ทำตามสั่ง

“ฉันชื่อ คามิล่า แสงบุญ มารีอานี คนที่บ้านและคุณป้าเรียกฉันว่าครีมค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันทำตำแหน่งเลขาให้กับบริษัทของครอบครัว”

“แล้ว?”

“แล้วคุณป้าก็ขอให้ฉันมาเป็นเลขาของคุณค่ะ” เธอบอกสถานการณ์ของตัวเองอย่างไม่ปิดปัง จะว่าเต็มใจก็บอกไม่ได้เต็มปากนัก จริงอยู่ว่าเขาเป็นหนุ่มหล่อและมีเสน่ห์มาก สาว ๆ ครึ่งโลกต่างอยากใกล้ชิดสนิทสนม และเขาก็ไม่เคยปฏิเสธสาว ๆ ที่อยากมาใกล้ชิด เพียงแค่ไม่อนุญาตให้อยู่นาน ๆ เท่านั้น และเธอก็ยังไม่อยากเป็นของเล่นชิ้นใหม่

“ไม่ใช่มีมากกว่านั้น?”

“ส่วนที่ละไว้...เป็นผลพลอยได้ค่ะ” คามิล่ารวมพลังแล้วตอบออกไป การอยู่ต่อหน้าเขาแบบนี้ช่างควบคุมตัวเองได้ยากเหลือเกิน

เดร็คมองประเมินเธออย่างละเอียด ถือว่าฉลาดในการตอบคำถามมีชั้นเชิงไม่เบา ดูก็รู้ว่าถูกฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แน่ล่ะเธอมาจากตระกูล ‘มารีอานี’ ซึ่งมีเกียรติมีหน้าตาทางสังคม ความจริงเธอก็เป็นผู้หญิงเก่งคนหนึ่งนะจากที่ได้ฟังมา หน้าตาก็...ถือว่าสวยหากไม่ติดตรงที่แว่นใหญ่เทอะทะนั่นบดบังอยู่

คามิล่าต่างจากทุกคนที่เคยเข้าหาเขา พวกสาว ๆ เหล่านั้นมักเข้ามาด้วยรูปโฉมที่สวยสะดุดตาเย้ายวนใจ แต่กับเธอค่อนข้างห่างจากคำนั้นมาก ไม่ได้หมายความว่าไม่สวยแต่เธอไม่แต่งตัวโป๊ รวมผมตึงเป๊ะ ใบหน้าไร้เครื่องสำอางใด ๆ มีเพียงลิปมันที่เคลือบริมฝีปากชมพูระเรือ เขาบอกไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกยังไง เธอไม่ได้สะดุดตาตั้งแต่แรกเห็นแต่มองนาน ๆ แล้วไม่รู้สึกเบื่อ

เขาเพิ่งมีเวลาพิจารณาใบหน้าผ่องของเธออย่างละเอียด ดวงตากลมโตล้อมด้วยแพขนตายาวงอนเป็นธรรมชาติ จมูกโด่งร้นเรียวเล็กดูจิ้มลิ้มทำให้เธอดูเหมือนสาวเอเชีย ริมฝีปากน้อย ๆ นั้นอวบอิ่มเย้ายวนใช้ได้ องค์ประกอบบนใบหน้าเข้ากันได้ดีแบบไม่มีที่ติ ติดแค่แว่นหนาเตอะนั่นแหละที่รบกวนสายตาเหลือเกิน

“ฉันอยากให้เธอคาดหวังสูง เรื่องผลพลอยได้” เฟเดริโก้พูดให้หญิงสาวเข้าใจอย่างตรงไปตรงมา ตอนนี้เขาไม่ได้คิดอยากจะสร้างครอบครัว แต่หากจำเป็นก็คงต้องดูที่ความเหมาะสม แต่ตอนนี้เขายังไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องรีบแต่งงานหรือดูใจกับใครสักคน

หลังจากบิดาปลดระวางโยนงานทั้งหมดให้เขารับผิดชอบ เฟเดริโก้ก็ทุ่มเทให้กับงานมาตลอดการรักษาธุรกิจของครอบครัวเป็นงานที่หนักและท้าทาย จนเขาไม่ได้อยากคิดจะมีครอบครัวในตอนนี้ เพราะนั่นเท่ากับต้องแบ่งเวลางานมาให้ครอบครัวดูเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับเขา

“ดิฉันทราบค่ะ เอาเป็นว่าดิฉันจะทำหน้าที่ในส่วนของตัวเองให้ดีที่สุด” เธอไม่ได้คาดหวังอยู่แล้วเพลย์บอยเจ้าเสน่ห์อย่างเขาไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา แล้วนี่ยังถูกมารดาบังคับกลาย ๆ เขาก็ยิ่งตั้งแง่กับเธอไปอีก ความหวังอันนั้นนิดในตอนแรกดูจะริบหรี่จนดับมอด

“เช่น?”

