เกี้ยวรักเจ้านายมาเฟีย

คฤหาสน์หลังใหญ่ถูกเปลี่ยนแปลงกะทันหัน ด้วยคำสั่งของเป็กกี้ หรือเปี่ยมบุญ ฟอสเตอร์ ลูกสาวของอดีตมาเฟียขาใหญ่ในรัสเซีย ที่ตอนนี้วางมือจากธุรกิจดำมืดทุกชนิด หันมาทำธุรกิจขาวสะอาดแต่ก็ยังมีลูกน้องและบริวารอยู่มาก เพื่อคอยดูแลลูกสาวคนเดียวที่รักเหมือนไข่ในหิน

เป็กกี้เป็นหญิงสาวหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตา เรือนผมสีบลอนด์ของเธอทำให้บุคลิกภายนอกดูเหมือนบาร์บี้ที่น่าทะนุถนอม แต่อุปนิสัยแท้จริงแล้วเธอไม่ได้นุ่มนิ่มเหมือนภาพลักษณ์ที่เห็น เพราะบิดาเคยเป็นถึงมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล เธอจึงผ่านการฝึกฝนป้องกันตัวเองในหลายศาสตร์ แต่เป็กกี้ไม่เลือกที่จะแสดงด้านนั้นออกมา โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้าลูวิส ชายหนุ่มที่เธอปักใจรักไม่เปลี่ยนแปลง

“เมื่อไหร่พี่ลูสจะกลับมาคะพี่เซียร์”

ลูวิส ทาร์คอฟกี้ ชายหนุ่มผู้เย่อหยิ่งและเย็นชา ผู้ที่ชอบหายตัวไปเป็นเดือนๆ โดยที่เป็กกี้ไม่มีสิทธิ์รู้เลยว่าเขาหายไปไหน ทั้งที่บิดาก็เคยเกริ่นอยู่หลายครั้ง ว่าอยากให้เธอกับเขาหมั้นหมายกัน แต่ลูวิสก็มักจะบ่ายเบี่ยง เรื่องนั้นไม่ได้ทำให้เป็กกี้อาย ตรงกันข้าม เธอยิ่งอยากเข้าใกล้เพื่อให้เขายอมรับอย่างเต็มใจ แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผลนัก

“พี่ตอบเธอเป็นรอบที่ร้อยแล้วว่าพี่ไม่รู้ ลูสไม่เคยบอกอะไรเลย”

“พี่เซียร์กำลังปิดบังเป็กกี้รึเปล่า?” เมื่อไม่รู้จะไปถามหาลูสจากไหน เป็กกี้ก็คาดคั้นเอากับเซอร์เกรย์ น้องชายคนเดียวของลูวิส ที่มีอุปนิสัยต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เซอร์เกรย์เป็นคนยิ้มง่าย เข้ากับคนเก่ง ไม่เก็บตัวเหมือนคนพี่ รายนั้นพูดน้อย ทำอะไรก็เป็นความลับไปเสียหมด เป็กกี้นึกอยากให้ลูสเป็นแบบพี่เซียร์บ้าง เปิดเผยกับเธอบ้างเลิกทำตัวเหมือนเธอเป็นคนนอกเสียที

“เป็กกี้ พี่หรือกล้าปิดบังเธอ แต่พี่ไม่รู้จริงๆ แล้วนี่เธอทำอะไรอยู่?” เซอร์เกรย์เห็นพ่อบ้านจำนวนมาก ง่วนอยู่กับการขนย้ายเฟอร์นิเจอร์ ซึ่งแต่เดิมนั้นทุกสิ่งล้วนเป็นสีเทาและดำ แต่ตอนนี้เหมือนจะมีสีขาวเพิ่มมากขึ้น

“แต่งบ้านใหม่ค่ะ พี่สองคนอยู่ได้ยังไงคะ ทะมึนทึมไปหมดเลย เป็กกี้เห็นแล้วทนไม่ไหวค่ะ เลยสั่งเปลี่ยนใหม่หมดเลย” เธอรู้ว่าคฤหาสน์นี้มีแต่ผู้ชายอาศัยอยู่ แต่ไม่เข้าใจเลยว่าพวกเขาอยู่ไปได้อย่างไรกับความทะมึนที่ปกคลุมไปทั่วแบบนี้

“ก็ดีเหมือนกัน งั้นพี่ฝากเธอดูแลฝั่งตะวันตกให้ด้วยนะ เอาให้สวยเด้งไปเลย แบบสไตล์ผู้หญิง แบบที่เป็กกี้ชอบก็ได้”

“ฝั่งตะวันตก...นั่นที่รับรองแขกไม่ใช่เหรอคะ? จะมีใครมางั้นหรือพี่เซียร์”

“แขกพิเศษน่ะ พี่ก็รู้แค่นี้เหมือนกันเป็กกี้” เขาพูดดักไว้ก่อนเพื่อไม่ให้น้องสาวนอกไส้ถามอะไรต่อ

“ค่ะ เดี๋ยวเป็กกี้จัดการให้”

“กะจะมาเป็นแม่บ้านเต็มตัวแล้วสิ”

“เป็กกี้อยากเป็นมานานแล้วค่ะ แต่พี่ลูสไม่ใจอ่อนเสียที” แอบนึกน้อยใจไม่ได้ ที่ลูวิสเอาแต่เฉยชา พอเธอรักษาท่าทีเขาก็ยิ่งออกห่างไปไกล เลยต้องเปลี่ยนวิธีใหม่ใส่สกิลหน้าหนาเอาไว้ และการที่เธอเข้ามาจัดการสิ่งต่างๆ ในคฤหาสน์ ก็เป็นการทำโดยพละการ เพราะเขาไม่อยู่ให้เธอขออนุญาต

“เรื่องนี้พี่ก็ช่วยเธอไม่ได้ แต่พี่เอาใจช่วยนะ”

“เป็กกี้ไม่ท้อหรอกค่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็จะไปให้สุดทาง”

“จริงๆ ลูสมันก็ไม่ได้ใจร้ายอะไรนักหรอก มันแค่...”

