เกาะรักทะเลร้อน

บทนำ

อนาคิน กลินท์ตระกูล ชายหนุ่มร่างสูงทายาทคนแรกของอัคราและนวลแข กลินท์ตระกูล เขาเป็นผู้สืบทอดธุรกิจมากมายมูลค่าหลายนับหมื่นล้าน อีกทั้งยังเป็นผู้ทรงอิทธิพลอันดับหนึ่งของเกาะกลินท์ หน้าตาหล่อเหลาในท่าทีเคร่งขรึมก้าวเท้าออกมาจากโรงพยาบาลในชุดสูทรำรองสีกรม ขึ้นไปนั่งบนรถยนต์คันหรูยี่ห้อ โรลส์ รอยซ์ ที่เปิดประตูรออยู่

รัชชุ ผู้ช่วยคนสนิทปิดประตูรถด้านหลังเบาๆก่อนจะรีบวิ่งอ้อมไปที่นั่งด้านข้างคนขับที่มีคนขับรถรอยู่แล้ว ก่อนที่รถคันหรูจะเคลื่อนออกไปอย่างรวดเร็ว อนาคินถอดแว่นตากันแดด หยิบหนังสือพิมพ์รายอาทิตย์ประจำหมู่เกาะอริมันตราขึ้นมาอ่าน

“นายหายดีแล้วจริงๆเหรอครับ” รัชชุมองอนาคินผ่านกระจกหลัง

“อืม…” เขาตอบเสียงเรียบ ทว่าสายตายังคงจับจ้องที่หนังสือพิมพ์ตรงหน้า

“ผมตามเรื่องมือปืนได้แล้วครับ”

รัชชุพูดถึงมือดีที่ลอบยิงอนาคินขณะที่เขากำลังติดต่อธุรกิจคาสิโนที่เกาะดาว เหตุการณ์วันนั้นเป็นเรื่องที่อนาคินไม่ทันคาดคิด เพราะต้องติดต่อกับนักธุรกิจต่างชาติและค่อนข้างส่วนตัว ถึงได้นัดไปพบที่เกาะเล็กๆอย่างเกาะดาวและไม่ได้ให้ลูกน้องติดตามไปมากนัก อนาคินถูงยิงเข้าที่ใต้ราวอก จนบาดเจ็บสาหัส เขาเกือบเอาตัวไม่รอดกลับมาแก้แค้นเสียแล้ว

“ใคร”

“คนของบุลันตราครับนาย”

“แน่ใจดีแล้วใช่ไหม” จากสายตาที่จ้องหนังสือพิมพ์ อนาคินเลิกดวงตาดุขึ้นมองรัชชุ

“คนของเราที่อยู่เกาะบุหลันตามรอยไปเจอพวกมันเข้าพบศรัทธาที่เพนท์เฮาส์ของมันครับ”

“ไอ้ศรัทธา!”

ศรัทธา บุลันตรา น้องชายคนเดียวของเศรษฐ์ บุลันตรา เจ้าของเกาะบุหลัน เกาะคู่มิตรของเกาะกลินท์ แต่ถึงจะเป็นมิตรภายใต้รอยยิ้มนั้นกลับแทงข้างหลังกันอยู่เสมอมา

“มันคงไม่พอใจที่เราเป็นเจ้าเดียวที่จะได้สร้างคาสิโนในหมู่เกาะอริมันตรา” อนาคินแสยะยิ้มสายตาสะใจ

“ยังไม่มีใครทราบว่านายออกจากโรงพยาบาลวันนี้ นายจะกลับไปที่บ้านหรือจะไปท้ายเกาะดีครับ”

รัชชุถามถึงคฤหาสน์หลังโตของกลินท์ตระกูลที่อยู่บนเขากับบ้านท้ายเกาะที่อนาคินแอบสร้างเอาไว้สำหรับพักผ่อน ระหว่างนั้นโทรศัพท์ของรัชชุก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน เขากดรับสายแล้วพูดอยู่สองสามคำก่อนจะกดวาง

“นายครับ” รัชชุหันมายื่นโทรศัพท์มือถือให้อนาคิน

ในมือถืออนาคินเห็นภาพของหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่กำลังเดินเที่ยวอยู่บนเกาะกลินท์

“ใคร” อนาคินเอ่ยถามหลังจากที่จ้องมองภาพนั้นอยู่นาน

“ลูกคนสาวคนเล็กของบุลันตรา ตอนนี้อยู่ในเกาะกลินท์ครับนาย”

“ไปจับตัวเธอมา!” พูดจบเขาก็ก้มกลับมาจ้องลึกเข้าไปในภาพถ่าย ราวกับว่าเพียงชั่ววินาทีนั้น เขาได้มีแผนการณ์ที่จะเอาคืนบุลันตรา ตัวการที่ทำให้เขาเกือบจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว…