2

อีกทั้งขณะที่ขยับสะโพกใส่หยุนเมี่ยงอยู่นี้ ชายหนุ่มก็ละอายใจต่ออิงเยี่ยหลิง ป่านนี้นางจะทุกข์ใจเช่นไร ที่เขาเข้าห้องหอกับหยุนเมี่ยง ทิ้งให้นางเปล่าเปลี่ยวเพียงผู้เดียว ทว่าเขาก็ไม่อาจถอนลำยักษ์ออกจากสตรีที่นอนอยู่เบื้องล่างได้ เนื่องจากเพลิงพิศวาสกำลังเล่นงานอย่างหนัก และเซียวเฮ่อป๋ออาจถูกธาตุไฟเข้าแทรก เขาจำต้องปลดปล่อยออกมาให้มากที่สุด จากนั้น...ถึงจะไปขอโทษสตรีที่เขารัก

ฝ่ายเสี่ยวไฉ หรือตอนนี้ก็คือหยุนเมี่ยง อ้าปากค้าง แน่นอนนางเสียวสยิวส่วนหนึ่ง แต่ตอนนี้ ตกใจมากกว่า

โอ้ สิ่งที่เซียวเฮ่อป๋อพ่นออกจากริมฝีปากบางสีสด

คือวาจาเผ็ดร้อนของชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าบ่าว และสามีของหยุนเมี่ยงหรอกหรือ

สมแล้วที่นางทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องนี้ นั่นคงเป็นเพราะเจ้าของร่าง อยากให้นางร้าย ร้ายชนิดจัดเต็มกับแม่ทัพเซียว และเหล่าพวกคนดีย์นั่นเอง!

“ท่านกำลังแกผู้อื่น หากยังมีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่ จงเอาหนอนน่าเกลียดออกจากตัวข้า”

นางบอกเขาเช่นนั้น แต่แท้จริง หนอนของอีกฝ่ายกลับกลายงูยักษ์ที่ทั้งมันและลื่น เมื่อเขาขยับสะโพกอีกหนอย่างกลั่นแกล้ง คราวนี้หยุนเมี่ยงต้องผวาทั้งร่าง

นางซ่านสยิวจนแทบขาดใจ

ความรู้สึกดังกล่าวเหลวไหลสิ้นดี!

และนางเตรียมหวีดเสียงแหลมๆ ใส่หูเขา ทว่าแม่ทัพผู้นี้ กลับจู่โจมนางอย่างหนัก แน่นอนเขาติดใจการอุ่นเตียงกับหยุนเมี่ยงเสียแล้ว มิแน่อาจลืมเจ้าสาวตัวจริงที่ตอนนี้ถูกมัดมือมัดเท้า และส่งเข้าไปยังห้องหอของเซียวหมิงเซิน!

เรื่องนี้ช่างสาแก่ใจหยุนเมี่ยงนัก แม้คุณชายใหญ่เซียวจะพิการช่วงล่าง แต่เมื่อนางกวางถูกส่งเข้าไปยังถ้ำเสือแล้ว ฝ่ายนั้นยังจะรอดพ้นอีกหรือ

“ฮึ เป็นเจ้ามิใช่หรือ ที่ขวัญกล้าเทียมฟ้าอยากปีนขึ้นเตียงข้า ซึ่งครั้งนี้ก็ทำสำเร็จแล้ว และอย่าคิดว่า ข้าจะปล่อยให้ไปทำเรื่องระยำกับบุรุษใดได้อีก สำหรับพี่ใหญ่ เจ้าก็อย่าคิดว่า เขาจะให้อภัยเจ้าในเรื่องนี้”

ดวงตากลมโตมีน้ำตาคลอหน่วย เขาเหยียดหยามนางมากเกินไป อีกอย่างสกุลเซียวต่างหากที่หลอกลวงนางให้เดินไกลนับพันลี้ ผ่านความยากลำบากมิน้อย เมื่อมาถึงเมืองหลวง ก็ยังไม่ได้เข้าห้องหอทันที ต้องตรวจทั้งความบริสุทธิ์ รวมถึงเป็นฝ่ายนางที่นำสินสอดมากมายมาเติมเต็มสกุลเซียวด้วย

“ใช่ ข้าทำสิ่งใดย่อมกล้ารับ แต่สกุลเซียว เล่นสกปรกก่อน กล้าดีอย่างไร ถึงให้ข้ามาแต่งงานกับชายง่อย... และป่วยเป็นโรคร้าย เช่นนี้ไม่ถือว่าเป็นการลบหลู่เกียรติข้าหรอกหรือ”

หยุนเมี่ยงกล่าวอย่างทิ่มแทงใจดำชายหนุ่ม และยามนั้นเซียวเฮ่อป๋อรู้สึกขายหน้า ซึ่งชั่วขณะหนึ่งเขาไม่กล้าสู้สายตาของหยุนเมี่ยง

