ตอนที่ 1 หนุ่มกรุงมาเที่ยวนา

ปุณณ์ เกษตรทรัพย์เจริญ สูดอากาศลึกๆ เข้าไปในปอด เมื่อได้สัมผัสกลิ่นชนบทที่มีความเฉพาะตัว แดดจ้า...ตัดกับสายลมที่โชยเอากลิ่นท้องนาเข้ามาปะทะกับจมูกของเขา

ภาพที่เคยเห็นในวิดีโอในโลกโซเชียล เทียบไม่ได้เลย กับความสวยงามตรงหน้า

ท้องนาสีเขียวอ่อน ทอดยาวไกลออกไป กับต้นไม้ใหญ่ที่ขึ้นตามท้ายคูนา

ตัดกับสีฟ้าเข้มไร้เมฆขาว สวยงามจนเอาแอบกดชัตเตอร์ หัวใจ...

"สวยสุดๆ" อดไม่ได้จริงๆ ที่จะเอ่ยอะไรออกมา

"เฮ้ย ยืนทำ MV อะไรอยู่วะไอ้ปุณ มานี่เร็ว มาฟังบรีฟจากพี่เอกเร็ว" เพียว เพื่อนสนิทที่เรียนจบมาด้วยกันจากคณะนิเทศศาสตร์สาขา ภาพยนตร์ รีบกวักมือเรียกเขา ให้ไปอยู่ตรงกระท่อมปลายนา ของชาวบ้าน

เอกหรือศิวะ ก้อนหล้า เป็นรุ่นพี่คณะเดียวกันกับเขา เป็นบุคคลที่มีประสบการณ์ในการทำหนัง ได้รางวัลจากการประกวดและร่วมงานกับทีมผู้กำกับใหญ่ๆ มาแล้วหลายงาน

ตอนนี้เขาทำช่อง youtube ส่วนตัว เชิญดารานักแสดง มาร่วมถ่ายทำด้วยประจำ มีผู้ติดตามช่องหลักล้าน แถมเขากำลังจะโปรเจคหนังไทบ้าน ตอนพิเศษ ขึ้นมาอีกด้วย

ปุณณ์ ไม่ใช่ดาราดังหรือนักแสดงที่มีชื่อเสียง

แต่เขาเป็น Tiktoker หนุ่ม ผู้มีชื่อเสียง เป็นอินฟลูเอ็นเซอร์ ที่มีผู้ติดตามหลัก 2 ล้าน ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรมาก นอกจากยิ้มน่ารักๆ ใส่เพลงไปวันๆ

ปุณณ์ ได้รับเชิญให้มาลุยกับช่องของเอกที่ชื่อว่า กำกับโดยเอก

ที่มีคอนเซปต์งานวันนี้คือ "หล่อลุย" ซึ่งเป็นอะไรที่ท้าทายและน่าตื่นเต้นสำหรับเขา

"ปุณไหวไหม ถ้าจะให้ถ่ายลงโคลน ใส่เสื้อแถมปุ๋ย เหมือนที่เขากำลังไวรัลกันอยู่ใน Tiktok ตอนนี้" เอกถามเขาด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง เอกเป็นหนุ่มติส เซอร์ๆ แต่โคตรมีน้ำใจ เขาช่วยเหลือคนอื่นแบบเต็มที่ รักใครก็ให้ใจ ทำให้ได้รับความเคารพจากรุ่นน้องหรือรุ่นพี่เป็นวงกว้าง

"ไหวพี่ สบายมาก" ปุณณ์ตอบกลับทันที พร้อมรับฟังรายละเอียดที่เอกบอกให้ฟังอย่างตั้งใจ

แม้จะไม่เคยรับงานแสดงโดยตรง แต่งานโฆษณาปุณณ์ก็รับอยู่บ่อยครั้ง ทำให้เขาพอที่จะทำตามที่ผู้กำกับวางแผนเอาไว้ได้

"พี่เอก แล้วเราจะไปถ่ายตรงไหนอ่ะ ตรงนี้มีแต่นา...มันลงได้ที่ไหนพี่" สุกิต ผู้ช่วยหนุ่มไทบ้าน ที่ช่วยงานเอกมาจนชำนาญการ วิ่งมาบอกด้วยทีท่ากระหืดกระหอบ

"อ้าว แล้วนายายแปนล่ะ ที่คุยกันไว้"

"แกให้เขาดำนาแล้วพี่ ไม่เหลือแล้ว"

"เชี่ยเอ๊ย...เอาไงดีวะ" เอกว่าพร้อมกวาดสายตาไปยังท้องนาอันกว้างใหญ่ แถบนี้ห่างจากบ้านเขาประมาณ 1 กิโลเมตร แต่บ้านเขาไม่ได้ทำนานแล้ว ต้องอาศัยนาจากชาวบ้านละแวกนี้แทน

"นาตาเสนล่ะ ตาของคำหล้าอ่ะ...พื้นที่แกเยอะ น่าจะยังทำไม่เสร็จนะ" สุกิตเสนอขึ้นมา ทำเอาเอกพยักหน้าและรีบพากองถ่ายเคลื่อนไปอีกจุดหนึ่ง ซึ่งทำให้ทีมงานบ่นพอสมควร

