5 กู๊ดไนท์คิส

“ไม่จริง! เป็นไปไม่ได้คำทำนายบ้าบออะไรกันฉันไม่เชื่อคุณหรอกนะ คุณไม่ต้องมาแต่งนิทานหลอกเด็กกับฉันเลย”

ละอองดาวโวยวายขึ้นทันทีเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากคีรีมันต์จบ ชายหนุ่มยักไหล่ก่อนจะพูดว่า

“ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อเหมือนกัน แต่พอเห็นคุณผมก็ชักลังเล เพราะคุณเป็นผู้หญิงชาวต่างชาติคนเดียวที่มีนัยน์ตาสีเหมือนน้ำทะเลที่เดินทางมาศิขรัฐ แล้วยิ่งผมมารู้ว่าคุณเดินทางมาถึงที่นี่ในวันที่มีปรากฏการณ์ฝนดาวตก ซึ่งตรงตามคำทำนายของแม่เฒ่าเผ่าไมยาจริงๆ ผมก็เลยเริ่มเชื่อ”

“มันก็แค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นเอง” ละอองดาวพูด

“คุณอาจจะคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่ผมมั่นใจว่าหัวหน้าเผ่าอื่นๆ ไม่มีใครคิดอย่างคุณหรอก อย่างน้อยก็กาซิมหัวหน้าเผ่าซายีเพราะมันส่งลูกน้องมาตามจับตัวคุณ ถ้าวันนี้ผมไม่บังเอิญไปเจอคุณเข้าคุณก็อาจจะถูกพวกนั้นจับตัวไปแล้วก็ได้”

คีรีมันต์บอกหญิงสาวถึงจะไม่ใช่ความจริงทั้งหมดก็ตาม แต่จะให้เขาบอกความจริงกับละอองดาวได้อย่างไร ว่าเขารู้ตั้งแต่วันแรกที่เธอมาถึงศิขรัฐ และที่วันนี้เขาเข้าไปช่วยเหลือเธอได้ทันเวลาก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นเพราะว่าเขามาเฝ้าแอบดูเธออยู่ตลอดเวลาต่างหาก

“แล้ว...แล้วถ้าได้ตัวฉันไปพวกนั้นจะเอาฉันไปทำอะไร” ละอองดาวถามด้วยแววตาหวาดๆ ซึ่งก็ทำให้คีรีมันต์แอบอมยิ้มทันที เพราะคำถามของหญิงสาวกำลังจะช่วยให้เขาเริ่มแผนการที่จะดึงตัวเธอให้อยู่ที่นี่กับเขานานๆ ได้นั่นเอง

“ก็เอาตัวคุณไปเป็นภรรยาหัวหน้าเผ่าสิครับคุณผู้หญิง ไม่น่าถามเลยนะ” คีรีมันต์ตอบหน้าตาเฉย แต่คนฟังถึงกับเบิกตากว้างทันทีก่อนจะร้องออกมา

“จะบ้าเหรอ! อยู่ดีๆ จะมาฉุดฉันไปอย่างกับยุคหินเนี่ยนะ”

“ก็คุณคือผู้หญิงที่มีลักษณะตรงตามคำทำนาย ซึ่งมีผลกับการลงมติเลือกผู้ปกครองศิขรัฐคนต่อไปนี่ครับ ใครก็ต้องอยากได้ตัวคุณทั้งนั้นแหละ” คีรีมันต์พูด

“ทั้งที่ฉันไม่รู้เรื่องแล้วก็ไม่ได้เต็มใจด้วยนี่นะ จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว การลักพาตัวมันผิดกฎหมายนะ” ละอองดาวพูดอย่างฉุนๆ

“ไม่มีใครสนใจเรื่องนั้นหรอกน่าคุณ พอคุณกลายเป็นภรรยาหัวหน้าเผ่าคนใดคนหนึ่งไปแล้วคุณก็ต้องยอมรับสภาพแล้วล่ะ” คีรีมันต์บอก

“ไม่มีทาง! ฉันไม่อยู่ที่นี่ให้ใครมาจับตัวฉันหรอก คุณรีบพาฉันไปส่งที่บ้านไอย์เลยพรุ่งนี้ฉันจะกลับบ้านแล้ว ใครจะไปอยู่ให้คนมาลักพาตัวเพราะเรื่องบ้าๆ แบบนี้กันล่ะ”

