บทที่ 2

- สี่หมื่นยูโร สี่หมื่นยูโร! ช่างแม่ง! ฉันจะชอบบวมแบบนั้นได้อย่างไร? เขาทิ้งฉันไว้แทบไม่พอจ่ายค่าจ้างให้พนักงานสองคน และฉันต้องถือว่าฉันโชคดีมากที่เขาลืมบัญชีออมทรัพย์ของฉันไว้ที่ธนาคาร ฉันเกลียดผู้ชายคนนี้! ฉันจะแก้แค้นถ้าฉันเจอเขาอีกครั้ง ฉันบ่นพึมพำต่อหน้าผู้ฟังเพียงคนเดียวของฉันที่ทำมาจากแก้ว

“อลิสัน หยุดครุ่นคิดเรื่องขวดนั่นได้แล้ว” ลูกพี่ลูกน้องของฉันขัดจังหวะลูคัส แฟนเก่าของคุณเป็นขยะ แต่การมองดูวอดก้าขวดใหม่ไม่ได้ทำให้คุณกลับมาเหมือนเดิม

- คุณแน่ใจหรือว่าคุณไม่ต้องการให้ฉันเป็นพนักงานเสิร์ฟในบาร์ของคุณ? ฉันถามเขาเป็นครั้งที่สิบแปด คุณจ่ายเงินให้ฉันเป็นเวลาสองเดือน แม้กระทั่งเงินเล็กน้อยที่ฉันใช้ เพื่อที่ฉันจะได้นำเงินออมของฉันกลับมาใช้ในธุรกิจของฉัน ฉันจึงพิณเขา

- สึส! เขาพูดพร้อมส่ายหัวและเคลียร์โต๊ะถัดไป

เขาเดินไปวางถาดบนเคาน์เตอร์ให้สตีฟ เพื่อนของเขารับไปก่อนจะเดินกลับมาหาฉันเพื่อนั่งลง ฉันฝังหัวของฉันในอ้อมแขนของฉันอีกครั้ง เขาดึงปอยผมสีบลอนด์ของฉันเพื่อบอกให้ฉันรู้ว่าเขายังไม่เสร็จกับฉัน ฉันเงยหน้ามองเขาที่ยังฟุบอยู่บนโต๊ะ

“อัลลี คุณจะไม่ร่วมงานกับเราที่บาร์นี้ด้วยเหตุผลหลายประการ อย่างแรก เรายังไม่มีเงินที่จะจ่ายให้พนักงาน มิฉะนั้น ฉันจะให้คุณยืมเงิน เพราะฉันรู้ว่าคุณจะคืนให้ฉัน อย่างที่สอง คุณไม่ดื่มแอลกอฮอล์ คุณคงจะแย่สำหรับงานนี้ อย่างที่สามคือคุณสวยเกินไปและคุณทนไม่ได้ที่คนเมาเอามือมาตบตูดคุณโดยไม่เอาแก้วไปทุบหน้าเขา ถ้าคุณเป็นลูกค้า ฉันยอมรับและไล่เขาออก ในฐานะพนักงาน ฉันจะไล่เขาออกและไล่พนักงานออก ฉันไม่รู้ว่าเป็นไปได้หรือไม่ แต่ฉันไม่ต้องการรู้

เขาผลักขวดเต็มออกไปเพื่อดูฉันดีขึ้น

— เหตุผลหลักคือกล่องของคุณดีมาก คุณโฆษณาในสเกลเล็ก ๆ แต่ฉันได้ยินแต่เรื่องดี ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้จากพ่อค้ารายอื่น ๆ ในพื้นที่ คุณคือความภูมิใจของครอบครัว คุณเริ่มต้นธุรกิจคนเดียวโดยไม่มีการติดต่อ พวกเขาทั้งหมดเห็นคุณเท่านั้น อลิสันนี่ อลิสันนั่น พวกเราทุกคนภูมิใจในตัวคุณ เขาพูดพร้อมกับถูแขนของฉัน

