เจ้านายจอมดุ - 5

“จะบ้าตายไอ้ธนู เฮ้อ!” แล้วเขาก็ลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกจากห้องนั่งเล่นเพื่อจะขึ้นห้องนอนส่วนตัวตัวเองไปอาบน้ำพักผ่อน

คว้าน้ำเหลว ผ่านมาสองอาทิตย์แล้ว ยอดเลขาก็ยังตามหาผู้หญิงที่ตนเองฉุดกระชากเข้าห้องไปขึ้นเตียงด้วยไม่ได้ แถมพ่อกับแม่ก็วุ่นวายต้องไปดูตัวทุกเย็นวันศุกร์อีก

“คว้าน้ำเหลวอีกแล้วเหรอขวัญลดา ปกติคุณทำงานรวดเร็วตลอด ทำไมกะอีแค่ตามหาผู้หญิงคนเดียวถึงได้ชักช้าแบบนี้”

“ขอโทษด้วยนะคะท่านประธาน ที่รอบนี้ทำท่านผิดหวังค่ะ”

“ผมผิดหวังในตัวคุณมากขวัญลดา”

“ขอโทษด้วยนะคะท่านประธาน”

“ทำไมทำงานชักช้าแบบนี้ขวัญลดา ผมไม่เคยเห็นคุณทำงานช้าแบบนี้มาก่อน”

“ดิฉันทำเต็มที่แล้วค่ะท่านประธาน แต่ก็…” เสียงเข้มห้วนแทรกขึ้นไม่รอเธอพูดจบประโยคความ

“ทำเต็มที่หรือไม่ใส่ใจคำสั่งผมกันแน่ ถ้าภายในอาทิตย์นี้ ถ้าผมยังไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ขึ้นเตียงกับผมคืนนั้นเป็นใคร คุณก็ไปยื่นใบลาออกที่ฝ่ายบุคคลซะ”

ขวัญลดาได้แต่พยักหน้าตอบ จะให้บอกได้ยังไงว่าคนที่ขึ้นเตียงกับเขาคือตนเอง

“ค่ะ ท่านประธาน” เธอรับคำสั่ง เพราะหายังไงก็หาไม่เจอหรอก เธอพร้อมจะยื่นใบลาออก เพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าเป็นตัวเองที่ขึ้นเตียงกับเขาในคืนนั้น

“และวันนี้ผมต้องไปนัดบอดอีกแล้วเหรอขวัญลดา”

“ค่ะ”

“เฮ้อ! ผมล่ะเบื่อ ผู้หญิงแต่ละคนที่พ่อกับแม่ผมหามาให้ ไม่ล้นก็ขาด”

เงียบ!

เลขาไม่ตอบกลับ ตนเองก็พูดต่อ

“เหมือนเดิมนะ ผมไปคุยกับเธอสิบนาที คุณก็โทรหาผมบอกว่ามีงานด่วน งานมีปัญหาหรืออะไรก็ได้ ผมจะได้รีบปลีกตัวออกมา”

“ค่ะ ท่านประธาน”

“คุณทำงานกับผมมาสามปี ทำงานดีมาตลอด กะอีแค่ผู้หญิงคืนนั้นคนเดียวทำไมช้าแบบนี้ กล้องวงจรปิดก็เหลือเกิน จงใจเสียวันที่ผมฉุดผู้หญิงเข้าห้องไปขืนใจ ผมกลัวจริงๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นจะ ‘ท้อง’ ลูกผม เพราะผมไม่ได้ป้องกันวันนั้น”

เธอรู้ว่าเขาไม่ได้ป้องกันและเธอก็กังวลและกลัวเหมือนกันตอนนี้ว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ลูกของท่านประธานเข้า เพราะเธอตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจนสติหลุด ลืมทานยาคุมฉุกเฉินป้องกันไว้ในช่วงเวลาสำคัญ จะกินตอนนี้ก็สายไปแล้ว และหวังว่าตัวเองคงไม่โชคร้ายตั้งครรภ์ลูกของเขาหรอกนะ

“ขอโทษด้วยนะคะท่านประธาน ดิฉันขอตัวนะคะ” เธอเอ่ยขอโทษเจ้านายจอมดุดันของตัวเอง เขาชอบดุเอ็ดเธอตลอดเวลาทำงานไม่ได้ดั่งใจ แต่เธอก็ชินแล้วกับความเผด็จการของเจ้านายคนนี้ ก็ทำงานด้วยกันมาสามปีแล้วนี่ มือน้อยหยิบแฟ้มเอกสารที่ทำมาให้ท่านประธานตัวเองเซ็นขึ้นมาถอดแล้วหมุนตัวเดินออกไปจากห้องทำงานของเขา

“ไม่ได้เรื่องสักอย่าง ให้มันได้อย่างนี้สิวะ! เลขาก็ทำงานไม่ได้เรื่อง ปกติทำงานดีไม่เคยพลาด เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ไม่ทันข้ามวันก็จัดการได้ ทำไมรอบนี้ทำไม่ได้ แค่ตามหาผู้หญิงคนเดียว ลืมสมองหลุดหายที่ไหนรึเปล่าวะ” เขาพึมพำด้วยความหัวเสียแล้วก็อ่านรายงานการประชุมที่ขวัญลดาส่งให้ตัวเองทางอีเมลอีกรอบ เป็นการสรุปการประชุมกับฝ่ายการตลาดเมื่อเช้านี้ เรื่องที่จะออกบูธมหกรรมสินค้าไอทีที่จะจัดขึ้นปลายปีนี้

ความจริงกล้องวงจรปิดไม่ได้เสีย ภาพทุกอย่างในกล้องชัดเจนและเธอก็ขอให้ทางโรงแรมลบไฟล์นั้นทิ้งแล้ว เพราะเธอทำเรื่องแบบนี้แทนเจ้านายหนุ่มประจำเวลานางแบบ ดาราสาวสวยดังๆ มาค้างกับท่านประธานตัวเองที่โรงแรม ทางโรงแรมเลยลบภาพคืนนั้นออกให้โดยไม่สงสัยอะไร วันนั้นเธอเห็นผู้หญิงเดินตามท่านประธานจอมดุจอมเผด็จการตนเองออกมาจากเลานจ์ เธอที่ขณะจะกลับบ้านหลังจากอยู่ฉลองงานแต่งงานเพื่อนเสร็จเห็นเข้าจึงตามขึ้นมาติดๆ และเห็นผู้หญิงคนนั้นจะฉวยโอกาสกับเขาจึงเข้าไปห้าม แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะถูกเจ้านายฉุดกระชากเข้าห้องไปอย่างเอาแต่ใจ

เมื่อเคลียร์งานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วมีเวลาเหลือสามสิบนาทีกว่าจะเลิกงาน ขวัญลดาก็พิมพ์ใบลาออกรอไว้ยื่นทันที เมื่อพิมพ์ออกมาแล้วก็เก็บไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานของตัวเอง ท่านประธานก็เปิดประตูห้องทำงานออกมา