บทที่ 6 แลกเกียร์กันไหม

(กราฟ)

ผมไม่คิดเลยว่าคนรอบข้างผมจะมีอะไรให้ผมได้ตกใจตลอดเลย ดูอย่างพี่ชายผมสิอยู่ๆก็มีผัวซะงั้นแต่เอาเถอะนะแค่ผมเห็นอีตาหมอเฉื่อยคนนั้นเวลาที่มองพี่เส้นผมก็รู้แล้วว่าเขาคิดจะกินพี่ผมตั้งแต่แรกอยู่แล้วอ่ะ

วันนี้ผมกลับมารับน้องได้เหมือนเดิมแล้วแถมเพื่อนแต่ละคนก็เข้ามาทักผมตลอด บางคนก็เข้ามาขอบคุณที่ผมป่วยจนทุกคนได้ไปเที่ยว ผมควรจะดีใจดีไหมแบบนี้ ไอ้หนวดที่ยืนอยู่ข้างๆผมมันยังแอบขำผมอ่ะคิดดู

"จะยืนขำอีกนานไหมไอ้หนวดนั่งดิมึง ระหว่างรอกูยืมไหล่หน่อยนะ กูขี้เกียจนั่งอ่ะกูอยากนอนแต่เกรงใจเอาไว้ค่อยแอบไปนอนหลังรับน้องเสร็จทีเดียว"

"แค่นั่งมึงยังขี้เกียจ แบบนี้ทำไรแดกวะ"

"ไข่เจียวไงมึง"

"หึ กวนตีนจริงนะมึง แต่ถ้าไม่มีปัญญาก็บอกป๋านะหนู ป๋าพร้อมเปย์"

"สัส!"

แหมผมล่ะอยากมองบน ทุกวันนี้มึงยังไม่ได้เปย์กูรึไงไอ้หนวด ทั้งข้าวทั้งขนมมันเลี้ยงผมทุกมื้อแหละนี่ถ้าไม่เกรงใจมันผมคงให้มันออกค่าห้องคนเดียวไปแล้ว เปย์จนผมน้ำหนักเพิ่มแล้วเนี่ย แล้วรู้ป่ะสงครามมันเทคแคร์ผมดีมาก ตอนผมป่วยมันก็ดูแลผมดีทุกอย่างจนป๊าม๊าผมแทบจะยกผมให้มันอยู่และเนี่ย

"เฮ้ย!ลุกจะซบมันอีกนานม่ะ"

"อะไรอีพี่เส้น มาเตะน้องทำไมเนี่ย ว่างมากก็ไปให้พี่แต็งค์จับฉีดยาซะไป เผื่อจะได้หายบ้า"ผมล่ะรำคาญพี่มันจริงๆคนจะนอนยังจะมากวนอยู่ได้

"ไอ้น้องเวร! ส่วนมึงไอ้หนวดอย่าคิดจะทำอะไรน้องกู ถ้าคิดก็ปัดออกจากหัวสมองของมึงไปได้เลย"

"โว๊ะ!ท่าจะบ้าใหญ่แล้วนะพี่เส้น ไปเลยจะให้พวกผมทำอะไรก็รีบหน่อยเหอะร้อนจนเครื่องในจะสุกหมดแล้วเนี่ย บอกพี่หมอเฉื่อยเตรียมยาดมไว้เลย ไอ้ฮ่องเต้มันหน้าซีดหมดแล้วเนี่ย"

"ไอ้กราฟ!กูอยู่ของกูนิ่งๆ มึงหุบตูดมึงไปเลยสัส ไม่ต้องมาเห่าแถวนี้ กูลูกผู้ชายอกสามศอกไม่เคยกลัวอะไรอยู่แล้ว"

"หรา...แล้วขามึงเนี่ยจะสั่นทำป๊ามึงหรอวะห๊ะ!"ผมเตะขาไอ้ฮ่องเต้มันไปทีหนึ่งหมันไส้คนกล้าหาญเหลือเกิน

"สั่นสู้โว้ย! รู้จักป่ะสั่นสู้อ่ะ หุบปากมึงไปเลยไอ้กราฟ"