- ทำไมต้องเป็นฉัน ? คุณเป็นเจ้าของบาร์และไม่มีใครยกย่องคุณเมื่อคุณมีธุรกิจด้วย มันไม่ยุติธรรมสำหรับคุณ ฉันไม่เคยขอให้ทั้งครอบครัวไว้ใจฉัน พวกเขาทำให้ฉันโมโหยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ฉันพึมพำ

เขาหัวเราะและลูบหัวฉันเหมือนฉันเป็นเด็ก

“คุณเป็นคนตรงไปตรงมา Allie ที่รัก สำหรับป้า Corinne เคร่งศาสนา มันสำคัญกว่าบาร์ของฉัน ฉันรู้สึกขอบคุณ เธอยังคุยกับฉันและจูบฉัน เขาหัวเราะ

เขาเม้มปากแน่นเพื่อทำให้ฉันหัวเราะ แต่ฉันไม่รู้สึกเช่นนั้น เขาทำท่าทางไปทางขวด แต่ฉันห้ามไม่ให้เขาหยิบมัน ฉันส่งมันออกไป สะบัดมือไปข้างหน้าสู่ความว่างเปล่า

- ไปทำงาน ลูกค้าของคุณจะไม่ชักช้า ฉันพูด หวังว่าจะเห็นเขาจากไปและปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว

“อัลลี คุณรู้ว่าคุณสามารถทานอาหารที่นี่ได้ทุกคืนจนกว่าการเงินของคุณจะดีขึ้น ก่อนที่คุณจะประท้วง ข้อเสนอมาจากสตีฟ แต่ฉันเห็นด้วยกับเขา คุณโฆษณาเราฟรีในเวลาว่าง ถือว่าเป็นค่าอาหารก็แล้วกัน” เขาพูดยิ้มๆ ให้ฉันก่อนจะทำหน้าจริงจังอีกครั้ง ขณะที่คุณได้ยินฉัน อย่าดื่มสุราหรือออกไปกับลูกค้า เว้นแต่ฉันจะอนุญาต เขาขู่ฉัน ฉันไม่ต้องการให้คุณมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มาก่อนเพื่อลืมปัญหาของคุณ

"ทำไมฉันไม่ควรดื่ม" ฉันสามารถลืมด้วยเครื่องดื่ม ฉันโต้กลับ

- ฉันไม่ต้องการทำความสะอาดอาเจียนของคุณ เขาตอบก่อนจะเดินจากไป

ฉันเฝ้าดูลูคัสจากไป ไม่มีใครในครอบครัวของฉันคิดว่าพวกเขาชอบผู้ชายจนกระทั่งพวกเขาเห็นสตีฟปรากฏตัวเมื่อห้าปีที่แล้วในวันส่งท้ายปีเก่า ฉันนึกถึงคุณป้า Corinne ของเราที่เกือบจะเป็นลมเมื่อพบพวกเขานั่งดื่มกวีนิพนธ์อยู่หน้าห้อง ตรงไปตรงมา ผู้ชายที่มีหนวดเคราและช่างตัดไม้อย่างลูคัส เสื้อเชิ้ตผ้าสักหลาดที่มาพร้อมกับมัน เป็นอะไรที่ดูเป็นผู้หญิง เราทุกคนต่างก็หาเรื่องใจแคบกันใหญ่เมื่อเรารู้เรื่องนี้ แม้ว่าครอบครัวจะชินกับแนวคิดนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

สตีฟไม่เหมาะกับคนแบบเดิมๆ แต่เขาก็ไม่เข้ากับคนแบบเดิมๆ เช่นกัน เขาสูง ผมดำ ดวงตาสีเข้ม ในขณะที่ลูกพี่ลูกน้องของฉันมีผมสีไอริสและผมสีอ่อนเหมือนของฉัน เขามีรูปร่างดี แต่ไม่อ้วนเท่าลูคัส ฉันพบว่าพวกเขาเติมเต็มซึ่งกันและกันอย่างสมบูรณ์และความรักของพวกเขาก็จริงใจและเป็นที่รัก ฉันแทบอยากจะตกหลุมรักพวกเขาเลย ฉันแค่ต้องหลีกเลี่ยงไอ้พวกบัดซบ