“ผมก็อยากจะพาคุณไปส่งหรอกนะ แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นสิ” คีรีมันต์พูดขึ้น

“แล้วมันยากตรงไหนกัน คุณพาฉันหนีรอดอีตากาซิมอะไรนั่นมาได้ แค่พาฉันไปส่งที่บ้านไอย์แล้วพรุ่งนี้ฉันจะรีบเดินทางออกจากศิขรัฐทันที แค่นี้ทุกอย่างก็จบแล้ว”

ละอองดาวบอก แต่ถ้าคีรีมันต์ยอมให้หญิงสาวจากไปง่ายๆ เขาก็คงหมดโอกาสที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอแบบนี้อีกแล้ว เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางยอมเด็ดขาด ในเมื่อตอนนี้มีโอกาสแล้วคีรีมันต์ก็ต้องรีบคว้าเอาไว้ก่อน งานนี้ถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลกันแล้ว

“คุณคิดว่าตอนนี้คุณจะออกไปจากศิขรัฐได้ง่ายๆ รึไง ป่านนี้พวกหัวหน้าเผ่าต่างๆ คงส่งคนมารอจับตัวคุณเต็มไปหมดแล้วมั้ง ใครๆ ก็อยากได้ตัวคุณทั้งนั้นนะ อย่าลืมสิ” คีรีมันต์เริ่มพูดให้หญิงสาวรู้สึกกลัว

“ฉันจะขอให้ไอย์ส่งคนไปคุ้มครองฉัน จนกว่าฉันขึ้นเครื่องออกไปจากศิขรัฐ แค่นี้ก็คงไม่มีใครมาจับตัวฉันไปไหนได้แล้วล่ะ” ละอองดาวพูด

“คนของไอย์รายาก็คือคนของผม ถ้าผมไม่สั่งก็ไม่มีใครกล้าช่วยคุณหรอกครับ” ชายหนุ่มพูดขึ้น ละอองดาวนั่งนิ่งอึ้งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ช่วยส่งคนของคุณไปคุ้มครองฉันหน่อยได้ไหม”

“นี่คุณกำลังขอร้องผมอยู่รึเปล่าครับ” คีรีมันต์ถามพลางมองสบตาหญิงสาวยิ้มๆ อย่างสมใจที่ละอองดาวกำลังจะหลงกลเขาแล้ว หญิงสาวถอนหายใจเบาๆ ก่อนพยักหน้าแล้วพูดว่า

“ใช่ค่ะ ฉันขอร้องคุณ กรุณาช่วยฉันหน่อยเถอะฉันอยากกลับบ้าน”

คีรีมันต์ทำท่านิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ชายหนุ่มพยายามซ่อนรอยยิ้มและแววตาสมใจเอาไว้อย่างแนบเนียน เมื่อเห็นท่าทางร้อนใจของหญิงสาวที่กำลังรอฟังคำตอบจากเขาอยู่ ก่อนพูดขึ้นว่า

“ตกลงผมจะช่วยคุณก็ได้”

“ขอบคุณมากค่ะ” ละอองดาวพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้ายินดี แต่แล้วคีรีมันต์ก็พูดขึ้นอีก

“แต่ว่าผมมีข้อแลกเปลี่ยน”

“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรของคุณ” หญิงสาวถามด้วยแววตาหวาดระแวง

“คุณก็ต้องช่วยเหลือผมเป็นการตอบแทนบ้างสิครับ” คีรีมันต์ตอบ

“คุณจะให้ฉันช่วยเหลืออะไร ถ้าจะให้ฉันยอมให้คุณทำอะไรบ้าๆ กับฉัน เหมือนอย่างที่คุณทำกับผู้หญิงคนอื่นล่ะก็ ฉันขอบอกเลยนะว่าฉันไม่มีทางยอมเด็ดขาด” ละอองดาวพูดเสียงแข็งทันที พลางจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง คีรีมันต์จึงรีบพูดขึ้นว่า

