สายรุกตัวจริง (2)

“งั้นเวลานั้นคงใกล้มาถึงแล้วมั้ง”

“สู่รู้”

ก๊อก...ก๊อก

ทั้งคู่หันไปมองตามเสียง เห็นเป็กกี้เดินเข้ามาในห้องเธอยิ้มหวานจนตาหยีพุ่งตรงมาที่ลูวิส ชายหนุ่มรู้สึกมองประเมินร่างกายสวยที่อยู่ในชุดแม่บ้านที่ไม่ได้มีส่วนไหนโป๊เลย แต่เมื่อมันอยู่บนตัวเธอแล้วดูเซ็กซี่เกินต้าน ชุดแม่บ้านแนบไปกับร่างกายที่เห็นส่วนโค้งส่วนเว้าอย่างชัดเจน โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจที่รัดจนเด่นนูนออกมา

ที่นี่มีแต่พ่อบ้านที่เป็นผู้ชายกระจายอยู่ในพื้นที่ต่างๆ ภายในคฤหาสน์ และการที่เป็กกี้แต่งตัวแบบนี้มันเรียกสายตาจากบรรดาชายหนุ่ม เขารู้ว่าคนงานที่นี่ไม่มีใครกล้ามองหญิงสาวแบบโจ่งแจ้ง แต่ลูวิสก็รู้สึกไม่สบอารมณ์เมื่อเห็นเธออยู่ในสภาพแบบนี้

“มาแอบกันอยู่ที่นี่เอง เป็กกี้เดินหาจนทั่วเลย”

ลูวิสคิ้วกระตุกเมื่อได้ยินว่าเป็กกี้เดินไปทั่วคฤหาสน์ในชุดแม่บ้านแบบนี้ ความรู้สึกไม่พอใจท่วมท้นอยู่ในอก เธอไม่รู้จักระวังตัวบ้างเลยผู้ชายอยู่เต็มบ้านไปหมด แม้จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเป็กกี้ แต่ก็ไม่อยากให้ใครเห็นสัดส่วนอวบอัดที่เธอจงใจใส่มาหาเขา

“โอ้โห แต่งมาเต็มยศเลยนะเป็กกี้”

“ก็เป็กกี้ตั้งใจไว้แล้วว่าจะมาเป็นแม่บ้าน การแต่งตัวก็เป็นการยืนยันเจตนารมณ์นะคะพี่เซียร์” เป็กกี้ตอบเซอร์เกรย์แต่เดินตรงไปหาลูวิส สายตาเธอมีแค่เขาเท่านั้น

“มีอะไร?” ลูวิสถามพลางมองชุดแม่บ้านที่รู้สึกไม่ชอบใจ

“พี่ลูสยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลยนะคะ” เป็กกี้เดินมาด้านข้างแล้วก้มลงเกาะแขนเขาไว้ “นี่ก็สายมากแล้ว ตอนนี้พ่อครัวเตรียมอาหารไว้เรียบร้อย พี่ลูสต้องทานนะคะ อาหารเช้าจะช่วยทำให้สมองโล่งโปร่ง ถ้าไม่ทานพี่ลูสจะรู้สึกไม่มีแรงนะคะ”

“ตามสบายนะเป็กกี้ พี่ไปรอห้องครัวก่อน” เซอร์เกรย์ไม่อยากอยู่เป็นก้าง อันที่จริงไม่อยากฟังเป็กกี้พูดมากกว่า เลยขอตัวเลี่ยงไปก่อนเพราะเริ่มปวดหูแล้ว

“เครียดเรื่องงานเหรอคะ หน้ายุ่งเชียว ทำหน้าแบบนี้บ่อยๆ ไม่ดีนะคะ มันสร้างรอยย่นบนใบหน้าทำให้แก่เร็วนะคะพี่ลูส จะว่าไปปีนี้พี่ลูสก็อายุสามสิบ...” เป็กกี้กำลังนับนิ้วอย่างจิงจัง ทำให้ลูวิสรู้สึกว่าตัวเองแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ? ที่จริงก็แค่สามสิบสี่ปีเท่านั้นเอง

“เป็กกี้”

“คะ?”

