่ายพูด

"ตกลงจะพูดไหม ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ผมไปอาบน้ำก่อนนะ...เสร็จแล้วค่อยว่ากัน"

กฤตนัยรำคาญ คว้ากระเป๋าเดินขึ้นบ้านไปเลย กันทิมากับการินได้แต่โทษกันไปมา

"แกเลยไอ้กอบ...ทำไมไม่พูดกับน้อง"

"เอ๊า...พี่เป็นพี่คนโตนะ ต้องพี่พูดก่อนสิ แล้วผมค่อยเสริม"

"โอ๊ยยย...ไอ้กอบเอ๊ย จะมาเกี่ยงกันทำไมวะ ไปเลย...ไปคุยกับตากฤตให้รู้เรื่องเลย"

กันทิมาดันหลังการินให้ตามกฤตนัยไป

ทั้งคู่มาเคาะห้องน้องชาย ชายหนุ่มกำลังจะอาบน้ำ พอได้ยินเสียงเคาะ เขาก็มาเปิดประตูให้...ทั้งที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว

"พวกพี่จะเอาอะไรอีกล่ะ"

กันทิมารีบดันกฤตนัยเข้าห้อง มีการินเดินตามมาด้วย

"กฤต...ฟังพี่นะ แม่น่ะ อยากให้แก..."

กฤตนัยยกมือขึ้นห้ามพี่สาวที่ยังพูดไม่ทันจบ

"พอเลยพี่ไก่ ผมรู้แล้ว...ว่าพี่จะพูดอะไร ถ้าจะมากล่อมให้ผมแต่งงานล่ะก็ ผมบอกพี่ได้เลยนะ ยังไงผมก็แต่งแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ผมเพิ่งเรียนจบได้งานทำนะพี่ ผมยังไม่ได้ใช้ชีวิตโสดให้คุ้มเลย จะให้ผมรีบหาห่วงผูกคอทำไมล่ะ"

"แกมีแฟนรึเปล่าล่ะ ถ้ามี...แกก็พาแฟนแกมาให้แม่รู้จักสิวะ แม่เขากลัวแกจะกลายพันธุ์โว้ย"

การินบอกน้อง

"มีทำไมแฟน ผมยังสนุกกับเพื่อน ๆ อยู่ จะมีแฟนทำไมให้เสียเวลา อยากแต่งเมื่อไหร่...ค่อยมีแฟนก็ได้นี่"

"ไงล่ะพี่ไก่...ผมบอกแล้ว ไอ้กฤตมันไม่ยอมง่าย ๆ หรอก"

"แม่ก็ไม่ยอมง่าย ๆ เหมือนกันแหละ"

"ไว้ผมจะคุยกับแม่เองครับ พี่ไม่ต้องห่วงหรอก

"แค่คุยแน่นะกฤต...อย่าไปยั่วโมโหแม่ล่ะ สำลีมันบอกว่าช่วงนี้แม่ไม่ค่อยสบายบ่อย"

"เหรอ...แม่เป็นไรอ่ะ"

"เห็นสำลีมันบอกว่า...แม่บ่นว่าเหนื่อยน่ะ แกก็อยู่บ้านดูแลแม่บ้างสิ อย่ากลับดึกให้บ่อยนัก"

กฤตนัยพยักหน้าแบบขอไปที

"เอาล่ะ...พวกพี่ออกไปซะทีเถอะ ผมร้อน...ผมจะอาบน้ำ"

กฤตนัยพูดแล้วแก้ผ้าขนหนูออกจากตัว โยนให้พี่สาว กันทิมาร้องกรี๊ดด่าน้องชายลั่น

"ว๊าย...ไอ้กฤต ไอ้ทุเรศ อี๋ยย..."

หญิงสาวเอามือปิดหน้า รีบออกจากห้องไป การินเกาหัวมองงง ๆ

"พี่ไก่เขาเป็นอะไรของเขาวะ"

"เขาเห็นผมโป๊ไงพี่"