“ใจเย็นๆ ก่อนสิคุณคิดไปถึงไหนแล้ว ผมไม่คิดจะทำอะไรอย่างที่คุณกำลังกลัวอยู่หรอกน่า แล้วถ้าผมจะทำแบบนั้นกับคุณจริงๆ ผมก็ต้องให้คุณเต็มใจด้วยเพราะผมไม่ชอบฝืนใจใคร แบบนั้นมันไม่มีความสุขหรอกนะครับ”

“ฟังดูเหมือนคุณเป็นคนดีมีศีลธรรมจะแย่แล้ว แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่มีวันเต็มใจให้คุณทำอะไรบ้าๆ แบบนั้นกับฉันหรอก”

ละอองดาวพูดพลางค้อนชายหนุ่มอย่างหมั่นไส้ ทำเอาคีรีมันต์ถึงกับอมยิ้มพลางมองหญิงสาวด้วยแววตามีความหมายก่อนจะพูดว่า

“ผมจะไม่ทำอะไรบ้าๆ กับคุณ แต่จะทำด้วยความรักผมสัญญา”

“เลิกพูดเรื่องบ้าๆ นี่ซะที ตกลงคุณจะให้ฉันช่วยอะไรก็รีบๆ บอกมาสิ” ละอองดาวตัดบทด้วยสีหน้าที่เริ่มเป็นสีระเรื่อเพราะคำพูดมีความหมายลึกซึ้งของชายหนุ่ม

“ผมอยากจะขอให้คุณช่วยอยู่ที่นี่ก่อน จนกว่าการลงมติเลือกผู้ปกครองศิขรัฐคนใหม่จะเสร็จเรียบร้อย แล้วหลังจากนั้นผมจะส่งคุณกลับบ้านทันที” คีรีมันต์พูด ละอองดาวมองหน้าเขาด้วยความประหลาดใจทันทีก่อนจะถามว่า

“คุณจะให้ฉันอยู่ที่นี่ทำไม”

“ถ้าคุณอยู่กับผมที่นี่ อย่างน้อยผมก็มีอำนาจในการต่อรองมากยิ่งขึ้น” คีรีมันต์ตอบ

“นี่คุณอยากจะขึ้นปกครองศิขรัฐงั้นเหรอ” ละอองดาวถาม แต่คีรีมันต์ส่ายหน้าก่อนตอบ

“ผมไม่ได้อยากจะขึ้นปกครองศิขรัฐ แต่ผมกำลังจะช่วยสนับสนุนให้ท่านลุงยาราล พ่อของรามิลได้ปกครองศิข

รัฐต่อไปต่างหาก เพื่อความสงบสุขของชาวศิขรัฐทุกคน”

“ถึงฉันอยู่ที่นี่ก็ไม่เห็นว่าฉันจะช่วยอะไรคุณได้เลย” ละอองดาวพูดอย่างไม่เข้าใจ

“ช่วยได้สิครับ เพราะว่าคุณคือผู้หญิงในคำทำนาย ซึ่งจะทำให้ผมมีอำนาจในการต่อรองกับท่านนัมเกว หัวหน้าเผ่าปันซา แล้วก็ท่านวาตารีหัวหน้าเผ่าไมยาได้ ถ้าผมได้ตัวคุณมาอยู่ข้างๆ เพราะพวกนั้นเชื่อคำทำนายของแม่เฒ่าเผ่าไมยายิ่งกว่าอะไรทั้งหมด” คีรีมันต์ตอบ

“แล้วฉันต้องอยู่ที่นี่กี่วัน” หญิงสาวถาม

“จนกว่าจะเสร็จสิ้นการลงมติและแต่งตั้งผู้ปกครองศิขรัฐคนใหม่ในกลางเดือนหน้า” คีรีมันต์ตอบ แต่ทำเอาละอองดาวถึงกับเบิกตากว้างก่อนปฏิเสธว่า

“ไม่ได้หรอก คุณจะให้ฉันอยู่ที่นี่อีกเป็นเดือนนี่นะ พ่อกับแม่ฉันเป็นห่วงแย่เลย เพราะฉันบอกท่านว่าจะกลับภายในสิ้นเดือนนี้”

“คุณก็โทรไปเลื่อนเวลากลับสิไม่เห็นจะยากเลย” ชายหนุ่มบอกง่ายๆ

“แต่ว่า...”

“ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะไม่ช่วยคุณ คุณเลือกเอาเองก็แล้วกันระหว่างไม่มีโอกาสได้กลับบ้านเลย ถ้าหากคุณถูกคนของเผ่าอื่นจับตัวไปได้ หรือว่าอยู่กับผมแต่ได้กลับบ้านช้านิดหน่อย” คีรีมันต์แกล้งยื่นคำขาดกับหญิงสาวทันที ละอองดาวมีสีหน้าครุ่นคิดอย่างหนักใจก่อนจะถามขึ้นว่า

“แล้วอยู่ที่นี่ฉันต้องทำอะไรบ้าง”

“คุณไม่ต้องทำอะไรเลยอยู่เฉยๆ ก็พอ ผมแค่ต้องการทำให้หัวหน้าเผ่าต่างๆ รู้ว่าผมได้คุณมาเป็นของผมเรียบร้อยแล้วเท่านั้นเอง” คีรีมันต์บอก

“อะไรนะ! หมายความว่ายังไง เมื่อกี้ที่คุณบอกว่าฉันเป็นของคุณ” ละอองดาวถามอย่างตกใจ

“ก็หมายความตามที่ผมพูดนั่นแหละครับ คุณเป็นผู้หญิงของผมไง” คีรีมันต์ตอบ

“คุณจะบ้าเหรอ! ไม่เอานะแบบนี้ฉันก็เสียหายสิ ให้ใครต่อใครเข้าใจว่าฉันเป็นผู้หญิงของคุณนี่นะ คุณคิดอะไรที่มันสร้างสรรค์กว่านี้ไม่ได้รึไง” หญิงสาวพูดอย่างฉุนๆ

“นี่คุณผู้หญิงครับ เป็นผู้หญิงของผมเสียหายตรงไหนกัน ผมทั้งหล่อ ทั้งรวย หรือว่าคุณอยากจะไปเป็นภรรยาหัวหน้าเผ่าอื่น ถึงจะรวยก็จริง แต่อายุแต่ละคนเริ่มต้นที่ห้าสิบกว่าจนถึงหกสิบกว่าแล้วทั้งนั้นนะ” คีรีมันต์แกล้งถาม

“ฉันไม่อยากจะเป็นอะไรของใครทั้งนั้นแหละ ฉันอยากกลับบ้าน ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องบ้าๆ แบบนี้ด้วยนะ” ละอองดาวบ่นด้วยความเซ็งสุดขีด

“ผมต้องการจะทำให้ทุกคนเข้าใจว่าคุณเป็นผู้หญิงของผมแค่ในนาม เพื่อความปลอดภัยของคุณส่วนหนึ่ง แล้วก็เพื่ออำนาจในการต่อรองของผมเท่านั้น คุณไม่ต้องคิดมากหรอก” คีรีมันต์บอก

“ต้องคิดมากสิ ฉันต้องเสียชื่อเสียงเพราะอยู่กับคุณที่นี่นะ” ละอองดาวพูด

“แต่พอคุณกลับไปบ้าน ที่โน่นก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้แล้วล่ะครับคุณผู้หญิง” คีรีมันต์พูด พลางคิดต่ออยู่ในใจว่าถ้าเธอได้กลับไปบ้านจริงๆ นะ ซึ่งเขาหวังว่าเขาจะใช้เวลาภายในหนึ่งเดือนเปลี่ยนใจหญิงสาว ให้เธอยอมอยู่ที่นี่กับเขาตลอดไปได้ ก่อนที่เขาจะพูดว่า

“แล้วตกลงคุณจะเอายังไง ถ้าคุณเปลี่ยนใจคุณก็หาทางกลับบ้านอย่างปลอดภัยเอาเองนะครับ” ชายหนุ่มพูดพลางยิ้มอย่างเป็นต่อ ละอองดาวมองหน้าเขาด้วยแววตาขุ่นเคืองก่อนจะพูดว่า

“คุณมันเห็นแก่ตัวจอมฉวยโอกาส ใช่สิ ฉันไม่มีทางเลือกนี่ คุณจะบังคับฉันยังไงก็ได้”