ฉันสังเกตบาร์ของพวกเขา ฉันพบว่ามันผ่อนคลายโดยเฉพาะกำแพงอิฐด้านหลังของฉัน พวกเขามีรสนิยม ฉันชอบภาพถ่ายขาวดำของนักร้องที่ฉันไม่รู้จักแต่ใคร ซึ่งสตีฟบอกว่าเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่คนรักดนตรี ฉันฟังเพลงป๊อปเชิงพาณิชย์ ความผิดที่ใหญ่ที่สุดของฉันตามพวกเขา เคาน์เตอร์สังกะสีสไตล์อินดัสเทรียลที่เข้ากันได้ดีกับส่วนอื่นๆ ฉันนั่งอยู่บนม้านั่งหนังสีดำที่มีพนักพิงบุนวม

สถานที่เก๋ไก๋และฉันรู้สึกเหมือนสวมเสื้อเบลาส์ยับยู่ยี่และกางเกงยีนส์ที่มีรู ฉันดันแว่นขึ้นจมูก ฉันใส่มันเพื่อพักสายตาหลังจากทำงานส่วนหนึ่งของวันบนคอมพิวเตอร์ เนื่องจากการนอนไม่หลับตั้งแต่ฉันเลิกราและค้นพบความผิดทางอาญาของเขา ตาของฉันจึงต้องการการสนับสนุนเพื่อให้มองเห็นได้ดีขึ้น

เพื่อหลีกหนีจากความเบื่อหน่าย ฉันจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเล่นโซเชียลเน็ตเวิร์ก ฉันถ่ายภาพขวดด้วยแรงกระตุ้นอย่างฉับพลันและใส่คำบรรยายว่า "โรงเบียร์ในตอนเย็น และการสนับสนุนทางศีลธรรมเมื่อคุณต้องการ ยินดีต้อนรับสู่บาร์ของลูกพี่ลูกน้องของฉัน!" ฉันเปิดใช้งานการแปลเพื่อแสดงสถานที่และเผยแพร่ในโปรไฟล์ของฉัน ลูกพี่ลูกน้องของฉันเดินผ่านโต๊ะของฉัน หยิบขวดมาวางตรงหน้าฉัน เนื้อวัวบดและมันฝรั่งทอด และโซดาหนึ่งแก้ว

หลังจากกินเสร็จ ลูคัสก็ยกจานของฉันออก เติมแก้วใหม่ และเดินออกไปให้บริการลูกค้าคนอื่นๆ ฉันฟุบหน้าลงกับโต๊ะ วางคางลงบนพื้น แล้วหมุนของเหลวในแก้วไปรอบๆ ฉันสะดุ้งและขยับศีรษะไปแนบกับพื้นผิว ฉันครุ่นคิดถึงความโชคร้ายอีกครั้งเมื่อมีเสียงหนึ่งพูดใกล้ๆ ว่า:

- ลิลี่ ? อลิสัน นั่นคุณเหรอ?

ฉันลุกขึ้นนั่งบนม้านั่งและมองไปที่ผู้หญิงผมสีน้ำตาลสวยที่มองมาที่ฉันอย่างสงสัย สมองของฉันใช้เวลาหลายนาทีในการจดจำโลล่า อดีตเพื่อนบ้านและเพื่อนของฉัน เราขาดการติดต่อหลังจากที่พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์ และเธอจากไปพร้อมกับน้องชายของเธอเพื่อไปอยู่กับปู่ย่าของเธอเมื่อสิบห้าปีก่อน ฉันจำได้เพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้เราเชื่อมต่อกันอีกครั้งบนโซเชียลเน็ตเวิร์ก เธอไม่สูงมากนักแต่มีรอยยิ้มกว้างที่ทำให้ฉันลืมปัญหาไปชั่วขณะ

- โลล่า! ฉันอุทาน มา ! นั่งลง ! คุณอยากกินอะไรไหม ? ฉันถามเขา.

