ตอนที่ 5 ฉันเป็นนางมาร

เจนก้าวเดินมายังรถสปอร์ตหรูคันสีแดง มีบอดี้การ์ดของจอร์จเปิดประตูรถให้เธอ เธอก้าวเดินขึ้นมานั่งฝั่งข้ามคนขับทันที

“นานจังเลย” จอร์จเอ่ยถามและมองใบหน้าของเธอ

“ฉันไม่ได้เหาะเหินเดินอากาศได้นี่” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียกเฉย

“โอ...ถ้าเหาะเหินเดินอากาศได้ เธอคงเป็นนางฟ้าแล้วสินะ” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ขอโทษที ฉันมันเป็นนางมาร” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เขามองเธอที่คาดเบลท์เสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาจึงขับรถสปอร์ตหรูออกไปจากตรงนี้ทันที

จอร์จเลี้ยวรถเข้ามาในลานจอดรถ ของร้านพรีเวทดิ้งที่ดูหรูหราลักษณะทรงของอาคารขนาดใหญ่สไตล์วิกตอเรีย เขาก้าวลงมาจากรถโดยมีบอดี้การ์ดเปิดประตูรถให้เขา และบอดี้การ์ดอีกคนเปิดประตูรถให้เธอเช่นกัน เขาส่งมือหนาให้เธอจับ เธอมองใบหน้าเขาชั่วครู่ เธอเลื่อนมือกำลังจะวางลงมือเขา แต่เธอกลับเอามือเรียวข้างนั้นมาวางแนบลำตัว และก้าวเดินเข้าไปในร้านดุจนางพญา เขามองเธอด้วยความแปลกใจ เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนคิดจะปฏิเสธมือหนาหนุ่มของเขา

เธอก้าวเดินเข้ามาในร้านทันที มองชุดแต่งงานทั้งชายและหญิงที่มีมากมายหลายร้อยชุด ทำให้เธอรู้สึกตื่นตาตื่นใจราวกับได้ดูการ์ตูนเจ้าหญิงที่ต้องแต่งชุดพองๆ ในทุกๆ วัน เธอเคยฝันอยากที่จะแต่งชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์กับชายที่ตนเองรัก แต่ตอนนี้ความฝันที่จะได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรักมันกลายเป็นสลายไปในพริบตา

1 หัวใจ และ 1 คอมเม้นท์

เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยเด้อ