"ฮ่าๆๆๆ"

แล้วสุดท้ายการรับน้องสุดโหดก็ผ่านไปได้ด้วยดี ผมอ่ะชิวๆเพราะผมอยู่กับมันมาตั้งแต่เด็กแต่ไอ้ฮ่องเต้นี่ดิหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เจอพี่เส้นถีบตอนโดดหอด้วยเพราะมันไม่ยอมลงเอง อย่างฮาเลยล่ะครับ

ช่วงบ่ายไม่มีอะไรทำแล้วครับรอรับเกียร์รอบดึกทีเดียวเลย ผมเลยชวนไอ้หนวดไปนอนเล่นกันที่เปลข้างน้ำตกจำลองที่ป๊าผมสร้างไว้ให้ลูกค้าได้นั่งผ่อนคลาย บอกเลยว่าเย็นสบายมากแถมหมอนกิติมศักดิ์ของผมก็โคตรดีอ่ะหน้าอกนี่แน่นมาก ผมล่ะอิจฉาโคตรๆ อยากมีแบบนี้บ้าง

"รีสอร์ทมึงน่ามาพักผ่อนมากเลยวะ แบบนี้กูแนะนำให้แม่กูมาพักที่นี่ดีกว่า แม่กูเขาชอบธรรมชาติเยอะๆ"

"ก็เอาดิวะเดี๋ยวกูให้แม่กูคิดราคาพิเศษให้"

"ขอบคุณมึงมากนะกราฟ"

"เออๆไม่เป็นไรหรอกเพื่อนกัน ว่าแต่มึงเมื่อยป่ะให้กูนอนหนุนอกแบบเนี่ย"

"ไม่วะมึงนอนเหอะเดี๋ยวกูปลุก"

อ๊ากกก!!ผมรู้สึกฟินยังไงบอกไม่ถูก มันรู้สึกดีมากๆเลยครับแล้วก็รู้สึกปลอดภัยเวลาที่ไอ้ครามมันอยู่ใกล้ๆ นี่ผมชอบมันไปแล้วหรอวะเนี่ย รู้สึกร้อนหน้าจังวุ้ย ดีที่มันไม่เห็นไม่งั้นผมโดนล้อแน่ คงต้องตอบแทนมันหน่อยแล้วแหะ

"อืม งั้นเดี๋ยวตอนเย็นกูพาไปเที่ยวในเมืองนะตอบแทนที่มึงมาเป็นหมอนให้กู"

"อืม"

(สงคราม พาร์ท)

​​ไอ้เตี้ยของผมมันหลับไปแล้วครับ มันคงคิดว่าผมไม่เห็นล่ะสิว่ามันเขินผม กราฟมันดูง่ายจะตายเวลาเขินอ่ะ เวลาเขินไม่ใช่แค่หน้ามันหรอกนะครับที่แดงแต่หูมันก็แดงด้วย โคตรน่ารักอ่ะ

แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะตอนนี้ผมกำลังฟินได้ที่เลยล่ะครับ ก็นะโอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆนี่ครับที่ไอ้กราฟมันจะปล่อยตัวมานอนให้ผมกอดแบบนี้ อย่างที่สุภาษิตไทยว่าน้ำขึ้นให้รีบตัก มีหรือที่ผมจะไม่กอบโกย ฮ่าๆๆ

เวลาผ่านไปสองชั่วโมงกว่าๆแล้วครับที่ผมมานอนเป็นหมอนให้มัน ผมขยับให้มันนอนหนุนแขนผมแทนเพราะผมอยากมองหน้ามันตอนหลับ ใครจะมาเห็น ผมก็ไม่แคร์แล้วครับ ณ เวลานี้เหมือนทั้งโลกมีแค่ผมกับมันเท่านั้น แต่มารก็มาผจญจนได้จะใครอีกล่ะครับก็พี่ของผมกับพี่ของไอ้กราฟนี่แหละที่มาขัดช่วงเวลาแห่งความสุขของผม