“ผมยอมรับว่าผมเห็นแก่ตัว แต่ก็เพื่อชาวศิขรัฐทุกคนด้วย เพราะถ้ากาซิมได้ขึ้นเป็นใหญ่ ผมเชื่อว่าศิขรัฐคงจะไม่มีความสงบสุขแน่ คุณก็อย่าคิดว่าถูกผมบังคับสิ นึกว่าช่วยเหลือประชาชนชาวศิขรัฐก็ได้คุณจะได้สบายใจไง”

คีรีมันต์พูดยืดยาวก่อนจะลงท้ายด้วยการเกลี้ยกล่อมหญิงสาว ละอองดาวถอนหายใจอีกรอบอย่างตัดสินใจ ก่อนจะพยักหน้าแล้วพูดว่า

“ฉันตกลง ฉันจะยอมเสียชื่อเสียงอยู่ที่นี่เพื่อที่ฉันจะได้กลับบ้าน แต่คุณก็ต้องสัญญากับฉันเหมือนกันว่าคุณจะไม่ล่วงเกินฉัน”

“ผมสัญญาว่าผมจะไม่ล่วงเกินคุณ...” คีรีมันต์พูดแล้วเว้นช่วงนิดหนึ่ง ก่อนจะยิ้มแล้วพูดต่อ “ถ้าคุณไม่เต็มใจ”

“ฉันไม่มีวันเต็มใจหรอกคนบ้า ฝันไปเถอะ” ละอองดาวว่าพลางมองค้อนเขาอย่างหมั่นไส้ ขณะที่คีรีมันต์หัวเราะเบาๆ อย่างสมหวัง พลางคิดอยู่ในใจว่าตอนนี้เธออาจจะไม่เต็มใจ แต่ภายในระยะเวลาหนึ่งเดือนนี้เขาจะพยายามทำให้เธอยอมเป็นของเขาทั้งกายและใจให้ได้ คีรีมันต์สัญญา

“ทุกคนนี่คือคุณละอองดาวเป็นเพื่อนสนิทของคุณไอย์รายา ส่วนหมอนี่ก็คือฮาซาลคนสนิทและเพื่อนรักของผม แล้วก็ติลลาพี่เลี้ยงของผมตั้งแต่เด็กซึ่งเป็นแม่ของฮาซาลแล้วก็เป็นแม่บ้านที่นี่ด้วย ส่วนนั่นก็คือจีวาเป็นสาวใช้แล้วก็ซาอิดเป็นคนดูแลสวนและม้าครับ”

คีรีมันต์แนะนำให้ละอองดาวรู้จักกับคนของเขา เมื่อพาหญิงสาวมานั่งที่โต๊ะเพื่อรับประทานอาหารมื้อค่ำ ละอองดาวพนมมือไหว้ติลลากับฮาซาล เพราะเห็นว่าทั้งสองมีอาวุโสกว่าพลางทักทายด้วยภาษาศิขรัฐ

“สวัสดีค่ะป้าติลลา คุณฮาซาล จีวาแล้วก็ซาอิดด้วยนะจ๊ะ” ท้ายประโยคหญิงสาวหันไปทักทายเด็กสาวและเด็กหนุ่มอายุประมาณสิบเจ็ดถึงสิบแปดปีด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“สวัสดีครับพวกเราทุกคนยินดีต้อนรับคุณละอองดาวครับ” ฮาซาลบอกกับหญิงสาวแทนคนอื่นๆ ซึ่งละอองดาวก็พยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้มพลางพูด

“ขอบคุณมากค่ะ”

“คุณพูดภาษาศิขรัฐได้ดีทีเดียวนะครับ” ฮาซาลพูดกับหญิงสาวยิ้มๆ

“ไอย์ เอ่อไอย์รายาสอนฉันค่ะ ฉันก็เลยพอพูดได้และฟังเข้าใจ” ละอองดาวบอกชายหนุ่ม

“ทานอาหารก่อนเถอะนะคะค่ำมากแล้ว” ติลลาพูดขึ้นพลางพยักหน้าให้จีวาเริ่มตักอาหารให้กับคีรีมันต์และละอองดาวทันที

หลังจากรับประทานอาหารมื้อค่ำเสร็จเรียบร้อยคีรีมันต์ก็บอกให้หญิงสาวกลับไปอาบน้ำที่ห้อง ส่วนเสื้อผ้าที่จะผลัดเปลี่ยนเขาจะให้จีวาตามเอาเข้าไปให้ทีหลัง ละอองดาวพยักหน้าก่อนลุกขึ้นเดินกลับไปที่ห้องพัก