เธอนั่งอยู่ข้างหน้าฉันยังคงยิ้มให้ฉัน

- ฉันมาถึงได้ไม่นาน และเนื่องจากตู้เย็นที่บ้านว่างเปล่า ฉันจึงเลือกที่จะทานอาหารในเมือง ฉันไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เพราะเป็นเวลาหลายปีแล้วที่ฉันได้ย่างเท้าเข้าไปในพื้นที่นั้น ฉันต้องการเห็นความคิดเห็นเกี่ยวกับร้านอาหารในพื้นที่ และฉันก็พบโพสต์ของคุณ ฉันหวังว่าคุณจะไม่โทษฉัน แต่ฉันคิดว่าคุณอาจจะยังอยู่ที่นั่น ฉันจึงพูดกับตัวเองว่าทำไมไม่เห็นลิลี่อีกพร้อมๆ กัน เธอบอกฉันด้วยความกระตือรือร้นเหมือนตอนเด็กๆ

ฉันยิ้ม. ลูกพี่ลูกน้องของฉันสังเกตเห็นและมาที่โต๊ะของเรา

- ให้ฉันแนะนำตัว ฉันชื่อลูคัส ลูกพี่ลูกน้องของอลิสันและเป็นหนึ่งในเจ้าของบาร์ คุณทำให้เขายิ้มเพื่อให้คุณได้รับรางวัลเครื่องดื่มฟรี เขาบอกเธอ

"ลูคัส หุบปาก รับออเดอร์ของเธอแล้วส่งต่อให้ผู้ชายของคุณกิน โลล่าเป็นเพื่อนสมัยเด็ก เธออาศัยอยู่ในบ้านถัดจากบ้านที่พ่อแม่ของฉันเคยอาศัยอยู่ก่อนที่จะขาย ฉันแนะนำเธอ

เขาทำความเคารพทหารให้ฉันเข้าใจว่าเขากำลังจะทำตามคำสั่งของฉันก่อนจะรับคำสั่งแล้วเดินจากไป

“ลูกพี่ลูกน้องคุณเป็นเกย์หรือเปล่า” เธอถามฉันอย่างซุกซน

ฉันผงกหัว เธอหัวเราะเบาๆ

- มันควรจะเป็นแบบคู่ จะมีบางอย่างสำหรับทุกคนโดยเฉพาะกับร่างกายของเขา เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ตลกขบขัน

เธอเฝ้าดูลูคัสคุยกับสตีฟก่อนจะเสริม

- คู่นี้น่ารัก เข้ากันได้ดี

- พวกเขาอยู่ด้วยกันมาหกปีแล้ว ฉันแสดงความคิดเห็น

เธอถอนหายใจก่อนจะรับเครื่องดื่มที่ลูกพี่ลูกน้องของฉันยื่นให้เธอด้วยรอยยิ้มกว้าง

- หกปี ! ฉันมีความสุขเมื่อได้อยู่กับผู้ชายเกือบหนึ่งปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพี่ชายและคู่หูของเขาที่นำสตรอเบอร์รี่กลับมาให้โดยไม่ได้ขอ ฉันเรียกคู่หูของธีโอว่าลูกน้อง เธอพูดพร้อมกับขยิบตาให้ฉัน จ้องไปที่หางของเขาเสมอและบอกฉันว่าฉันควรทำอย่างไร ฉันควรจะเดินทางไปกับเขา แต่ฉันพบข้อแก้ตัวปลอมที่จะมาก่อนพวกเขา

ฉันนึกภาพไม่ออกว่าธีโอพี่ชายของเขาเป็นผู้ใหญ่ที่รังแกแฟนของน้องสาวเขา ต้องบอกว่าเราเห็นเขาน้อยในช่วงวัยเด็กของเรา เราเป็นเด็กผู้หญิงและเด็กผู้หญิงถูกดูดเป็นวัยรุ่น

"คุณพักที่ไหน" ฉันถามเขา.

