บทที่ 5 แยกตัว

"พ่อคะ หนูคิดว่าหนูต้องไปอยู่ใกล้ๆมหาลัย เพราะเรียนตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นเลย หนูไม่อยากเดินทางไปกลับทุกวัน ไม่อยากให้พ่อกับแม่เลี้ยงเป็นห่วงเรื่องเรื่องการเดินทางไปกลับของของหนู เพราะหนูเผลอหลับจนเลยป้ายบ่อยจนกระเป๋ารถเมล์เขาจำหนูได้แล้ว "

"พ่อว่ามันอันตรายนะลูก ไปอยู่คนเดียวแล้วไม่ได้ทำงานเรียนก็หนักพอแล้ว ใครจะหาข้าวหาน้ำให้กินแล้วจะได้กินข้าวครบทุกมื้อไหม พ่อเป็นห่วงนะลูก "

"เรื่องเงินกับอาหารหนูมีเพื่อนอยู่ที่นั้นคะพ่อ พอดีเพื่อนหาห้องพักให้แล้วและหนูก็ไปสมัครงานพาร์ททามไว้แล้วคะ ทำช่วงเลิกเรียนใกล้ที่พักใกล้ที่เรียนด้วยคะ หนูจะได้ไม่ต้องขอเงินพ่อทุกวัน พ่อจะได้มีเงินไว้ให้น้องๆเยอะๆ หนูโตแล้วแค่ทำงานกับเรียนไปด้วยหนูทำได้อยู่แล้ว เพราะหนูทำงานส่งตัวเองเรียนมาตั้งแต่มัธยมแล้วนี้คะ ไว้วันไหนไม่มีเรียนจะมาช่วยพ่อกับแม่ทำงานนะคะ ให้หนูไปอยู่ที่หอพักที่เพื่อนหาให้นะคะพ่อ"

"ตามใจลูกก็แล้วกัน แต่ถ้ามีอะไรก็บอกพ่อได้ตลอดนะ พ่ออยากทำหน้าที่พ่อบ้างนะ"

"คะพ่อ ขอบคุณที่เข้าใจหนูนะคะพ่อ แล้วก็ขอบคุณแม่เลี้ยงที่คอยดูแลหนู ไว้ว่างๆจะมาหานะคะ"

"เอ้อ ไปดีมาดีหละ"

"คะแม่เลี้ยงเองก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ"

"อืม "

"เฮ้อ ฉันหละสงสารแก่จริงๆวะ ทำไมชีวิตของแก่ถึงได้เหมือนนิยายจริงๆ อยู่กับพ่อก็ทำให้แม่เลี้ยงน้อยใจ ที่พ่อรักแก่เกินไปพอไปอยู่กับแม่ก็ทำให้พ่อเลี้ยงลำบากใจกลัวแก่จะทำให้ทุกคนรู้ว่า พ่อเลี้ยงโกหกว่าแม่ของแก่เป็นสาวโสดไม่มีลูกติด ซึ่งฉันคิดว่าทุกคนเขาน่าจะดูออกไหมวะแก่ เพราะแก่หน้าเหมือนแม่อย่างกับแกะขนาดนี้นะ ว่าแต่ไหวแน่นะที่ต้องเรียนด้วยทำงานไปด้วยนะ มันไม่เหมือนตอนที่พวกเราเรียนที่บ้านนะโวย"

"ไหวสิ ขอบใจแก่มากที่เป็นธุระให้ฉันตลอดเลย พอฉันมีปัญหาแก่จะเป็นเพื่อนคนแรกที่เข้ามาช่วยเสมอเลย ฉันรักแก่นะเพื่อน"

"เออ ฉันก็รักแก่เหมือนกัน มีอะไรก็บอกห้ามฝืนตัวเองหละ เดี่ยวจะไม่สบายเอาได้ฉันไปก่อนนะเดี่ยวพี่สาวรอ"

"จ้าฝากบอกพี่สาวแก่ด้วยว่า คิดถึงไว้ว่างๆจะไปเล่นด้วยนะ"

"ได้ เดี่ยวบอกให้นะ"

"ขอบใจมากเพื่อน"

"เอ้อ ไปจริงๆหละ ไว้เจอกันที่ห้องเรียนนะ"

"อืม"

"เฮ้อ หรือว่าเราจะเขียนนิยายไปด้วยเลยดีไหมนะ เพื่อจะมีคนอ่านคนสนใจพล๊อดเรื่องของเราที่เป็นเด็กช่างฝันดีนะ ไหนก็ชอบขีดๆเขียนๆอยู่แล้วนี่นะ เอาเป็นว่าตัดสินใจแล้วว่า จะเขียนนิยายไปด้วยเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ถือว่าได้ทำตามฝันของตัวเองไปด้วยอีกเรื่องไง แต่ตอนนี้ขอพักสมองก่อนนะเหนื่อยกับการย้ายห้องแบบไม่ได้ตั้งตัวเลย ดีนะที่เพื่อนช่วยจัดการให้ทุกอย่างหมดเลย ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าจะมีที่นอนกับมีอุปกรณ์ทำอาหารกินเองไหม มีเพื่อนดีก็แบบนี้และนะในส่วนที่แย่มันก็มักจะมีส่วนดีสักเรื่องอยู่ในนั้นเสมอ ว่าไหมหละเอ้อคิดชื่อเรื่องนิยายออกแล้ว จดไว้ก่อนขอเขียนก่อนค่อยหาอะไรกินสมองกำลังแล่น"