“จะเอาชุดอะไรให้คุณละอองดาวเปลี่ยนดีล่ะคะคานันซา” ติลลาถามชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าเผ่าคานันคนปัจจุบันเมื่อลับร่างหญิงสาว

“เอาชุดท่านแม่ก็ได้ติลลา มีชุดใหม่ที่ท่านแม่ยังไม่เคยใส่เลยตั้งหลายชุดนี่ผมจำได้” คีรีมันต์บอกหญิงสูงวัย ติลลาหันไปสบตากับฮาซาลด้วยใบหน้ายิ้มๆ ก่อนจะถามคีรีมันต์อีก

“คานันซาจะให้เธอใส่ชุดของคานันยากีรีณาจริงๆ หรือคะ”

“จริงสิติลลา รูปร่างเธอกับท่านแม่น่าจะพอกันนะใส่ได้อยู่แล้วล่ะ” คีรีมันต์ตอบพลางขยับลุกขึ้นยืน ติลลามองใบหน้าคมเข้มของชายหนุ่มผู้เป็นนายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะพูดว่า

“คานันซาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่คีรีมันตรา แต่คานันซาพาคุณละอองดาวมาและอนุญาตให้เธอใส่เสื้อผ้าของคานันยากีรีณาด้วย ถ้าอย่างนั้นพวกเราทุกคนควรจะเรียกเธอว่าอะไรดีคะคานันซาถึงจะถูกต้อง”

“หือ” คีรีมันต์เลิกคิ้วเข้มขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามของหญิงสูงวัยที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็ก ซึ่งเขารักนางพอกับมารดาแท้ๆ ของเขา ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาที่มองมาอย่างจับสังเกตของนาง แล้วพูดยิ้มๆว่า

“เรียกตามที่ติลลาเห็นสมควรก็แล้วกัน”

“ถ้าอย่างนั้นติลลาจะบอกทุกคนในคีรีมันตรา ให้เรียกคุณละอองดาวว่าคานันยานะคะ” ติลลาพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คีรีมันต์พยักหน้าด้วยท่าทางเก้อเขินเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า

“ก็ตามใจติลลาสิ”

จากนั้นหญิงสูงวัยก็หันไปเรียกให้จีวาตามนางไปที่ห้องเก็บเสื้อผ้ามารดาของคีรีมันต์ทันที เพื่อจะไปหาเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้คานันยาของนางผลัดเปลี่ยน

“ท่าทางท่านแม่จะดีใจมากที่คีรีมันตราจะได้มีคานันยาซะที” ฮาซาลพูดขึ้นอย่างขบขันเมื่อลับร่างมารดา คีรีมันต์เลยแกล้งพูดว่า

“ก็นายไม่ยอมหาลูกสะใภ้ให้ติลลาซะที หรือว่านายจะรอให้ฉันมีลูกเป็นโหลก่อน”

“ผมว่าก่อนที่คานันซาจะพูดถึงเรื่องลูก คานันซาทำให้คุณละอองดาวยอมให้คานันซาจูบด้วยความเต็มใจก่อนจะดีกว่านะครับ แล้วที่ยกตำแหน่งคานันยาให้เธอ เจ้าตัวก็ยังไม่ได้รับรู้ด้วยเลยนะครับคานันซา” ฮาซาลย้อนกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ทำเอาคีรีมันต์ถึงกับมองเขาตาขวางก่อนจะพูดว่า

“รับรองว่าภายในหนึ่งเดือนฉันจะทำให้เค้ายอมให้ฉันจูบด้วยความเต็มใจให้ได้ นายคอยดูก็แล้วกัน”

“ครับคานันซา” ฮาซาลพยักหน้ารับยิ้มๆ ก่อนที่คีรีมันต์จะเปลี่ยนมาพูดด้วยน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ

“ฉันว่าเราเข้าไปที่ห้องทำงานกันดีกว่า จะได้ต่อโทรศัพท์คุยกับท่านลุงยาราล แล้วก็รามิลด้วย เราต้องวางแผนกันแล้วล่ะ ว่าจะทำยังไงต่อไป เพราะดูท่าทางกาซิมคงจะไม่ยอมให้ท่านลุงได้ขึ้นปกครองศิขรัฐง่ายๆ” พูดจบคีรีมันต์ก็เดินนำฮาซาลไปที่ห้องทำงานของเขาทันที

