สายรุกตัวจริง (4)

“มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง เข้ามาหน่อย”

“....” เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้ เป็กกี้จึงเตรียมหันไปสั่งงานแต่เมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาก็ชะงักนิดหน่อย เพราะไม่คิดว่าหล่อนจะมาอยู่ตรงนี้

“เธอเองเหรอ?” เป็กกี้ขมวดคิ้วสงสัย เวลาแบบนี้เอเลนาน่าจะอยู่ประชุมกับพี่ลูสของเธอ เพราะหล่อนเป็นคนเป็นโปรด คนใกล้ชิดที่ไปทำภารกิจด้วยกันเสมอ

“ค่ะ คุณเป็กกี้มีอะไรจะสั่งคะ”

“ประชุมเสร็จแล้วเหรอ”

“ฉันได้รับคำสั่งให้มาช่วยคุณเป็กกี้ค่ะ”

“งั้นเหรอ...” เป็กกี้ประมวลเรื่องราวในสมองอย่างรวดเร็ว แล้วก็สรุปได้ว่าแอลถูกส่งมารับรองรวมถึงคุ้มกันแขกคนสำคัญ รู้สึกโล่งใจที่หล่อนไม่ได้ไปทำภารกิจกับพี่ลูส

ที่จริงเป็กกี้ไม่ได้ไม่พอใจหรือไม่ชอบหน้าบอดี้การ์ดสาวคนนี้ แค่รู้สึกอิจฉาที่หล่อนได้อยู่ใกล้ชิดกับลูวิส ได้ไปทำภารกิจด้วยกัน ซึ่งก็รู้ว่าทั้งคู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์พิเศษอะไร แต่ก็อิจฉาอยู่ดี...

“ถ้าเป็นเรื่องใช้แรงงานคุณเป็กกี้สั่งมาได้เลยค่ะ แต่หากให้ช่วยตัดสินใจฉันอาจไม่ถนัดเท่าไหร่” เอเลนาออกตัวไว้ก่อน เธอถนัดใช้แรงมากกว่าใช้สมอง อันที่จริงเธออยากออกไปทำภารกิจมากกว่า แต่เจ้านายสั่งให้มาคอยช่วยเป็กกี้โดยอ้างว่าเป็นคำขอของเซอร์เกรย์ แอลไม่รู้ว่าทั้งคู่ตกลงอะไรกันแต่เมื่อเป็นคำสั่งก็ต้องทำ

“ฉันรู้ว่าเธอถึก แต่งานนี้น่ะไม่ต้องใช้แรงหรอก” เป็กกี้อดขำไม่ได้ เธอแค่อิจฉาแต่ไม่ได้ตั้งแง่กับบอดี้การ์ดสาวคนนี้ อย่างไรเสียเธอก็เป็นผู้หญิง ควรจะมีช่วงเวลาที่ร่างกายได้พักจากการใช้แรงบ้าง

“แต่ว่า...”

“เอาน่า งดใช้แรงสักพักไม่ตายหรอก แล้วก็ไม่ต้องยืนเกร็งขนาดนั้นก็ได้ ฉันไม่ใช่พี่ลูสนะทำตัวตามสบายเถอะ” เห็นแล้วรู้สึกเกร็งแทน ยืนตรงเป็นไม้บรรทัดขนาดนั้นเมื่อยแย่เลย

“ค่ะคุณเป็กกี้” แม้จะตอบรับคำสั่งแต่ก็ยังคงยืนตัวตรงอยู่ดี เพราะเป็นความเคยชินเสียแล้ว เธอถูกฝึกมาเป็นบอดี้การ์ดตั้งแต่เด็ก

“ตั้งแต่วันนี้เธอเป็นผู้ช่วยฉันแล้วนะ เอาอย่างนี้เริ่มต้นจากการสั่งชุดแม่บ้านก่อนแล้วกัน สั่งมาเพิ่มอีกสักยี่สิบชุดเผื่อไว้ก่อน” เป็กกี้สั่งมาเผื่อแม่บ้านในอนาคตที่จะมาคอยดูแลแขกคนพิเศษด้วย

“รับทราบค่ะ”

“เดี๋ยว จะไปไหนน่ะ” เป็กกี้เอ่ยทักเมื่อเห็นแอลกำลังจะเดินออกไปนอกห้อง

“ไปรับชุดแม่บ้านมาเพิ่มค่ะ”

“ไม่ได้ให้เธอไปเอง ให้เธอสั่งลูกน้องอีกที เธอน่ะไม่ได้ต้องไปไหนเลย มาคอยช่วยฉันเลือกของ” ตอนนี้แอลเป็นผู้ช่วยเธอแล้ว จึงให้อำนาจในการสั่งงานลูกน้องระดับล่างอีกที

“เอ่อ ค่ะ”

