EP 7

​

ปัง!!

“นาย”

“เป็นอะไรมั้ยเจ็บตรงไหนรึเปล่า” เข็มทิศที่ถูกยิงแต่กลับหันไปสำรวจที่ตัวของจินจูว่าเธอได้รับบาดเจ็บอะไรรึเปล่า!! เลือดที่ไหลทะลักออกมาเปื้อนเสื้อจินจูเต็มไปหมดแต่เจ้าตัวกลับไม่เป็นห่วงตัวเองเลยสักนิดแต่กลับสำรวจหญิงสาวตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง!!

“นาย!!เป็นไงบ้างครับ” หลังจากที่เสียงปืนนัดสุดท้ายจบลงแขนขวาของนายเข็มทิศโดนยิงเลือดที่เปื้อนเต็มเสื้อเชิ๊ตสีขาว ลูกน้องในสนามเข้ามาชาร์ตเหตุการณ์ได้พอดีและรีบวิ่งกรูเข้ามาดูนายเข็มทิศด้วยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจกันถ้วนหน้า

“นายผมว่าไปโรงพยาบาลก่อนดีกว่าครับ” ลูกน้องรีบเข้าประคองนายเข็มทิศออกจากบริเวณนั้น แต่สายตาของเข็มทิศยังจ้องมองคนตัวเล็กที่เขาพึ่งช่วยชีวิตเอาไว้อยู่ สายตาที่แทบจะมองไม่ออกว่าคนตัวโตกำลังคิดอะไรอยู่ได้แต่จ้องร่างบางอยู่แบบนั้น จนลูกน้องประคองไปขึ้นรถที่จอดรออยู่ก่อนแล้ว

“แกรู้จักเขาเหรอจินจู”

“อืม” จินจูตอบข้อสงสัยของคิดตี้ออกไปอย่างเหม่อลอย เธอยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเข็มทิศถึงได้ส่งสายตาที่อ่านยากส่งมาให้

“แกไปรู้จักคนหล่อระดับนี้ตอนไหนยะ”

“แกเป็นตำรวจรึไง สอบสวนอยู่ได้” จินจูเดินนำคิดตี้ออกไปแต่ยังไม่วายที่เพื่อนของเธอยังไม่หายสงสัย สายตาที่เข็มทิศมองจินจูเธอแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ามันต้องมีอะไรแน่ ๆ สองคนนี้ต้องรู้จักกันแน่ไม่งั้นเขาจะเอาตัวเองมาบังกระสุนให้เพื่อนเธอรึไง

“พวกแกเป็นไงบ้าง” จินจูเดินมาหาฟ้าและหมวยที่รออยู่ที่รถก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว เมื่อทั้งสองเห็นจินจูเดินออกมาจากสนามแข่งก็รีบวิ่งลงรถมาดูและสำรวจเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง

“ฉันไม่เป็นอะไร”

“จิน แกยังไม่ตอบคำถามของฉันเลยนะ” คิดตี้ที่วิ่งตามมาทันเอ่ยปากถามเรื่องค้างคาในใจ ถ้าคืนนี้เธอไม่ได้คำตอบสงสัยคงจะนอนไม่หลับแน่นอน

“อะไรคิดตี้ โวยวายอยู่ได้” ฟ้าที่พูดดักคอคิดตี้ให้สงบลง หลังจากนั้นคิดตี้ก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟ้าและหมวยฟังจนหมด

“แล้วทำไมแกไม่ตามไปดูอาการเค้าที่โรงพยาบาลวะ”

“สรุปแกรู้จักเขามั้ย”

“เอ่อ!! รู้จัก นั้นว่าที่เจ้าบ่าวของฉันเอง”

“ห๊ะ!! มายก๊อต แกทำบุญด้วยอะไร” ท่าทางและสีหน้าที่กดดันของเพื่อนทำให้จินจูบอกกับเพื่อนของเธอออกไปยังไงวันแต่งงานเพื่อนของเธอก็รู้อยู่ดี เมื่อรู้ว่าเข็มทิศคือว่าที่เจ้าบ่าวรีแอคของคิดตี้ที่โอเวอร์แอคติ้ง เพราะนางบอกว่านั้นคือเทพบุตรจุติมาเกิด!!

“ฉันว่าเราไปโรงพยาบาลกันมั้ย”

“ไม่ต้องก็ได้”

“นางผู้หญิงใจดำ”

“เอ่อ กลับไปนอนได้แล้ว ง่วง” แค่โดนยิงที่แขนคงไม่เป็นอะไรมากหรอก อีกอย่างลูกน้องของเข็มทิศก็เยอะแยะคงไม่ลำบากหรอก!!

หลังจากกลับมาถึงคอนโดฉันก็รีบอาบน้ำและเข้านอน คิดถึงเตียงนุ่ม ๆ ยิ่งพรุ่งนี้มีเรียนบ่ายด้วยตื่นสายได้ไม่เป็นปัญหาอะไรแค่คิดก็ฟินแล้ว ด้วยความเหนื่อยล้าของร่างกายบวกกับอุณหภูมิห้องที่เย็นสบาย เมื่อหัวถึงหมอนก็เผลอหลับไปทันที

ครืด ครืด ครืด เสียงมือถือที่ดังอยู่แบบนั้นหลายรอบ รบกวนเวลานอนของเจ้าของห้อง สร้างความหงุดหงิดและลำคานให้เจ้าของเป็นอย่างมาก แขนเรียวของหญิงสาวควานหามือถือที่อยู่ข้างเตียงพร้อมกดรับสายทั้งที่ยังไม่ได้ลืมตา

“ฮาโหล”