"ไงไอ้สงคราม ทำหน้าฟินไปถึงดาวอังคารยังล่ะสัส แหมทำมาเนียนกอดน้องกูเลยนะสัส น้องกูนี่ก็แรดจริงๆมานอนให้มึงกอดอยู่ได้เนี่ย"พี่เส้นแม่งปากจัดพอๆกับพี่ผมเลยช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน

"แล้วคุณจะไปยุ่งอะไรกับน้องผมล่ะครับเส้น"

"ก็น้องมึงกำลังจะกินน้องกูอ่ะ"

"หึหึ พี่ก็โดนพี่ผมกินนี่ครับ รอยถึงได้เต็มคอซะขนาดนั้น ระวังคืนนี้จะไม่มีแรงมอบเกียร์นะครับพี่เส้น"

"ไอ้....ไอ้รุ่นน้องเวร อย่าอยู่เลยมึง"

"ทำไรอ่ะพี่เส้น เสียงดังน้องจะนอน"ไอ้กราฟมันงัวเงียตื่นขึ้นมาด่าพี่เส้นเลยครับพอพี่เส้นบอกไม่มีอะไรมันก็หลับต่อ

"ขอโทษคร๊าบ น้องกราฟสุดที่รักของพี่เส้นนอนต่อนะครับไม่มีอะไรหรอกครับ"

"อืม ครามอยากกินช็อคโกแลต งั่มๆ"

"อึก กราฟ"

เชี่ยแล้ว!! กราฟคร๊าบมึงละเมอเชี่ยไรเนี่ย อ๊ากก!!หัวนมตรูไม่ใช่ช๊อคโกแลต อึก ผมจะทำไงดีไอ้กราฟแม่งละเมอว่าได้กินช๊อคโกแลตแล้วมันก็มางับมาเลียหัวนมผมจนลูกชายผมตื่นจนปวดไปหมดแล้วเนี่ย

"กราฟตื่นก่อน"

"อื้อ! อย่าแย่งกูนะไอ้หนวด ช๊อคโกแลตแสนอร่อยของกูอืม"

"เชี่ยกราฟตื่น ไอ้น้องบ้าไอ้สัสแม่งฝันเห็นแต่ของกินรึไงมึงเนี่ยตื่นโว้ย"ผมล่ะอยากจะกราบพี่เส้นงามๆที่กล้าปลุกน้องชายตัวเองแบบนี้ โดยที่ไม่กลัวว่ากราฟมันจะตื่นขึ้นมาว๊ากเลยซักนิด

"พี่เส้นหรอ มีไรอ่ะได้เวลาแล้วหรอ"

"ยัง แต่มึงแรดมากสัสกราฟที่มานอนกัดนมไอ้สงครามกลางวันแสกๆแบบนี้อ่ะ"

"ห๊ะ!!"เท่านั้นและครับเด้งตัวขึ้นมาจนเปละแทบพลิก

"ไม่ต้องห๊ะ มึงดูไอ้ครามดิแดงเถือกทั้งตัวแล้วมั้งน่ะ อย่างกับกุ้งต้มสุกเลยสัส"

"ไอ้คราม!แล้วทำไมไม่ปลุกกูวะ"

"มึงลุกก่อนกูจะไปห้องน้ำ"พอกราฟมันลุกผมก็วิ่ง4x100เข้าห้องน้ำอย่างด่วนเลยครับไม่งั้นมีหวังได้ตายก่อนได้เมียแน่เลยครับ

(เวลา19.00น.)

(​กราฟ พาร์ท)

ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาสำคัญซักที​ พวกผมมานั่งล้อมกองไฟโดยมีพี่รหัสของเราแต่ละคนนั่งอยู่ตรงหน้าของเรา พอพี่เส้นให้สัญญาณพวกพี่ๆเขาก็ผูกด้ายสายสิญจ์ให้พวกผมจากนัั้นก็มอบเกียร์กับเสื้อช็อปให้พวกผม