“คานันยาสวมชุดนี้ได้สวยและพอดีเลยนะคะ” จีวาพูดขึ้นด้วยสีหน้าและแววตาชื่นชม เมื่อเห็นละอองดาวก้าวออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าในชุดนอนกระโปรงยาวสีเหลืองนวลตาที่เด็กสาวนำเข้ามาให้

“ขอบใจจ้ะจีวา” หญิงสาวบอกยิ้มๆ เธอกำลังจะถามเด็กสาวต่อว่านี่คือชุดของใคร แต่คีรีมันต์ก็เปิดประตูห้องก้าวเข้ามาพอดี จีวาจึงรีบขอตัวออกไปจากห้องอย่างรวดเร็วทันที

“คุณสวมชุดของท่านแม่ผมได้พอดีเลย” คีรีมันต์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ เมื่อเห็นร่างระหงอยู่ในชุดนอนพลิ้วบางของมารดาเขา ละอองดาวคิดว่าคีรีมันต์ก็คงจะอาบน้ำแล้วเหมือนกัน เพราะเธอเห็นเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว แต่ที่เธอกำลังสงสัยก็คือเขาเข้ามาในห้องนี้ทำไมในเวลาแบบนี้

“คุณเข้ามาในนี้ทำไม” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงและแววตาระแวดระวัง พลางขยับก้าวถอยหลังออกห่างจากชายหนุ่มที่กำลังก้าวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ

“ผมจะมาบอกคุณว่าไอย์รายารู้แล้วว่าตอนนี้คุณอยู่กับผม เค้าสบายใจแล้ว” คีรีมันต์บอกหญิงสาวก่อนจะพูดต่อ “แล้วผมก็จะเข้ามานอนด้วย ดึกแล้วนะครับ ผมง่วง”

“อะไรนะ! คุณจะมานอนในห้องนี้เหรอ” ละอองดาวร้องถามเสียงหลง ขณะที่คีรีมันต์ก้าวเข้าไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงทันทีพร้อมทั้งตอบหน้าตาเฉย

“ใช่ครับ”

“จะบ้าเหรอ! คุณจะมานอนในห้องนี้ได้ยังไงกัน ในเมื่อฉันต้องนอนในนี้คุณก็ไปนอนห้องอื่นสิ” ละอองดาวโวยวาย แต่คีรีมันต์แกล้งถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะพูดว่า

“คุณลืมไปแล้วเหรอว่าเราตกลงกันเอาไว้ว่ายังไง คุณกับผมจะต้องทำให้ทุกคนเข้าใจว่าคุณเป็นผู้หญิงของผมนะครับ เพราะฉะนั้นเราก็ต้องนอนในห้องเดียวกันสิ”

“ไม่มีทาง! ฉันไม่ยอมนอนร่วมห้องกับบุคคลที่เป็นอันตรายกับผู้หญิงอย่างคุณเด็ดขาด เรื่องแผนก็ส่วนเรื่องแผนสิ เอาไว้แสดงแค่ต่อหน้าพวกหัวหน้าเผ่าอะไรนั่นก็พอ คุณรีบๆ ลุกออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้เลยนะ”

ละอองดาวปฏิเสธเสียงแข็ง ใครจะไปยอมนอนร่วมห้องกับผู้ชายอันตรายแบบเขากันล่ะ เกิดเขาหน้ามืดปล้ำเธอขึ้นมาละอองดาวจะเอาแรงที่ไหนไปสู้เขาได้ แต่คีรีมันต์มีหรือที่จะยอมลุกออกไปง่ายๆ ยังไงคืนนี้เขาก็ต้องนอนร่วมห้องกับหญิงสาวให้ได้ แค่ได้นอนในห้องเดียวกันเขาก็ดีใจแล้ว