— ในบ้านของครอบครัว ปกติฉันไม่เคยไปที่นั่นเลย แต่ธุรกิจของธีโอกำลังจะย้ายไปยังพื้นที่นั้น และเราอยู่ที่นั่นเพื่อหาสถานที่ใหม่ ธีโอที่ไปที่นั่นเป็นครั้งคราว บอกฉันว่าพ่อแม่ของคุณขายบ้านของพวกเขาแล้ว

ฉันพยักหน้า

— พวกเขาไม่มีเงินเดือนมากและทางบ้านก็ต้องใช้ค่าใช้จ่ายจำนวนมาก เมื่อฉันไม่ได้อาศัยอยู่กับพวกเขาแล้ว พวกเขาจึงขายและซื้ออพาร์ตเมนต์เล็กๆ ไม่ไกลจากที่ทำงาน ตั้งแต่นั้นมาพวกเขามีชีวิตที่สะดวกสบายมากขึ้น

- ดีสำหรับพวกเขา เธอดีใจ ปู่ย่าตายายของฉันเช่าบ้านหลังนี้หลังจากที่พ่อแม่ของฉันจากไป พวกเขาปฏิเสธที่จะขาย ดังนั้นคุณจึงมีทางเลือกว่าจะเก็บไว้หรือขายมัน ธีโอต้องการเก็บมันไว้ และโดยส่วนตัวแล้ว ฉันไม่สน ฉันเป็นผู้ช่วยของธีโอ และจูลส์ คู่หูของเขา ฉันดูแลการวางแผนและเอกสารของพวกเขา และคุณ? คุณทำอะไรในชีวิต ? เธอถามฉันอย่างอยากรู้อยากเห็น

ฉันถอนหายใจอย่างเจ็บปวด

- ฉันเมามาก! ฉันทำหน้าบูดบึ้ง ฉันมีธุรกิจโฆษณาขนาดเล็ก ฉันทำงานกับคนในท้องถิ่นเท่านั้น เพราะแฟนเก่าของฉัน ถ้าฉันหาทางออกไม่ได้ ฉันคงอยู่บนถนนในไม่ช้า เขาขโมยบัญชีธนาคารเกือบทั้งหมดของบริษัทฉัน ฉันบอกให้เขาเข้าใจขอบเขตของปัญหาของฉัน ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว และตำรวจไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงรู้สึกหดหู่ใจในบาร์ของลูกพี่ลูกน้องของฉัน และไม่ได้ติดคุกในข้อหาฆาตกรรม

เธอมองมาที่ฉันอย่างจริงจัง ลูคัสนำสลัดที่เธอสั่งมาให้เธอ เธอขอบคุณเขาก่อนจะหันกลับมาสนใจฉัน

“บอกรายละเอียดทั้งหมดมาให้ฉันฟังสิ แล้วฉันจะดูว่าจะช่วยอะไรเธอได้” ฉันเคยชิน ฉันจัดการพี่ชายและลูกน้องของเขา และชัยชนะของพวกเขามาสามปีแล้ว เราจะหาทางแก้ไข เชื่อฉัน เธอรับรองอย่างมั่นใจ

ในสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันมีความรู้สึกว่าอนาคตของฉันชัดเจนขึ้นและฉันมีความหวังกลับคืนมา ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟังตั้งแต่เริ่มคบหากับคนปัญญาอ่อนคนนี้จนกระทั่งค้นพบการหักหลังของเขา ฉันตระหนักดีว่าฉันต้องการหูที่เป็นมิตรเพื่อปรับทุกข์ Lola ฟังฉันอย่างเคร่งครัดและถามคำถามฉันเมื่อเธอต้องการคำชี้แจง ฉันเห็นประวัติของฉันกับไอ้นี่ในอีกทางหนึ่ง ในตอนท้ายของมื้ออาหาร ฉันเชิญเธอมาที่อพาร์ตเมนต์ของฉันเพื่อสนทนาต่อ และฉันก็ดีใจที่เธอตอบรับ