พอเสร็จทุกอย่างพวกพี่ๆเขาก็ปล่อยตามสบาย ผมเลยมาเดินรับลมที่ชายหาดหลังรีสอร์ทที่พวกผมพึ่งโดนรับน้องไปเมื่อกลางวัน ผมมานั่งคิดถึงเรื่องตอนบ่ายที่ผมไปงับไปเลียหัวนมไอ้สงคราม แค่คิดผมก็ไม่รู้จะซุกหน้าไว้ที่ไหนแล้ว โคตรจะอายเลยครับ แล้วคนที่ผมไม่กล้าสู้หน้าก็เดินเข้ามานั่งกับผม

"มานั่งทำอะไรมืดๆคนเดียววะกราฟ"มันถามผม ผมก็ตอบโดยไม่หันไปมองหน้ามันเลยซักนิด

"กูมานั่งชมจันทร์สิวะ คืนนี้พระจันทร์สวยนะมึงดูดิ"

"อืมสวยจริง"

มันดูจริงหรอวะ ผมเห็นนะว่ามันไม่ได้มองฟ้าแต่มันมองผม สรุปแล้วไอ้ครามมันกำลังชมผมหรือชมดวงจันทร์กันแน่วะ

"มึงบอกว่าสวยได้ไงวะกูไม่เห็นมึงมองดวงจันทร์เลยไอ้สตรอฯ"

"กูชมมึง กูไม่ได้ชมพระจันทร์"ตรงสาดๆๆ

"สัส กูหล่อเหอะ สวยเขาเอาไว้ชมผู้หญิงเว้ย"

"หึหึ เออไอ้กราฟมึงกับกูมาแลกเกียร์กันดีไหมวะ"

"แลกทำไมวะ จำเป็นม่ะ"ผมแกล้งถามไอ้คราม ผมรู้แหละว่ามันคิดจะแกล้งผม

"จำเป็นสิวะ กูเคยได้ยินมาว่าเกียร์คือหัวใจของวิศวะ ถ้าไม่มีเกียร์ก็เท่ากับวิศวะไร้ใจนะมึง กูเลยอยากให้มึงดูแลเกียร์ของกู แล้วกูก็จะดูแลเกียร์ให้มึงจนกว่ามึงจะเจอสาวที่ใช่ดีไหมวะ"

นี่ไอ้ครามมันกำลังจะบอกว่ามันจะดูแลหัวใจผมใช่ป่ะ แม่งเสี่ยวชิบหายเลยสัส แต่ก็ทำผมไปไม่เป็นเหมือนกัน ถ้าสว่างกว่านี้คงได้เห็นหน้าแดงๆของผมชัวร์

"ตกลงว่าไงวะจะแลกกันไหม"มันยังตื้อไม่เลิกเลยครับ

"อ่ะ ดูแลเกียร์กูให้ดีด้วยแล้วกัน"ผมยื่นเกียร์ให้มัน มันก็ยื่นเกียร์ของมันมาให้ผมด้วย

"คร๊าบ กูจะดูแลเกียร์มึงอย่างดีเลย อ่ะอันนี้เกียร์ของกู กูฝากมึงดูแลมันด้วยนะ"

"เออๆ อยากได้คืนเมื่อไหร่ก็มาทวงเอาแล้วกัน"ผมบอกมันก่อนจะลุกขึ้นทำให้ผมได้ยินสิ่งที่มันบอกไม่ถนัดเลย

"ไม่มีวันนั้นหรอกวะ"

"มึงว่าไงนะกูไม่ได้ยิน"ผมถามมันซ้ำอีกครั้ง

"ไม่มีไรมึง ไปนอนกันเถอะดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องกลับกรุงเทพแล้วด้วย"

"เออๆ"

ผมก็แค่แกล้งไม่ได้ยินเท่านั้นแหละครับ ตอนนี้หน้าผมคงสุกเป็นที่เรียบร้อยไปแล้วล่ะ คนบ้าอะไรทำใจผมสั่นได้ตลอดเลยแล้วแบบนี้ผมจะไปหาสาวจากไหนได้ล่ะว่ะเนี่ย แล้วผมกับไอ้ครามก็เดินกลับบ้านพักพร้อมกันโดยที่มันจะไม่มีทางรู้เลยว่าเกียร์ที่ผมให้มันไปน่ะไม่ใช่เกียร์ของผม

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>