4

กิตติคุณโอบไหล่มาติกามาใกล้อกยิ่งกว่าเก่า เธอใบหน้าแดงก่ำ ปุ้ยฝ้ายหน้าซีด เพราะเธอได้ข่าวว่าคนรักเก่ากำลังจะร่วมหุ้นโรงแรมกับเพื่อนไฮโซ แม่เองอยากให้เธอกลับมาคืนดีกับกิตติคุณ เพราะหลายเดือนที่ผ่านมากิตติคุณมีธุรกิจใหม่ๆ เพิ่มขึ้นมากมาย เขาดูมานะกว่าเมื่อก่อน ตอนคบกับเธอเขาดูสมถะมากแม้จะมีเงิน ไม่ทะเยอทะยานอย่างที่เธอต้องการ

เสียงลือหนาหูเรื่องมาติกาแม่ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องจริง แต่ตอนนี้ใครจะช่วยให้อดีตคู่หมั้นเปลี่ยนใจ ผู้หญิงที่เธอกลัวกลายเป็นน้องสาว ปุ้ยฝ้ายมือไม้สั่นหยิบเงินในซองที่ได้มาจากเสี่ยที่ต้องการซื้อตัวมาติกาขึ้น

“ถ้าอย่างนั้นรอคุณตกลงกับแม่ก็แล้วกัน มันไม่ง่ายนักหรอกค่ะ”

กิตติคุณรู้ว่าปุ้ยฝ้ายอยากได้เงินเขาอีก ยิ่งไปกว่านั้นคงอยากกลับเข้ามาในชีวิตเขา

ข่าวเรื่องความร่ำรวยของเขาช่างรวดเร็วเสียจริง ชายหนุ่มยิ้ม

“ผมพร้อมเสมอ และดีใจที่คุณมาก่อนหน้านี้ผมกำลังจะไปหาแม่คุณอยู่เชียว”

มาติกามองใบหน้าที่ไม่เคร่งขรึมอย่างเคย… เล่นละครเก่งเหมือนกันนะคนขี้โมโห แต่แบบนี้เธอกลายเป็นน้องสาวที่ทรยศพี่น่ะสิ เธอต้องหาทางข้อร้องเขาให้ได้ ทว่าตอนนี้เธอไม่อยากเอาเรือไปขวางทางน้ำที่กำลังเชี่ยว

และเธอคิดว่าเขาไม่คิดแต่งงานจริงๆ หรอก เพราะเธอเองก็ยังไม่คิดแต่งงาน คนที่รักเท่านั้นที่เธอจะยอมแต่งงานด้วย

“จะไปด้วยกันเลยมั้ยคะ”

ปุ้ยฝ้ายเดินไปใกล้กิตติคุณ เธอไม่อยากเห็นภาพมาติกาและอดีตคู่หมั้นชิดใกล้กันมากนัก

เกลียดความโง่เขลาของตนเอง โกรธแม่ที่ยุยงจนเธอต้องทิ้งบ่อเงินบ่อทองไป และไปเจอคนเห็นแก่ตัวอย่างอาชากร

คนรักที่เคยอ่อนโยนกับเธอไม่แสดงท่าทีอื่นใดนอกจากยืนเคียงข้างน้องสาวหน้าจืด ปุ้ยฝ้ายยิ้มหวานให้เขา

“ว่าไงคะเก้า”

“คงไม่ได้หรอกวันนี้ผมนัดกับมาเขาว่าจะไปข้างนอกด้วยกัน”

ปุ้ยฝ้ายมองหน้ามาติกา “ไปไหนเลื่อนไม่ได้เหรอมา เรื่องที่เธอจะแต่งงานมันสำคัญมากนะ เธอไม่กลัวพ่อกับแม่จะไม่พอใจหรือไง”

มาติกาหน้าซีด

“เรื่องนี้ผมจะคุยเองอย่าห่วงเลย” กิตติคุณตัดบท ปุ้ยฝ้ายใบหน้าซีดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึ่งเป็นภาพที่สมุนเจ้านายสะใจยิ่งนัก

พ่อตายไปนานแล้ว คงดีใจถ้าไม่ต้องสูญเสียบ้าน มาติกานั้นกลับคิดเรื่องบ้าน และคิดถึงพ่อ เธอจึงไม่ทันเห็นตอนพี่สาวเดินเชิดหน้าออกจากห้องรับแขก

จนกระทั่งมีเสียงสตาร์ทรถมาติกาวิ่งอออกไปส่งพี่สาว เรียกให้หยุดก่อนแต่ปุ้ยฝ้ายขับออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่แม้จะเหลียวหลังมองเธอ

พี่ปุ้ยคงโกรธมาแล้ว น้ำตาซึมหางตา

ซึ่งภาพนั้นสร้างความสะใจให้กิตติคุณนัก ชายหนุ่มเดินออกไปทันทีที่จัดการเรื่องราวที่ต้องการสำเร็จ ทิ้งให้คนที่ร้องไห้มองหาและวิ่งตามเขาไปในสวนเมื่อรู้สึกตัวว่าต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง

มาติกาลืมความกลัววิ่งตามร่างใหญ่สุดฝีเท้า จนกระทั่งฝ่ายนั้นหยุดพูดมือถือกะทันหันเธอเลยชนแผ่นหลังกว้างอย่างจัง

“อะไรของเธอ”

“จะไปไหนละคะ มาอยากรู้เรื่องที่คุณเก้าพูด”

ใบหน้าดุ เส้นผมสีดำรองทรงเนี้ยบโดนมือใหญ่ข้างหนึ่งเสย เผยให้เห็นหน้าผากและดวงตาคมกริบ มือถือถูกเก็บในกระเป๋ากางเกง

“คิดว่าเราจะแต่งกันจริงหรือไง ฉันก็แค่พูดให้พี่สาวเธอตกใจเล่น”

“งั้นดีเลยค่ะ เราแต่งงานกันหลอกๆ มาขออยู่รับใช้คุณและคุณหนูเล็กที่นี่ เอ่อแต่เรื่องบ้านขอจริงนะคะ มารักบ้านหลังนั้นมาก ให้ทำงานเหนื่อยมากแค่ไหนมายินดีค่ะ”

คิดว่าจะเห็นใบหน้าเสียใจกลับเจอใบหน้าระรื่น กิตติคุณผิดหวัง กัดฟันกรอดก่อนเริ่มเดินจากไป ฝ่ายหล่อนยังวิ่งตามก็หันมาตะคอก

“เธอเป็นเจ้านายฉันหรือไงคิดมาสั่งโน่นนี่ อย่าคิดว่าพี่สาวฉันดีกับเธอแล้วเธอจะได้ทุกอย่างจากฉัน เลิกวิ่งตามเดี๋ยวนี้”

มาติกาหยุดตาม อะไรของเขา ก็เขาต้องการแบบนั้นเธอก็แค่เสนอเพื่อความมั่นคงของตนเองเท่านั้น