เอเลนาทำตามสั่งจัดการเรื่องชุดแม่บ้านเรียบร้อยแล้ว ก็มาช่วยเป็กกี้เลือกเฟอร์นิเจอร์และออกความเห็นเรื่องการตกแต่ง แต่ส่วนใหญ่แล้วเธอไม่ได้คิดอะไรมากนักเป็นฝ่ายสนับสนุนมากกว่า

“นี่แอล แขกคนนี้เป็นใครกันเหรอ ทำไมถึงเน้นเรื่องความปลอดภัยมากเป็นพิเศษ แล้วไหนจะเรื่องการตกแต่งอีกพิถีพิถันเหลือเกิน” เธอเคยถามเซอร์เกรย์ไปแล้ว แต่พี่ชายบอกว่าให้รอดูเอาเอง เลยลองถามเอเลนาดูอีกครั้งเผื่อเธอจะยอมบอก

“เป็นท่านหญิงค่ะ” เอเลนาอยากให้ช่องว่างระหว่างเธอกับเป็กกี้น้อยลง เพราะรู้ว่าหญิงสาวไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่ และเมื่อถึงเวลาเป็กกี้ก็ต้องทราบอยู่ดีว่าแขกเป็นใคร

“ท่านหญิงเหรอ!” มิน่าถึงเน้นเรื่องความปลอดภัยและเป็นความลับ เธอไม่โกรธลูวิสกับเซอร์เกรย์ที่ไม่บอกอะไรเลย เพราะมันเกี่ยวข้องกับงานของพวกเขา และการที่รู้อะไรเยอะเกินไปมันอาจนำอันตรายมาสู่ตัวเธอ

“แต่รายละเอียดอื่นๆ ฉันคงบอกไม่ได้”

“รู้น่า เรื่องที่เกี่ยวกับงานของพี่ลูสฉันไม่ยุ่งหรอก เธอลองมาช่วยดูหน่อยสิ เพิ่มตรงนี้อีกดีไหม....” พอรู้ว่าเป็นท่านหญิงที่จะมาพัก เป็กกี้จึงอยากเสริมรายละเอียดเข้าไปอีก เพื่อให้ท่านหญิงประทับใจและรู้สึกอุ่นใจกับการต้อนรับของคนที่นี่ เธอไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังในเรื่องราวที่เกิดขึ้น ฉะนั้นสิ่งที่ทำได้คือ...ทำให้ท่านหญิงรู้ว่าคนที่นี่เป็นมิตร

เป็กกี้ง่วนอยู่กับการเลือกเฟอร์นิเจอร์และรื้อการตกแต่งใหม่ เพื่อให้แขกคนสำคัญประทับใจ จึงใช้เวลาไปหลายชั่วโมงเลยทีเดียว โดยมีเอเลนาคอยช่วยออกความเห็นบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นการสนับสนุนความคิดของเธอเสียมากกว่า หญิงสาวรับผิดชอบงานแต่ก็ไม่ละเลยเรื่องอาหารการกิน ช่วงกลางวันและช่วงเย็นเธอสั่งพ่อครัวให้จัดเตรียมอาหารเอาไว้ เพราะลูวิสประชุมกับทีมทั้งวันซึ่งเป็กกี้ไม่ได้เข้าไปกวน เพราะเธอรู้ว่าเวลาไหนควรทำอะไร เธอจะคอยอยู่ที่ด้านหลังเขาเสมอ คอยส่งเสริมและดูแลในเรื่องที่ลูวิสละเลย

มาเฟียหนุ่มประชุมกับลูกน้องมาหลายชั่วโมงล่วงเลยมาจนเย็น พ่อครัวนำอาหารมาเสิร์ฟที่ห้องทำงาน ซึ่งเขาทานไปคุยไปด้วยกับทีม ที่ห้องทำงานมีโต๊ะอาหารนำมาเตรียมเอาไว้เพราะเวลาประชุมแต่ละครั้งเขาใช้เวลานานมาก แม้กระทั่งที่นอนก็มีด้วยเช่นกัน หากวันไหนประชุมดึกมากเกินไปเขาก็นอนในห้องนี้เลยไม่ได้กลับไปที่ห้องของตัวเอง

“ทำไมยังอยู่?” ลูวิสเอ่ยถามเซอร์เกรย์ เพราะน้องชายของเขาไม่ได้อยู่ในภารกิจลับ

“อ่าวพี่ชาย ฉันอยากรู้ภารกิจของนายว่ามันเสี่ยงแค่ไหน จะได้ประเมินถูกว่ารอบนี้นายจะกลับมาแบบปลอดภัย หรือมาแบบเป็นศพจะได้จัดเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย” เซอร์เกรย์พูดเรื่องความเป็นความตายอย่างสบายๆ แอบติดตลกด้วยซ้ำ

“ไม่ใช่อยากรู้อย่างอื่น?”