เจ้าบ่าวคนแรก

หญิงสาวหน้าตาสะสวย รูปร่างสมส่วน ผิวพรรณผ่องสง่าราศีจับ กิริยามารยาท ไม่เป็นสองรองใครสมกับการเป็นลูกคุณหนูจากตระกูลชื่อดัง

"ขวัญกำลังจะได้แต่งงานจริงๆ เหรอคะคุณแม่" ร่างบางดีใจที่จะได้แต่งงานหากเป็นคนอื่นคงร้องไห้เสียใจที่โดนคลุมถุงชนแต่สำหรับเธอไม่ใช่ เธออยากแต่งงานเพราะเชื่อว่าหากแต่งงานกันไปแล้วเดี๋ยวก็ต้องรักกันเอง

"ใช่จ้ะ ทางฝั่งนู้นเขาอายุมากกว่าลูกหลายปีอยู่นะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ขวัญรับได้" เพียงขวัญตอบอย่างมั่นใจ

"เพียงขวัญ ลูกรู้ใช่ไหมว่าธุรกิจบ้านเรากำลังแย่" ผู้เป็นแม่เอ่ยก่อนจะจับมือลูกสาวเพียงคนเดียวไว้แน่น

"ค่ะ" อีกหนึ่งเหตุผลที่เธออยากแต่งงานเพราะมันเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอช่วยเหลือวิกฤตของครอบครัวได้

"ถ้าลูกได้แต่งงานครอบครัวเราจะอยู่ต่อได้"

"หนูจะทำให้เต็มที่ค่ะ" เพียงขวัญตอบอย่างมุ่งมั่น เธออยากทำอะไรตอบแทน

พ่อแม่บ้างแต่เธอไม่ใช่คนเก่งหรือมีความสามารถมากพอที่จะพยุงธุรกิจให้ดีขึ้นได้ภายในปีหรือสองปี

วันดูตัวที่สำคัญที่ทางผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายตกลงกันไว้ เพียงขวัญนั่งมองชายตรงหน้าก่อนจะส่งยิ้มน้อยๆ ให้เขาแต่ได้รับกลับมาเพียงใบหน้าแสนบึ้งตึง

"ผมจะไม่แต่งงานเด็ดขาด" เสียงทุ้มประกาศดังลั่นกลางโต๊ะอาหารทำเอาผู้ใหญ่ทั้งสองคนตกใจรวมถึงตัวเพียงขวัญเองก็ด้วย

"ทำไมล่ะลูก น้องทั้งสวยทั้งดูดีทำไมถึงปฏิเสธล่ะ" เพียงขวัญเริ่มคอตกเพราะคิดว่าตัวเองมีจุดบกพร่องที่ตรงไหน

"ไม่ใช่ครับแม่"

"แล้วทำไมล่ะลูก" ผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกชายด้วยความอยากรู้ถึงเหตุผลที่ลูกปฏิเสธผู้หญิงที่เพียบพร้อมอย่างเพียงขวัญ

"ผม..." ชายหนุ่มเงียบก่อนจะมองหน้าเธอ เพียงขวัญจึงพยายามส่งยิ้มให้เขา แม่ของเธอเองเริ่มใจเสียเพราะกลัวจะเสียโอกาสที่ดีไป

"แม่ว่าเราลองคุยกันดีๆ ก่อนนะลูก" ผู้เป็นแม่ยังคงเกลี้ยกล่อมลูกชายให้ใจเย็นเพราะตนเองก็อยากได้ลูกสะใภ้อย่างเพียงขวัญเป็นอย่างมาก

"ไม่ครับ ยังไงผมก็ไม่แต่ง" เสียงทุ้มประกาศดังลั่นอีกครั้งจนเพียงขวัญสะดุ้งตัวโยน

"งั้นบอกเหตุผลแม่มาว่าทำไมถึงไม่แต่ง"

"ผมไม่ได้ชอบผู้หญิง" ชายหนุ่มตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย

"?!?!/?!?/?!?" สิ้นสุดเสียงทุ้มทุกคนนิ่งเงียบไร้การโต้กลับ ผู้เป็นแม่มือทาบอกก่อนจะทรุดนั่งอย่างหมดแรง

"มะ..หมายความว่าไง"

"ผมไม่ได้ชอบผู้หญิงและผมไม่ชอบนังชะนีนี่ด้วย" ชายหนุ่มตรงหน้าเธอชี้นิ้วใส่หน้าเธอพร้อมกับแสดงท่าทางที่ไม่ได้มาดแมนเหมือนก่อนหน้านี้แถมยังส่งสายตาดูถูกดูแคลนเธออีกต่างหาก

"แก..พูดจริงเหรอ" น้ำเสียงตะกุกตะกักของแม่ที่ไม่เคยรู้ว่าลูกชายไม่ได้ชอบผู้หญิงทำสีหน้าตกใจเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"ผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้น" ชายหนุ่มประกาศเสียงดังชัดเจนพร้อมกับลุกขึ้นเดินออกไปทันที เพียงขวัญมองเหตุการณ์อย่างมึนงงเธอรู้สึกอายเพราะสายตาที่ทุกคนในร้านอาหารจ้องมองมาที่เธอ

สองแม่ลูกเดินคอตกเข้าบ้านเมื่อการดูตัวไม่เป็นไปอย่างที่คิด ผู้เป็นพ่อที่กำลังรอคำตอบอยู่นานรีบเดินเข้ามาถามอย่างมีความหวังที่จะให้ธุรกิจของตัวเองจะมีคนมาช่วยประคับประคองให้ไปรอดอีกสักหน่อย

"ขอโทษนะคะคุณพ่อ" เพียงขวัญยกมือไหว้ขอโทษอย่างรู้สึกผิดทั้งที่เธอไม่ได้ผิดอะไร เธอพยายามในสิ่งที่เธอต้องทำอย่างเต็มที่แล้ว

"เราค่อยหาวิธีใหม่กันนะคะคุณ ต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ค่ะ ธุรกิจคุณจะไม่ล้มละลายแน่นอนค่ะ" สองสามีภรรยาจับมือกันเพื่อให้กำลังใจ ไม่ว่าจะเจอเรื่องหนักแค่ไหนก็ต้องผ่านพ้นไปให้ได้