“คุณไม่เคยได้ยินบ้างรึไงที่เค้าพูดกันว่า ก่อนจะหลอกคนอื่นให้เชื่อเราได้ เราต้องหลอกคนของเราก่อน เพราะฉะนั้นผมก็ต้องทำให้คนของผมเชื่อด้วย ว่าคุณเป็นผู้หญิงของผมจริงๆ นอนเถอะ คนอื่นก็ไปนอนกันหมดแล้ว ผมง่วงแล้วด้วย กู๊ดไนท์นะครับ” พูดจบชายหนุ่มก็หลับตาลงทันที

แต่ละอองดาวไม่มีทางยอมหรอกหัวเด็ดตีนขาดยังไงเธอก็ไม่ยอมให้เขานอนในห้องนี้ ดังนั้นหญิงสาวจึงก้าวมาดึงแขนชายหนุ่มเพื่อให้เขาลุกขึ้นจากเตียง

“ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะคีรีมันต์คุณจะมานอนในห้องเดียวกับฉันแล้วก็เตียงเดียวกับฉันได้ยังไงมันน่าเกลียด แล้วฉันก็ไม่ไว้ใจคุณด้วย คุณสัญญาแล้วนะว่าจะไม่ล่วงเกิน ว้าย!”

ละอองดาวพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องหวีดร้องด้วยความตกใจ เมื่อถูกคีรีมันต์ดึงแขนจนเธอเสียหลักล้มลงไปนอนทับบนตัวเขา แต่เพียงครู่เดียวคีรีมันต์ก็พลิกตัวเธอลงไปนอนบนเตียง ขณะที่เขานอนท้าวแขนคร่อมร่างของเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว

นัยน์ตาสีดำคมเข้มมองสบกับนัยน์ตาสีน้ำเงินสดที่กำลังฉายแววหวาดหวั่นนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง คีรีมันต์ดูออกว่าละอองดาวกำลังกลัวเขามาก ถ้าไม่เพราะเขาสัญญากับไอย์รายาเอาไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอมีความสำคัญสำหรับเขามากกว่าผู้หญิงคนอื่น ถ้าไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากหักหาญน้ำใจให้เธอเกลียดชังเขามากกว่าเดิม และถ้าไม่ใช่เพราะเขาไม่เคยใช้กำลังบังคับจิตใจผู้หญิงที่ไม่เต็มใจกับเขา คีรีมันต์ก็อยากจะทำตามใจตัวเองเสียเหลือเกิน ในเมื่อร่างระหงที่นอนอยู่บนเตียง หอมกรุ่น น่ากอด น่าจูบและน่าหลงใหลขนาดนี้ ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างพยายามหักห้ามใจตัวเองก่อนบอกกับหญิงสาว

“ผมสัญญาว่าผมจะไม่ล่วงเกินคุณเหมือนที่ผมเคยทำกับผู้หญิงอื่น ผมจะรักษาสัญญานั้นละอองดาว แต่ผมขอแค่กู๊ดไนท์คิสเท่านั้นก็พอ” พูดจบชายหนุ่มก็ก้มหน้าประทับริมฝีปากได้รูปสวยของเขาลงบนริมฝีปากเรียวบางของหญิงสาวทันที โดยที่เสียงห้ามปรามของละอองดาวยังไม่ทันได้เล็ดลอดออกมาเลยสักคำ

คีรีมันต์ถอนริมฝีปากออกมาอย่างเชื่องช้า นัยน์ตาคู่คมมองหญิงสาวด้วยแววตาหวานซึ้ง ก่อนที่เขาจะก้มลงกระซิบบอกหญิงสาวเบาๆ ที่ข้างหู

“ฝันดีนะครับลิตเติ้ลสตาร์”

จากนั้นชายหนุ่มก็เอื้อมมือไปกดปิดสวิทช์ไฟในห้องที่ฝาผนังด้านบนหัวเตียงทันที ก่อนจะพลิกตัวลงไปนอนหันหลังให้หญิงสาว

ขณะที่ละอองดาวก็รีบขยับตัวออกห่างจากร่างสูงไปนอนชิดอยู่ที่ขอบเตียงอีกด้านหนึ่งอย่างรวดเร็ว ด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวและหัวใจที่เต้นกระหน่ำรัวแรง จนหญิงสาวกลัวว่าคนที่นอนหันหลังให้เธอจะพลอยได้ยินไปด้วย แล้วคืนนี้เธอจะหลับตาลงได้อย่างไรกันหญิงสาวถามตัวเองอยู่ในใจ