และเรื่องนี้เป็นความจริง ด้วยมารดาเขาจงใจให้เป็นเช่นนั้น เนื่องจากเพียงแค่ต้องการหาสตรีที่ฐานะดี มาเป็นลูกสะใภ้คนโต โดยปิดบังไม่ให้รู้ว่าเซียวหมิงเซินพิการ

ฝ่ายหยุนเมี่ยงก็คิดว่าการสู่ขอครั้งนี้ นางจะได้แต่งเข้าสกุลเซียวในฐานะฮูหยินท่านแม่ทัพ ทว่าทั้งหมดเป็นกับดักของแม่ผัวตัวร้าย ซึ่งมีนามว่า เจียวจิกยี้ จึงทำให้ครั้งนี้มีเจ้าสาวขึ้นเกี้ยวถึงสองคน คือหยุนเมี่ยง กับ อิงเยี่ยหลิง

ในช่วงเวลานั้น ใบหน้าหล่อเหลาสั่นกระตุก เซียวเฮ่อป๋อแยกเขี้ยวขาววาบวับข่มขู่นาง ก่อนทำเรื่องบ้าบอ ด้วยการขบยอดถันซึ่งยามนี้เป็นสีชมพูเข้มจัดของหยุนเมี่ยง

“โอ๊ย ลูกหมา... ทะ ท่านเป็นได้แค่ลูกหมาหิวนมเท่านั้น เซียวเฮ่อป๋อ !”

นางหวีดร้องด้วยเสียงสั่นพร่า ขณะเดียวกันร่างกายกลับตอบสนองคนตัวโต กลีบงามๆ บีบรัดรุนแรง ท่อนลำของเขาจึงปวดอย่างหนัก

“อืม...อ่าส์ อะ อาเมี่ยง... จะ เจ้าอยากให้ข้าตายหรอกหรือ”

หยุนเมี่ยงนิ่งค้าง และคล้ายตกอยู่ในห้วงอารมณ์วาบไหว เขาส่งเสียงเจ็บปวดก็จริง แต่มันช่างแหบพร่าสยิวใจ อีกทั้งคำเรียกขานนางว่า ‘อาเมี่ยง...’ ก็ทำให้หัวใจหญิงสาวพองฟู

หยุนเมี่ยงเป็นนางร้าย และนางร้ายที่ตกหลุมรักพระเอกของเรื่องตั้งแต่แรกพบ!

เช่นนี้จะให้นางถอนใจ ถอนตัวจากเขาง่ายๆ คงต้องใช้เวลา

“โอ้ว... อ่าส์... อาเมี่ยง... กระทำต่ำช้าเช่นนี้ สกุลของเจ้าสอนให้ปรนนิบัติสามี ด้วยความหยาบคายหรือไร”

หญิงสาวตะลึงงันอีกหน เขาครางไม่เป็นภาษา และพูดเลื่อนเปื้อนสลับการด่าทอนาง หากมิวายบีบเนื้อตัวหยุนเมี่ยง และเคลื่อนความใหญ่โตแทงลึกลงไปอย่างต้องการหลั่งข้างในร่างกายงดงามนี้

สวรรค์โปรดรับรู้ บุรุษผู้นี้นอกจากนิยมความรุนแรง ยังปากร้าย ร้ายแม้กระทั่งช่วงเวลาอุ่นเตียง!

อึดใจต่อมา ริมฝีปากเขาเคลื่อนเข้าหาริมฝีปากอิ่มสวยที่เผยออ้า

ดวงตากลมโตจ้องบุรุษที่หล่อเหลา และหัวคิ้วเข้ายู่ย่นเข้าหากัน ไอร้อนจากกายเขา ถ่ายทอดสู่นาง

“ทะ ท่านจะทำสิ่งใด”

“ปากล่างเจ้ากลืนของรักข้าแล้ว ... ปากบนเล่าไฉนจะปล่อยว่างไว้เช่นนั้น รู้หรือไม่ ลิ้นของข้า...จะทำให้เจ้าเรียกร้องหาลูกหมาตัวนี้ไปชั่วชีวิต”

หยุนเมี่ยงพยายามดึงสติของตน ด้วยก่อนหน้านี้เขายังดุเดือด และแสดงความป่าเถื่อนทั้งทางร่างกายกับวาจาต่อนาง แล้วเหตุใดจู่ๆ ทำเป็นมาพูดคำหวานชวนให้หลอนหูเช่นนี้ได้ มารยาของบุรุษ ยากแท้หยั่งถึงยิ่งนัก

“พิษราคะ กำลังเล่นงานท่าน!”

ในที่สุดหมิงเยี่ยนก็หาเหตุผลที่เข้าท่าที่สุดได้แล้ว

เซียวเฮ่อป๋อไม่ได้กล่าวคำใด ริมฝีปากเขาบดเบียดบนกลีบปากนาง และมันไม่ใช่แค่การจูบ แต่เขาได้แทรกลิ้นสากร้อนเข้าไปในโพรงปากหยุนเมี่ยง พร้อมฉกชิมความหวาน และความบริสุทธิ์จากร่างกายของนางอย่างคนที่หิวโหย และไม่รู้จักพอ!