“เปิดประตู” เสียงนิ่งจากปลายสายที่ออกคำสั่งให้คนตัวเล็กออกมาเปิดประตูให้ตัวเอง หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลก็ให้ลูกน้องมาส่งที่คอนโดหญิงสาว ด้วยความดื้อด้านของเข็มทิศหมอให้แอดมิดนอนโรงพยาบาลแต่เจ้าตัวไม่ต้องการและขอออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่ทำแผลเสร็จ

“ประตูไหน ฉันจะนอน แค่นี้นะ”

“ฉันพังประตูห้องเธอได้นะ เผื่อไม่รู้”

“โอ๊ย!! ไอ้บ้ากี่โมงกี่ยามแล้ว” จินที่หัวเสียหลังจากมีคนมารบกวนเวลานอนของเธอ กระชากตัวเองลุกจากเตียงนุ่ม สีหน้าที่หงุดหงิดเดินกระทืบเท้าเหมือนเด็กเดินออกไปเปิดประตูให้เข็มทิศที่พึ่งวางสายไป

แอ๊ด!!

“มาทำอะไรดึกดื่น” เมื่อมีเสียงตอบกลับของเข็มทิศ เจ้าตัวเดินเข้ามาให้นอนของหญิงสาวและมุ่งตรงเข้าไปในห้องนอนทิ้งตัวนอนบนเตียงนุ่มที่หอมกลิ่นตัวของหญิงสาว

“นี่ นายจะทำอะไรจะมานอนห้องฉันแบบนี้ไม่ได้นะ กลับไปนอนคอนโดนายสิ”

“จะนอนนี่ ห้ามรบกวน” จินที่ยืนมองผู้ชายที่นอนบนเตียงของเธอ มือเท้าสะเอวสีหน้าที่ดูหงุดหงิดเพราะตอนนี้เธอง่วงนอนที่สุด

“แต่นาย ยังไม่ได้อาบน้ำ อย่ามานอนเตียงสะอาดของฉันนะ”

“อาบมาแล้ว” เสียงนิ่งตอบกลับไป กลับมาจากโรงพยาบาลเขาแวะไปดูความเรียบร้อยของสนามและแวะเข้าไปอาบน้ำที่ออฟฟิศของสนามที่มีเสื้อผ้าและของใช้อยู่ ซึ่งจินจูลืมสังเกตชุดที่เข็มทิศใส่อยู่ตอนนี้ว่าเป็นเสื้อยืดแขนสั้นพร้อมกางเกงขายาวผ้าสบายพร้อมนอน

“ฉันไม่เถียงกลับนายแล้ว ง่วง” เมื่อเถียงไม่ชนะ จินจูจำใจเดินอ้อมมาเตียงอีกฝั่งเพื่อนอน เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอรับรู้ได้ว่าเข็มทิศได้หลับไปเรียบร้อยแล้ว ความง่วงทำให้จินจูหลับตามเข็มทิศไป

กลางดึกที่เงียบสงัด จินจูสะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อแขนของเธอได้ไปสัมผัสเข้ากับตัวของเข็มทิศที่ตอนนี้อุณหภูมิในร่างกายสูงผิดปกติ ทำให้หญิงสาวเอื้อมมือเปิดโคมไฟหัวเตียงเพื่อดูอาการของชายหนุ่ม มือเล็กที่ใช้หลังมือวัดอุณหภูมิบนหน้าผากของชายหนุ่มรับรู้ได้เลยว่าตอนนี้ชายหนุ่มโดยผิดไข้เล่นงานแล้ว จินจูเดินออกจากห้องนอนเพื่อหายาลดไข้และเจลลดไข้และเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อนำน้ำและผ้ามาเช็ดตัวลดไข้ให้กับชายหนุ่ม

“อือ” เสียงครางในลำคอและคิ้วขมวดกันเป็นปมเมื่อมีคนมารบกวนเวลาพักผ่อนของเขาแต่ไม่สามารถลืมตาอันหนักอื้อได้ตอนนี้

“ลุกขึ้นมากินยาก่อน” จินจูหลังจากที่เช็ดตัวให้เข็มทิศเสร็จก็แปะเจลลดไข้และเรียกให้เข็มทิศลุกขึ้นมากินยาและนอนต่อ หลังจากนั้นเธอค่อยเช็ดตัวให้กับชายหนุ่มทั้งคืนจนเผลอหลับไปข้างเตียงพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเล็กในมือ

“ลุก”

“โอ๊ย อะไรของนายเนี้ย ฉันจะนอน” เข็มทิศที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาเห็นจินนอนอยู่ข้างเตียง เขาจะปลุกให้เธอขึ้นมานอนบนเตียงแต่กลับเจอเจ้าตัวใช้น้ำเสียงและสายตาเหวี่ยงเข้าให้

“ขึ้นมานอนบนเตียงดี ๆ”

“ก็เพราะใครเล่า ทำให้ฉันไม่ได้นอนทั้งคืน” น้ำเสียงที่ติดเหวี่ยงของหญิงสาว พร้อมกับก้าวขาลุกขึ้นมานอนบนเตียงอีกฝั่งหนึ่ง พร้อมหลับไปด้วยความเมื่อยล้า!! สายตาของเข็มทิศที่มองการกระทำของจินอยู่ตลอดเวลา เมื่อหญิงสาวหลับไปแล้วไม่มีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มที่ยิ้มออกมา รอยยิ้มที่แทบจะไม่เคยมีใครได้เห็นแต่ตอนนี้กลับยิ้มให้กับผู้หญิงที่นอนอยู่ข้าง ๆ

## อาการมันเป็นยังไงเฮียเข็มทิศ ไหนบอกไรต์หน่อยสิ๊##

##ขอกำลังใจเป็นกดเพิ่มขึ้น กดหัวใจ กดคอมเม้นพูดคุยกันได้นะ##

​