“เป็นเลขาให้คุณ และคอยจัดการเหลือบไรที่คอยกวนใจคุณป้าค่ะ”

คามิล่าไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นัก เพราะนั่นเท่ากับเธอเข้ามาก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของเขาโดยที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่มารดาของเฟเดริโก้ค่อนข้างเป็นห่วงชีวิตอันโลดโผนของลูกชาย กลัวว่าสักวันจะพลาดท่าให้กับสาว ๆ เหล่านั้น ความหวังทั้งหมดเลยมาตกอยู่ที่เธอ

“แล้วแผนการสำหรับ...ผลประโยชน์?” เขาอยากรู้เหลือเกินว่าเธอเตรียมแผนการอะไรเอาไว้บ้าง จากที่เห็นในตอนนี้มองไม่ออกเลยว่า สาวน้อยหน้าจืดจะเอาชนะใจเขาได้อย่างไร

“มะ ไม่ค่ะ”

คามิล่ายังไม่ได้คิดถึงแผนการในเรื่องนี้ เธอเตรียมมาแค่แผนการเก็บกวาดบรรดาสาว ๆ ของเขาเท่านั้น ส่วนเรื่องนั้น...เธอคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าจะทำยังไงให้เฟเดริโก้หันมาสนใจเธอ แค่อยู่ใกล้ ๆ ยังยากที่จะควบคุมตัวเอง ประสาอะไรจะไปหาวิธีอ่อยเขา

ระหว่างนี้เฟเดริโก้สังเกตอาการประหม่าของเธออย่างครุ่นคิด จากที่นั่งตัวตรงอยู่แล้วตอนนี้ตรงยิ่งกว่าไม้บรรทัดแถมเกร็งอีกต่างหาก ท่าทางไร้เดียงสาชะมัดแบบนี้จะเอาอะไรมาต่อกรกับเขาล่ะ?

“งั้นฉันให้เธอไปคิดมา เป็นอีกหนึ่งหน้าที่แล้วกัน”

“อะ อะไรนะคะ ให้คิดเรื่อง เอ่อเรื่อง...แบบนั้น เหรอคะ?”

ทำไมเขาต้องต้อนให้เธอทำตัวไม่ถูกนะ

การที่เธอชอบเขาไม่ได้ความว่าจะต้องการมาอ่อยซะหน่อย แต่ดูเหมือนเฟเดริโก้กำลังบันเทิงกับเรื่องที่เกิดขึ้น เขานึกสนุกอยากรู้ว่าเธอจะคิดแผนการอะไรเพื่อทำให้เขาหันมาสนใจได้ ไหน ๆ แม่ก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น เขาก็จะเดินตามเกมหน่อยแล้วกัน ป่วนเธอมาก ๆ เดี๋ยวทนไม่ไหวก็คงไปเอง

“สาวมั่นหน้าคนก่อนหน้านี้หายไปไหน เลิกทำเก่งแล้ว?”

คำจับผิดของเฟเดริโก้ทำให้เธอต้องปรับสีหน้าใหม่ สูดหายใจลึก ๆ เพื่อเรียกสติกลับมา บอกแล้วว่าการอยู่ต่อหน้าเขามันยากเหลือเกินที่จะควบคุมตัวเองไม่ให้ประหม่า คามิล่าผ่อนคลายลงแล้วเชิดหน้าขึ้นอีกครั้ง ปั้นหน้ามั่นแบบที่ฝึกซ้อมมาเป็นอย่างดี

“ได้ค่ะเจ้านาย ดิฉันจะไปคิดแผนการตามที่สั่ง” ทั้งที่ตอนนี้ในสมองว่างเปล่าไปหมด ภาพเมื่อเช้ายังติดตาตรึงใจไม่จางหายแค่คิดใจก็สั่นไปหมดแล้ว เฟเดริโก้ในสภาพหวาบหวิวเซ็กซี่เกินต้าน คนอ่อนประสบการณ์อย่างเธอจะเอาชนะใจเขาได้อย่างไร

“ดี แล้วก็เลิกเรียกฉันว่าเจ้านายได้แล้ว เรียกเดร็คก็พอ” เขาให้สิทธิพิเศษกับเธอในฐานะที่เป็นคนของมารดา หากแม่มาได้ยินคงไม่ปลื้มนัก ว่าสาวที่แม่หมายหมั้นปั้นมือให้มากำราบเขา เอาแต่เรียกว่าเจ้านาย ๆ

“ค่ะ คุณเดร็ค”

ทำไมหนอ เวลาเรียกชื่อเขาแล้วใจมันสั่นไปหมดแบบนี้