“แค่?”

เป็กกี้รู้สึกขนลุกกับเสียงผู้มาใหม่ เพราะเธอรู้ดีว่าเป็นเสียงของใคร ในที่สุดเขาก็กลับมา! เธอกลับตัวหันหลังแล้วรีบวิ่งไปหาเขาที่กำลังเดินตรงมาทางนี้

“พี่ลูส! คิดถึงจังค่ะ” เป็กกี้ไม่อายที่จะวิ่งเข้าไปกอด เธออยากใกล้ชิดเขาเพราะไม่ได้เจอกันมาเป็นเดือนแล้ว การยืนกอดเขาอยู่ตรงนี้ มันยืนยันได้ว่าเขากลับมาแล้วจริงๆ

“เป็กกี้” ลูวิสกดเสียงต่ำเป็นเชิงเตือน นั่นเพราะเขาเนื้อตัวเลอะไปหมด เดินทางมาหลายวันแทบไม่ได้พัก กลัวว่าจะทำให้เสื้อผ้าสวยๆ ของเธอสกปรกไปด้วย

“ไม่ปล่อยหรอกค่ะ พี่ลูสไปตกระกำลำบากที่ไหนมาคะเนี่ย ปล่อยหนวดยาวรุงรังไปหมด” เป็กกี้เงยหน้าขึ้นสำรวจตั้งแต่ศีรษะของเขาไล่เรียงลงมา ผมที่ยาวรุงรังถูกมัดรวดไว้ด้านหลังแบบขอไปที หนวดเครายาวครึ้มไปหมดเห็นแล้วคันมือมาก

“…..” ลูวิสไม่ได้แต่ก้มลงมาหน้าหญิงสาวที่กำลังจ้องเขาตาแป๋ว

“เป็นความลับอีกแล้วใช่ไหมคะ” เป็กกี้ยู่หน้าใส่ แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก เขาจะบอกหรือไม่มันก็ไม่สำคัญ เพราะตอนนี้เขากลับมาแล้ว เธอจึงกอดรัดเรียวแขนไว้รอบเอวเขาแน่นกว่าเดิม

“นี่อะไร?”

“เปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ใหม่ค่ะ พี่ลูสอยู่ได้ยังไงคะมืดมนไปหมดเลย เป็กกี้ไม่ชอบค่ะเลยเปลี่ยนใหม่ให้ดูสว่างขึ้น สวยใช่ไหมล่ะคะ?” เธอไม่ถามความคิดเห็นเลยว่าเขาชอบหรือไม่ เพราะไม่ว่าอย่างไรเป็กกี้ก็จะเปลี่ยนอยู่ดี เพราะฉะนั้นเธอเลือกคำตอบให้เขาแล้ว

“อืม”

“ที่ห้องนอนเป็กกี้ก็เปลี่ยนนะคะ พี่ลูสอาจตกใจที่เห็นเตียงนอนอันใหม่ เป็กกี้เลือกเองเลยค่ะ เตียงเก่าของพี่ลูสนอนไม่สบายเลย พี่นอนได้ยังไงคะแข็งเป็นหินสีก็ดำมืดไปหมด นอนแล้วน่ากลัวมากเลยค่ะ”

“เป็กกี้”

“คะ?” เธอเงยหน้าขึ้นมามองเมื่อได้ยินเขาเรียกชื่อ

“ปวดหู”

“เดี๋ยวพี่ลูสก็ชินค่ะ” เป็กกี้ยิ้มกว้างให้ ใบหน้าที่ดูเหมือนตุ๊กตายิ่งดูน่ารักน่าชังมากขึ้นไปอีก เธอไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อยว่าเขาจะรำคาญหรือไม่ เพราอย่างไรเสียเป็กกี้ปักใจแล้วว่า เธอจะเอาคนนี้เท่านั้น พี่ลูสต้องมาเป็นสามีของเธอ!

“….”

เป็กกี้แอบได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆ เขาก็คงรำคาญแหละ แต่แล้วยังไงในเมื่อลูวิสไม่ได้ไล่ เธอก็จะทำตัวเป็นปลิงเกาะแบบนี้ไม่ตลอด

“มาค่ะ พี่ลูสต้องไปอาบน้ำ แล้วก็โกนหนวดด้วยนะคะ”

เป็กกี้เปลี่ยนจากกอดมาเป็นดึงมือเขาแทน พาขึ้นไปยังบนที่เป็นห้องนอนของลูวิส เขาไม่อยากขัดเพราะไม่เช่นนั้น หญิงสาวก็คงจะหาเหตุผลยืดยาวสิบหน้ากระดาษมาพูด แค่นี้เขาก็ปวดหูจะแย่แล้ว เลยยอมเดินตามขึ้นไปแต่โดยดี เพราะเขาเองก็อยากอาบน้ำแล้วเหมือนกัน