“ปวดหู” เพราะเป็กกี้พูดเยอะ เขาไม่ได้รู้สึกรำคาญก็แค่เวลาที่ฟังอะไรเยอะๆ มันปวดจี๊ดเข้าไปในซอกหู แล้วหญิงสาวตรงหน้าก็พูดไม่หยุดถ้าไม่ถูกเบรค

“ถ้าไม่อยากปวดหูก็รีบๆ ลุกสิคะ ไปค่ะไปทานข้าว” เป็กกี้ดึงแขนพยายามฉุดเขาขึ้นจากเก้าอี้ ลูสจำใจทำตามความต้องการของเธอเพราะไม่เช่นนั้นเป็กกี้ก็จะพูดไม่หยุด พูดจนในที่สุดเขาก็ต้องยอม เลยยอมเสียตอนนี้ดีกว่าไม่อยากฟังเยอะ

ลูสปล่อยให้เป็กกี้เกาะแขนพาเดินไปที่ห้องอาหาร เขามองผ่านเซอร์เกรย์ที่กำลังนั่งมองอย่างยียวน ข้ามไปนั่งที่หัวโต๊ะเพื่อรออาหารมาเสิร์ฟ เป็กกี้จะเดินเข้าไปด้านในห้องครัวเพื่อยกอาหารมาให้ แต่ลูวิสดึงมือเธอเอาไว้ก่อน บุ้ยหน้าบอกให้นั่งลงเพราะไม่อยากให้หญิงสาวเข้าไปในครัวด้วยชุดนี้

ไม่เกินหนึ่งนาทีพ่อบ้านนำอาหารมาเสิร์ฟบนโต๊ะ ลูวิสส่งสัญญาณไล่ลูกน้องทุกคนออกไปจากห้อง พวกนั้นเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเห็นแล้วรำคาญรู้สึกหงุดหงิด ต้นเหตุก็เพราะเป็กกี้ที่แต่งตัวเย้ายวนเกินไป

“ทานเยอะๆ ค่ะ ซุปสูตรพิเศษ เป็กกี้ให้พ่อครัวทำมาให้พี่ลูสโดยเฉพาะเลย” หญิงสาวตักซุปใส่ถ้วยให้เขา เธอนำสูตรจากที่บ้านมาให้พ่อครัวปรุง เป็นสูตรที่มาจากมารดาเมื่อตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ได้ปรุงซุปสูตรพิเศษที่ใส่สมุนไพรจากไทยและจีน เป็นประโยชน์จากร่างกายและช่วยบำรุงสมอง

“อันนี้ก็เป็นประโยชน์ อันนี้ด้วย...แล้วก็อันนั้น” เป็กกี้เอาใจเขาด้วยการตักอาหารใส่จานให้

“เป็กกี้” ลูวิสต้องเรียกชื่อเธอเพื่อให้หยุดตักเสียที เพราะแทบจะล้นจานอยู่แล้ว เป็นอาหารเช้าที่ปริมาณเยอะกว่าอาหารเย็นรวมกันเสียอีก

“อุ้ย ขอโทษค่ะ เป็กกี้ก็แค่อยากให้พี่ลูสทานเยอะๆ” เมื่อถูกมองด้วยสายตาดุๆ ก็ยิ้มหวานจนตาหยี เธอเลิกตักอาหารให้เขาแล้วหันไปจิ้มไส้กรอกใส่จานตัวเอง แล้วกินอย่างเงียบๆ

ลูสทานได้เพียงเล็กน้อยเพราะปกติมื้อเช้าทานแค่ขนมปังกับกาแฟ หากไปทำภารกิจก็แทบจะไม่ได้แตะอะไรเลย เป็กกี้คะยั้นคะยอให้เขาทานซุปจนหมดถ้วย ลูสยอมทำตามเพราะไม่อยากฟังเป็กกี้บ่น

“พี่ลูสต้องกินวิตามินด้วยค่ะ” เป็กกี้เตรียมเอาไว้ให้เพราะเขาไปทำภารกิจเป็นเดือน ข้าวปลาอาหารคงไม่ได้มีเหมือนอยู่บ้าน เธอคิดว่าร่างกายเขาต้องการการซ่อมแซมด่วน

ลูวิสทำเมินเมื่อเป็กกี้ยื่นวิตามินมาให้ เธอจึงถือวิสาสะนั่งลงที่ตักของเขาแล้วยื่นวิตมมินไปตรงหน้า พยายามยัดเยียดให้กินเพราะมันดีกับตัวเขาเอง

“เป็กกี้” ลูสะกดเสียงต่ำเมื่อร่างเล็กกดน้ำหนักตัวลงบนตัก ตัวเธอนุ่มนิ่มเหลือเกิน แล้วหน้าอกหน้าใจจะใหญ่โตไปไหน เห็นแล้วชวนให้ตบะแตกเหลือเกิน

“ทำไมคะ?”

“ทำอะไร?” เมื่อไม้เธอเริ่มไม่อยู่สุข ไต่เล่นอยู่ที่รอบคอจนต้องเอ่ยถาม

“ทำหน้าที่แม่บ้านไงคะ เป็กกี้ต้องคอยดูแลทุกอย่าง พี่ลูสน่ะชอบละเลยการดูแลตัวเอง เป็กกี้เลยต้องทำหน้าที่ในส่วนนี้ รีบๆ กินเถอะค่ะจะได้ไม่ปวดหู”