ยกเว้น...ไอ้หนุ่มหน้าขาว ที่ดูสว่างท้าแดดมากกว่าใคร

ตอนนี้เขาสวมเสื้อสีดำกับกางเกงบอลขาสั้น สีเดียวกัน ใส่รองเท้าแตะเตรียมความพร้อมแบบไม่กลัวแดดแต่อย่างใด

"ปุณ ผิวมึงจะเสียปะเนี่ย" เพียวเตือนอย่างห่วงใย เพราะเห็นว่าเพื่อนต้องใช้รูปร่างหน้าตาทำมาหากิน แถมเป็นลูกมหาเศรษฐี ที่ขอให้เขาไม่บอกใคร ว่าตัวเองเป็นลูกใครด้วย

"ช่างมันดิ กูมาถ่ายรายการหัวข้อ หล่อลุย นะเว้ย จะมาห่วงผิวเสียอะไร" ว่าแล้วปุณณ์ก็ไปช่วยทีมงานหิ้วของแบบชิลล์ๆ ทีท่าเป็นกันเองของเขา ทำให้เอกพอใจ เขาต้องการคนที่หล่อลุยจริงๆ แบบนี้มานานแล้ว!

"อ้าว เอก ไปจั่งได๋มาจั่งได๋ลูก?"

ยายฟัก ผู้ใส่เสื้อคอกระเช้า นั่งอยู่บนแคร่หน้าบ้านไม้สองชั้น ใต้ถุนโล่ง เอ่ยทักทายเอก ผู้เป็นลูกหลานในหมู่บ้านอย่างรู้สึกคุ้นเคย รอยยิ้มจนตาปิด เข้ากับสีผมดอกเลาที่ตัดสั้นเสมอหู ทำให้ปุณณ์ผู้หิ้วขาตั้งกล้องช่วยทีมงานสะดุดเข้าที่ใจอย่างจัง

คุณยายคนนี้ละม้ายแม่นมของเขา เหลือเกิน...

"หวัดดีครับผมยายฟัก พาหมู่มาเที่ยวเฮือนครับ ว่าสิอยากกินปิ้งปลา จี่หอย หมกฮวกจักหน่อย พอสิมีบ่น้อยายน้อ"

เอกพูดสำเนียงอีสานเชิงอ้อน พร้อมไปบีบนวดขายาย สุกิตยกของฝากไปให้อย่างรู้งาน

"คือสิพอมีอยู่ล่ะ คำหล้ามันไปนาแต่เช้าพู้น เพิ่นว่า...ปลาออกจากสระ น่าสิเอาสวิงไปโต่ง จับเอาอยู่ปล่องน้ำพุ้นล่ะ"

ยายฟักว่าอย่างใจดี ยิ้มให้ทุกคนที่มาพร้อมเอ่ยขอบใจสุกิต

"อีหลีบ่ยาย ซั่นผมขออนุญาตเด้อ เดี๋ยวไปหาคำหล้าอยู่นากันเด้อครับ"

เอกว่าเชิงดีใจ ทั้งกอด ต้องไว้ยายฟัก ผู้หัวเราะชอบใจ ในความนอบน้อมของเอก ญาติๆ ที่มีน้ำใจและน่ารักกับทุกคนเสมอ แม้จะไปได้ดิบได้ดีในเมืองแล้วก็ตาม

"เพิ่นสิกินเป็นอยู่บ่ ผู้หล่อๆ นั่น"

ยายฟักว่าพร้อมชี้ไปที่ปุณณ์ ที่ดูหล่อ ขาว สะอาดและดูดีกว่าใคร

ผิงพรรณขาวใส เรียบเนียนของเขา ตัดกับชุดสีดำที่ใส่ จนแปลกตาและโดดเด่นกว่าใคร

"กินบ่เป็นก็ต้องกินล่ะครับยาย มาขนาดนี้แล้ว"

เอกตอบกลับพร้อมหัวเราะลั่นและเคลื่อนทีมงานไปท้องนาที่อยู่ห่างออกไปอย่างรีบเร่ง เพราะกลัวแสงจะจ้าเกินไป โดยที่ปุณณ์ได้แต่ยิ้มให้ยาย เพราะไม่ได้เข้าใจความหมายทั้งหมด

"ยายแกว่าไงนะเพียว" และหันไปถามเพียว ที่ได้แต่หัวเราะชอบใจไปพร้อมกับพวกเอกและสุกิต

"ยายบอกว่าคนหล่อๆ อย่างมึงจะกินเป็นไหม ฮ่าๆ"

"โห ยาย กินเป็นอยู่แล้วครับ" เขาพูดพร้อมหันไปมองยาย ที่โบกมือมองตาม ดูเป็นกันเอง น่ารักและมีเสน่ห์สุดๆ แต่ยายฟักคงไม่ได้ยินเขาแล้ว เพราะเดินมาไกลพอสมควร

ปุณณ์ได้แต่มองไปยังท้องนาเบื้องหน้า ที่มีทั้งส่วนที่เป็นไร่ เป็นทุ่งนาที่มีทั้งโคลน รถไถจอดอยู่

กลิ่นโคลนสีดำคลุ้งโชยมา...

ตัดกับแดดจ้า ลมเอื่อย เมฆขาวที่เริ่มลอยเคลื่อนมา โอ๊ยยย สดชื่นจัง