"ไงนอนหลับสบายไหม "

"ก็ดีนะ แต่นอนฝันทั้งคืนเลยคงเพราะไม่ชินกับห้องมั่ง เลยนอนหลับไม่สนิทแก่ก็รู้ว่าเรานอนหลับยากแค่ไหน เสียงนิดเดียวก็ตื่นแล้วที่หลับง่ายคงเพราะเหนื่อยมั่ง"

"ดีแล้ว ฉันห่วงแก่กลัวแก่จะคิดมากเรื่องพ่อแม่จนนอนร้องให้นะ ตาไม่บวมแสดงว่าไม่ได้คิดก็ถือว่าหมดห่วงไปเรื่องหนึ่ง ว่าแต่แน่ใจนะว่าไหวที่ต้องทำงานด้วยเรียนด้วยนะ ขอทุนไปหรือยังหละ"

"ฉันทำเรื่องขอไปตามที่แก่บอกแล้ว น่าจะได้พร้อมๆกันเงินตรงนั้นไว้เรียนไง ส่วนค่าใช้จ่ายค่อยทำงานเอานะไหวสิ สบายมากคนอื่นเขายังทำได้เลย ฉันก็ทำได้สิ"

"ก็คณะที่พวกเขาเรียนไม่ยากเหมือนแก่นี้นะ"

"ได้สิ แก่ก็คอยสอนฉันด้วยไงวิชาที่พวกเราเรียนด้วยกันไง ส่วนวิชาของคณะฉันเดี่ยวให้ร่นพี่ติวให้ไม่ต้องห่วง รุ่นพี่น่ารักใจดีถึงจะรับน้องหนักไปหน่อยแต่ก็ใจดีกับรุ่นน้องคอยติวคอยสอนน้องๆที่ตั้งใจเรียนกันจริงๆนะ"

"เอ้อ ว่าแต่แก่เจอบายยังมันมาเรียนที่นี้ด้วยนะ ไม่ใช่ว่าตามแก่มานะใช่ไหมเจอกันหรือยังหละ"

"แก่คิดว่า ฉันมีเวลาเจอไหมหละแก่ก็แทบจะอยู่กับฉันทุกเวลาขนาดนี้ วันๆฉันก็เรียนกับเรียนแล้วก็ต้องรีบนั่งรถกลับไปบ้านพ่อ เพราะถ้ากลับช้าพ่อกับแม่เลี้ยงรอกินข้าวด้วยกัน ถ้าแม่เลี้ยงกับน้องกินก่อนพ่อก็จะบ่นแม่อีก ฉันก็จะโดนแม่เลี้ยงงอนไม่พอใจหนักกว่าเดิมอีกนะสิ"

"เอ้อวะ ลืมไปว่าตอนที่เจอมันแก่กลับไปแล้ว เดี่ยวมันก็คงตามหาแก่นั้นแหละ เพราะว่ามันรู้แล้วว่าแก่อยู่กับฉันนะ"

"ไม่รู้สิ จะเจอหรือไม่เจอก็ไม่เป็นไร ต่างคนต่างมีความฝันของตัวเองมันเป็นสิ่งที่ฉันคิดไว้แล้วนะ"

"จ้า ก็มันตามจีบแก่ตั้งแต่สมัยเรียนนี้นะ ขนาดไอ้หล่อมันยังต้องยอมแพ้มันและยกแก่ให้ไอ้บายดูแลแทนมันเลยไง"

"มันก็แค่ความรักสมัยเด็กๆของพวกเราแก่ก็มีเหมือนกันนี่น่า ว่าแต่แก่หละเป็นไงบ้างหละ"

"ฉันก็สนใจเรื่องเรียนเหมือนแก่นั้นแหละ ตอนนี้อยากเรียนให้จบก่อนไง"

"เหรอจ๊ะ เชื่อก็ได้ว่าแต่วันนี้ไปที่ทำงานกับฉันไหมหละ มีหนุ่มต่างชาติหล่อๆเพียบเลยนะ"

"ไม่ ฉันมีเรียนที่คณะนะ แก่ไปทำงานดีๆหละอย่าไปตกหลุ่มรักหนุ่มต่างชาติ ที่ชอบแอบมาขายขนมจีบกับพนักงานอย่างพวกแก่กันหละ"

"จ้า งั้นฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะเพื่อน"

"อืม บายแล้วเจอกัน"